«Στον νικημένο, ο νικητής αφήνει μόνο τα μάτια του, για να έχει με τι να κλαίει», αλλά, «ο έξυπνος νικημένος με τα μάτια του δεν κλαίει μόνον…, βλέπει επίσης τη σκληρή πραγματικότητα».!
Όττο Φον Μπίσμαρκ.
Μπαίνουμε στην τελευταία εβδομάδα των εκλογών. Η αναμέτρηση της επόμενης Κυριακής, 25 Ιουνίου, είναι καθόλα πρωτόγνωρη στα μεταπολιτευτικά χρονικά της χώρας μας, καθώς ουδείς αμφιβάλλει για το πολιτικό χρώμα της επόμενης κυβέρνησης και το όνομα του πρωθυπουργού. Κυβέρνηση θα σχηματίσει η Νέα Δημοκρατία και πρωθυπουργός θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Πέραν τούτου, οι κάλπες θα προσμετρήσουν το εύρος της εκλογικής νίκης – κυβερνητικής δυναμικής της Νέας Δημοκρατίας, (αυτοδυναμία ή μη, απλή αυτοδυναμία ή παντοδυναμία), τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, (διόρθωση στο ποσοστό της 21ης Μαΐου ή περαιτέρω μείωση), τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, (κατά πόσο θα πλησιάσει ή θα απομακρυνθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ), και φυσικά θα αναδειχθεί και ο αριθμός των κομμάτων που θα μπουν στην νέα Βουλή.
Νέο δεδομένο, μπροστά στην κάλπη της 25ης Ιουνίου είναι αναμφίβολα το πολύνεκρο ναυάγιο στην Πύλο. Πρωτογενές ερώτημα είναι, κατά πόσον μπορεί να επηρεάσει τις τάσεις του εκλογικού σώματος ;
Μια πρώτη και λίαν απλουστευμένη προσέγγιση, των εκλογολόγων, κατατείνει στο ότι, μπορεί να ωφελήσει τα δύο μεγάλα κόμματα, Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, σε βάρος των μικρών, καθώς :
- Μπορεί να ευνοηθεί η Νέα Δημοκρατία, που προωθεί μια περισσότερο καθαρή «αντιμεταναστευτική» πολιτική, εισπράττοντας ψήφους από τα κόμματα που βρίσκονται στη δεξιά της όχθη,
- Μπορεί να ευνοηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, προσελκύοντας ψηφοφόρους, από το κοινωνικό κέντρο ή τα κόμματα που βρίσκονται στην αριστερή του όχθη, ακριβώς εξαιτίας της «αντιμεταναστευτικής» ατζέντας της Νέας Δημοκρατίας, στην οποία μπορεί να αντιτίθενται.
Σε κάθε περίπτωση, το ναυάγιο στην ανοικτή θάλασσα της Πύλου, προσέθεσε έναν επιπλέον άγνωστο Χ, της εκλογικής αναμέτρησης, λίγες μόνον ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες της επόμενης Κυριακής.
Με «χαμηλό ηθικό» ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
Το γενικό πολιτικό και κοινωνικό κλίμα, που δημιούργησαν τα αποτελέσματα της Μαγιάτικης κάλπης, δεν είναι εύκρατο για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Ο απολεσθείς ενθουσιασμός και η καταρρακωμένη ψυχολογία έχουν κάμψει το ηθικό, ανωτέρων και ανωτάτων επιτελών, κομματικών στελεχών και απλών ψηφοφόρων της πλατείας Κουμουνδούρου.
Στις επικείμενες κάλπες, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, δεν διεκδικεί εξουσία. Ωστόσο, διεκδικεί να παραμείνει σε «τροχιά εξουσίας», δηλαδή να παραμείνει αξιωματική αντιπολίτευση κι αν σταθεί δυνατόν να αυξήσει τα ποσοστά της μαγιάτικης κάλπης, μειώνοντας και την χαώδη διαφορά, των 20 και πλέον μονάδων από την γαλάζια παράταξη. Διόλου τυχαία, ο Αλέξης Τσίπρας, προτάσσει την «αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών».!
