Μηνυτήρια αναφορά κατέθεσε ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Κέρκυρας (δια του Α.Τ. Αχιλλείων) κατά παντός υπευθύνου ο επικεφαλής της Ελληνικής Αυγής Ιωάννης Αϊβατίδης.
Σε αυτήν, ο κ. Αϊβατίδης αναφέρει:
Αξιότιμε κ. Εισαγγελεύ,
Σας αναφέρω τα κάτωθι:
1. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ (περιήλθαν εις γνώσιν μου)
Την 27/3/2022 και περί ώρα 1900, μετά δημοσιεύματα στον ηλεκτρονικό τύπο (26.3.2022) περί αναφερόμενου <<βανδαλισμού>> του Μνημείου του Ρώσσου Ναυάρχου Φιοντόρ Φιοντόροβιτς Ουσακώφ, επισκέφθηκα το Μνημείο που ευρίσκεται έμπροσθεν του νέου φρουρίου της Κέρκυρας, παραπλεύρως του ΝΑ.Σ.ΚΕ., στην ευρύτερη περιοχή του παλαιού λιμένος Κέρκυρας. Διαπίστωσα πως πράγματι είχε βεβηλωθεί από άγνωστο (άγνωστα) -έως και σήμερα- άτομο (άτομα) που είχε (είχαν) σκοπίμως ρυπάνει (κηλιδώσει) με ερυθρό χρώμα (πιθανότατα με χρήση βαφής με ψεκασμό-τύπου σπρέι), το κεντρικό τμήμα της εμπρόσθιας επιφάνειας του Μνημείου, καθιστώντας έτσι προσωρινά ανέφικτη τη χρήση του. Η δόλια ρύπανση με ερυθρό χρώμα-κηλίδωση αφορούσε τόσο την πέτρινη επιφάνεια, όσο και αφιερωματική μεταλλική πλάκα που φέρει αναγραφές που μνημονεύουν το Ναύαρχο Ουσακώφ, τόσο στη Ρωσσική, όσο και στην Ελληνική γλώσσα (σχετ.1&2).
2. ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ-ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ-ΠΡΟΗΓΗΘΕΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο ένδοξος ναύαρχος του αυτοκρατορικού Ρωσσικού ναυτικού Φιοντόρ Φιοντόροβιτς Ουσακώφ είχε καθοριστική συμβολή στην απελευθέρωση των Ιονίων Νήσων συμπεριλαμβανομένης της Κέρκυρας (1799) και συνεπόμενα, στην ίδρυση της Επτανήσου Πολιτείας στις απαρχές του 18ου αιώνα, που μέσα από τον ρου των μετέπειτα δραματικών ιστορικών εξελίξεων, οδήγησε στην πολυπόθητη για τους κατοίκους των Ιονίων Νήσων, Ένωση με την Ελλάδα (1864). Προς Τιμήν της μεγάλης αυτής ιστορικής μορφής του Φιοντόρ Ουσακώφ, που αγιοκατατάχθηκε από την Ρωσσική Ορθόδοξη Εκκλησία το έτος 2001, ανεγέρθηκε το γνωστό σε όλους γλυπτό μνημείο (στήλη από κατεργασμένη πέτρα) που έκτοτε κοσμεί την πόλη της Κέρκυρας (2002). Στο κέντρο της εμπρόσθιας όψης και πάνω από το μεταλλικό εντοιχισμένο ανάγλυφο (απεικονίζει ανοικτό φὐλλο παπύρου και μνημονεύει το Ναύαρχο και Άγιο) και παραπλεύρως μεταλλικής προσωπογραφίας του (γλυπτού επί μεταλλικής πλάκας), υπήρχε επίσης μεταλλικός Χριστιανικός Σταυρός, που αναπαριστούσε τον Εσταυρωμένο Ιησού. Το μήνα Οκτώβριο του έτους 2015, κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων της Ρωσσικής Ναυτικής Εβδομάδας, ο υπογράφων διαπίστωσε πως ο Σταυρός είχε αφαιρεθεί (από άγνωστο/αγνώστους), γεγονός που καταγγέλθηκε στις αρμόδιες Αρχές, με αποτέλεσμα, να αποκατασταθεί το Μνημείο, αφού τοποθετήθηκε έτερος, παρόμοιος, εκ ξύλου αυτή τη φορά Σταυρός (σχετ.3). Την 6/1/2019, ανήμερα των Αγίων Θεοφανείων και μετά τη Θεία Λειτουργία και τον Καθαγιασμό των Υδάτων από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ.κ. Νεκτάριο, επισκέφθηκα το Μνημείο και με κατάπληξη διαπίστωσα πως ο Σταυρός είχε αφαιρεθεί εκ νέου (σχετ.4). Με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα, οι πράξεις αφαίρεσης (κλοπής) του Σταυρού, δεν αποτελούν απλές ποινικώς κολάσιμες πράξεις, αλλά πράξεις βεβήλωσης, επιλεγμένου και στοχευμένου <<βανδαλισμού>> κατά του Χριστιανικού Ορθόδοξου Μνημείου του Φιοντόρ Ουσακώφ, όχι άσχετες με τα εκατοντάδες ανάλογα περιστατικά ανά την Ελλάδα στο πρόσφατο παρελθόν (την περίοδο εκείνη, ως βουλευτής Κερκύρας, είχα καταθέσει σχετική ερώτηση προς του συναρμόδιους Υπουργούς, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου).
