Εκλογές – ΠΑΣΟΚ: Ρυθμιστικός κυβερνητικός εταίρος ή κομπάρσος;   

Ο Χειμώνας, μπορεί να ήταν κλιματολογικά ανοιξιάτικος, πολιτικά όμως, ήταν βαρύς σε πολίτικες, οικονομικές και κατ΄ επέκταση κι αναλογία και σε κοινωνικές φουρτούνες. Οι συνεχιζόμενες ανατιμήσεις σε όλο το φάσμα της αγοράς, η μη προστασία της πρώτης κατοικίας, οι αναιμικές αυξήσεις στις συντάξεις, η ανασφάλεια στην αγορά εργασίας, η κατάρρευση του ΕΣΥ, η κλυδωνιζόμενη δημόσια τάξη και ασφάλεια, καθώς και οι πάσης φύσεως σκανδαλώδεις υποθέσεις, αναμφίβολα κηλίδωσαν την εικόνα, που επικοινωνιακά είχε φιλοτεχνήσει η κυβέρνηση και τα φίλα προς αυτήν προσκείμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Ειδικά δε, το σκάνδαλο των υποκλοπών ανέτρεψε τις πολιτικά επιδιωκόμενες – προσδοκώμενες μετεκλογικές συμμαχίες, στις οποίες επένδυαν τα μέγιστα οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου και της Συγγρού. Είναι σαφές πλέον, πως το κρίσιμο μετεκλογικό παζλ των κυβερνητικών συμμαχιών παραμένει άλυτο για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, ράγισε, – αν δεν έχει κυριολεκτικά σπάσει – , το ΑντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, που είχε δημιουργηθεί από τις εκλογές του 2019.

Μέσα σ αυτό το κλίμα νέων πολιτικών συνθηκών, το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, αναδεικνύεται η «πολύφερνη πολιτική νύμφη» για τους δύο εν δυνάμει κυβερνητικούς «μνηστήρες», Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ή ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και Νέα Δημοκρατία.!

Σ αυτό το πολιτικό σκηνικό, με την απλή αναλογική να εξαναγκάζει σε κυβερνητικές συμμαχίες, εύλογα προβάλλει το ερώτημα : Σε ποιον από τους δύο κυβερνητικούς μνηστήρες, ( Νέα Δημοκρατία – ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ), θα ενδώσει το ΠΑΣΟΚ.;

Ο διμέτωπος του ΠΑΣΟΚ

Δικαίως, η ηγεσία του πάλαι ποτέ κραταιού κινήματος, που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, διεξάγει έναν διμέτωπο αγώνα, τόσο προς την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, όσο και προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με στόχο πάντα να περιφρουρήσει τα εκ δεξιών και τα εξ ευωνύμων σύνορά του και να περιορίσει τις διαρροές ψηφοφόρων του προς τους δύο μονομάχους.

Παρά ταύτα, τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων δεν είναι ενθαρρυντικά για την ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη.

Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν την εικόνα της στιγμής και ταυτόχρονα τις τάσεις που παρατηρούνται στο εκλογικό σώμα. Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ, τα ευρήματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Μετά τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά, η εσωκομματική εκλογική διαδικασία και η εκλογή νέου αρχηγού, βρήκε ικανή απήχηση στην κοινωνία και δημοσκοπικά ανέβασε τον πήχη, μέχρι και το 17%. Αυτή η δημοσκοπική άνοδος απεδείχθη παροδικής πολιτικής απήχησης, καθώς δείχνει να υποχωρεί και όχι απλά να ανακόπτεται.

Το επιχείρημα της Χαριλάου Τρικούπη, ότι Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ευθύνονται για όλα τα κακώς κείμενα του τόπου και για όλες τις παθογένειες που ταλανίζουν τη χώρα και την πολιτική της ζωή, ενώ μόνον το ΠΑΣΟΚ φέρνει τον παράδεισο και την ευδαιμονία,  δεν μπορεί πείσει.

Αντιθέτως, εντείνει την διμέτωπη αντιπαράθεση του ΠΑΣΟΚ με τους δύο μονομάχους και πολώνει το πολιτικό κλίμα, κάτι που εξ ορισμού δεν ωφελεί το τρίτο κόμμα, που παλεύει ανάμεσα στους δύο μονομάχους.

Επιπλέον, μια τάση πολιτικού «μικρομεγαλισμού», πώς, «το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται για να κυβερνήσει», ή «εμείς δεν κυβερνάμε ούτε με Μητσοτάκη, ούτε με Τσίπρα…, θα επιλέξουμε πρωθυπουργό της αρεσκείας μας», εκτός από πολιτικά ανερμήνευτη κι απωθητική, είναι και εκτός ευρωπαϊκών ηθών, ενώ επίσης δεν πείθει. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει ακόμα την ευκαιρία να εμφανιστεί ως ο αναγκαίος και ρυθμιστικός κυβερνητικός εταίρος, πολιτικά καθοριστικός για την εξασφάλιση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Οι τάσεις του ΠΑΣΟΚ

Δεξιόστροφη Τάση : Παροιμιώδης, έχει μείνει η φράση του πρώην υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου, όταν ρωτήθηκε για ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ : «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει πως δεν ανήκει στο προοδευτικό τόξο και δεν υπάρχει περίπτωση να συνεργαστούμε μαζί του ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο», διευκρινίζοντας, πως, «Από αυτή τη θέση είμαι αμετακίνητος». Είναι κοινό τόπος, πως ο Ανδρέας Λοβέρδος ηγείται της ΑντιΣΥΡΙΖΑ τάσης στην Χαριλάου Τρικούπη και ουδόλως θα συναινούσε σε μια ενδεχόμενη κυβερνητική σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ του Αλέξη Τσίπρα.

