“Δώστε μας αρμοδιότητες, εξουσίες και πόρους” είπε. Τι ζήτησε η Δήμαρχος για νερό, απορρίμματα, παραλιακό μέτωπο, πολιτισμό
Η επετειακή ομιλία της Δημάρχου Μερόπης Υδραίου ξέφυγε από τα στενά όρια της πεπατημένης και επεκτάθηκε σε διεκδικήσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και για χρονίζοντα ζητήματα της Κέρκυρας. Οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και οι καθυστερήσεις από πλευράς κεντρικής διοίκησης μπήκαν στο στόχαστρο της Μ. Υδραίου, σε μια ομιλία που έγινε παρουσία του Αν.Υπουργού Εσωτερικών Στέλιου Πέτσα, κατά τη διάρκεια του επίσημου γεύματος που παρέθεσε, κατά παράδοση ετών, ο Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων, ανήμερα της επετείου της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα.
Μια ομιλία που ξάφνιασε (ευχάριστα) καθώς δεν ήταν εν πολλοίς αναμενόμενο να ασκηθεί κριτική από μια Δήμαρχο ανήκουσα στο κυβερνών κόμμα σε έναν από τους πλέον στενούς συνεργάτες του Πρωθυπουργού. Η Δήμαρχος, προφανώς, αποφάσισε να απευθυνθεί στο ακροατήριο με αμιγώς αυτοδιοικητικά κριτήρια, αφήνοντας τα στενά κομματικά πλαίσια και θέτοντας διεκδικήσεις για ζητήματα που λιμνάζουν, με ευθύνη -κυρίως- της Κυβέρνησης. Ή ίσως με τη λογική ότι σε λιγότερο από 1,5 χρόνο θα έχουμε εκλογές για την αυτοδιοίκηση, η δημοτική αρχή θέτει την Κυβέρνηση προ των ευθυνών της, ώστε να μην χρεωθεί εκείνη το σύνολο της απραξίας και στασιμότητας.
Τα κύρια σημεία της ομιλίας
– Ο σημερινός εορτασμός πραγματοποιείται σε μια δύσκολη περίοδο: Πανδημία που ακόμα επιμένει, πόλεμος στην Ουκρανία, ενεργειακή κρίση, ακρίβεια και ορατός ο κίνδυνος επισιτιστικής κρίσης, συνθέτουν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που δοκιμάζει σκληρά την πατρίδα μας. Με αλληλεγγύη, υπομονή και ψυχραιμία, αρετές που έχουμε δείξει και στο παρελθόν, πιστεύω ότι θα ξεπεράσουμε και αυτήν τη μεγάλη δυσκολία.
– Η «ένωση», υπήρξε ομόθυμη θέληση του επτανησιακού λαού . Παλλαϊκή ήταν η επιθυμία να απαλλαγούμε από την ξένη δεσποτεία που μας καταδυνάστευε και από την εγχώρια αριστοκρατία που μας καταπίεζε. Μπορεί οι συνθήκες της εποχής να ευνοούσαν την αποχώρηση των δυνάμεων κατοχής και η αγγλική διπλωματία, να ήθελε να στηρίξει τα συμφέροντα της στην ευρύτερη περιοχή, οι Επτανήσιοι όμως, ποτέ δε δέχτηκαν παθητικά τη ξένη κατοχή.
– Κύριε Υπουργέ, επί πολλές δεκαετίες τα Επτάνησα έδωσαν και δίνουν στον ελληνισμό όλο το θησαυροφυλάκιο της παράδοσης και του παρόντος, με ουσιαστική συμβολή στα γράμματα και στις τέχνες, στον πολιτισμό, στην οικονομία, στην κοινωνική συνύπαρξη και συνεργασία, και στην ευρωπαϊκή προοπτική. Για όλα αυτά απαιτούμε στις δίκαιες διεκδικήσεις μας, να αντιμετωπίζεται η φωνή μας, με σεβασμό και σοβαρότητα.
