Μια μέρα στα Διαπόντια Νησιά μας

Είμαι υπερήφανη που γεννήθηκα και είμαι Κερκυραία.

Στην ατζέντα της επικοινωνίας μου με όλες τις συμπολίτισσες και με όλους τους συμπολίτες μας και την επί τόπου ανάγνωση των προβλημάτων και της γνώμης των οικογενειών, σε κάθε σημείο της κερκυραϊκής επικράτειας, η μετάβαση στα Διαπόντια Νησιά μας δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι είναι μία ιδιαίτερα εύκολη υπόθεση. Το ότι δεν έχει αρχίσει ακόμη ουσιαστικά η τουριστική περίοδος, δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα.

Δρομολόγια

Το πρώτο πρόβλημα που αντιμετώπισα με τους συνεργάτες μου ήταν πώς θα πάμε. Υπάρχει δρομολόγιο; Στο τηλέφωνο του Λιμεναρχείου δεν έχουν ακόμη εγγραφεί δρομολόγια από και προς τα Διαπόντια. Στο διαδίκτυο και τις τοπικές εφημερίδες βρήκαμε ότι τα δρομολόγια από τον Άγιο Στέφανο δεν προσφέρονται καθότι η επιστροφή πρέπει να είναι άμεση, διαφορετικά χρειάζεται να διανυκτερεύσουμε εκεί.

Μοναδική λύση να νοικιάσουμε ένα ανοικτού τύπου ταχύπλοο και να επισκεφθούμε έτσι όλα τα Διαπόντιά μας.

Οι καιρικές συνθήκες, ο προβληματισμός για τα ΑΜΕΑ

Δεύτερο πρόβλημα, ο καιρός. Οι προβλέψεις δεν ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξες μέχρι την Δευτέρα για ένα ταχύπλοο ανοικτού τύπου. Επικοινωνήσαμε με τον καπετάνιο και μας είπε ότι οι καλύτερες συνθήκες ήταν για χθες (Τρίτη) 9 Μαΐου.

Τρίτο και μείζον πρόβλημα. Ο συνεργάτης και αγαπημένος φίλος Χρήστος είναι με καροτσάκι, ΑΜΕΑ. Θα μπορέσει να είναι μαζί μας όπως διακαώς επιθυμεί και ο ίδιος; Βλέπετε δεν είχε ποτέ κατορθώσει μια τέτοια επίσκεψη. Εμείς, όμως, τον θέλαμε μαζί μας, το ήθελε και ο ίδιος.Ο Καπετάν Παύλος προθυμοποιήθηκε και αισιόδοξος τύπος μας είπε, πάμε θα τα καταφέρουμε.

9 το πρωί φύγαμε λοιπόν από την πόλη και κατά τις 09:45 φθάσαμε στο λιμάνι Αλύπα της Παλαιοκαστρίτσας. Η υποδοχή από το προσωπικό εκεί ήταν καταπληκτική, ευγενική, υπέροχη. Εφοδιασμένοι με την καλή μας διάθεση, ο καπετάνιος και όλοι βοήθησαν τον Χρήστο και επιβιβαστήκαμε στο ταχύπλοο. Δόξα Σοι ο Θεός. Όλα πήγαν καλά.

Τι δοκιμασία, όμως, Θεέ μου να έχουμε ένα άτομο ΑΜΕΑ μαζί μας και να θέλουμε να πάμε στα Διαπόντια. Η κορύφωση της δοκιμασίας ήταν όταν φθάσαμε, μετά από μία ώρα περίπου,στο λιμάνι της Ερείκουσας όπου ανακαλύψαμε ότι δεν υπήρχε καμία υποδομή για επιβίβαση και αποβίβαση ΑΜΕΑ.

Η συμπαράσταση, όμως, όλων ήταν συγκινητική. Πρόθυμοι, απλοί κάτοικοι της Ερείκουσας, με το χαμόγελο στα χείλη μας βοήθησαν και δόξα τω Θεώ ο Χρήστος αποβιβάστηκε και μπορέσαμε να περπατήσουμεστον πεζόδρομο.