Αριστερόστροφη τάση : Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η ομάδα που ουδόλως θα ήθελε το ΠΑΣΟΚ να συγκυβερνήσει με την Νέα Δημοκρατία. Με περισσή σαφήνεια ο πρώην υπουργός και φίλα προσκείμενος στον πρώην πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, Χάρης Καστανίδης θέτει τρία ζητήματα :

• Το 2012 το ΠΑΣΟΚ συνεργάζεται με τη Νέα Δημοκρατία και αυτό οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στο 4,5%. «Όταν λοιπόν υπάρχουν πολίτες που μας ζητούν να ξανά σώσουμε τη χώρα χάριν της σταθερότητας της κυβέρνησης, μας ζητούν να επαναλάβουμε το εγχείρημα με τη δεξιά που θα μας οδηγήσει ξανά στο 4,5%. Γιατί τόση μεγάλη θυσία από το ΠΑΣΟΚ, ρε παιδιά;».
• «Δεν μπορεί να υπάρξει συνεργασία με τη ΝΔ, διότι είναι τεράστιες οι ιδεολογικές αποκλίσεις».
• «Η αξιοπρέπεια στην πολιτική ζωή είναι τόσο σημαντική όσο η αξιοπρέπεια στην κοινωνική ζωή . Δεν θα δεχτώ ποτέ να συνεργαστώ με τον ωτακουστή μου. Τελεία παύλα».

Ολική πολιτική επαναφορά : Πέραν των παραπάνω τάσεων, υπάρχουν και εκείνοι που στοχεύουν σε μια ολική πολιτική επαναφορά του ΠΑΣΟΚ, στις πολιτικές και κομματικές διαστάσεις που ήταν επί εποχής και πρωθυπουργίας, Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου. Εύγλωττα παρουσιάζεται αυτή η τάση από τον Γιάννη Σουλαδάκη, ιστορικό στέλεχος του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, του θρυλικού Εκτελεστικού Γραφείου, πρώην βουλευτή, ευρωβουλευτή και υπουργού επί Ανδρέα Παπανδρέου. Ιδού πως προσδιορίζει το σύγχρονο ΠΑΣΟΚ :

• Ιδεολογικός και πολιτικός αντίπαλος η ΝΔ.
• Στρατηγικός αντίπαλος ο ΣΥΡΙΖΑ διότι διεκδικεί τον χώρο μας.
• Πολιτικός στόχος του ΠΑΣΟΚ η ανακατάληψη του χώρου του δηλ του 48 τοις εκατό.
• Το ΠΑΣΟΚ εν δυνάμει κυβερνητικό κόμμα ούτε συμπλήρωμα της ΝΔ ούτε του ΣΥΡΙΖΑ ούτε βέβαια ουρά τους.
• Στοχεύει το ίδιο να είναι πρωταγωνιστής και τα ερωτήματα να απευθύνονται στην ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ με ποιον θέλουν να πάνε.

ΠΑΣΟΚ : Νέα Δημοκρατία ή ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.;

Προχθές, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, σε προεκλογική ομιλία του στην Πάτρα, πόλη των Παπανδρέου, είπε απευθυνόμενος στην Χαριλάου Τρικούπη : «Δεν μπορώ να φανταστώ το θύμα των υποκλοπών να συγκυβερνά με τον θύτη, αλλά κυρίως δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι δυνατό το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου να έχει στόχο τη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη, του Βορίδη, του Πλεύρη, του Γεωργιάδη και εσχάτως του Καρατζαφέρη».

Από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, μία μόλις ημέρα νωρίτερα, ο υπουργός Ανάπτυξης, είχε πει σε τηλεοπτική εκπομπή : «Το μόνο κόμμα με το οποίο μπορούμε να κάνουμε κυβέρνηση είναι το ΠΑΣΟΚ. Αν το ΠΑΣΟΚ πει όχι θα πάμε σε τρίτες εκλογές». Είπε όμως και κάτι άλλο ο Άδωνης Γεωργιάδης : «Οι πρώτες εκλογές είναι εκλογές εξουδετέρωσης μιας παγίδας. Οι συμμαχικές κυβερνήσεις δεν μπορούν να κάνουν γρήγορα πράγματα. Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις έχουν ταχύτητα. Η απλή αναλογική είναι φρικώδες εκλογικό σύστημα. Η απλή αναλογική είναι καταστροφικό εκλογικό σύστημα.

Τούτων όλων των ανωτέρω δοθέντων, εύλογα το ερώτημα για το ΠΑΣΟΚ, από απλά πολιτικό, μεταλλάσσεται σε στρατηγικά πολιτικό : Θα συμπράξει στο σχηματισμό κυβέρνησης με την Νέα Δημοκρατία, που θα καθιερώσει την ενισχυμένη αναλογική και θα το εξωθήσει στο περιθώριο των κυβερνητικών εξελίξεων ή θα επιλέξει άλλον εταίρο, τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που θα το αναδείξει σε συν διαμορφωτή και συν δημιουργό πολιτικών εξελίξεων.;

Ιδού ο μεγάλος ρόλος του ΠΑΣΟΚ. – Η ώρα της δικής του επιλογής έφθασε.!