Η κοινωνική οργή και ο θυμός, θα καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις!

Την μοιραία εκείνη Τρίτη, βράδυ στις 11 και κάτι λεπτά, 28^η και τελευταία ημέρα του Φλεβάρη, με τη σιδηροδρομική τραγωδία στην κοιλάδα των Τεμπών, στην οποία έχασαν την ζωή τους 57 συνάνθρωποί μας, άλλαξαν όλα στην πολιτική ζωή της χώρας μας κι ένα νέο πολιτικό σκηνικό άρχισε να φιλοτεχνείται.

Πλησιάζοντας στην μεγάλη εορτή του Πάσχα, μας έρχεται στο νου η ευαγγελική ρήση, σε ευαγγέλια της Μεγάλης Πέμπτης και της Μεγάλης Παρασκευής : «και ιδού το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη απ άνωθεν έως κάτω εις δυο».! Όντως, το «πολιτικό καταπέτασμα εσχίσθη» κι ένα νέο δημιουργείται.

Τα μοιραία τραίνα συγκρούστηκαν με τη στυγνή πραγματικότητα, που επικρατεί στην Ελλάδα, και απoκάλυψαν την εγκληματική ελλειμματικότητα στις δημόσιες υποδομές της χώρας. Διόλου τυχαία, έρχονται στο φως της δημοσιότητας, παρόμοιες ελλείψεις, με εκείνες των σιδηροδρόμων, και στην πολιτική αεροπορία, στις σταθερής τροχιάς συγκοινωνίες της πρωτεύουσας, (ΜΕΤΡΟ και ΗΛΣΑΠ),  όπως και στις λοιπές αστικές, στα σχολικά και πανεπιστημιακά συγκροτήματα, στις νοσοκομειακές μονάδες του ΕΣΥ.

Σε όλα τούτα, αυτόματα προστέθηκαν τα σκάνδαλα των υποκλοπών, των απευθείας αναθέσεων, της αλαζονικής πολιτικής συμπεριφοράς και πρακτικής και αναμφίβολα δρουν σωρευτικά σε μια κοινωνία πιεσμένη από μια δεκάχρονη μνημονιακή οικονομική πολιτική λιτότητας, η οποία συνεχίζεται ακόμη, με ένα κύμα πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας να πνίγει εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες, οι οποίοι «όλοι ρεφενέ» προσέφεραν στη σωτηρία των τραπεζών, που σήμερα τους απειλούν και εκβιάζουν.

Είναι πλέον σαφές και λίαν διακριτό, πέραν της όποιας πολιτικής επικοινωνιακής επικάλυψης : Όλα άλλαξαν και συνεχίζουν να αλλάζουν.!

Πολιτικές επιπτώσεις

Τούτων, όλων των ανωτέρω δοθέντων, δεν είναι δυνατόν να μείνει ανεπηρέαστο το πολιτικό μας σκηνικό.

Στην Νέα Δημοκρατία : Η πολιτική σιγουριά του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, της κυβέρνησής του και του κυβερνώντος κόμματος, για αδιαμφισβήτητη και με άνεση  πρωτιά στις επερχόμενες κάλπες, καθώς και η καθαρή στόχευση για αυτοδύναμη κυβέρνηση στις δεύτερες, χάθηκε δια παντός. ΑΠΩΛΕΣΘΗ.!

Την θέση της προαναφερθείσας πολιτικής σιγουριάς, καταλαμβάνει η αγωνία της διασποράς ψήφων προς άλλους πολιτικούς χώρους. Προκαλεί δε, πολιτικό τρόμο, το ενδεχόμενο, η νυν κυβερνώσα παράταξη να υποχωρήσει σε ποσοστά κάτω του ψυχολογικού ορίου του 30% ή έστω να περιστραφεί γύρω από αυτό. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα προκαλούσε κρίση ηγεσίας το ίδιο βράδυ των εκλογών.!

Στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ : Είναι θεμιτό, στα ρετιρέ της πλατείας Κουμουνδούρου να επικρατεί κλίμα πολιτικής ευφορίας. Η αισιοδοξία της ηγεσίας και κορυφαίων επιτελών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ενισχύεται κι από τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες στο σύνολό τους δείχνουν μία συνεχώς αυξανόμενη τάση μείωσης των ποσοστών της γαλάζιας παράταξης. Αυτό το εύρημα στις μετρήσεις της κοινής γνώμης, ενδυναμώνει την άποψη ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ μπορεί να ανταγωνιστεί «επί ίσοις όροις» την γαλάζια παράταξη και ακόμα να κερδίσει τον πολιτικό στόχο της εκλογικής πρωτιάς,  «έστω και με μια ψήφο διαφορά», όπως χαρακτηριστικά λένε στην Κουμουνδούρου.

Μπορεί, όμως, να επιτευχθεί ο πολιτικός στόχος, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, – κατά τις δημοσκοπήσεις – , δείχνει να μην καρπώνεται την φθορά της κυβέρνησης ή έστω να μην εισπράττει ποσοστό ικανό να χαρίσει και τη στόχευση της πρωτιάς.; «Οι δημοσκόποι παραδέχονται πως, είναι δύσκολο να ανιχνεύσουν τα υπόγεια ρεύματα της κοινωνίας, ιδίως μεταξύ των νέων και των κοινωνικών ομάδων που δεν έχουν δυνατή φωνή, όπως οι άνεργοι και οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες», υποστηρίζουν έγκυροι επικοινωνιολόγοι.

Αναποφάσιστοι – Αντισυστημικοί ψηφοφόροι : Όλες οι μετρήσεις της κοινής γνώμης, δείχνουν να αυξάνονται. Σαφώς, η τραγωδία των Τεμπών, προκάλεσε κρίση εμπιστοσύνης, η οποία πλήττει όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος.

Το πένθος για τους 57 νεκρούς, προστίθεται στη δυσφορία που προκαλούσαν μέχρι το βράδυ της τραγωδίας, οι υποκλοπές, οι σε προκλητικό βαθμό απευθείας αναθέσεις, λοιπά σκάνδαλα, οι οικονομικές δυσχέρειες, οι αλαζονικές συμπεριφορές και πρακτικές. Όλα τούτα μαζί δημιουργούν ένα μείγμα γενικής δυσαρέσκειας, αγανάκτησης, θυμού, κι οργής, που θολώνουν το πολιτικό τοπίο, προσδίδοντας αντισυστημικά χαρακτηριστικά στην πολιτική έκφραση της κοινωνίας, με αποτέλεσμα να είναι όλα ρευστά.

Το πολιτικά κρίσιμο και πρωτογενές ερώτημα, είναι σαφές και κομβικής πολιτικής σημασίας για τις από τούδε και στο εξής εξελίξεις. Παρουσιάζεται, δε και πολυπλόκαμο :

• Οι ψηφοφόροι που απομακρύνονται από την κυβέρνηση και την Νέα Δημοκρατία, που δεν πάνε στην αξιωματική αντιπολίτευση ή δηλώνουν αναποφάσιστοι και σντισυστημικοί, τι θα πράξουν την ημέρα της κάλπης.;
• Θα επιστρέψουν στην Νέα Δημοκρατία.;
• Θα πάνε σε άλλο κόμμα.;
• Θα μείνουν σπίτι τους ή θα πάνε εκδρομή την ημέρα των εκλογών.;
• Θα πάνε στην κάλπη για να τιμωρήσουν.;
• Θα ρίξουν άκυρο ή λευκό ψηφοδέλτιο, επειδή, «κανέναν δεν γουστάρουν».;

Η εκλογική συμπεριφορά, των ανωτέρω, θα εξαρτηθεί σαφώς κι αναλόγως, από τις πρωτοβουλίες που θα αναλάβουν τα κόμματα που κατέρχονται στον εκλογικό στίβο αφενός κι από τα όποια γεγονότα μπορεί να επισυμβούν από τώρα μέχρι και την ημέρα των εκλογών αφετέρου.

Ελληνικό και Ευρωπαϊκό πολιτικό περιβάλλον

Οι πολίτες διαμορφώνουν ή αλλάζουν άποψη, – Θεμελιώδης αρχή της κοινωνιολογίας και της πολιτικής επιστήμης – , μέσα σε ένα φυσικό, πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, στο οποίο ζουν και δραστηριοποιούνται κι ανάλογα με τις ανάγκες και τις φιλοδοξίες, που τους δημιουργούνται.

