Μπαίνουμε και ημερολογιακά σε εκλογική χρονιά. Όλα τα κομματικά επιτελεία βρίσκονται σε εγρήγορση. Οι εκλογές έχουν δρομολογηθεί, ανεξάρτητα από το αν γίνουν Φλεβάρη, Μάρτη, ή Απρίλη.
Η κυβερνητική και κοινωνική «ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ», προτάσσεται από την Νέα Δημοκρατία και ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με κεντρικό σύνθημα «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΑΝΤΟΥ», που μεταφράζεται σε αξιοκρατία και αποκατάσταση των κοινωνικών αδικιών που η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ με τον Νίκο Ανδρουλάκη στο τιμόνι, με στόχο την αναγέννηση από τις στάχτες του πάλε ποτέ κραταιού κινήματος του Ανδρέα Παπανδρέου, κυνηγάει ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εκλογικό ποσοστό, ώστε να παίξει καθοριστικό ρόλο στις μετεκλογικές κυβερνητικές εξελίξεις. Σ΄αυτόν το κύριο πολιτικό του στόχο, εμφανίζεται μάλλον «μπερδεμένο», αν όχι και πολιτικά διχασμένο, αν θα είναι ο μπαλαντέρ σε κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας ή ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
Το ΚΚΕ κινείται στα κλασικά ποσοστά του 5-6%, αγκυροβολημένο πάντα στις ρομαντικές ιδεολογικές εμμονές του 1917. Από κατόπι έρχεται η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ του Κυριάκου Βελόπουλου, η οποία απειλεί να κάνει «νίλα στην Νέα Δημοκρατία» στην Βόρεια Ελλάδα κρατώντας μια εχθρική στάση απέναντι στην ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ, που υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν ακύρωσε, παρά τα υποσχεθέντα, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με μια αντίστοιχη «πολιτικά νίλα», απειλεί ο Γιάνης Βαρουφάκης με το ΜΕΡΑ25 τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, επειδή δεν «έσκισε τα μνημόνια», όπως είχαν μαζί υποσχεθεί πριν τις εκλογές του 2015.
Στο τσακ, να περάσει το κατώφλι του 3% και να μπει στη Βουλή, είναι και το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη, σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις. Ένας ακόμα πονοκέφαλος στην κυβέρνηση.
Ποια Κυριακή θα δώσει το μαγικό «34%»
Πολιτικοί και δημοσιογράφοι «μαδάνε την μαργαρίτα» για να δουν ποια Κυριακή «αγαπάνε» περισσότερο οι κάλπες. Τις τελευταίες ώρες, σύμφωνα με όσα διαρρέονται από τα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου, οι εκλογές θα διεξαχθούν την Άνοιξη. Ακολουθώντας λοιπόν το σενάριο της Άνοιξης, οι κάλπες μπορούν να στηθούν: Κυριακή 2 ή 9 Απριλίου, με τυχόν δεύτερες εκλογές στις 14 ή 21 Μαΐου, αντιστοίχως, ώστε να μην συμπέσουν εκλογές και πανελλήνιες εξετάσεις.
Τις Κυριακές 2 ή 9 Απριλίου, για πρώτες εκλογές, φωτογράφησε και ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης με συνέντευξή του στο Mega την Παρασκευή το πρωί. Τις οριστικές αποφάσεις πάντως, θα λάβει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου ανάλογα με το πολιτικό κλίμα που θα έχει διαμορφωθεί μέχρι τότε.
Μέσα σε κλίμα ραγδαίων εξελίξεων, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψουν, από τις αποκαλύψεις στο σκάνδαλο των υποκλοπών και του Qatar Gate, και να ανατρέψουν τον όποιο στρατηγικό σχεδιασμό, όλα τα σενάρια εξυφαίνονται με πρώτες και δεύτερες εκλογές. Όμως μπορεί, το όποιο κόμμα είναι πρώτο, να μην προχωρήσει στην προκήρυξη δεύτερων εκλογών, καθώς το ποσοστό που θα αποσπάσει από τις πρώτες κάλπες να μην προϊδεάζει για επίτευξη αυτοδυναμίας στις δεύτερες κάλπες.
Με βάση τον εκλογικό νόμο, που ψήφισε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2020, με το «κυλιόμενο μπόνους», για να επιτευχθεί αυτοδυναμία χρειάζεται τουλάχιστον 38%, με ένα + ή – 0,50% στο 38%.
Επ΄ αυτών όλων και με τα μέχρι τούδε δημοσιευθέντα δημοσκοπικά δεδομένα, η Νέα Δημοκρατία μπορεί να κατακτήσει την αυτοδυναμία, αν μείνει εκτός βουλής ένα από τα σημερινά κόμματα, (πχ το ΜΕΡΑ24 του Γιάνη Βαρουφάκη), καθώς ο πήχης της αυτοδυναμίας κατεβαίνει, αφού η βουλή από 6κομματική γίνεται 5κομματική.
