Ο Αλεξάκης για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Ανακοίνωση του Αντιπεριφερειάρχη Τουρισμού για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Η ανακοίνωση
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, δίνει κάθε χρόνο το έναυσμα για μεγάλους απολογισμούς και προφανώς σηματοδοτεί την πρόοδο που επετεύχθη σε πολλά επίπεδα. Η κατάκτηση του δικαιώματος ψήφου, η συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας και αργότερα στην πολιτική, ισότιμα με τον άνδρα. Σπουδαία επιτεύγματα αναμφίβολα. Οι γυναίκες όμως εξακολουθούν να έρχονται αντιμέτωπες με διακρίσεις και αποκλεισμό, άλλοτε σε ακραία μορφή ή με συμπεριφορές που κατά άλλα φέρουν τον μανδύα του “πολιτισμένου” δυτικού κόσμου. Μόνο στη χώρα μας τα τελευταία δύο χρόνια έχουν σημειωθεί δεκάδες γυναικοκτονίες ή απόπειρες δολοφονιών, βιασμοί και γενικώς ο ποινικός κώδικας έχει δυστυχώς ευρύ φάσμα σε εγκλήματα εναντίον γυναικών.
Υπάρχει όμως βαθιά ριζωμένη η αντίληψη που θέλει τις γυναίκες βαθιά κατώτερες των ανδρών και που έχουν από καταβολής κόσμου επωμιστεί το βάρος της κοινωνικής ευρυθμίας, που βυθίζεται ολοένα και πιο βαθειά στην επίφαση μιας αταλάντευτης  κανονικότητας. Ακόμη και η χρήση λέξεων και γραμματικών όρων κρύβει ψήγματα διάκρισης. Για παράδειγμα όταν χρησιμοποιούμε την λέξη “άνθρωπος”, ουσιαστικό γένους αρσενικού, ο νους ταυτίζει την λέξη με τους άνδρες, εξαιρώντας νοηματικά τις γυναίκες από το εννοιολογικό φάσμα της λέξης αυτής. Συνεπώς, εξακολουθούν να υπάρχουν ριζωμένες αντιλήψεις που ίσως είναι δύσκολο να εξαλειφθούν ολότελα για πολύ σύνθετους λόγους, όμως οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι η κοινωνία δεν μπορεί να αναπαύεται στις δάφνες της, επειδή οι γυναίκες ψηφίζουν και εργάζονται.
Η έννοια της ισότητας ευτυχώς δεν είναι τόσο ρηχή. Οφείλουμε να καταλάβουμε ότι οι γυναίκες δεν είναι δοχεία αναπαραγωγής του ανθρώπινου είδους. Θαυμάζουμε την γυναίκα που επιλέγει να γίνει μητέρα, αλλά και εκείνη που επιλέγει να μην γίνει μητέρα. Η παρωχημένη αντίληψη της γυναίκας ως μητρικού προτύπου, που είναι ταυτόχρονα ο μοναδικός σκοπός και λόγος ύπαρξης της, πρέπει να καταρριφθεί οριστικά.
Είναι προφανές ότι υπάρχουν πολλά που πρέπει να αποκατασταθούν στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να προεξοφλήσει αν κάποτε θα κατακτηθεί απόλυτα η ισότητα και η μη διάκριση. Φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια έχουν πολλά βήματα πίσω και ελάχιστα μπροστά. Είναι γεγονός ότι ο πλανήτης βιώνει παρατεταμένη ανθρωπιστική κρίση, που με σφοδρότητα συμπαρασύρει κάθε είδους ισορροπία και εξέλιξη.
Δεν είναι καιρός για βαρύγδουπα μηνύματα.
Οι ζοφερές μέρες που βιώνουμε σκεπάζουν με σκοτάδι κάθε ρανίδα ελπίδας.
Η βία και η εκμετάλλευση γυναικών και παιδιών καραδοκούν. Η γυναίκα του 21ου αιώνα από άκρου εις άκρον στον πλανήτη, είναι πρόσφυγας, φορά σκισμένα ρούχα, έχει πληγές από μαχαίρια και σφαίρες, ενώ την ίδια ώρα κρατά στην αγκαλιά της ένα μωρό, ένα laptop, ένα σακάκι και μια άδεια καρέκλα.
Ο δρόμος είναι δύσβατος και επικίνδυνος και οι γυναίκες τον διαβαίνουν ξυπόλητες.