Ο πρόσφατος όμως <<βανδαλισμός>> αποτελεί αναφανδόν μία ιταμή αντιρωσσική ενέργεια, λόγω των πρόσφατων γεγονότων στην Ουκρανία. Ως εκ τούτου απασχόλησε σοβαρά την Πρεσβεία της Ρωσσικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα. Αδυνατώ να πιστέψω πως υπαίτιοι της επαίσχυντης και αξιόποινης αυτής πράξης είναι Ουκρανοί που διαβιούν στην Κέρκυρα, συμπολίτες μας, κατά τεκμήριο, νομοταγείς, φιλήσυχοι και κυρίως (ως επί το πλείστον) ευσεβείς, παρότι ελάχιστοι εξ αυτών (μεμονωμένες περιπτώσεις) επιδίδονται σε κηρύγματα μίσους και αντιρωσσισμού σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Λαμβανομένου υπ´ όψιν του γεγονότος πως αποτελεί <<ιδεολογική θέση>> περιθωριακών στοιχείων, ότι <<ο βανδαλισμός αποτελεί εξεγερτική πρακτική>> σε συνδυασμό με τον άκρατο αντιρωσσισμό από τον οποίο ορισμένοι εξ αυτών διακατέχονται πιθανότατα υποκινούμενοι, θα πρέπει να ερευνηθεί και αυτό το ενδεχόμενο. Σημειωτέον πως έχει ήδη αποκατασταθεί η βλάβη που υπέστη το Μνημείο, με παρέμβαση του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων (η αποκατάσταση αφορούσε μόνον στην εξάλειψη της ρύπανσης-κηλίδωσης από την κόκκινη βαφή). Απαίτησε αυξημένη επισκευαστική προσπάθεια, αφού η βαφή που χρησιμοποίησε ο δράστης (ή οι δράστες), όπως διαπίστωσα, είχε χαρακτηριστικά (σχεδόν) ανεξίτηλου χρώματος (υποθέτω πως χρησιμοποιήθηκε ειδικό χημικό μέσο για την αποκατάσταση του Μνημείου). Σημειωτέον πως η δόλια ρύπανση, αποτελεί ειδική μορφή φθοράς και εν προκειμένω προξένησε σοβαρή αισθητική βλάβη στο Μνημείο (αισθητική υποβάθμιση) και κατέστησε (έστω προσωρινά) ανέφικτη τη χρήση του. Επιπροσθέτως, τέτοιας φύσεως παράνομες και με ποταπά κίνητρα ενέργειες προδήλως παραβλάπτουν (έτι περαιτέρω) τις σχέσεις της Χώρας μας με τη Ρωσσική Ομοσπονδία και θα πρέπει όχι μόνο να εξιχνιάζονται, αλλά και να προλαμβάνονται με μέριμνα των Αρχών.
3. ΠΡΟΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΠΟΙΝΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ
-Παράβαση του Άρθρου 378π2 του Π.Κ. (<<Φθορά ξένης ιδιοκτησίας>>, Νόμος 4619/2019) σε συνδυασμό με τα προβλεπόμενα εκ του Νόμου 4858/2021 περί προστασίας (των αρχαιοτήτων και) της εν γένει πολιτιστικής κληρονομιάς (Κεφάλαιο Β´, Άρθρο 3, 1β, περί διατήρησης, αποτροπής καταστροφής, αλλοίωσης και γενικά κάθε άμεσης ή έμμεσης βλάβης των πολιτιστικών αγαθών της Χώρας). Αφορά στον πρόσφατο <<βανδαλισμό>>-βεβήλωση (αλλά και στη δεύτερη χρονικά κλοπή του Σταυρού (τέλη 2018-αρχές 2019/μη παραγεγραμμένη αξιόποινη πράξη).
-Παράβαση του Άρθρου 372π1 του Π.Κ. (<<Κλοπή>>, Νόμος 4619/2019) σε συνδυασμό με παραβάσεις συναφών διατάξεων (ως ανωτέρω). Αφορά στην κλοπή του Σταυρού του Μνημείου, αξιόποινη πράξη που, ως προαναφέρθηκε, δεν έχει εισέτι παραγραφεί (τελέστηκε τέλη 2018-αρχές 2019).
4. Κατόπιν των ανωτέρω, με την παρούσα αναφορά αιτούμαι να διαταχθούν οι δέουσες και ενδεδειγμένες υπηρεσιακές ενέργειες και πράξεις από πλευράς Εισαγγελικής Αρχής Κερκύρας, προκειμένου οι δράστες των ως άνω αυτεπαγγέλτως διωκομένων αδικημάτων να εντοπιστούν, συλληφθούν και τιμωρηθούν κατά Νόμον.-
Ο ΑΝΑΦΕΡΩΝ
ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΑΪΒΑΤΙΔΗΣ
1) “Ο ένδοξος ναύαρχος του αυτοκρατορικού Ρωσσικού ναυτικού Φιοντόρ Φιοντόροβιτς Ουσακώφ είχε καθοριστική συμβολή στην απελευθέρωση των Ιονίων Νήσων συμπεριλαμβανομένης της Κέρκυρας (1799)…”: Ο “ένδοξος ναύαρχος” ακολουθούσε εντολές της απολυταρχικής Ρωσίας και συνεργαζόταν με την Οθωμανική Αυτοκρατορία για να εκδιώξουν από τα Επτάνησα τους Γάλλους της Γαλλικης Επανάστασης, των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, των Δημοκρατικών Συνταγμάτων και του τρίπτυχου Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα.
2) “… ίδρυση της Επτανήσου Πολιτείας στις απαρχές του 18ου αιώνα, …”: Η Επτάνησος Πολιτεία ιδρύθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα (1800-1807) και γλύτωσε από τα απολυταρχικά συντάγματα που μηχανεύονταν η Αυτοκρατορική Ρωσία και οι σύμμαχοί της Οθωμανοι ακριβώς εξαιτίας της εμπειρίας της Γαλλικής Επανάστασης και των αντιδράσεων των Επτανησίων που την υπηρέτησαν και την πίστεψαν. Αυτή η εμπειρία οδήγησε και στην Ένωση του 1864, όχι η ρωσική παρουσία και η οθωμανική ανάμειξη.
Δεν κάνουμε μαθήματα τοπικής ιστορίας στον αξιότιμο κ. Αϊβατίδη, ούτε επικροτούμε την οποιαδήποτε φθορά και καταστροφή του οποιουδήποτε μνημείου. Απλώς να επισημάνουμε ότι τέτοιες “λεπτομέρειες” της ιστορίας συγκινούν ιδιαίτερα τους Κερκυραίους και καταλαβαίνουμε το πόσο δύσκολο είναι να γίνουν αυτές κατανοητές σε όσους, ίσως (μη) εντοπιότητας, παραμένουν στα στεγανά της σχολική ιστορίας, των εύκολων αφηγημάτων και των εξωγενών διαβεβαιώσεων. Είναι σημαντικό, όμως, ο δημόσιος λόγος να είναι και έγκυρος, ιδιαιτέρως εάν αυτός επιθυμεί και πολιτικές και πατριωτικές δάφνες.