Τα «crash test» του 2024 για κυβέρνηση και αντιπολίτευση!

«Ο χρόνος είναι δωρεάν, αλλά είναι ανεκτίμητος. Δεν σου ανήκει, αλλά μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις. Δεν μπορείς να τον αποταμιεύσεις, αλλά μπορείς να τον ξοδέψεις. Και από τη στιγμή που τον χάσεις, δεν μπορείς να τον πάρεις πίσω», έλεγε ο Harvey Mackay Αμερικανός συγγραφέας.!

Το 2023 φεύγει, το 2024 έρχεται.!

Η περίοδος των εορτών κι ο ερχομός της νέας χρονιάς, προσφέρονται για έναν γενικό κριτικό αναστοχασμό των ολιγωριών μας, των λαθών μας, των πράξεων μας, των επιτευγμάτων μας, των προσδοκιών μας, της κοινωνικής παρουσίας μας. Ταυτόχρονα, κυριαρχεί μια βαθιά περίσκεψη, περισυλλογή και ενδοσκόπηση κι ένας έντονος και βαθύς προβληματισμός για όσα έγιναν ή δεν έγιναν, με ένα «γιατί» να πλανάται και να ψάχνει εναγωνίως το «επειδή»… του. Κι όλα τούτα, καθώς, ο καθείς θα ήθελε το δικό του «αύριο», να είναι κατά πολύ καλύτερο, από το δικό του «χθες».!

Απ΄αυτόν τον γενικό κανόνα δεν μπορούν να ξεφύγουν οι πολιτικοί μας ταγοί – πρωταγωνιστές στο πολιτικό μας σκηνικό, ενώ το δικό τους «αύριο», ενδιαφέρει σύμπασα την ελληνική κοινωνία, καθώς έμπρακτα πλέον την επηρεάζει και ταυτόχρονα επηρεάζεται από αυτήν.!

Ο μοιραίος 7ετής κυβερνητικός κύκλος

Στο μεταπολιτευτικό μας πολιτικό σκηνικό, οι κυβερνητικοί κύκλοι κλείνουν στην επταετία, ακόμα και με πολύ μεγαλύτερα ποσοστά από το «41 τα εκατό». Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, πήρε 54% το 1974 και παρέδωσε στον Ανδρέα Παπανδρέου του 48,8% το 1981, ο οποίος παρέδωσε την κυβερνητική σκυτάλη το 1989 σε κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Τζανή Τζανετάκη, ενώ ο Κώστας Σημίτης κέρδισε τις εκλογές του Σεπτέμβρη, του 1996, (έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές του καναπέ»), με 41,49% και παρέδωσε στον Κώστα Καραμανλή του 45,36%, το 2004.!

Οι θητείες των προαναφερθέντων, με δυνατά ποσοστά εκλεγέντων πρωθυπουργών, (Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Σημίτη), έκλεισαν στα 7 χρόνια, ίσως με λίγους μήνες, (συν ή πλην), να ξέφυγαν από αυτήν. Όλοι οι άλλοι εκλεγμένοι πρωθυπουργοί της μεταπολίτευσης, (εξαιρουμένων των μεταβατικών κυβερνήσεων, Τζανή Τζαννετάκη, Ξενοφώντα Ζολώτα και Λουκά Παπαδήμου), δεν έκλεισαν τον «μοιραίο 7ετή» κυβερνητικό κύκλο τους, εξαιτίας ειδικών γεγονότων : Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το 1993 λόγω αποστασίας του Αντώνη Σαμαρά, ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1996 λόγω υγείας, ο Κώστας Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές του 2004 με 45,36% και τις πρόωρες του 2007 με 41,87% αλλά δεν ολοκλήρωσε την θητεία του, εξαιτίας της φθοράς που υπέστη από τις πολύνεκρες πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία και του σκανδάλου στο βατοπέδι, που ακολούθησε και παρέδωσε την πρωθυπουργία στον Γιώργο Παπανδρέου, που κέρδισε τις εκλογές της 4^ης Οκτωβρίου 2009 με 43,92%.

Από το 2009 κι εντεύθεν, ουδείς πρωθυπουργός έκλεισε 7ετία. Ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς, (κυβέρνηση συνεργασίας), δεν ολοκλήρωσαν 4ετή θητεία. Αντίθετα, ο Αλέξης Τσίπρας – ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε την τετραετία 25 Ιανουαρίου 2015 μέχρι 7 Ιουλίου 2019 σε συνεργασία με τους ΑΝΝΕΛ του Πάνου Καμμένου, (κερδίζοντας και τις πρόωρες του Σεπτέμβρη του 2015), ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ολοκλήρωσε καθαρή 4ετή κοινοβουλευτική θητεία, από Ιούλιο 2019 μέχρι Ιούνιο 2023 και πορεύεται στους πρώτους μήνες της δεύτερης θητείας του. Εδώ ακριβώς μπαίνει το ερώτημα : Θα ολοκληρώσει τον «μοιραίο 7ετή κυβερνητικό κύκλο» ή …, «κάτι θα τύχει».;

Τα «crash test» του 2024 για Κυριάκο Μητσοτάκη

Αναμφίβολα και σαφέστατα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κυριάρχησε πολιτικά και κοινοβουλευτικά καθ΄όλη τη διάρκεια της 4ετίας 2019 – 2023 και ευελπιστεί το 2024 να είναι η αρχή μιας νέας θητείας, κομματικά και πολιτικά ανέμελης όπως η διαρρεύσασα.!

Μπορεί να το πετύχει.; Οι κυβερνώντες προτάσσουν το «41 τα εκατό» και ζουν «καμαρωτοί και περιχαρείς» στο δικό τους ιδεώδες κι ιδανικό «βασίλειο» μιας πρωτόγνωρης πολιτικής ανεμελιάς, βοηθούσης και της κατακερματισμένης, ασύντακτης κι άνευ ουσιώδους πολιτικού λόγου και σαφούς εναλλακτικής πρότασης αντιπολίτευσης!

