Δίχασε τους Κερκυραίους η φετινή βαρκαρόλα…

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί σε μια πρωτοβουλία ή δράση να είναι όλοι ευχαριστημένοι, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα πολιτιστικό γεγονός όπως η αναβίωση της βαρκαρόλας.

Και η χθεσινή βραδιά, πολύ διαφορετική από τις παραδοσιακές βαρκαρόλες που είχαμε συνηθίσει, ικανοποίησε μάλλον όσους έκαναν τότε λόγο για “κιτς” διοργανώσεις, αλλά ξένισε άλλους που περίμεναν τους παραδοσιακούς… πυρπολισμούς εντός θάλασσας.

Η αλήθεια είναι επίσης ότι η χθεσινή βραδιά στη Σκάλα του Δημάρχου, αν την αποσυνδέσει κανείς με τις όποιες προσδοκίες για το τι ίσως σημαίνει βαρκαρόλα, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα: σπουδαίοι καλλιτέχνες σε κλασσικά έργα (κυρίως) όπερας με μία σαφή προσπάθεια να αναδειχθεί η σημαντική διάσταση του ιστορικού γεγονότος του 1716, όταν η Κέρκυρα με τη βοήθεια των συμμαχικών τότε δυτικών δυνάμεων (αλλά και του Άγιου Σπυρίδωνα, όπως ο θρύλος λέει) κατατρόπωσε τον οθωμανικό στόλο.

Τα πλην και τα συν

Αν και υπήρχαν οργανωτικά προβλήματα (άλλωστε, σύμφωνα με πληροφορίες του CorfuPress.com, δεν ήταν… πληθωρικά τα μέσα και το προσωπικό που συνέβαλλαν σε μία όντως πολύ απαιτητική βραδιά), όσοι παρέστησαν έχοντας γνώση για το πρόγραμμα (το οποίο άλλωστε είχε ξεκάθαρα ανακοινωθεί από την αρχή) έμειναν ευχαριστημένοι.

Στα προβλήματα οργάνωσης, τα οποία ίσως θα πρέπει οι διοργανωτές να τα δουν για τις επόμενες προσπάθειες, εντοπίστηκαν από τους παριστάμενους πολίτες μέσω σχολίων στα κοινωνικά δίκτυα η επιλογή του χώρου (το στήσιμο stage μπροστά από τη Σκάλα του Δημάρχου δεν προσφερόταν για να μπορούν οι θεατές να βλέπουν τα δρώμενα στη θάλασσα και, όσοι δεν ήταν μπροστά από τη σκηνή, έβλεπαν μεν τα φωτισμένα σκάφη της Γαρίτσας αλλά όχι τους καλλιτέχνες), το “πάντρεμα” παράδοσης με μια άλλη οπτική (“βάρκες στη θάλασσα” με ένα πολύ απαιτητικό καλλιτεχνικό λυρικό ρεπερτόριο που δεν προσφερόταν για συναυλία δρόμου αλλά χρειάζεται άλλους πιο κατάλληλους χώρους όπως, π.χ., το Φρούριο), η έλλειψη στόχευσης κοινού (αν και το πρόγραμμα είχε ανακοινωθεί, η επικοινωνία περί “αναβίωσης της βαρκαρόλας” έκανε πολύ κόσμο να πάει για να δει την παραδοσιακή βαρκαρόλα αλλά, αντ΄ αυτού, να ακούει άριες) κ.α.

Στα “συν” της βραδιάς, η εξαιρετική απόδοση λυρικών θεμάτων και αριών από τους καλλιτέχνες, ο πολύ καλός ήχος και το απίστευτο σκηνικό με τα φωτισμένα με χρώμα σκάφη στον όρμο της Γαρίτσας, κάτω από το -σχεδόν- ολόγιομο φεγγάρι.

Ποικίλα τα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα

Παραθέτουμε μερικά από τα σχόλια που αλιεύσαμε στα κοινωνικά δίκτυα όπου άλλοι εκθείασαν την εκδήλωση και άλλοι άσκησαν κριτική:

• Ο Φ.Θ. γράφει: “Μπορούσαν να το πουν μουσική εκδήλωση στη Γαρίτσα με βάρκες να περιφέρονται και να κορνάρουν ασκόπως εν όσω ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ καλλιτέχνες εκτελούσαν το πολύ ποιοτικό πρόγραμμά τους. Όμως όταν με καλείς για  παστιτσάδα μη μου προσφέρεις σούσι. Άλλο το ένα άλλο το άλλο!”