Η πολιτική δοκιμασία

Εκεί, όμως, η δοκιμασία μου ήταν πολιτική! Παρά τα έργα που έχουν γίνει, την εξαγγελία της Κυβέρνησής μας ότι τα έργα αναβάθμισης των λιμανιών των Διαποντίων θα ολοκληρωθούν μέχρι το 2030, οι κάτοικοι έχουν ακόμη πολλά παράπονα.

Για τέσσερα χρόνια οι πολιτικοί μας έχουν ξεχάσει και μας θυμούνται μόνον όταν είναι οι εκλογές, παραπονέθηκαν ο Τάσος, ο Γιώργος και ο Νίκος. Δεν μπορεί στον προϋπολογισμό του 2022 η Ερείκουσα να έχει πάρει μόνον 6.000 ευρώ, τονίζει ο Κατέχης, πολλά χρόνια μετανάστης στη Νέα Υόρκη. Δεν γίνεται να μας έχουν κόψει τον Αντιδήμαρχο, τονίζει ο κ.Κώστας που μας υποδέχθηκε με το εκπληκτικό λάδι και ψωμί της Ερείκουσας.

Προσπάθησα να τους τονίσω ότι η Κυβέρνηση δεν τους έχει ξεχάσει. Πρόσφατα ο Πρωθυπουργός μας ανακοίνωσε ότι το λιμάνι της Ερείκουσας θα ολοκληρωθεί, το λιμάνι Μαθρακίου θα επεκταθεί και βελιτωθεί και το λιμάνι Αυλάκια Οθωνών θα ολοκληρωθεί.

Υποσχέθηκα να μεταφέρω το κλίμα της συζήτησής μας στη Δήμαρχο την Περιφερειάρχη. Όμως, όπως διαπίστωσα ιδίοις όμμασι, τα παράπονα έχουν ισχυρή βάση και το μάθημα μεγάλο: Οι πολιτικοί δεν πρέπει να ξεχνούν τους πολίτες και να τους θυμούνται κάθε τέσσερα χρόνια. Στην καθημερινότητά τους, στην ατζέντα των προτεραιοτήτων, η επικοινωνία με τους πολίτες πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή.

Τα Διαπόντια Νησιά μας το αδαμάντινο στέμμα της Κέρκυράς μας

Αυτό που με εντυπωσίασε και με ικανοποίησε ήταν ότι τα Διαπόντια νησιά μας είναι κόσμημα, είναι το αδαμάντινο στέμμα της Κέρκυράς μας, ότι οι κάτοικοι είναι ζωντανοί, υπέροχοι συνομιλητές, αγαπημένοι, φιλόξενοι, με μία λέξη οι καλύτεροι όλων. Η βιοποικιλότητα των μικρών νησιών μας ανεπανάληπτη, η έκρηξη της Άνοιξης το μεγάλο δώρο Θεού.

Τα προβλήματα υποδομών σε προβληματικότητα

Τα προβλήματα υποδομών, όμως, σε προβληματικότητα και μεγάλα: Ύδρευση, αποχέτευση, σκουπίδια, εγκαταλελειμμένα παλιά αυτοκίνητα, βαρέα οχήματα, οδικό δίκτυο, αγροτική οδοποιΐα. Χωροταξικός σχεδιασμός, με πολλά ακίνητα να είναι χαρακτηρισμένα ως δασικά. Το παράπονο των μεταναστών μας μεγάλο. Θέλουμε να φτιάξουμε ένα σπίτι και ο λανθασμένος χωροταξικός σχεδιασμός δεν μας το επιτρέπει, τονίζει ο κ. Κασίμης από τη Νέα Υόρκη. Γιατί; Δεν είμαστε Έλληνες πολίτες εμείς, δεν έχουμε δικαίωμα να γυρίσουμε σπίτι μας;

Από την Ερείκουσα, γύρω στις 3 και μισή το μεσημέρι φύγαμε για τους Οθωνούς. Με το Χρήστο να είναι πολύ γενναίος κατά την επιβίβαση και να περνά δυναμικά το μήνυμα ότι τα ΑΜΕΑ Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων έχουν δικαίωμα να ταξιδεύουν στη θάλασσα όπως όλοι οι συμπολίτες και συμπολίτισσές μας.Δεν είναι τα ΑΜΕΑ πολίτες δεύτερης κατηγορίας!

