Την ήττα της Ν.Δ προεξόφλησε μιλώντας στην νεολαία ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος του κόμματος. Αντιλήψεις συμβατές με αυτές του δικτάτορα Μεταξά καταλόγισε στον πρωθυπουργό.
Την ήττα της κυβέρνησης και του καθεστώτος Μητσοτάκη προεξόφλησε σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα έδωσε απαντήσεις στα πολιτικά διλήμματα που επιχείρησε να θέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την συνέντευξή του στην ΔΕΗ. Όπως ήταν αναμενόμενο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε εκτενώς στο σκάνδαλο των υποκλοπών.
«Κύριε πρωθυπουργέ των υποκλοπών και του παρακράτους, αφού σας αρέσει τόσο πολύ να μας ακούτε και για αυτό παγιδέψατε το κινητό τηλέφωνο του Χρήστου του Σπίρτζη, ακούστε λοιπόν καλά και τη φωνή που σήμερα βγαίνει από εμάς εδώ αλλά και από χιλιάδες δημοκρατικούς πολίτες από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα: Τελειώσατε!». Αυτή ήταν πλέον χαρακτηριστική αναφορά στην ομιλία.
Ο Αλέξης Τσίπρας αντέστρεψε το δίλημμα που έθεσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την Θεσσαλονίκη τονίζοντας ότι πραγματικό ζήτημα των εκλογών είναι: «Εφιάλτης τέλος ή εφιάλτης δίχως τέλος. Κυβέρνηση και… κυβερνήτης στην υπηρεσία των συμφερόντων ή δημοκρατική κυβέρνηση και δημοκρατικός πρωθυπουργός στην υπηρεσία του λαού και του δημόσιου συμφέροντος». Τόνισε πως «αυτό θα είναι το δίλλημα όποτε και αν στηθούν οι κάλπες» σημειώνοντας ότι ο Κ.Μητσοτάκης «το γνωρίζει ότι η απάντηση του ελληνικού λαού θα είναι συντριπτική». Μάλιστα σχολίασε την φράση «τερατογέννεση» που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός προκειμένου να περιγράψει μια κυβέρνηση των δημοκρατικών δυνάμεων σημειώνοντας: «Τέρατα είναι αυτά που γέννησε και εξέθρεψε ο κ. Μητσοτάκης».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για «έναν πανικόβλητο πρωθυπουργό στην τελευταία του παρουσία σε ΔΕΘ, να καταφεύγει στο τελευταίο σκαλοπάτι της απελπισίας. Στο σκαλοπάτι του διχασμού και της εθνικής καπηλείας. Προσπάθησε με πολύ κόπο και πολύ ιδρώτα στο μέτωπό του να ταυτίσει το στενό προσωπικό και κομματικό συμφέρον μα το εθνικό συμφέρον. Τη προσωπική πολιτική του επιβίωση, την προσωπική του τύχη με την τύχη της χώρας και έφτασε στο σημείο να ανακηρύξει τον εαυτό του όχι σε πρωθυπουργό, αλλά σε κυβερνήτη».
Όπως δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας κάτι τέτοιο «είχε να ακουστεί αυτό από τα τέλη της δεκαετίας του 30. Από τα χείλη του δικτάτορα Μεταξά .Η χώρα όμως χρειάζεται πρωθυπουργό, όχι δικτάτορα».
Ο Αλέξης Τσίπρας επισήμανε αναφορικά με το επιχείρημα της σταθερότητα που επικαλέστηκε (και) σήμερα ο Κ. Μητσοτάκης λέγοντας ότι «ο μεγαλύτερος παράγοντας αστάθειας, ιδιαίτερα σε μια δύσκολη συγκυρία, είναι ένας πρωθυπουργός που υπονομεύει τη θεσμική και δημοκρατική ομαλότητα. Ένας πρωθυπουργός που δε μπορεί πια να σταθεί πουθενά στην Ευρώπη γιατί παραβιάζει στοιχειώδεις κανόνες του Κράτους Δικαίου που αποτελούν πυλώνες κάθε φιλελεύθερης δημοκρατίας».
Πρόσθεσε ότι πρόκειται για μία κυβέρνηση που «γνωρίζοντας ότι οι πολιτικές της εξυπηρετούν τους λίγους και φέρνουν σε απόγνωση τους πολλούς, έσπευσε να οικοδομήσει ένα καθεστώς. Που δεν απειλεί τους πολιτικούς της αντιπάλους. Απειλεί ευθέως την ίδια τη Δημοκρατία. Και έχει ως στόχο τον έλεγχο της ενημέρωσης. Τη διασπάθιση του δημόσιου πλούτου. Τον έλεγχο τον πολιτικών της αντιπάλων. Τον εκφοβισμό και τις διώξεις των ενοχλητικών δημοσιογράφων».
Επίσης τόνισε ότι «η σταθερότητα της αισχροκέρδειας που υποσχέθηκε ο κύριος Μητσοτάκης στην κρατικοδίαιτη, διαπλεκόμενη και παρασιτική ελίτ, δεν εξασφαλίζεται ούτε με τη δημοκρατία ούτε με τη διαφάνεια. Γιατί η ασυλία σε τραπεζικά στελέχη και η αποδέσμευση λογαριασμών εκατομμυρίων ευρώ για υποθέσεις απιστίας, την ίδια στιγμή που πολίτες χάνουν τα σπίτια τους για χρέη μόλις λίγων χιλιάδων ευρώ, δεν εξασφαλίζεται με μια δικαιοσύνη που ελεύθερα θα λειτουργεί χωρίς παρεμβάσεις.
Γιατί τα υπερκέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στην ενέργεια και τα καύσιμα, την ώρα που νοικοκυριά και επιχειρήσεις δεν έχουν να βγάλουν το μήνα από τους υπέρογκους λογαριασμούς, δεν εξασφαλίζονται σε ένα πλαίσιο ελεύθερης και πλουραλιστικής ενημέρωσης των πολιτών. Για αυτό λοιπόν ακολουθούν αυτές τις άθλιες μεθόδους. Για αυτό έστησε το καθεστώς του ο κος Μητσοτάκης. Γι’ αυτό έστησε και το παρακράτος του. Για να εδραιώσει τη θέση του στην εξουσία και να εξασφαλίσει τα κέρδη των λίγων και εκλεκτών που τον στηρίξανε να εκλεγεί, ως αντίδωρο για να συνεχίζουν να τον στηρίζουν».