Μετά τον Αλέξη Τσίπρα, τι;

«Η επιτυχία δεν είναι οριστική, η αποτυχία δεν είναι μοιραία. Αυτό… που μετράει είναι το κουράγιο να συνεχίζεις… », έλεγε ο Μεγάλος Ουίνστων Τσώρτσιλ …

«Θα είμαστε μαζί και την επόμενη μέρα της κάλπης», διατεινόταν  ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, – έστω και με ελάχιστες διαφοροποιήσεις στη γλωσσική διατύπωση – , σε όλες τις ομιλίες του, κατά την τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής εκστρατείας.

«Η αποτίμηση του όποιου αποτελέσματος των εκλογών θα γίνει ελεύθερα και οργανωμένα μετά τις εκλογές», μας εκμυστηρευόταν «πολιτικά μπαρουτοκαπνισμένος», βετεράνος βουλευτής της Αριστεράς. Οι εξελίξεις, που ακολούθησαν τα αποτελέσματα της Κυριακής 25^ης Ιουνίου με την περαιτέρω εκλογική καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ,  δικαίωσαν απόλυτα τον βετεράνο και «πολιτικά μπαρουτοκαπνισμένο» βουλευτή της Αριστεράς.

Μετά από τριήμερη απόλυτη πολιτική σιωπή και βαθύ πολιτικό προβληματισμό, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την απόφασή του να παραιτηθεί από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ανοίγοντας παράλληλα και τις καταστατικά προβλεπόμενες διαδικασίες για άμεση εκλογή νέου προέδρου του κόμματος. Ξεκαθάρισε παράλληλα πως ο ίδιος δεν θα είναι ξανά υποψήφιος, αλλά θα είναι «παρών» πριν, κατά  και μετά τη διάρκεια των διαδικασιών. «Είναι ανάγκη να βρούμε έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ που θα ανταποκριθεί στις προκλήσεις και στις προσδοκίες εκείνων που έχει ταχθεί να εκπροσωπεί», είπε χαρακτηριστικά.!

Ανησυχία πολιτικής «αποψίλωσης»

Η αγωνία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, μετά το ξάφνιασμα του Ζαππείου, είναι να καταφέρουν να συγκρατήσουν τους ψηφοφόρους τους ώστε το κόμμα τους να μην «αποψιλωθεί» έτι περαιτέρω. Δεν είναι λίγοι μάλιστα αυτοί που φοβούνται ότι η απουσία του Αλέξη Τσίπρα θα λειτουργήσει αρνητικά και θα κάνει πολλά μέλη, στελέχη και ψηφοφόρους να εγκαταλείψουν την παράταξη.

Μέσα σε στενά χρονικά περιθώρια, πριν την έναρξη της διαδικασίας των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης που θα αρχίσει την επόμενη Πέμπτη  οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ καλούνται να εκλέξουν τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας, εκπροσώπους στο προεδρείο της βουλής, κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους και ειδικούς αγορητές.

Τις αμέσως επόμενες ημέρες, η Πολιτική Γραμματεία, σε ειδική συνεδρίαση θα αποφασίσει τον οδικό χάρτη των επόμενων εσωκομματικών σταθμών για τη συνεδρίαση της Κ.Ε. και τη διεξαγωγή του συνεδρίου για εκλογή νέου προέδρου.

Πρόκειται για ζητήματα που προκαλούν εντάσεις, δεδομένου ότι συγκρούονται δύο λογικές :

• Η μία, με την οποία έχει ήδη συνταχθεί ο Αλέξης Τσίπρας, υπαγορεύει την ανάγκη να τελειώσουν οι εκκρεμότητες σύντομα και η εκλογή προέδρου από τη βάση, ώστε να αρχίσει η ανασύνταξη του κόμματος.
• Η δεύτερη τάση, της μειοψηφίας που υποστηρίζει ότι , ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ θα πρέπει να δώσει τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών και γύρω στον Νοέμβριο, αφού θα έχει προηγηθεί ευρύς διάλογος στις οργανώσεις μελών, να προχωρήσει σε συνέδριο για τη διαμόρφωση των προγραμματικών θέσεων και την εκλογή νέου προέδρου.

Τι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας.;

Μπορεί να υπάρξει ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, χωρίς Αλέξη Τσίπρα.; Καλώς ή κακώς, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, από την ίδρυσή του, ταυτίζεται με τον Αλέξη Τσίπρα. Επιπλέον, η πολιτική υπεραξία της παράταξης από το 2012 και μετά είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Όλα τα υπόλοιπα στελέχη έχουν ιδιαίτερα ελλειμματικό πολιτικό βάρος και το όποιο πολιτικό εκτόπισμά τους σχηματίστηκε υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα.

«Ό,τι θετικό πετύχαμε και στην αντιπολίτευση και στην κυβέρνηση έχει τη δική του σφραγίδα. Σήμερα το αίτημα της ανανέωσης και της ελπίδας παραμένει επίκαιρο. Αποκτά νέο ευρύτερο περιεχόμενο. Πολλοί, εύλογα, αναρωτιούνται «και τώρα τι». Η Αριστερά δεν μπορεί να κάνει «πίσω». Η μόνη απάντηση μπορεί να είναι, η ανασυγκρότηση και ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ώστε να γίνει και πάλι η προοδευτική πλειοψηφική έκφραση της κοινωνίας», ο  Αλέξης Τσίπρας, «Στάθηκε όρθιος απέναντι στις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης στην Ελλάδα και το εξωτερικό», εξηγεί ο Γιάννης Δραγασάκης,

