Η Κέρκυρα για πάντα – Όχι μόνον για Πάσχα…

Τελικά είμαστε τυχεροί, εμείς οι Κερκυραίοι, ίσως και οι εκλεκτοί του Θεού, που μας έριξε σ΄ αυτόν τον επίγειο παράδεισο.

Γεννηθήκαμε σε έναν τόπο φανταστικής φυσικής ομορφιάς. Ίσως μοναδικής. Το ζούμε και το μοιραζόμαστε όλοι μας, αυτές τις άγιες ημέρες του κερκυραϊκού Πάσχα με τις χιλιάδες επισκεπτών που έρχονται στο νησί μας.

Ο τόπος μας, η ιδιαίτερη πατρίδα μας, έχει τεράστιες προοπτικές και δυνατότητες ανάπτυξης οικονομικής κι άρα κατ επέκταση κι αναλογία, κοινωνικής και πνευματικής τοιαύτης…

Παρά ταύτα, ζούμε σε μια συνεχή «γκρίντα», ωσάν να μας φταίνε όλοι κι όλα, μηδέ του προστάτου μας, τ΄ Αγιού Σπυρίδωνα εξαιρουμένου.

Η πόλη μας, τα χωριά μας δείχνουν όλα τους εγκαταλελειμμένα. Εμείς οι κάτοικοί τους δείχνουμε πικραμένοι, σαστισμένοι, ίσως και προδομένοι , αναμφίβολα διαψευσμένοι από πολιτικές και αυτοδιοικητικές υποσχέσεις και δεσμεύσεις μηδέποτε εκπληρωθείσες.

Το ιστορικό κέντρο της πόλεως Κερκύρας, εγκαταλελειμμένο, ίσως και ερειπωμένο, αντί να αναδεικνύει τον κορφιάτικο ιδιαίτερο πολιτισμό μας, την επτανησιακή μας ταυτότητα, απειλεί την ίδια τη ζωή μας, καθώς σοφάδες, πέτρες, μάρμαρα και λοιπά δομικά υλικά επικρέμανται απειλητικά πάνω από τα κεφάλια μας.

Κληρονομιές πολιτισμού , όπως Αχίλλειο, Μον Ρεπό, ανάκτορα Μιχαήλ και Γεωργίου, τα φρούρια, το νέο και το παλιό, Ανουντσιάτα και πολλά άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός, αφήνονται, εγκαταλείπονται στην τύχη του χρόνου.

Τα χωριά μας ερημώνουν, ενώ κλασσικά, τυπικά σπίτια και εκκλησιές της κερκυραϊκής υπαίθρου, γίνονται ερείπια και συνθλίβονται στο πέρασμα του χρόνου, αφήνοντας γλυκιές θύμισες στους παλαιότερους, μέχρις ότου ξεχαστούν από τις νέες και επερχόμενες γενιές.

Η διακοινοτική – αγροτική συγκοινωνία λογγιάζει, κόβοντας κι αυτή την μικρή επικοινωνία των ελάχιστων κατοίκων φρουρών της υπέροχης κερκυραϊκής υπαίθρου.

Οι παραλίες μας βρωμίζουν από πολλές μικρές και ανεξέλεγκτες χωματερές, από υπονόμους και κανάλια που χύνουν πάσης φύσεως και μορφής αφοδέματα.

ΚΙ όλοι ερωτάμε και διερωτώμεθα : Είναι αυτή η Κέρκυρα μας…;;;

Κι υποκόφως, «στα μουλωχτά», απαντάμε : Όχι φυσικά. !

Κι όλοι ψάχνουμε κι επιζητούμε έναν στρατηγικό σχεδιασμό, γρήγορης, ταχείας κι ολοκληρωτικής αντιμετώπισης της τραγικά αντικερκυραϊκής, αντπολολιτιστικής, απολιτικής, ανάρμοστης κι εν πολλοίς επικίνδυνης αυτής κατάστασης.