Στην αντίθετη περίπτωση, που στα σημερινά κόμματα της βουλής προστίθεται ακόμα ένα, και η βουλή από 6κομματική γίνεται 7κομματική, (στις διενεργούμενες δημοσκοπήσεις δείχνει να παίζει με το 3% το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη), η κοινοβουλευτική αυτοδυναμία γίνεται άπιαστο πολιτικό όνειρο.
«Σε κάθε περίπτωση η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει στις εκλογές με απλή αναλογική να πάρει ένα ποσοστό που θα υπερβαίνει το 34% για να ελπίζει ότι θα κερδίσει αυτοδυναμία στις δεύτερες και με τον δικό της εκλογικό νόμο», υποστηρίζουν κορυφαία στελέχη της κυβερνώσας παράταξης και γνώστες των δημοκοπικών δεδομένων. Είναι σαφές πως, «Οποιοδήποτε χαμηλότερο ποσοστό από το 34% θα δυσκολέψει το στόχο της αυτοδυναμίας, ενώ ένα ποσοστό γύρω στο 30 με 31% θα τις απέκλειε», επισημαίνουν γνώστες της εκλογικής αριθμητικής.
Καταλύτης εξελίξεων η κάλπη της απλής αναλογικής
Είναι σαφές πως τα ανωτέρω εκτεθέντα, ισχύουν απόλυτα και στην περίπτωση που πρώτο κόμμα, από τις κάλπες της απλής αναλογικής, εξέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
Πέραν της όποιας πολιτικής αισιοδοξίας ή του όποιου κομματικού πατριωτισμού λανσάρεται επικοινωνιακά κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, μετεκλογικά πρώτο ρόλο στις εξελίξεις, θα έχουν οι αριθμοί που θα έχουν βγει από τις κάλπες. Επ αυτών των αριθμών, που θα αποτυπώνεται γλαφυρά και νωπά η λαϊκή ετυμηγορία, θα λογαριαστούν τα επιτελεία όλων των κομμάτων που θα έχουν μπει στη βουλή.
Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, με το «μαγικό 34%» στην πρώτη κάλπη, θα είναι «καβάλα στο άλογο» και αδιαφιλονίκητος αρχηγός. Όσο πιο κάτω από το εν λόγω νούμερο πέσει το ποσοστό που θα αποσπάσει στην κάλπη της αναλογικής, τόσο πιο εύκολα και ευρύτερα θα αποδομηθεί και αμφισβητηθεί η ηγεσία του στην γαλάζια παράταξη. Ο ασκός του Αιόλου θα έχει ήδη ανοίξει.
Αντίστοιχα θέματα, εννοείται ότι θα αντιμετωπίσουν και ο Αλέξης Τσίπρας στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ο Νίκος Ανδρουλάκης στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, ανάλογα με το πόσο απόμακρα είναι τα εκλογικά αποτελέσματα από τους προεκλογικούς στόχους.
Οικονομία και Πολιτική
Ας μην ξεχνάμε ότι η οικονομία παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των πολιτικών συσχετισμών και των πολιτικών εξελίξεων.
Ο πληθωρισμός, η νέα γενιά «κόκκινων» δανείων και οι γεωπολιτικές εξελίξεις, σε συνδυασμό και με τις υποκλοπές, το Qatargate και πολλά άλλα σκάνδαλα, σκανδαλάκια, καθώς και πολιτικές πρακτικές και συμπεριφορές, επηρέασαν την μέχρι τούδε διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Ποιος αμφιβάλλει, ότι όλα τούτα μπορούν να επηρεάσουν και τις μετεκλογικές εξελίξεις;;;
Η ΤτΕ, στην Ενδιάμεση Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής που κατέθεσε στη Βουλής, χτυπά πολλαπλά «καμπανάκια» για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, που σχετίζονται με το πολιτικό ρίσκο (δυσκολία σχηματισμού κυβέρνησης), τη νέα γενιά «κόκκινων» δανείων, τον επίμονο πληθωρισμό το 2023 τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία.
Οικονομικά, η Ελλάδα είναι ήδη εκτός αγορών, ενώ θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις δανειακές της ανάγκες. Πόσα έχουν μείνει από το περιβόητο «μαξιλάρι», τι γίνεται με το χρέος, ποια είναι η απόδοση των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που έχει αυξηθεί κατά 3,5% σε ένα χρόνο, τι μπορούμε να περιμένουμε τη χρονιά που έρχεται;
Σε όλα αυτά τα ερωτήματα θα κληθεί να αντιμετωπίσει η όποια κυβέρνηση αναδειχθεί από τις κάλπες, η οποία αναμφίβολα θα είναι ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ.
Σημείωση της Σύνταξης: Το κείμενο γράφτηκε στις 31/12 για το CorfuPress.com, προ της ανακοίνωσης Μητσοτάκη για το χρόνο των εκλογών και αποδεικνύεται προφητικά αληθές!