«Κάθε ψήφος, κάθε προοδευτική ψήφος που δεν θα πάει στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, εξ αντικειμένου ευνοεί το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας. Να είναι παντοδύναμη και ανενόχλητη. Η μόνη δύναμη που μπορεί να το ανατρέψει είναι ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ». Ο Αλέξης Τσίπρας, ξεκαθαρίζει με «κομψό τρόπο» ΟΧΙ στη «χαμένη ψήφο», καλώντας στην κάλπη του, τους πρώην ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, που στις τελευταίες κάλπες «έμειναν στον καναπέ» ή «πήγαν εκδρομή» ή «μετακόμισαν» σε Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΙΛ, «Πλεύση Ελευθερίας», «ΜέΡΑ25» ή ΚΚΕ.
Με απλά λόγια, το αφήγημα της Κουμουνδούρου είναι «χαμηλής πτήσης» ή «χαμένης ψήφου», καθώς για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά, κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατέρχεται στις εκλογές με διακύβευμα να «κοντύνει» πολιτικά το «στρατηγικό του αντίπαλο», (την Νέα Δημοκρατία), και να μην πλησιάσει ο πολιτικά «συγγενής αντίπαλος», (το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ), με κύριο πολιτικό στόχο να διατηρηθεί στην κοινοβουλευτική θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Η «απειλή» της «Παντοδυναμίας Μητσοτάκη»
Το πολιτικό «αφήγημα», περί «απειλής» από την «πολιτική παντοδυναμία» του Κυριάκου Μητσοτάκη, μπορεί να προσθέσει ψήφους στο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ; Ιδού το πρωτογενές πολιτικό ερώτημα.!
Παρόμοιο πολιτικό σκηνικό με αξιωματική αντιπολίτευση καθηλωμένη στο 20%, ήταν η βουλή που προέκυψε με τις πρώτες εκλογές του 1974, με την « Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις» του Γεωργίου Μαύρου, που είχε πάρει μόλις κάτι παραπάνω από το 20% των ψήφων. Παρά ταύτα, η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, με ένα 54% δεν ήταν παντοδύναμη, καθώς απέναντί της είχε αντιπολίτευση, πολλών κομμάτων μεν αλλά πλούσια σε πολιτικό λόγο, πολιτικές προτάσεις και πολιτικές προσωπικότητες κύρους, πανεθνικού σεβασμού και πανελλαδικής εμβέλειας, παρά τις όποιες ιδεολογικές διαφορές.!
Ο Αλέξης Τσίπρας και οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, οφείλουν να κατανοήσουν ότι, η καθήλωση του περήφανου 32% της ήττας του 2019, (παρά τις όποιες μνημονιακές μεταλλάξεις κι αντιλαϊκές πολιτικές της πρώτης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, 2015 – 2019), στο κομματικά ταπεινό και πολιτικά αναιμικό 20%, είναι εκλογικό αποτέλεσμα από λάθη και παραλείψεις, λάθος στρατηγική, απουσία σαφούς και σοβαρού πολιτικού λόγου και ιδεολογίας, έλλειμμα πειστικών προτάσεων, ελάχιστα ικανό έως τελείως ανίκανο πολιτικό προσωπικό, καθ΄ όλη τη διάρκεια της παρελθούσας τετραετίας.
Τούτων, όλων των ανωτέρω δοθέντων, πέραν του όποιου πρόχειρου πολιτικού αφηγήματος, περί «παντοδυναμίας Μητσοτάκη», ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, καλείται να πείσει την ελληνική κοινωνία, πως στην επόμενη τετραετία, (σε μια Ελλάδα με πλείστα σύνθετα, πολυποίκιλα και πολυσύνθετα προβλήματα με πρώτα και καλύτερα, τις σχέσεις με την Τουρκία και την Οικονομία), θα μπορούσε ο ίδιος να αποτελέσει μια δομική, υπεύθυνη και παντοδύναμη αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.!
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ;
Μέσα στο γενικό πολιτικό – οικονομικό – κοινωνικό κλίμα, που προκάλεσαν οι εκλογές στην Ελλάδα, και γενικότερα το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο κλίμα, που δημιούργησαν, η πανδημία, η ουκρανική και η παρεπόμενη ενεργειακή κρίση, μπορεί να ανταποκριθεί ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.;
Η απάντηση είναι σαφής και τη δίνουν τα μέχρι τούδε γεγονότα : Ο γνωστός ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, δεν μπορεί.! Αν αλλάξει, ίσως μπορέσει.!
