«Απότομο» φρένο – «stop» του Κυριάκου Μητσοτάκη στις πρόωρες εκλογές. Ενώ όλοι, εντός κι εκτός κυβέρνησης περίμεναν την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, ο πρωθυπουργός, «έκλεισε» το θέμα προκαλώντας μούδιασμα και δυσφορία στα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά ακόμα και σε γαλάζια στελέχη που, με σχεδόν απόλυτη σιγουριά, προετοιμάζονταν για την φθινοπωρινή εκλογική αναμέτρηση. Δεν είναι διόλου τυχαίο, ότι την ημέρα, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έκλεινε το θέμα των πρόωρων εκλογών, γαλάζια στελέχη, από όλη την επικράτεια, είχαν κληθεί σε δείπνο εργασίας στο ρετιρέ των γραφείων του κόμματός τους στην οδό Πειραιώς. Όλοι ήταν πεπεισμένοι πως θα ενημερώνονταν για εκλογές. Τελικά, ο πρωθυπουργός, «πέρασε» από το ρετιρέ των γραφείων της Πειραιώς, και αντί για εκλογικά συνθήματα, «καθησύχασε» τα γαλάζια στελέχη, πως «η κυβέρνησή μας θα εξαντλήσει την τετραετία».
Οι λόγοι της αλλαγής πλεύσης
Ποιοι όμως είναι οι λόγοι που οδήγησαν τον πρωθυπουργό να αλλάξει πορεία και να λοξοδρομήσει από την ρότα, που ο ίδιος είχε χαράξει, για πρόωρες κάλπες στις αρχές του Φθινοπώρου;
Κύκλοι πολλοί κοντά στο Μέγαρο Μαξίμου, αφήνουν έντεχνα να διαρρεύσει, ότι :
- Περί τις αρχές του Σεπτέμβρη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, πιεζόμενη από την ολοένα και εντεινόμενη ενεργειακή κρίση, θα οδηγηθεί στην απόφαση για «πλαφόν» στις τιμές χοντρικής στην αγορά ενέργειας, και
- Θα δημιουργηθεί «κοινό ταμείο», από το οποίο θα διοχετεύονται πόροι στα κράτη μέλη της ΕΕ, για τη στήριξη των οικονομικά ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Αν τα ανωτέρω επισυμβούν, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα έχει κάθε λόγο να επιχαίρει και να παρουσιαστεί στην ελληνική κοινωνία ως θριαμβευτής, καθώς ήταν δικές του προτάσεις στο Συμβούλιο Κορυφής της Ε.Ε από την έναρξη της ενεργειακής κρίσης. Επιπλέον θα δοθεί ανάσα στον κρατικό προϋπολογισμό, καθώς η όποια στήριξη των οικονομικά ευάλωτων θα προερχόταν από κοινοτικούς πόρους.
Ανεξάρτητοι αναλυτές των πολιτικών μας πραγμάτων, ξεκινώντας από την παραπάνω γαλάζια επιχειρηματολογία, που έντεχνα διαρρέει το Μαξίμου, καταλήγουν σε ακριβώς αντίθετα συμπεράσματα : Αν τα ανωτέρω προσδοκόμενα επισυμβούν, θα ήταν εκλογικά ατού για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τα οποία θα «έσκαγαν» σε προεκλογική περίοδο και αναμφίβολα και σαφέστατα, θα του προσέδιδαν «πόντους» στην εκλογική αντιπαράθεση. Κατ επέκταση κι αναλογία, τα ανωτέρω δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την απότομη στροφή από τις πρόωρες εκλογές, στην εξάντληση της τετραετίας.
Τούτων όλων δοθέντων, άλλοι πρέπει να είναι οι προφανείς λόγοι για την αλλαγή πολιτικής πλεύσης του πρωθυπουργού. Κορυφαία και ιστορικά στελέχη της γαλάζιας παράταξης συγκλίνουν με συναδέλφους τους, όλων των πτερύγων της βουλής και υποστηρίζουν τα εξής δημοσκοπικά :
- Η εξαμηνιαία δημοσκόπηση «Τάσεις» της MRB, με τα ιδιαίτερα ευρήματα της, αναδεικνύει πως, πέραν της πρόθεσης ψήφου, που η ΝΔ έχει πέσει κάτω από το φράγμα του 30% (στο 29,2% με την διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ να μειώνεται στο 7,2% από το 10,1%), οι Τάσεις αποτυπώνουν μια συνολική ποιοτική διαφοροποίηση του πολιτικού σκηνικού.
- Η ίδια δημοσκόπηση δείχνει πως, «σπάει» το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, πάνω στο οποίο είχε οικοδομηθεί η όλη επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης από το 2019 κι εντεύθεν. Ο επικεφαλής της MRB Δημήτρης Μαύρος, εξηγεί περί τούτου, ότι τον περασμένο Δεκέμβρη στο κρίσιμο ερώτημα «ποιο από τα 2 κόμματα θα σας ενοχλούσε αν κερδίσει έστω και με μία ψήφο διαφορά», το οποίο ιχνηλατεί και την λεγόμενη αρνητική ψήφο, υπήρχε σχεδόν ισοπαλία: το 40,2% απαντούσε πως δεν θέλει νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και το 39,8% ότι δεν θέλει να επικρατήσει η ΝΔ.