– Η Τοπική Αυτοδιοίκηση βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια σε κρίση δομική, κρίση προσανατολισμού, κρίση στρατηγικής. Αποδείχτηκε ότι το θεσμικό πλαίσιο είναι άκρως συγκεντρωτικό, που στραγγαλίζει τις τοπικές κοινωνίες και βάζει φραγμούς στην αποκέντρωση και στην ανάπτυξη. … Με τις σημερινές συνθήκες λειτουργίας των Ο.Τ.Α η περίφημη «αποκέντρωση» θα παραμένει πόθος ανεκπλήρωτος. Είναι ανάγκη να εξασφαλισθούν ταυτόχρονα εγγυημένα σταθερά έσοδα για την Τ.Α., με πλήρη αντιστοιχία πόρων, αρμοδιοτήτων και προσωπικού: Να αποδοθούν στους Δήμους οι συνταγματικά κατοχυρωμένοι πόροι τους, καθώς και έσοδα από την φορολογική αποκέντρωση. Είναι αναγκαία η ενίσχυση των αυτοδιοικητικών θεσμών και η μεταφορά αρμοδιοτήτων.
– Αναγνωρίζουμε, βεβαίως, τις δυσκολίες που περνά η χώρα και τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες. Όμως, η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να λειτουργήσει κάτω απ’ αυτό το οικονομικό περιβάλλον. Χρειάζονται αλλαγές, των οποίων η καθυστέρηση λειτουργεί σε βάρος όλων.
– Είναι πολλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στον Δήμο μας και είναι γνωστά.
Επιγραμματικά θα αναφέρω, το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ΔΕΥΑΚ καθώς και οι περισσότερες εταιρείες ύδρευσης της χώρας, εξ αιτίας του ενεργειακού κόστους που έχει εκτιναχτεί σε μεγέθη μη αντιμετωπίσιμα. Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και η επιδότηση του τιμολογίου της ΔΕΥΑΚ που έχει εξαγγείλει το Υπουργείο κατά 50% πρέπει να προχωρήσει άμεσα. Πέρα απ’ αυτό οι εξαγγελθείσες από το αρμόδιο Υπουργείο χρηματοδοτήσεις για έργα ύδρευσης εργοστάσια αφαλάτωσης, και φράγματα δεν μπορούν να περιμένουν.
– Η διαχείριση των απορριμμάτων και η δημιουργία εργοστασίου επεξεργασίας, ενώ ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές ύστερα από προσπάθειες του Δήμου μας που είχε και την ευθύνη, σήμερα ύστερα από την αλλαγή θεσμικού πλαισίου και την απόφαση να περάσουν οι αρμοδιότητες σε διαβαθμισμένο φορέα καθυστερεί χαρακτηριστικά, με μεγάλο οικονομικό αντίκτυπο στους δημότες και τον Δήμο και με μεγάλες και σύνθετες διαδικασίες δύσκολης διαχείρισης.
– Τα δημόσια κτήρια που αποτελούν παραφωνία μέσα στο ιστό της πόλης πρέπει άμεσα να αξιοποιηθούν. Και άλλα που ανήκουν στον δημόσιο να μπουν σε ένα σχεδιασμό ή να δοθούν στην Τ.Α για να τα αξιοποιήσει. Η παράδοση του παραλιακού μετώπου στον Δήμο παρουσιάζει μεγάλη καθυστέρηση. Υπάρχει μεγάλη γραφειοκρατία που πρέπει να αμβλυνθεί. Πρόκειται για ένα νευραλγικό τμήμα της πόλης άρρηκτα συνδεδεμένο με το ιστορικό μας κέντρο, που χρειάζεται την φροντίδα μας προς όφελος των δημοτών των και των επισκεπτών μας.
– Από την πλευρά μας θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν για την προστασία και ανάδειξη του ιστορικού μας κέντρου, που μαζί με τα φρούρια αποτελεί το μεγαλύτερο ιστορικό κέντρο της χώρας μας. Τα κάστρα αυτά που αγκαλιάζουν την πόλη, σήμερα κινδυνεύουν σε πολλά σημεία με κατάρρευση. Είναι αυτά τα κάστρα που σταμάτησαν την τουρκική προέλευση προς την Ευρώπη στις αρχές του 18ου αιώνα. Η καταστροφή της τουρκικής αρμάδας τον Αύγουστο του 1716 σήμανε την σωτηρία της Ευρώπης. Αυτά τα φρούρια που αποτελούν Εθνική κληρονομιά και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται από την πολιτεία, χρειάζονται γενναίες χρηματοδοτήσεις προκειμένου να τα προστατεύσουμε και να τα αναδείξουμε.
– Ο πολιτισμός μπορεί μέσω της ορθολογικής ανάπτυξης, να παγιωθεί σαν το βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα σε αρμονία πάντα με το φυσικό και δομημένο περιβάλλον του τόπου μας. Για να αποδώσει όμως καρπούς θα πρέπει να αντιμετωπισθεί από όλους και κυρίως από την πολιτεία με την αρμόζουσα σοβαρότητα.