Ξεκάθαρα μηνύματα για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων από τον Προκόπη Παυλόπουλο. «Δεν νοείται η μετάθεση της πολιτικής ευθύνης, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, σε άλλους»
Παρέμβαση «φωτιά» όσον αφορά στο σκάνδαλο των υποκλοπών που προκαλεί ισχυρούς τριγμούς στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έκανε ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, υπογραμμίζοντας με τον πιο ρητό και κατηγορηματικό τρόπο πως την πολιτική ευθύνη για την υπόθεση έχει ο πρωθυπουργός και πως «δεν νοείται η μετάθεσή της, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, σε άλλους».
Μιλώντας στο Κομμένο της Άρτας, κατά την Τελετή Μνήμης των 317 Μαρτύρων Ηρώων του Κομμένου, θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας κατά την εγκληματική επιδρομή της 16ης Αυγούστου 1943, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας μίλησε για την υπόθεση των παρακολουθήσεων, κάνοντας αναφορά στη διαχρονική αξία της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και στο «στοιχειώδες χρέος μας να την υπερασπιζόμαστε, όλοι ανεξαιρέτως, εμπράκτως και αδιαλείπτως. Διότι το παρελθόν μας έχει διδάξει ότι η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία και οι Θεσμοί της είναι «εύθραυστα» αγαθά και απαιτείται διαρκής εγρήγορση για την αποτελεσματική θωράκισή τους», όπως είπε.
Παράλληλα, ο κ. Παυλόπουλος έγινε ακόμα πιο σαφής κάνοντας αναφορά στις διατάξεις του άρθρου 19 του Συντάγματος δικαιώματος του απορρήτου των επικοινωνιών εις βάρος πολιτών αλλ’ ακόμη και θεσμικών παραγόντων της πολιτικής και πολιτειακής μας ζωής, στέλνοντας ξεκάθαρα μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση.
«Η πολιτική ευθύνη εκείνων, οι οποίοι ασκούν την εξουσία που τους έχει ανατεθεί με βάση την λαϊκή ετυμηγορία είναι, εκ φύσεως και εξ ορισμού, αντικειμενική. Άρα οι φορείς της εξουσίας αυτής πρέπει ν’ αναλαμβάνουν, στο ακέραιο, την πολιτική ευθύνη που τους αναλογεί, ενώ δεν νοείται η μετάθεσή της, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, σε άλλους», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παυλόπουλος και εξήγησε:
«Με απλές λέξεις οι πολιτικοί «ταγοί» για να δικαιώσουν την προαναφερόμενη δημοκρατική τους νομιμοποίηση δεν μπορεί ν’ αρκούνται στην απλή διαχείριση της εξουσίας κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους, αλλά οφείλουν ν’ αναδεικνύονται, με θάρρος και συνέπεια και δίχως υπολογισμό του λεγόμενου «πολιτικού κόστους», ασυμβίβαστοι υπερασπιστές της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και των Θεσμών της».