Τώρα, έξι μήνες μετά, η ΝΔ προηγείται για πρώτη φορά του ΣΥΡΙΖΑ σε δυνάμει αρνητική ψήφο: Το 40,5% δηλώνει πως θα ενοχληθεί εάν κερδίσει τις εκλογές η ΝΔ έναντι 37,3% που είναι το αντίστοιχο ποσοστό κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
- Στο μέγα θέμα των μετεκλογικών συνεργασιών, λόγω της απλής αναλογικής, (την οποία επικροτεί η πλειοψηφία των πολιτών, κατά 47,4%, αποκηρύσσοντας την πρωθυπουργική ρήση, περί «παράγοντα πολιτικής αστάθειας»), στο σύνολο των ερωτηθέντων το 17,7% δηλώνει ότι θα ήθελε συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έναντι 14,9% που προτιμά συνεργασία ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ. Στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, η πλάστιγγα «γέρνει» οριακά υπέρ ΣΥΡΙΖΑ: Το 25,2% προτιμά μετεκλογική συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ συνεργασία με τη ΝΔ προτιμά το 23,1%.
Ήτοι, το σενάριο της προοδευτικής διακυβέρνησης, έστω κι αν δεν έχει αποκτήσει ακόμα «πλειοψηφικό ρεύμα», δείχνει να συζητείται και να έχει, έστω και αχνό «ρεαλιστικό κοινωνικό αντίκρυσμα», όπως περί τούτου λένε έμπειροι επικοινωνιολόγοι.
Προοδευτική διακυβέρνηση : Πως ; Με Ποιους;
Είναι σαφές και πολιτικά λίαν διακριτό πως, οι πολιτικές θέσεις και προτάσεις, ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, δεν διαφέρουν, για να μην λεχθεί και η πολιτική υπερβολή πως σε πολλά σημεία ταυτίζονται.
Σ αυτό το σημείο, εύλογα γεννάται το ερώτημα : Προς τι, η αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ; Δεν θα ήταν υπερβολική η πολιτική παραδοχή, πως από την πλευρά της Χαριλάου Τρικούπη δεν ξέχασαν ποτέ την δεύτερη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, όταν, όπως πολλοί πιστεύουν, ο Αλέξης Τσίπρας είχε πολλές δυνατότητες να προσεγγίσει κυβερνητικά το ΠΑΣΟΚ. Στο ΠΑΣΟΚ, θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, από το 2012 πολιτεύτηκε στον χώρο της κεντροαριστεράς όπως οι κατακτητές, «Conquistadores», στον αμερικανικό νότο.
Με το πέρασμα 7 χρόνων από το μακρινό 2015, το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, αλλά και μικρότερα κόμματα, προσωπικότητες και σχηματισμοί του ευρύτατου σοσιαλδημοκρατικού χώρου δεν έχουν ξεχάσει. Είναι αληθές πως το 2015 η ηγεσία της Κουμουνδούρου δεν είχε πολιτικά κατανοήσει , ότι για να πάρει την εξουσία βοήθησε ένα 33%, το οποίο προστέθηκε στο 3% και σχημάτισε την κυβερνητική πλειοψηφία του 36ο/ο. Όταν λοιπόν έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, το παλιό 3, χρησιμοποίησε το νέο 33, ωσάν να ήταν πολιτικοί πρόσφυγες.
Το «κάλεσμα» Τσίπρα για «προοδευτική κυβέρνηση».
Μέσα σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον, η ηγεσία της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, προτάσσει το αφήγημα της «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ» και τείνει «χείρα» φιλίας και κυβερνητικής συνεργασίας προς το όμορο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ.
Από το βήμα της βουλής, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Αλέξης Τσίπρας έστειλε δύο σαφέστατα μηνύματα προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, ότι :
- «Από την στιγμή που διακηρύττει σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση οφείλει να αποκλείσει εγκαίρως την όποια συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία».
- Ο αγώνας που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι «μονομέτωπος απέναντι στη ΝΔ», υπονοώντας ότι το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ του κ. Ανδρουλάκη αναλώνεται σε ένα διμέτωπο, βάζοντας απέναντι του και τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
Εύλογα, αναδεικνύεται η πολιτική στρατηγική της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Κατά τον Αλέξη Τσίπρα και τους επιτελείς του, τα πράγματα με κάλπη απλής αναλογικής είναι και ξεκάθαρα και απλά. Εάν οι δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικές «πράξουν το αυτονόητο τη Δευτέρα το πρωί μετά την Κυριακή των εκλογών» θα σχηματιστεί προοδευτική κυβέρνηση. Επομένως, σε άμεσο χρόνο κατά την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει να ξεκαθαρίσει ότι αποκλείει την συμμαχία με τη ΝΔ «για να έχουν κάποιο νόημα και συνέπεια οι προτάσεις τους».
Στον Αλέξη Τσίπρα, απάντησε κατηγορηματικά και λακωνικά, από το βήμα της βουλής, ο επικεφαλής της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Μιχάλης Κατρίνης, λέγοντας, πως, είναι «Μεγάλη η απόσταση ανάμεσα στη Δεξιά και στην κοινωνική πολιτική».
Βήματα γίνονται, συζητήσεις πολιτικού παρασκηνίου, ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ διεξάγονται, αλλά για στέρεα πολιτική γέφυρα από την πλατεία Κουμουνδούρου στα υψώματα του Γκολάν, της Χαριλάου Τρικούπη, θέλει πολλή δουλειά ακόμη…