Ο Όττο Φον Μπίσμαρκ, θεμελιωτής και πρώτος καγκελάριος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας είχε πει : «Στον νικημένο, ο νικητής αφήνει μόνο τα μάτια του, για να έχει με τι να κλαίει» και προσθέτει : «ο έξυπνος νικημένος με τα μάτια του δεν κλαίει μόνον…, βλέπει επίσης τη σκληρή πραγματικότητα».!
- Αν ζούσε σήμερα, ο Όττο Φον Μπίσμαρκ, θα έλεγε στον Αλέξη Τσίπρα : «Δες τι συμβαίνει γύρω σου».!
- Αν ζούσε σήμερα, ο Φρανσουά Μιτεράν θα προέτρεπε, τον Αλέξη Τσίπρα, να κάνει το δικό του «Συνέδριο στο Επινέ» και άρα να επανιδρύσει τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.!
- Αν ζούσε σήμερα, ο Ανδρέας Παπανδρέου, θα προσέθετε : «Αλέξη, κάνε ό, τι έκανα εγώ στο Πεντελικόν, αλλιώς ο ΣΥΡιΖΑ – ΠΣ θα παραμείνει…, τρεις λαλούν και δυο χορεύουν».!
Με τις κινήσεις που θα κάνει ή δεν θα κάνει, ο Αλέξης Τσίπρας στην παράταξή του, αμέσως μετά τις εκλογές, (ο χρόνος μέχρι και τις εκλογές, παρήλθε πολίτικά νεκρός), δεν θα εξαρτηθεί μόνον η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και της ευρύτερης κεντροαριστεράς γενικότερα. Θα αναδειχτεί επίσης, αν, «Ο Αλέξης ήθελε και δεν μπορούσε» ή αν, «Ο Αλέξης, απλά δεν μπορούσε» κι από αυτό, θα κριθεί και η θέση του στην ιστορία, ως πολιτικός ηγέτης.!
Στα τελευταία γεγονότα, που κυριάρχησαν στην πολιτική μας ζωή, – οι δύο μουσουλμάνοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ στη Θράκη και το ναυάγιο στην Πύλο – , ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ εμφανίστηκε εντελώς ασύντακτος και ασυντόνιστος.
Στην υπόθεση της Θράκης, όσοι συμμετείχαν στα τηλεοπτικά πάνελ ήταν οκνηροί, αδιάβαστοι, ανενημέρωτοι, αντιτηλεοπτικοί με εμφανέστατη την πενία στελεχών στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και δη στον ευαίσθητο τομέα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ουδείς βρέθηκε να υπενθυμίζει στον υιό Μητσοτάκη, ότι ο πατήρ αυτού στήριζε την κυβέρνησή του, σε ένα Κατσίκη και στους 2 μουσουλμάνους βουλευτές της εποχής Σαδίκ και Φαίκογλου. Έπρεπε να βρεθεί ο Βαγγέλης Βενιζέλος να ρωτήσει την ΝΔ, «αν θα αντιδρούσε το ίδιο, αν είχε αυτή, την εκλογική υπεροχή στη Ροδόπη». Έπρεπε, επίσης να βρεθεί ένας Νίκος Κοτζιάς για να απαντήσει στις καταγγελίες του πρώην διπλωματικού συμβούλου του Τσίπρα, Γιώργου Αϋφαντή.
Όμοια εικόνα αποσυντονισμού, κι αταξίας και στην περίπτωση του ναυαγίου. Άφαντοι αν όχι ανύπαρκτοι, οι αρμόδιοι τομεάρχες Εμπορικής Ναυτιλίας, και Προστασίας του Πολίτη.!
Ο χρόνος θα δείξει, αν ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, θα αλλάξει ή θα βουλιάξει.!
Στη στρατηγική επιστήμη, υπάρχει και η ανασύνταξη και η αναδίπλωση και η υποχώρηση και ο ελιγμός!
Η ιδεοληψία και η ακαμψία, γκρεμίζουν δυνατά βασίλεια και κραταιές αυτοκρατορίες, όπως η ιστορία διδάσκει.!
Γ. Σπ. Π. ΄
/////////////////////
Σπυρος Στεφανίδης στο Καλούδης: Στοιχείο ενίσχυσης του πλουραλισμού η ανακήρυξη των τριών συνδυασμών: “Ας προσέξουν οι ΣΩΣΤΟΙ,ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ,ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ επαγγελματίες που θέλουν να παραμείνουν ΣΩΣΤΟΙ,ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ και ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ πως θα ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές του Εμπορικού…” Νοέ 18, 08:19