Μπροστά σ αυτήν, την σκληρή πραγματικότητα, βρισκόμαστε όλοι εμείς οι Κερκυραίοι. Άρα, όλοι εμείς μαζί οφείλουμε να δράσουμε και να πετύχουμε

Αυτοδιοικητικοί Άρχοντες, Περιφέρεια και Δήμοι,

Είναι πέρα για πέρα σαφές, πως η Κέρκυρα είναι όλων μας .

Οποιοσδήποτε κομματικός διαχωρισμός ή περιχαράκωμα…, Οποιαδήποτε μεμψιμοιρία…, κακοβουλία…, υστεροβουλία…, υποκρισία…, θα ήταν ποταπή, αν όχι αήθης, κακοήθης, αποτρόπαια κι επαίσχυντη…, και δεν θα άρμοζε στον κερκυραϊκό – επτανησιακό πολιτισμό μας…

Τούτων, όλων των ανωτέρω δοθέντων, οι δημοτικοί μας άρχοντες, πρώτιστα οι Δήμαρχοι και συνακόλουθα οι Δημοτικοί Σύμβουλοι όλων των παρατάξεων, ευρισκόμενοι στην συναρπαστική περιπέτεια της αιρετής διοίκησης και ταυτόχρονα στην προκλητική πραγματικότητα…, καλούνται ως απλοί και ταπεινοί εργάτες να προστατέψουν, την κορφιάτικη πολιτισμική κληρονομιά, το φυσικό περιβάλλον του υπέροχου νησιού μας και να συμβάλλουν στην οικονομική, κοινωνική ανάπτυξη.

Από κοντά και η Περιφερειάρχης.

Πλάι σ αυτούς, οι εκλεγμένοι βουλευτές.

Και μαζί με όλους τους αιρετούς, η εκκλησία, το πανεπιστήμιο, οι επαγγελματικές, συνδικαλιστικές, συλλογικές δομές, και οι απλοί πολίτες..

Όλοι μαζί, να αναβαθμίσουμε την ποιότητα της ζωής όλων των πολιτών, είτε είναι μόνιμοι κάτοικοι – δημότες, είτε επισκέπτες, να αναπτύξουμε την οικονομία του νησιού, να διευρύνουμε τους τομείς της και να επανατοποθετήσουμε τις προοπτικές της καθιστώντας την Κέρκυρα ανταγωνιστική πολιτιστική, οικονομική δύναμη σε ένα ολοένα και πιο ανταγωνιστικό οικονομικό περιβάλλον, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό ή διεθνές επίπεδο…

Ο κάθε Δήμαρχος, – Αστικός Δήμος πόλεως Κερκύρας και Διαποντίων Νήσων, Δήμος Βόρειας Κέρκυρας , Δήμος Νότιας Κέρκυρας , Δήμος Παξών – , αναμφίβολα και σαφέστατα έχει πολλά να κάνει στον Δήμο του…

Όμως, η διαδημοτική, ακόμα και η προσωπική μεταξύ των Δημάρχων, συνεργασία είναι η πεμπτουσία της όποιας δημιουργίας.

Άρα, η μητροπολιτική διακυβέρνηση – διαδημοτική συνεργασία πρέπει να λειτουργήσει και να κυριαρχήσει για μια σειρά κοινών προβλημάτων όπως :

1. Πολιτισμός.!

2. Σωστή διαχείριση απορριμμάτων.!

3. Κοινή πολιτική λιμανιών. !

4. Ασφαλές κι άνετο οδικό δίκτυο.!

5. Ύδρευση – Αποχέτευση.!

6. Βιολογικούς Καθαρισμούς.!

7. Πλήρως εξοπλισμένο και στελεχωμένο νοσοκομείο.!

8. Εκπόνηση μελέτης για την τουριστική της ανάπτυξη, με επαναπροσδιορισμό του τουριστικού της προϊόντος και την επικοινωνία του διεθνώς, σε μια εποχή με πολλούς ανταγωνιστές.!

9. Άμεση επίλυση της υπέρ κυκλοφοριακής συμφόρησης στην πόλη δια της κατασκευής περιφερειακών δημοτικών χώρων στάθμευσης.!

Γ. Σπ. Π