Ωστόσο, πέραν της όποιας πολιτικής αναμελιάς στο Μέγαρο Μαξίμου και της επικοινωνιακής ασυλίας που χαίρει η κυβέρνηση από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή της πολιτικής «αγρανάπαυσης» στην αντιπολίτευση, η κυβέρνηση, από τις αρχές του 2024 θα αναμετρηθεί σε καυτά κοινωνικά μέτωπα και θα δοκιμαστεί σε σκληρά crash test :

• Η φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, η προαναγγελία αύξησης του ΦΠΑ από 13% στο 24% για τα μη αλκοολούχα ποτά, θα πυροδοτήσει κοινωνικές αντιδράσεις σε έναν κόσμο που ασφυκτιά υπό το βάρος της ακρίβειας, η οποία θα συνεχισθεί και το 2024, όπως προέβλεψε πρόσφατα η έκθεση της Κομισιόν.!
• Το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια αναμένεται να προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις εντός και εκτός Βουλής από την φοιτητική αλλά και από την πανεπιστημιακή κοινότητα.!
• Το σχέδιο νόμου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία που η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να προχωρήσει, προκαλεί σεισμικές δονήσεις στο εσωτερικό της γαλάζιας παράταξης, η εκκλησία στην κυριολεξία επαναστατεί κι ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας αντιτίθεται σφόδρα.!
• Η κατάρτιση γαλάζιου ευρωψηφοδελτίου αναδεικνύεται «πολιτική περιπέτεια» για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς το άνοιγμα που επιχειρεί προς το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, με τις υποψηφιότητες του Ανδρέα Λοβέρδου, του Πύρρου Δήμα και της Εύης Χριστοφυλοπούλου, γιγαντώνει τη δυσαρέσκεια στην παραδοσιακή δεξιά παράταξη, που νιώθει, «να αλλοιώνεται το κόμμα τους».!
• Οι μεταρρυθμίσεις που επιχειρεί η κυβέρνηση στους λίαν ευαίσθητους τομείς της Υγείας και της Δικαιοσύνης, αναμένεται να δημιουργήσουν θυελλώδεις αντιδράσεις στον ιατρικό και νομικό κόσμο της χώρας.!
• Η αλαζονεία κορυφαίων υπουργών και λοιπών κυβερνητικών παραγόντων, σε συνδυασμό και με τη χαλαρότητα που επιδεικνύεται σε καίριους τομείς της δημόσιας ζωής, κρίνεται ως βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια της κυβέρνησης.
• Πέραν όλων των προαναφερθέντων, η «χαλαρή» ψήφος των ευρωεκλογών, που απελευθερώνει δυσαρεστημένους ψηφοφόρους προς άλλα κόμματα, μπορεί να ξαφνιάσει πολλούς «επαναπαυόμενους στους βελούδινους καναπέδες του Μεγάρου Μαξίμου», όπως εύστοχα παρατηρεί ιστορικό στέλεχος της δεξιάς παράταξης με κοινοβουλευτική εμπειρία δεκάδων ετών.

Κομβικής σημασίας τα crash test για ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ

Σαφώς και οι Ευρωεκλογές δεν έχουν την πολιτική βαρύτητα των εθνικών εκλογών. Σαφέστατα, όμως, αποτελούν παραδοσιακά το πιο ισχυρό πολιτικό βαρόμετρο, καθώς, δικαίως από πολιτικούς και επικοινωνιολόγους, θεωρούνται «πανελλαδική δημοσκόπηση σε πραγματική κάλπη», που στέλνει μηνύματα προς όλους τους πρωταγωνιστές του πολιτικού μας σκηνικού .

Σ αυτό το πολιτικό κλίμα και πνεύμα, οι επιδόσεις που θα καταγράψουν στην Ευρωκάλπη ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ως οι βασικοί «παίκτες» στον χώρο της προοδευτικής κεντροαριστεράς αντιπολίτευσης, θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στις μετεκλογικές πολιτικές εξελίξεις, τόσο για τον ιδεολογικό προσανατολισμό τους, για ποιος από τους τρεις σχηματισμούς θα ηγηθεί σε μια ενδεχόμενη προγραμματική συνεργασία, ενώ ταυτόχρονα θα κριθεί και η πολιτική τύχη του Στέφανου Κασσελάκη και του Νίκου Ανδρουλάκη και της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στο σύνολό της.!

Η ψήφος των Ελλήνων πολιτών ή η αποχή αυτών, θα εκφραστεί στις θέσεις που θα καταθέσουν οι σχηματισμοί της αντιπολίτευσης, μείζονος ή ελάσσονος, στη δεξιά όχθη της Νέας Δημοκρατίας ή στην αριστερά όχθη του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, θα εκφραστεί σε ζητήματα που «καίνε» την κοινωνία, όπως : η ακρίβεια, η κατάσταση στα νοσοκομεία, το πρόβλημα στέγης, οι πλειστηριασμοί, η δικαιοσύνη, η δημόσια τάξη και η ασφάλεια, τα ελληνοτουρκικά.

Με απλά λόγια οι Ευρωεκλογές θεωρούνται, το σφύριγμα του αφέτη για ένα πολιτικό αγώνα δρόμου…, για έναν καλύτερο ρόλο στο πολιτικό σκηνικό που αυτές οι Εκλογές θα διαμορφώσουν, σε μια όντως δύσκολη κοινωνικά, οικονομικά γεωπολιτικά, γεωοικονομικά, γεωστρατηγικά, πανευρωπαϊκά περίοδο.!