Η Ελλάδα, πορεύεται προς τις κάλπες, με ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για την κυβέρνηση που μπορεί να προκύψει με τον εκλογικό νόμο της Απλής Αναλογικής. Είναι η πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική μας πολιτική ιστορία, που ουδείς μπορεί να προβλέψει, το εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς, πέραν των δύο πρώτων σε κοινοβουλευτική δύναμη κομμάτων, ( ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ), διεκδικούν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του μετεκλογικού σκηνικού όλα τα κόμματα που κατέρχονται στον εκλογικό στίβο.
Οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, κατέρχονται στον εκλογικό στίβο με απόλυτη και ειλικρινή σαφήνεια των εκλογικών τους στόχων :
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους και με κάθε ευκαιρία, πως έχει «καθαρό» στόχο την «αυτοδυναμία», έστω κι αν χρειαστεί νέα προσφυγή στις κάλπες, διότι, όπως ξεκαθαρίζει, «οι κυβερνήσεις συνεργασίας είναι ασταθείς».!
Ο Αλέξης Τσίπρας, από την απέναντι όχθη του πολιτικού Φεγγαριού, έχει ξεκαθαρίσει, πως επιδιώκει, «να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρώτο κόμμα» για να σχηματίσει ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ με τις δυνάμεις της αλλαγής. Διευκρινίζει δε, πως, δεν θα σχηματίσει «κυβέρνηση ηττημένων», δηλαδή στην περίπτωση που δεν κόψει πρώτος το νήμα.
Σ΄αυτό το κλίμα, σαφώς, η πρόταση της ΝΔ έχει το πολιτικό πλεονέκτημα της «σαφήνειας», πέραν του εφικτού ή ανέφικτου της πρότασης αυτής καθ΄ εαυτής. Αντίθετα, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, θεωρείται εκλογικά πιο εφικτή, καθώς στοχεύει την απλή πρωτιά, «έστω και με μια ψήφο», αλλά ταυτόχρονα, κρίνεται και πολιτικά «ασαφής», καθώς ουδείς από τους όμορους χώρους στους οποίους απευθύνεται για κυβερνητική συνεργασία, – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – , έχει αποφανθεί θετικά.
Εκλογές με Απλή Αναλογική
Ας απαντήσουμε πρώτα, στο ερώτημα, τι είναι ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ; Σημαίνει, πολύ απλά, ότι δεν παίρνει μπόνους βουλευτικών εδρών το πρώτο κόμμα και οι 300 έδρες μοιράζονται αναλογικά με τα ποσοστά των ψήφων που έλαβαν τα κόμματα κατά την εκλογική διαδικασία. Δηλαδή, για να προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση, πρέπει να αποσπάσει το 50+1% των ψήφων. Μια τέτοια εξέλιξη θεωρείται αριθμητικά αδύνατη και πολιτικά εξωπραγματική.
Τούτων δοθέντων, εύλογα συνάγεται το πολιτικό συμπέρασμα, πως για να σχηματιστεί κυβέρνηση με τα αποτελέσματα εκλογών με απλή αναλογική, απαιτείται η σύμπραξη δύο ή περισσοτέρων κομμάτων. Σε διαφορετική περίπτωση, η χώρα οδηγείται σε δεύτερες εκλογές με υπηρεσιακή κυβέρνηση, υπό την προεδρία ενός εκ των προέδρων των τριών ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας και σε χρόνους που σαφώς ορίζει το Σύνταγμα.
Κατά πόσον, είναι εφικτή η Αυτοδυναμία…;;;
Με την χώρα να οδηγείται σε δεύτερες εκλογές, μετά την αποτυχία να σχηματιστεί κυβέρνηση με τα αποτελέσματα της απλής αναλογικής, εύλογα γεννάται το πολιτικό ερώτημα : Πως επιτυγχάνεται η αυτοδύναμη κυβέρνηση με δεύτερες εκλογές.;
Τρία είναι τα στοιχεία που καθορίζουν την είναι αυτοδυναμία :
- Πρώτον, το ποσοστό του πρώτου κόμματος,
- Δεύτερον, πόσα κόμματα θα μπουν στη νέα Βουλή, και
- Πόσο θα είναι αθροιστικά, το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός βουλής.
Με βάση τον εκλογικό νόμο, που ψήφισε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2020, με το «κυλιόμενο μπόνους», για να επιτευχθεί αυτοδυναμία χρειάζεται τουλάχιστον 38%, με ένα + ή – 0,50% στο 38%.
Επ΄ αυτών όλων και με τα μέχρι τούδε δημοσιευθέντα δημοσκοπικά δεδομένα, η ΝΔ μπορεί να κατακτήσει την αυτοδυναμία, αν μείνει εκτός βουλής ένα από τα σημερινά κόμματα, (πχ το ΜΕΡΑ24 του Γιάνη βαρουφάκη), καθώς ο πήχης της αυτοδυναμίας κατεβαίνει, αφού η βουλή από 6κομματική γίνεται 5κομματική.
Στην αντίθετη περίπτωση, που στα σημερινά κόμματα της βουλής προστίθεται ακόμα ένα, και η βουλή από 6κομματική γίνεται 7κομματική, (στις διενεργούμενες δημοσκοπήσεις δείχνει να παίζει με το 3% το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη), η κοινοβουλευτική αυτοδυναμία γίνεται άπιαστο πολιτικό όνειρο.