Οθωνοί – Μαθράκι στη μεσημεριανή σιέστα!

Στο λιμάνι των Οθωνών ερημιά! Δεν συναντήσαμε παρά κάποιους ψαράδες που μόλις είχαν σερβίρει ζεστό – ζεστό το μπιάνκο μέσα στο ψαροκάϊκο και με το ντόπιο κρασί τους ήταν έτοιμοι να απολαύσουν το μεσημεριανό τους. Δεν τους ενοχλήσαμε μόνο ο Αλέξανδρος σερβιρήστηκε λίγο κρασάκι έτσι για το καλό!

Το στρατιωτικό τζιπάκι με τα σκουπίδια πέρασε και εναπόθεσε το φορτίο του χωρίς να μας επιτρέψουν να επισκεφθούμε το φυλάκιο! Δεν πειράζει συμμεριζόμαστε το στρατιωτικό άβατο!

Τα καφενεία άδεια, οι κάτοικοι στη μεσημεριανή σιέστα. Ο Χρήστος δεν τόλμησε αυτή τη φορά να αποβιβαστεί!

Αμέσως μετά αναχώρηση για το Μαθράκι. 4 το απόγευμα πλέον. Αποβίβαση μόνον για μένα και δύο από τους συνεργάτες μου. Στο λιμενικό σταθμό μας άνοιξε ένας νέος λιμενικός, πρόσφατα τοποθετημένος στην άγονη και απομακρυσμένη αυτή γραμμή. Το παράπονό του να αναγνωριστεί πρακτικά η υπογεννητικότητα της χώρας μας και να στηριχθούν τα νέα ζευγάρια με ειδικά κίνητρα για να κάνουν πολλά παιδιά!!!

Μία περαστική κάτοικος που μόλις είχε έρθει από την Αθήνα μας μίλησε με αγάπη και φιλόξενη διάθεση. Υπέροχη γυναίκα, με τη γενναιότητα των γυναικών που αποφασίζουν να ζουν σε μια δυσπρόσιτη περιοχή της πατρίδας μας. Χαρούμενος άνθρωπος μου ευχήθηκε από την καρδιά της καλή επιτυχία.

Είμαι υπερήφανη που το χρώμα μου είναι το βαθύ γαλάζιο του Ιονίου Πελάγους!

Επιστροφή. Η πολιτική μου εμπειρία από τα Διαπόντια Νησιά μας με διπλή ερμηνεία: Προβληματισμένη από τα προβλήματα και τι πρέπει να γίνει για την επίλυσή τους. Ενθουσιασμένη για τους υπέροχους και ζωντανούς κατοίκους. Γεμάτη θαυμασμό και αγάπη για τη βιοποικιλότητα, το πράσινο, την εκρηκτική Άνοιξη. Υπερήφανη καθώς αντικρύζω τη σημαία μας να κυματίζει στην υψηλότερη κορυφή, το Ημεροβίγλι των Οθωνώνστο υψόμετρο των 303 μέτρων!

Είμαι υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα, είμαι υπερήφανη που γεννήθηκα και είμαι Κερκυραία, είμαι υπερήφανη που τα Διαπόντια Νησιά μας είναι ζωντανά, έχουν μέλλον και στέκονται εκεί ακοίμητος φρουρός της πατρίδας μας!

Είμαι υπερήφανη που το χρώμα μου είναι το βαθύ γαλάζιο του Ιονίου Πελάγους!