Ας σταματήσουμε τη σταδιακή κατάλυση των δικαιωμάτων μας

Τα τελευταία χρόνια έχουν συμβεί πολλά, που ανατρέπουν σταδιακά την καθημερινότητά μας. Ναι, σταδιακά γιατί αν είχαν γίνει όλα συγχρόνως, θα υπήρχε φόβος έντονης μαζικής αντίδρασης.
Αρχίσαμε λοιπόν με την οικονομική κρίση, τα μνημόνια, τις περικοπές μισθών και συντάξεων. Μετά ήρθε η ανεργία, η επισφαλής εργασία, η κατάλυση των κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων, που είχαμε καταφέρει να αποκτήσουμε με μακρόχρονους αγώνες και φτάσαμε στο νέο εργασιακό νόμο, που μετατρέπει τους εργαζόμενους σε σκλάβους.
Στη συνέχεια μάθαμε ότι το δικαίωμα στέγης δεν είναι δεδομένο και ότι το σπίτι που αποκτήσαμε με οικονομίες μιας ζωής, μπορεί να χαθεί γιατί αδυνατούμε να πληρώσουμε έγκαιρα τη δόση του δανείου ή ακόμη γιατί χρωστάμε 800 ευρώ στην εφορία.
Μετά ήρθε η πανδημία, που οφείλεται και στην όλο και μεγαλύτερη παρέμβαση και επέκταση των δραστηριοτήτων του ανθρώπου στο περιβάλλον της άγριας ζωής, με αποτέλεσμα να υπάρχει μετάδοση ιών, που πριν ήταν περιορισμένοι στο ζωικό βασίλειο. Αναμέναμε ενίσχυση του ΕΣΥ και όμως είδαμε την κατάρρευσή του, αν αρρωστήσαμε και δεν έχουμε χρήματα για ιδιωτική περίθαλψη, ας προσέχαμε!
Σταδιακά έγιναν πιο έντονα τα προβλήματα στη δημόσια εκπαίδευση γιατί αφού φτωχύναμε, πού να βρεθούν χρήματα για να καλυφθούν οι κενές θέσεις εκπαιδευτικών και τα δρομολόγια των μαθητών! Στο κάτω κάτω τι έπαθαν οι παππούδες τους που περπατούσαν χιλιόμετρα για να φτάσουν στο μονοθέσιο ή διθέσιο σχολείο; Δεν έμαθαν γράμματα;
Οιδημόσιες εκτάσεις ή καταστρέφονται από πυρκαγιές και πλημμύρες ή παραχωρούνται σε ιδιώτες επενδυτές. Οι δρόμοι, τα πάρκα, τα δάση, τα βουνά, οι παραλίες είναι αναπόσπαστα μέρη της ζωής μας και αυτονόητα, ελεύθερα προσβάσιμα. Ωστόσο, το τσιμέντο αντικαθιστά το πράσινο, περιοχές φυσικούκάλλους κινδυνεύουν να γίνουν πάρκα, όπου θαπρέπει να μπούμε με εισιτήριο για να περπατήσουμε, να κολυμπήσουμε, να χαρούμε τη φύση. Παραλίες και νησάκια παραχωρούνται από τους δήμους σε ιδιώτες και σταδιακά θα έρθει η μέρα που δεν θα υπάρχει ελεύθερη παραλία να πάμε για μπάνιο.
Η λίστα είναι ατέλειωτη, κακή διαχείριση απορριμμάτων, αυξήσεις παντού, στα τρόφιμα, στα κοινωνικά αγαθά, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό, θα την αφήσουμε να μακραίνει; Είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν πάει άλλο και θα το πάμε αλλιώς!
Στο Δήμο και στην Περιφέρεια ψηφίζουμε Λαϊκή Συσπείρωση, που σταθερά παλεύει για το όφελος των πολλών και όχι για τα συμφέροντα των λίγων. Αν η Λαϊκή Συσπείρωση γίνει πιο δυνατή, αν της δώσουμε την εντολή να έχει τον πρώτο λόγο, οι λέξεις Τοπική Αυτοδιοίκηση θα ξαναβρούν το πραγματικό τους νόημα γιατί αν οι τοπικές αρχές έχουν την πολιτική βούληση, έχουν το περιθώριο να παίρνουν αποφάσεις που δεν ευθυγραμμίζονται με τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.