Ποια γαλάζια πρωτιά βγάζει δεύτερες κάλπες ;
Στην πορεία προς τις εκλογές και στο κυνήγι της πρωτιάς και με διαφορά, το παιγνίδι περιπλέκεται και το εκλογικό πόκερ γίνεται ακόμη πιο σκληρό.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι πολύ κοντά σε αυτόν ευρισκόμενοι πολιτικοί και επικοινωνιακοί επιτελείς, καλά γνωρίζουν, πως για να αποτολμήσουν μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, πρέπει το ποσοστό της πρώτης κάλπης με απλή αναλογική, πρέπει να μην απέχει πολύ από το 38% ή να βρίσκεται πολύ πάνω από το 30%. Σε περίπτωση που το γαλάζιο ποσοστό από τις πρώτες εκλογές είναι κοντά στο 30% οι δεύτερες κάλπες θα αποτελέσουν επικίνδυνο πολιτικό ρίσκο, ενώ με ένα ποσοστό κάτω από το 30%, οι δεύτερες εκλογές καθίστανται πολιτική αυτοχειρία.
Με απλά λόγια, θέλει «δυνατή πρωτιά» για να αποτολμήσει δεύτερες εκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Πειραιώς, γνωρίζουν πως για την εκλογική νίκη της γαλάζιας παράταξης, πέραν της όποιας εκλογικής φθοράς προκαλούν οι πλειστηριασμοί, οι πληθωριστικές πιέσεις και λοιπά οικονομικά θέματα, υπάρχουν επιπλέον, 2 άγνωστοι Χ : 1)Πως θα αντιδράσουν στην κάλπη, οι ψηφοφόροι της Βόρειας Ελλάδας στην αθέτηση της κατάργησης της ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ, και 2) Πως θα αντιδράσουν οι κεντρώοι ψηφοφόροι στο λίαν ευαίσθητο θέμα δημοκρατίας των υποκλοπών.
Είναι εφικτή η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ…;;;
Ο Αλέξης Τσίπρας θέτει το σαφές δίλλημα : Διακυβέρνηση της Χώρας στα πλαίσια μιας «προοδευτικής προγραμματικής συμφωνίας των δημοκρατικών δυνάμεων ή συνέχιση των σκληρών νεοφιλελεύθερων, ιδεοληπτικών και επικίνδυνων πολιτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη»;
Θεωρούν στην αξιωματική αντιπολίτευση, πως είναι η ιστορική ευθύνη όλων των προοδευτικών δυνάμεων, για μια κυβέρνηση συνεργασίας, απέναντι στη «συντήρηση και την οπισθοδρόμηση». Στην αξιωματική αντιπολίτευση θεωρούν σίγουρο πως «ο ελληνικός λαός θα επιλέξει τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και τον Πρόεδρό του Αλέξη Τσίπρα να ηγηθεί της προσπάθειας να βγει η κοινωνία όρθια από την πολυεπίπεδη κρίση».
Μήπως αιθεροβατούν…;;;
Ο Αλέξης Τσίπρας απευθύνεται, τόσο στον Νίκο Ανδρουλάκη όσο και στον Γιάννη Βαρουφάκη να «ανοίξουν τα χαρτιά τους» επί του ζητήματος, θέτοντας στο τραπέζι μια σειρά από προγραμματικές δεσμεύσεις, όπως η κρατικοποίηση της ΔΕΗ, η προστασία της πρώτης κατοικίας, η αύξηση του κατώτατου μισθού, η αναδιαμόρφωση της ΕΥΠ κλπ.
Στην Κουμουνδούρου θεωρούν πως τα παραπάνω αποτελούν βάση συζήτησης προκειμένου να υπάρξει η επιθυμητή σύγκλιση για μια «προοδευτική διακυβέρνηση».
Από την πλευρά του ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει δηλώσει ότι οποιαδήποτε σύγκληση θα πρέπει να γίνει από τώρα, θέτοντας με τη σειρά του κάποιους άξονες για την όποια συζήτηση. «Προοδευτική διακυβέρνηση απαιτεί συγκροτημένο προοδευτικό πρόγραμμα», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο γραμματέας του ΜέΡΑ25.
Είναι πολιτικά λίαν διακριτή η απόσταση που θέλουν να τηρεί τόσο ο Νίκος Ανδρουλάκης απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, όσο και ο Αλέξης Τσίπρας απέναντι στον Γιάνη Βαρουφάκη. Ο Αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν θα ήθελε να επικεντρωθεί η εκλογική προπαγάνδα της ΝΔ στην εποχή που ήταν υπουργός οικονομικών ο κ. Βαρουφάκης, ενώ ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, δεν θα ήθελε να προκαλέσει διασπαστικές κινήσεις στο κόμμα του με όσους αντιδρούν στην όποια πολιτική προσέγγιση με το ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
Ωστόσο, πέραν όλων τούτων, η πολιτική της κυβέρνησης αναγκάζει τα κόμματα της ευρύτερης κεντροαριστεράς να βρεθούν στην ίδια πολιτική όχθη. Το νομοσχέδιο για το ΕΣΥ αναδεικνύει τα κοινά των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης γιατί αγγίζει τον ιδεολογικό, πολιτικό και αξιακό τους πυρήνα.
Θα αναγκάσουν οι κάλπες της απλής αναλογικής, τους ηγέτες των κομμάτων στης κεντροαριστεράς, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι…;;;
Πρόβλεψη : Μάλλον ΝΑΙ, αλλά ίσως με μικρές διασπάσεις, οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν άλλο θέμα πολιτικής αριθμητικής .!
Γ. Σπ. Π.
///////////////////////