Ο καπετάνιος, ο ύπαρχος και ο ναύκληρος της διπλανής πόρτας

Οσο περνάνε οι ώρες και αυξάνονται οι αποκαλύψεις τόσο κανονικά πρέπει να ανεβαίνει το αίμα μας στο κεφάλι για αυτήν την προχωρημένη κτηνωδία…

Όχι από περιθωριακούς και ξέμπαρκους… Όχι από ρεμάλια και παραπεταμένους… Όχι από …’αναρχικούς’ και ‘τρομοκράτες’…

Δεν έχουμε την …τιμή να τους γνωρίζουμε προσωπικά αλλά …εκ της θέσεως συμπεραίνουμε, πως έχουμε να κάνουμε με κοινούς συμπολίτες μας… Σαν και αυτούς που συναγελαζόμαστε στην καθημερινότητά μας… Στα ψώνια, στην αγορά, στην πλατεία, στην παραλία, στην βόλτα, στην ταβέρνα…

Οι μέσοι καθημερινοί πολίτες, όπως περιγράφονται λογίως… Ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος, που έλεγε ο ανήσυχος στην νιότη του Βολφ Μπίρμαν.

Πάντα με τέτοιους συναγελαζόμαστε θέλοντας και μη… Φαίνεται, όμως, πως τελευταία τα πράγματα στριμώχνονται, γίνονται δύσκολα…

Δεν αναλαμβάνουμε να βάλουμε το χέρι στην φωτιά αλλά σύμφωνα με πολλές δημόσιες μαρτυρίες πολλών επιβατών των παρευρισκόμενων πλοίων και -κυρίως- από το απίστευτο βίντεο της απύθμενης και ελεεινής απανθρωπιάς, οι κύριοι αυτοί:

-εμπόδισαν έναν πολίτη να περάσει στο πλοίο αφού είχε ήδη πατήσει στο καταπέλτη… το έσπρωξαν τρείς φορές έξω εκ των οποίων η τελευταία ήταν και η μοιραία.

-Με την πράξη αυτή έδειξαν ότι γράφουν στ’ αρ@@@@@ τους τους ναυτικούς κανονισμούς και -πάρα πολύ περισσότερο- την αξία της ανθρώπινης ζωής. Δεν υπάρχει γι’ αυτούς! Δεν έχει κανένα νόημα. Δεν μετράει περισσότερο από ένα αποτσίγαρο ή μία χαρτοπετσέτα…

-Δεν συμπεριφέρθηκαν έτσι ούτε εν βρασμώ ούτε κατά λάθος ούτε εν αγνοία… Δεν χρειάζονται βέβαια ναυτικές γνώσεις για να είσαι σίγουρος, πως από την τρομαχτική δίνη των μηχανών του καραβιού δεν γλυτώνει άνθρωπος…

-Οταν έχει …κατορθώσει όλη η κομπανία να υλοποιήσει τον άθλο της, δηλαδή έχει ρίξει τον 36χρονο στην θάλασσα και το κορμί του περιφέρεται στους ρυθμούς της περιδίνησης και χτυπιέται δώθε κείθε, ο καπετάνιος βάζει μπροστά… Αντε επιτέλους, γιατί αργήσαμε!!!

-Ζητάει και συγγνώμη από τα μεγάφωνα (τι ευγένεια!) για την καθυστέρηση, που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του πληρώματος του σκάφους… Ισα-ισα, που το πλήρωμα έδωσε τον αγώνα τον καλό για την ευταξία στο πλοίο και την εύρυθμη πραγματοποίηση του δρομολογίου, θα συμπληρώναμε εμείς…

Ο 36χρονος δεν δολοφονήθηκε γιατί ήταν εχθρός ή μετανάστης ή λαθρεπιβάτης ή κάτι άλλο… Απλά καθυστερούσε την αναχώρηση του πλοίου και αυτό την έσπασε πολύ του καπετάνιου του ύπαρχου και του ναύκληρου…