• Γράφει ο Ε.Μ.: “Και ξεκίνησαν οι νέο-Κερκυραιοι ξανά την συνήθης μιζέρια και που τους διέπει. “Δεν ήταν αυτή βαρκαρολα και τι δουλειά είχαν οι τσιριδες της όπερας και τα μαντολινα σε τουτη  την εκδήλωση και να πανε να μαζέψουν τα σκουπίδια απο τσου δρόμους κτλ . Έτυχε όμως να κάθομαι κοντά σε μια παρέα από γνήσιους παλιούς Κερκυραίους  και Κερκυραιες  από την περιοχή της Γαριτσας, τουλάχιστον πάνω απο 80 όλοι τους. Σε όλη την διάρκεια της εκδήλωσης έβλεπα τα μάτια τους να δακρύζουν και στο τέλος τους ρώτησα αν τους άρεσε αυτό που άκουσαν. ” Παιδί μου επιτέλους νιώσαμε αυτήν την γαλήνη που κάποτε νιωθαμε  όταν παιδάκια τα βράδια ακούγαμε τραγούδια απο τους παππούδες μας που  ετοίμαζαν τα δίχτυα για να τα φορτώσουν στις βάρκες και να πάνε για ψάρεμα” Μα λέω άκουγαν οι παππούδες ψαράδες όπερα το 1940 και το 1950 !!!  “Ένας είχε πλάκες ( δίσκους) στην γειτονιά στον Ανεμόμυλο και μαζευοντουσαν όλοι τους να ακούσουν Τραβιατα  και Ναμπουκο”.

• Γράφει η Ν.Π.: “Συναισθήματα διάχυτα, αναμνήσεις παιδικών χρόνων στα πλαίσια της ημέρας αυτής.

Έγινε μια προσπάθεια να κρατήσουμε την παράδοση ως εκδήλωση αλλά δεν επιτευχθεί ο στόχος.

Μου έλειψαν οι βάρκες με τις κιθάρες και τους κανταδόρους. Μου έλειψε επίσης η κερκυραϊκή μουσική. Ακούγονταν πολλά αρνητικά σχόλια, δυστυχώς… Λατρεύω την όπερα και μου άρεσε πολύ η βραδιά ως μια μουσική εκδήλωση. Αλλά όπερα και βαρκαρόλα δεν ανήκει στην κερκυραϊκή παράδοση. Πλήθος κόσμου έφυγε αφότου είδε ότι η βαρκαρόλα δεν ήταν αυτό που περίμενε. Με το δίκιο τους! Και πάλι παρά το παράπονο που εξέφρασα θα ξαναπώ ότι μου άρεσε ως μουσική βραδιά.

 Ήταν υπέροχα δίπλα στη θάλασσα παρέα με το φεγγάρι! Ας ελπίσουμε του χρόνου να μείνουμε πιστοί στις παραδόσεις. Το έχουμε ανάγκη”.

• Ανάλογη αν και πιο έντονη άποψη εκφράζει ο Φ.Π.: “Αυτό το φιάσκο που έγινε σήμερα, δεν έχει προηγούμενο. Μαζέψανε χιλιάδες κόσμο για την βαρκαρολα, που εξελίχθηκε σε βράδυ όπερας με τους συνήθεις συντελεστές. Και του χρόνου μακριά από μας”.

• Η δημοτική σύμβουλος Φανή Τσιμπούλη έγραψε: “Βαρκαρόλα ή πιο ελληνικά, “λεμβωδία”, απ’ ότι ξέρω, σημαίνει βαρκάδα με χορωδιακό τραγούδι και έμφαση στο συγχρονισμό κινήσεων των πλωτών, ώστε να προσομοιάζει με τον τρόπο πλεύσης της βενετσιάνικης γόνδολας. Το αν ,χτες βράδυ στη Γαρίτσα, ταίριαζε η κλασική μουσική και η από ξηράς συναυλία, δεν μπαίνω στη διαδικασία να το εκτιμήσω καθότι δεν έχω γνώσεις μουσικές. Εκείνο που με βεβαιότητα μπορώ να πω είναι πως σε ότι αφορά τους χώρους στάθμευσης και το κυκλοφοριακό, άνθρωποι και οχήματα ήταν ένα “κουβάρι”. Το δε άλσος, καμιά σχέση δεν είχε με τον φυσικό προορισμό του… αυτοκίνητα, μηχανές, μπάζα και όπου έμενε ξέφωτο αναπτύχθηκαν τραπεζοκαθίσματα… Και του χρόνου …καλύτερα…(οι φωτογραφίες είναι από το διαδυκτιο)”.

• Ο φωτογράφος Κώστας Τσιριγγάκης έκανε την εξής ανάρτηση από την πλευρά του: “Χωρίς πολλά λόγια, χθές ,μετά από καιρό ,διοργανώθηκε μια διαφορετική Βαρκαρόλα.

