Λαϊκή Συσπείρωση, για τις δικές μας ανάγκες, για τα δικάς μας όνειρα, για τον δικό μας τόπο

Είμαστε λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου. Τις αποκαλούν «αυτοδιοικητικές» αυτές τις εκλογές, αλλά μην τους πιστεύετε. Βάζουν μπροστά την τοπικότητα και την πασπαλίζουν με άρωμα υποτιθέμενης ανεξαρτησίας του ντόπιου από το «αθηναϊκό κράτος» και την κεντρική κυβέρνηση, με σκοπό να σκεπάσουν την αλήθεια που όλοι μας γνωρίζουμε.
Οι Περιφέρειες είναι οι τοπικοί τοποτηρητές των κυβερνήσεων, είναι το μακρύ τους χέρι που παρεμβαίνει ρυθμιστικά σε κάθε μικρή πτυχή της ζωής μας, εκεί που η κεντρική κυβέρνηση δεν μπορεί να παρέμβει άμεσα. Μαζί με τους Δήμους συνθέτουν αυτό που όλοι μας αποκαλούμε «κράτος». Γι’ αυτό τα όρια ευθύνης μεταξύ Περιφερειών και Δήμων είναι θολά, γιατί συν-λειτουργούν σαν ζεύγος γραναζιών σε μια μηχανή. Ωστόσο, μέσα σε αυτό το τεχνηέντως θολωμένο τοπίο ρυθμίζονται όλα όσα είναι ζωτικά για εμάς, όλα όσα αγγίζουν τις καθημερινές μας ανάγκες. Η μεταφορά του παιδιού μας στο σχολείο, οι θέσεις των γιατρών στο νοσοκομείο, η συντήρηση του αθλητικού κέντρου, η διαχείριση των σκουπιδιών, η συντήρηση του οδικού δικτύου, οι θέσεις στους παιδικούς σταθμούς. Όλος μας ο κόσμος, όλα τα πολλά μικρά της ζωής μας ρυθμίζονται από τις Περιφέρειες και τους Δήμους. Γι΄αυτό τα θέλουν όλα δικά τους, κάτω από τον απόλυτο έλεγχό τους. Για να μην έχουν απέναντί τους κανέναν αντίλογο. Για να συντονίζουν τις επιθυμίες του κέντρου με τις επιθυμίες της περιφέρειας, να μην ακούν απαιτήσεις και διαφωνίες, να μην αντιμετωπίζουν διεκδικήσεις, να κόψουν από όλους μας κάθε δυνατότητα άσκησης πολιτικής πίεσης, τόσο από την περιφέρεια προς το κέντρο, όσο και από τα κάτω της κοινωνίας προς τα επάνω. Η γεωγραφία της πολιτικής δεν έχει μόνο εύρος, έχει και βάθος και για να είμαστε ακριβείς το βάθος της είναι πολύ μεγαλύτερο από το εύρος της. Δείτε τι συμβαίνει σήμερα στον πλημμυρισμένο θεσσαλικό κάμπο, πώς προσπαθούν οι Δήμοι να χρεώσουν την Περιφέρεια και αντιστρόφως, για τα έργα που δεν έχουν γίνει, για τις παραλήψεις, για την υποστήριξη των πλημμυροπαθών που δεν έρχεται από πουθενά. Δείτε αντίστοιχα τι συμβαίνει στα νησιά μας. Πόσο εκτεθειμένους μας έχουν αφήσει σε καιρικά φαινόμενα και πόσο δαιδαλώδες είναι το σύστημά τους όταν ο πολίτης προσπαθεί να ενημερώσει κάποιον αρμόδιο για το ρέμα που έχει φράξει, για τον δρόμο που έχει χαλάσει, για την έκταση που θέλει καθαρισμό. Κανένας δεν είναι υπεύθυνος και μας στέλνουν από τη μια δημοτική ή περιφερειακή υπηρεσία στην άλλη μέχρι να εξαντληθούμε χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Κι όταν κάποια στιγμή έρχεται η καταστροφή, είτε είναι φωτιά, είτε πλημμύρα, είτε σεισμός αυτοί τρέχουν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους και εμείς τρέχουμε να μαζέψουμε τα συντρίμμια μας.