Όταν ξεμπέρδεψαν, λοιπόν με αυτό τον ασήμαντο παράγοντα καθυστέρησης, το πλοίο ξεκόλλησε, ο καπετάνιος κλειδώθηκε και δεν επέτρεψε σε κάτι ανόητους επιβάτες, που ήθελαν να σταματήσει και να περιμαζέψει το ήδη νεκρό σώμα του 36 χρονου. Ποιος ξέρει πόση ώρα θα έχανε αν έκανε κάτι τέτοιο…

Να λοιπόν, που αυτό το δυναμικό μίας υπέρτατης κακοήθειας, βρίσκεται ανάμεσά μας… Γεμίζει καθημερινά τα αστυνομικά δελτία με ενέργειες ευφάνταστης κτηνωδίας στρεφόμενο εναντίον ανθρώπων και άλλων ειδών της πανίδας.

Θα πείτε, ίσως, πως το συμβάν ήταν ακραίο και δεν είναι σωστό να γενικεύουμε από τα ακραία… Να επισημάνουμε πάντως πως υπάρχει όλη η ιστορική επιβεβαίωση, ότι το ακραίο του σήμερα είναι κοινότυπο του αύριο… Δέστε π.χ. πόσο εξοικιωθήκαμε με τους κουμποροφόρους μπάτσους στις ΗΠΑ, που μπαμ και κάτω καθαρίζουνε τους κ@@@νέγρους… Μία παρόμοια πληροφορία μετράει όσο παλιά η είδηση στην τελευταία σελίδα εφημερίδας, πως …κεραυνός εφόνευσε δύο αιγοπρόβατα…

Αυτό το α-ήθες δυναμικό, που προφανέστατα πια αυξάνεται, δεν είναι γονιδιακά διαφορετικό από το υπόλοιπο είδος… Δεν είναι ενσυνείδητα κακό στο μεγαλύτερο μέρος του… Είναι φυσικά κακό!!! Είναι χωρίς ηθική (amoral). Όχι ανήθικο (immoral). Λειτουργεί με βάση εξαρτημένα αντανακλαστικά υπέρτατου ατομικισμού, που του έχουν εμφυσήσει έως μυελού οστέων ΟΛΟΙ οι παράγοντες συστημικής κοινωνικής διαπαιδαγώγησης, (σχολείο, παρέες, οικογένεια, δουλειά κ.λ.π.).

Η καθημερινότητά του έχει υπερβεί τα …δεσμά της ‘ηθικής’ και κινείται μόνον στην σφαίρα του ωφελιμισμού, όπως το σύστημα του διδάσκει αλλά και του επιβάλλει για να επιβιώνει και πολύ περισσότερο για να είναι πετυχημένος με ότι μπορεί να ονειρεύεται (σπιτάρες, σκαφάρες, αυτοκινητάρες, γκομενάρες και ό,τι σε …άρες).

Αυτός είναι ο …μέσος καθημερινός πολίτης… Ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος… Ο συστημικός άνθρωπος!!! Γνήσιο δημιούργημα του καπιταλισμού. Με όλα τα χαρακτηριστικά, που το σύστημα του έχει εμφυτεύσει για να το υπηρετεί καλύτερα… Με κώδικα αξιών που έχει υπερβεί τις κοινωνικές δεσμεύσεις και κινείται στην σφαίρα της μη-ηθικής… Που στον θάλαμο υποδοχής της, ένα βήμα πριν, έχει αυτή την πολυπρόσωπη, κακομοίρα, σιχαμένη και βαθύτατα ωφελιμιστική και υπέρτατα ατομικίστικη μικρο-αστική ηθική…

Αυτήν την πλανεύτρα με την τρομαχτική διεισδυτικότητα και σε άλλους ταξικούς χώρους… Ετσι ώστε το σύστημα να υπηρετείται πανταχόθεν… Ακόμη και στο όνομα της δήθεν ανατροπής του…

Είναι δύσκολοι οι καιροί, που περνάμε… Ας ρίξουμε και μία ανάγνωση στον ‘Ρινόκερο’ του Ιονέσκο… Ένα θεατρικό ποίημα στην ανθρωπιά ακόμη και με όρους απόλυτης μοναχικότητας ή και μοναξιάς…

‘Παίζοντας’ άμυνα για όσο χρειάζεται μπορούμε να ελπίζουμε στην αντεπίθεση.

Αυτά!