Μέσα σε αυτό το πολιτικό κλίμα, εύλογα γεννάται το ερώτημα : Πως θα πολιτευτεί από τούδε και στο εξής ο Αλέξης Τσίπρας.; Θα παρακολουθεί αμέτοχος τις εξελίξεις στο κόμμα του και στα πολιτικά πράγματα, όπως ο Κώστας Καραμανλής.;

«Παραμερίζει» ή Παραιτείται».;

Οι προσεκτικοί πολιτικοί συντάκτες, αμέσως μετά τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα στο Ζάππειο  Μέγαρο την περασμένη Τετάρτη, συζητούσαν επί μακρόν την εξής λεπτομέρεια : Δεν είπε τη λέξη «παραιτούμαι». Χρησιμοποίησε τον όρο «παραμερίζω». Επιπλέον, έδωσε και οδηγίες αντιπολιτευτικής γραμμής στον νέο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Πολλοί διερωτώνται αν αφήνει, έτσι, ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιστρέψει,

• Είτε για να ενώσει την παράταξη σε περίπτωση διάσπασης,
• Είτε για να επανιδρύσει το ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ,
• Είτε ως ιδρυτής ενός εντελώς νέου κόμματος

Διόλου τυχαία η φράση του Ναζίμ Χικμέτ: «Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμη ταξιδέψει».

Αυτοδιοικητικές Οκτωβρίου – Ευρωεκλογές 2024  

Η χώρα, έχει μπροστά της δύο εκλογικές αναμετρήσεις ορόσημο : Τις Αυτοδιοικητικές Εκλογές του Οκτωβρίου του 2023 και τις Ευρωεκλογές του 2024.

Σ αυτούς τους δύο πολιτικούς σταθμούς, θα κριθεί αναμφίβολα, τόσο η «πολιτική δυναμική» της κυβέρνησης, (καθώς από το Σεπτέμβρη θα κληθεί να «κολυμπήσει στα βαθιά», σε θέματα οικονομίας και ελληνοτουρκικών σχέσεων), όσο και η «πολιτική παρουσία» της αντιπολίτευσης, (αν θα έχει συγκροτημένη πρόταση, ευκρινή πολιτικό λόγο, πειστική εναλλακτική προοπτική), και κυρίως…, ποιος, θα κληθεί να «σύρει το κάρο».!  

Για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, η γενική «πολιτική – στελεχιακή – προσώπων και ιδεών» ανασύνταξη κρίνεται αναγκαία, όπως η ιστορία διδάσκει για να είναι επιτυχής, η όποια αντεπίθεση επιχειρηθεί.!

Πρόκληση συνεργασίας οι Αυτοδιοικητικές εκλογές

Οι Αυτοδιοικητικές εκλογές τους προσεχούς Οκτωβρίου, αποτελούν αναμφίβολα μια καλή ευκαιρία για τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων της ευρύτερης κεντροαριστεράς., οι οποίες πολιτικά και προγραμματικά αντιτάσσονται και αντιπαρατίθενται στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το ερώτημα πάλλεται αυθόρμητα : Μπορούν να συνεργαστούν, αυτές οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς.;

Η συνεργασία ΠΑΣΟΚ με τον παλιό ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, μετά τη σαρωτική εκλογική νίκη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1990, δίνει εύγλωττα, τη σαφή πολιτική απάντηση. Στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές που ακολούθησαν και παρά το «αγκάθι» του «ειδικού δικαστηρίου» και τις όποιες προσωπικές πικρίες ή κομματικές, πολιτικές και ιδεολογικές αντιπαλότητες δημιούργησε, το ΠΑΣΟΚ υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο ενιαίος ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ υπό τον Χαρίλαο Φλωράκη και τον Λεωνίδα Κύρκο, αποφάσισαν να συνεργαστούν.

Το πολιτικό αποτέλεσμα ευκρινές και λίαν διακριτό : ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, τότε…, μπορεί να έχασαν την Αθήνα (ο Αντώνης Τρίτσης κέρδισε τη Μελίνα Μερκούρη) και τη Θεσσαλονίκη (ο Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος κέρδισε τον Δημήτρη Φατούρο), αλλά κέρδισαν τον Πειραιά (Στέλιος Λογοθέτης), την Πάτρα (Ανδρέας Καράβολας), τη Λάρισα (Αριστείδης Λαμπρούλης) και πολλές άλλες πόλεις.

Εκείνη η νίκη της συνασπισμένης κεντροαριστεράς, το 1990, ήταν και ο προάγγελος της πολιτικής αποκαθήλωσης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στις επόμενες εκλογές της 10^ης Οκτωβρίου του 1993. Απλά : Ανδρέας Παπανδρέου, Χαρίλαος Φλωράκης και Λεωνίδας Κύρκος έδειξαν το δρόμο. Αυτό ας πράξουν σήμερα και οι πολιτικοί επίγονοί τους, Αλέξης Τσίπρας, Νίκος Ανδρουλάκης και Δημήτρης Κουτσούμπας…, και όποιος άλλος διατείνεται πως κινείται στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς.!…

Επιπλέον και πέραν της όποιας συνεργασίας των κομμάτων της κεντροαριστεράς στις επερχόμενες Αυτοδιοικητικές Εκλογές Α και Β βαθμού, μπορούν να αρθρώσουν κοινό πολιτικό λόγο, τόσο σε θέματα οικονομίας, παιδείας, υγείας, δημόσιας τάξης και ασφάλειας, όσο και στα λίαν ευαίσθητα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής και δη στην ελληνοτουρκική προσέγγιση.!

ΙΔΟΥ ΠΕΔΙΟΝ ΔΟΞΗΣ ΛΑΜΠΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ.!