1. 1. Ποτέ και καμία εκδήλωση δεν θα ευχαριστήσει όλον τον κόσμο.
   2. Θεωρώ ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι ξεπέρασαν τον εαυτό τους.
   3. Αν δεν τολμήσεις να κάνεις ένα «άλμα  πιο γρήγορο από τη φθορά» δεν πας πουθενά .
   4. Δεν ήταν τέλοιο αλλά με την εμπειρία γίνεσαι καλύτερος”.

Π. Γάλλιας: Αν απογοητεύσαμε μερικούς, εμείς ονειρευτήκαμε το μέλλον

Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Πέτρος Γάλλιας, αποδέκτης προφανώς πολλών παραπόνων και κριτικής μέσω κοινωνικών δικτύων, σε μία μάλλον έντονη ανάρτησή του έβαλε κατά όσων περίμεναν απομιμήσεις του παρελθόντος, όπως έγραψε χαρακτηριστικά: “Και αν απογοητεύσαμε μερικούς φίλους που περίμεναν να δουν απομίμηση παλαιών καιρών, λυπάμαι! Αλλά εμείς ονειρευτήκαμε το μέλλον. Και αυτό τραγουδήσαμε”, ανέφερε,

Όλη η ανάρτησή του αναφέρει: “Συγκίνηση. Χαρά. Εικόνες ολοζώντανες. Φρέσκιες. Και ήχοι και μουσικές εξαίσιες. Συναρπαστικές. Γεμάτες μνήμες. Γεμάτες όνειρα. Εμπνευσμένες από το χτες. Που παίρνουν χρώμα από το τώρα. Που γεννούν ελπίδα για το αύριο. Η καρδιά μου γεμάτη θάλασσα, γη και ουρανό. Στη θάλασσα οι βάρκες μας. Στον ουρανό τα βεγγαλικά. Στη γη οι σπουδαίοι (αχ, πόσο πολύ  αρμόζει αυτό το επίθετο εδώ) μουσικοί μας, οι σολίστ μας. Και ο κόσμος! Α ο κόσμος! Επίγεια άστρα αστραφτερά τα χαμόγελα των εκατοντάδων – των χιλιάδων μάλλον – Κερκυραίων και επισκεπτών που παρακολουθούσαν καθισμένοι στις καρέκλες ή στα μουράγια ή όρθιοι, την δυόμισι ωρών μαγεία. Γέμισε η νύχτα χρώματα. Γέμισε μελωδίες αγαπημένες.  Όλα άρχισαν όταν ακούστηκε το απολιτικό του Αγίου προστάτη μας και το Παλαιό Φρούριο φωτίστηκε τιμώντας την Χάρη του!

Μετά οι βάρκες και τα ιστιοφόρα και τα καΐκια, που πλημμύρισαν τον κόλπο της Γαρίτσας υπό το τραγούδισμα της Μαντολινάτας μας. Μετά βαρκαρόλες, άριες και ντουέτα από λατρεμένες όπερες! Τραγούδια με φόντο – το σχεδόν πανσέληνο – φεγγάρι, τραγουδημένα όλα μοναδικά από μοναδικούς τραγουδιστές.  Και στο τέλος τα βεγγαλικά που φώτισαν θάλασσα και ουρανό! Μα πάνω ακόμα και από τον ουρανό, η χαρά, η συγκίνηση στα μάτια και στις καρδιές του κόσμου! Και το χειροκρότημα του. Και οι αγκαλιές του. Και οι ευχές του. Αφήνω εδώ μερικές από τις εκατοντάδες φωτογραφίες που ανάρτησαν στο διαδίκτυο οι παρόντες! Και τις αφιερώνω σε όσους λατρεμένους δεν ήταν κοντά μας. Τους επίγειους! Αλλά προπαντός στους ουράνιους! Και μια αγκαλιά ευγνωμοσύνης στους συμμετέχοντες ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ τραγουδιστές και μουσικούς! Και στα παιδιά στον άψογο ήχο. Στον μαγικό φωτισμό! Στα παιδιά – μικρά και μεγάλα – στις βάρκες, στα καΐκια, στα ιστιοφόρα. Και στους υπέροχους ανθρώπους του νησιού μας. Χρόνια μας πολλά αδέρφια! Μονιασμένα. Ειρηνικά. Ευτυχισμένα. Σας αγαπάω όλους. Απέραντα”.

Και λίγο… χιούμορ!

Το κλείσιμο ανήκει σε ένα… χιουμοριστικό σχόλιο που αλιεύσαμε στο Facebook στο λογαριασμό του Δ.Π.: “Όπερα στην σκάλα της Δημάρχου…”.

Φωτογραφία: FB/Mary Zaverdinou

ΔΕΙΤΕ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