Σε αυτές τις εκλογές αν τους χαρίσουμε Περιφέρεια και Δήμους, τους χαρίζουμε ένα σημαντικό εργαλείο έκφρασης και διεκδίκησης των αναγκών μας, ένα πολιτικό εργαλείο που ακόμα και τώρα, ακόμα και σε τούτες τις ασφυκτικές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, θα μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας, προς όφελος του τόπου μας και των παιδιών μας. Δεν χρειάζεται να γίνει κανείς αναλυτικός. Εμείς, εδώ στο Ιόνιο, ξέρουμε καλά τι αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα. Ξέρουμε καλά τι σημαίνει να μην έχουμε γιατρούς και να τρέχουμε στα Γιάννενα, στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Ξέρουμε, δυστυχώς, και πόσο ακριβά έχουμε πληρώσει σε ανθρώπινες ζωές, ακόμα και νεογνών, τις διακομιδές που δεν πραγματοποιήθηκαν έγκαιρα ή καθόλου. Ξέρουμε πώς είναι να μην έχουμε σύγχρονους και ασφαλείς δρόμους, να έχουμε διαλυμένα φανάρια και πλημμυρισμένα φρεάτια. Να μην έχουν τα παιδιά μας ασφαλή σχολικά κτίρια, με αντισεισμικές μελέτες, αλλά να περνάνε τις μέρες τους μέσα σε κοντέινερ. Να χαλάει το πεζοδρόμιο, να βουλιάζει το μουράγιο, να καταστρέφεται το αθλητικό κέντρο και να μην επισκευάζεται ποτέ. Εμείς, εδώ στο Ιόνιο, ξέρουμε πώς είναι να έχεις τον υψηλότερο δείκτη βροχόπτωσης σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά το νερό της βρύσης σου να μην μπορείς να το πιείς. Τα σπίτια στα χωριά μας να περνάνε ολόκληρα καλοκαίρια χωρίς παροχή νερού. Να τρέχουν οι μεγαλύτεροι άνθρωποι, οι γονείς μας, οι συγγενείς μας να γεμίσουν τις δεξαμενές τους με τις σταγόνες που θα φτάσουν στις βρύσες τους κάποια στιγμή μέσα στη νύχτα, για να έχουν την επόμενη μέρα να πλύνουν τα πιάτα τους. Εμείς, εδώ στο Ιόνιο, ξέρουμε και από καταστροφικές πλημμύρες και από υπερχειλίσεις αποχετευτικών δικτύων και από εγκατάλειψη υποδομών και από ξεπούλημα φυσικού πλούτου. Έχουμε ζήσει για χρόνια βλέποντας την τοπική διοίκηση να λειτουργεί σαν το δεκανίκι της κεντρικής, να υπηρετεί μαζί της τα κοινά τους συμφέροντα και να εγκαταλείπει τους Επτανήσιους . Έχουν χαθεί περιουσίες, έχουν φύγει άδικα ζωές, έχουν παραχωρηθεί παρθένες παραλίες και υποδομές που ο Λαός μας με τον κόπο του έχτιζε για δεκαετίες.
Εμείς, εδώ στο Ιόνιο, εκτός από τις καθημερινές μας δυσκολίες, ξέρουμε και να υποστηρίζουμε τα δίκαιά μας, τα συμφέροντά μας. Ξέρουμε να συνεργαζόμαστε, ξέρουμε να αλληλοβοηθιόμαστε και ξέρουμε να συσπειρωνόμαστε γύρω από τους ανθρώπους που μαζί με μας αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Τους «αρχόντους» σε αυτόν τον τόπο τους έχουμε ζήσει και ιστορικά και σύγχρονα. Τους έχουμε δει εκείνους που μας υπόσχονται λύσεις, αλλά όταν τους ψάχνουμε δεν τους βρίσκουμε ούτε για να τους εκθέσουμε το πρόβλημά μας. Τους έχουμε δει να υποτιμούν τις ανάγκες των κατοίκων και να βάζουν πάντα μπροστά τα συμφέροντα των πολυεθνικών του τουρισμού. Τους έχουμε δει να σκορπάνε τους κόπους μας σε έργα βιτρίνας, αλλά αυτά που χρειαζόμαστε εμείς και τα παιδιά μας για να είμαστε ασφαλείς να μην γίνονται ποτέ. Σκεφτείτε, από την τελευταία φορά που ψηφίσαμε για Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, τι έχει αλλάξει; Ποιο σημαντικό πρόβλημά μας έχει λυθεί; Αυτά τα τέσσερα χρόνια, πώς χρησιμοποιήθηκαν οι πόροι μας, ποιες προτεραιότητες έβαλαν οι αρμόδιοι, αυτοί που ψηφίστηκαν τότε;
Τις απαντήσεις τις γνωρίζουμε, γιατί προκύπτουν από την καθημερινότητά μας, από τις δυσκολίες που συναντάμε κάθε μέρα. Και αυτούς που μας υποστηρίζουν, όπου τους έχουμε δώσει τη δύναμη να το κάνουν, επίσης τους γνωρίζουμε. Γι’ αυτό, στις εκλογές που έρχονται θα κάνουμε το βήμα να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας, όχι τους άλλους. Η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι στην πραγματικότητα αυτό που λέει το όνομά της, είναι η συσπείρωση του Λαού, η δική μας συσπείρωση, για τις δικές μας ανάγκες, για τα δικά μας όνειρα, για τον δικό μας τόπο. Σε αυτή την εποχή, που είμαστε περικυκλωμένοι από τις προσωπικές φιλοδοξίες του κάθε πολιτευτή, ας αφήσουμε στην άκρη τη λογική του παρελθόντος, τη λογική των κοινωνικών υποχρεώσεων που ξεπληρώνονταν με μια ψήφο. Ας φροντίσουμε κι εμείς ως Λαός τα δικά μας συλλογικά συμφέροντα, γιατί όπως βλέπουμε κανένας δεν μας έχει φροντίσει, ούτε εμάς, ούτε τους τόπους μας. Πάμε να δώσουμε δύναμη στη δική μας πολιτική έκφραση, για να καταλάβουν ότι ξέρουμε κι εμείς να υπερασπιζόμαστε τις ζωές μας και τις ανάγκες μας.
Καλή ψήφο, συσπειρωμένη για να μας ακούσουν και λαϊκή, όπως είμαστε εμείς.