Με πυξίδα ανάλυσης και εκτίμησης της παραπάνω επιστημονικής αρχής, μπορούμε να συνάγουμε μη αυθαίρετα συμπεράσματα, – τα οποία εν πολλοίς καταγράφονται και στις δημοσκοπήσεις, τόσο τις δημοσιοποιούμενες, όσο και σε εκείνες που διεξάγονται για τα επικοινωνιακά στρατηγεία των πολιτικών κομμάτων ή τις πρεσβείες μεγάλων χωρών, που εδρεύουν στην Αθήνα και ενδιαφέρονται για τις εσωτερικές πολιτικές μας εξελίξεις – , εξετάζοντας το πολιτικό περιβάλλον εντός του οποίου εξελίσσονται τα γεγονότα, που με τη σειρά τους προκαλούν δράσεις και αντιδράσεις :

1 : Εθνικό Περιβάλλον – Ελλάδα : Αναμφίβολα οι πολιτικές που εφάρμοσε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι ανακολουθίες ή ασυνέπειες, έχουν δυσαρεστήσει πολλούς από τους ένθερμους ψηφοφόρους της, στις εκλογές του 2019 και τους έσπρωξαν σε άλλα μετερίζια.

Ενδεικτικά αναφέρουμε :

Η αναγνώριση της «ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ», η μη αποδοτικότητα του περίφημου, «ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗΣ», οι υπόνοιες για υπαναχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά, – οι οποίες οξύνθηκαν μετά το, «η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, δεν είναι ταμπού», που εκστόμισε η Ντόρα Μπακογιάννη – , άνοιξαν γέφυρα μετακόμισης γαλάζιων ψηφοφόρων προς την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ» του Κυριάκου Βελόπουλου και προς τους «ΕΛΛΗΝΕΣ», του Ηλία Κασιδιάρη.

Διόλου τυχαία τα διψήφια ποσοστά που δημοσκοπικά καταλαμβάνει η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ», στην Βόρεια Ελλάδα ή η άνεση με την οποία προσπερνά το κατώφλι του 3% για είσοδο στη βουλή το κόμμα του Χρυσαυγίτη, Ηλία Κασιδιάρη.

Επιπλέον, στον οικονομικό τομέα, η ακρίβεια στην αγορά, οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, σε συνδυασμό με τις αναποτελεσματικές πολιτικές της κυβέρνησης, οδηγούν ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, παρά τις όποιες δυσπιστίες τρέφει η κοινωνία στην προηγούμενη διακυβέρνηση της «πρώτης φορά αριστερά».

2 : Ευρωπαϊκό Περιβάλλον : Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διαψεύσει πολλούς Έλληνες πολίτες, ακόμη κι από τους πιο φανατικούς του περιβόητου, «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ», του 2015.

Ενδεικτικά αναφέρουμε :

Τα σκάνδαλα στο Ευρωκοινοβούλιο, με αιχμή του δόρατος, το Qatargate, με πρωταγωνίστρια την Ελληνίδα Εύα Καϊλή, τις υπαναχωρήσεις της Κομισιόν στα Ελληνοτουρκικά, και η γενικότερη οικονομική πολιτική που επιβάλλει η Κομισιόν προκαλούν τους λαούς της γηραιάς Ηπείρου. Η Γαλλία φλέγεται εξαιτίας του συνταξιοδοτικού, στην Πορτογαλία ζητούν αυξήσεις μισθών ίσες με τον πληθωρισμό τουλάχιστον, ενώ στην Ολλανδία, οι εξεγερμένοι αγρότες αντιτάσσονται στην κοινή αγροτική πολιτική. Πάντα ταύτα, φουσκώνουν το κίνημα των Ευρωσκεπτικιστών.

Στην Ελλάδα, οι ευρωσκεπτικιστές, βρίσκουν καταφύγιο στο κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη, ΜΕΡΑ25 και στο ΚΚΕ, ενώ δεν πλησιάζουν καν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, εξαιτίας της στροφής που πήρε το 2015.

Σ αυτό, το διόλου πολιτικά εύκρατο κλίμα, εκείνοι που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα της κάλπης, είναι οι οργισμένοι, οι θυμωμένοι και για όλα τούτα, πολιτικά αποστασιοποιημένοι, οικονομικά εξαθλιωμένοι και κοινωνικά περιθωριοποιημένοι.!

Οψόμεθα εις Φιλίππους, (κάλπες).!