Αλλαγή σελίδας στο θέμα των απορριμμάτων (;) σε μια μετάβαση που αλλοιώνει συνειδήσεις και ανατρέπει αντιλήψεις

Μέσα Ιουνίου και πέρα από τα δικά μας θέματα τα τεχνικά μας απασχολούν και τα θέματα της επικαιρότητας σε τοπικό επίπεδο.

Σίγουρα η γκρίνια δεν βοηθά αλλά κάποια πράγματα καλό είναι να λέγονται.

Ζούμε σε ένα πανέμορφο νησί την Κέρκυρα από το οποίο περιμένουμε ανάπτυξη τουριστών αλλά και υποδομών….αν και οι εικόνες που βλέπουμε δεν μας κάνουν τόσο αισιόδοξους…

Και όσο και αν θέλουμε να το προσπεράσουμε αυτό δεν είναι εφικτο γιατι απλά μιλάμε για το τεράστιο πλέον πρόβλημα της ΔΕΥΑΚ! Παρακολουθώντας τα θέματα από τα τοπικά ΜΜΕ τουλάχιστον ένα ρεπορτάζ την ημέρα αφορά μια ακόμα βλάβη… και ακούω δηλώσεις ότι για όλα χρειάζεται μια ακόμα μελέτη κτλ κτλ…

Άκουγα από τον Ιανουάριο για έργο 26.000.000 ευρώ που αφορά την ύδρευση της πόλεως Κέρκυρας.

Αν και αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και αυτό μελετήθηκε και είχε εξευρεθεί ο τρόπος χρηματοδότησή του από την προηγούμενη δημοτική αρχή.

Τώρα για το έργο των φραγμάτων είδαμε για εντάξεις έργων μέσω ΣΔΙΤ περιμένοντας τον υπουργό κ. Καραμανλή να μας ενημερώσει αφού έρθει στην Κέρκυρα.

Και πάμε τώρα στο μεγάλο θέμα των απορριμμάτων!

Ας πάμε στην συνολική διαχείριση των απορριμμάτων όπου με αφορμή αυτό έγινε το 9ο Διεθνές Συνεδρίο για την Αειφόρο Διαχείριση Αποβλήτων “CORFU 2022 9ο International Conference on Sustainable Solid Waste Management” που συνδιοργανώνει ο Δήμος με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Ως συνέδριο ήταν σημαντικό καθώς παρουσιάζονται καινοτόμες δράσεις για τη χρήση των αποβλήτων, ως δευτερογενείς πρώτες ύλες.

Και διάβασα μια εισήγηση της Δημάρχου ότι: «Οι προτάσεις στοχεύουν στην κατεύθυνση πού θα πρέπει να ακολουθηθεί για την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και τα παράγωγά τους, με ταυτόχρονη απαλλαγή από τα αέρια του θερμοκηπίου», και ότι: «προσπαθούμε να διορθώνουμε λάθη του παρελθόντος που έχουν αποκρυσταλλωθεί στη συνείδηση ως μη αντιστρέψιμη πραγματικότητα».

Εδώ λοιπόν θα σταθώ σε ένα αρχικό σχόλιο ότι αφενός στο παρελθόν έγιναν λάθη, αλλά και διαχρονικά πολλές ήταν οι Δημοτικές αρχές που δεν έκαναν καμία διαχείριση απορριμμάτων απλά μία εναπόθεση σε ένα ήδη κορεσμένο ΧΥΤΑ Τεμπλονίου. Η προηγούμενη Δημοτική αρχή με τον ΣΥΔΙΣΑ ξεκίνησε δειλά δειλά την πρώτη διαχείριση μόλις το 2017 με την διαδικασία της δεματοποίησης ανεβάζοντας έτσι τα ποσοστά ανακύκλωσης για πρώτη φορά σε διψήφιο αριθμό.

Παράλληλα, στο ήδη κορεσμένο Τεμπλόνι ολοκλήρωσε προς δημοπράτηση την μελέτη για την οριστική αποκατάσταση των ενεργών κυττάρων με ορίζοντα 18μηνών για την ολοκλήρωσή του από τα τέλη του 2019 και το πιο σημαντικό έστειλε τα τεύχη Δημοπράτησης στο Υπουργείο για το εργοστάσιο ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων στο Τεμπλόνι αφού είχε ήδη αγοράσει το οικόπεδο των 50στρεμμάτων για το μεσοδιάστημα έως και την ολοκλήρωση του έργου.

Θα μου πεί κανείς και γιατί τα αναφέρεις όλα αυτά? Γιατί θα συμφωνήσω ότι στο παρελθόν και διαχρονικά έγιναν λάθη σε βάρος της κοινωνίας, σε βάρος του πολίτη. Παράλληλα όμως δρομολογήθηκαν, με εξασφαλισμένες πιστώσεις όλα αυτά τα έργα που θα βελτίωναν τις συνθήκες των πολιτών και θα έλυνα ν το χρόνιο πρόβλημα των απορριμμάτων χωρίς μεσοβέζικες λύσεις μεταφοράς κ.α (βλ. Δηλώσεις Θεοδωρικάκου)

Σήμερα λοιπόν , 3 χρόνια μετά, και ύστερα από τα όμορφα λόγια του Συνεδρίου μιλάμε για έναν μη αδειοδοτημένο ΣΜΑ… και σύμφωνα με τις εύστοχες ερωτήσεις της Επικεφαλής της ΛΑΣΥ Α. Μπαλλού αν ο Φορέας και ο Δήμος γνώριζε ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο?

Σήμερα , τρία χρόνια μετά, δεματοποίητής ως ενδιάμεση διαχείριση δεν λειτουργεί τουλάχιστον στα επιθυμητά επίπεδα με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η όποια διαδικασία ανάκτησης και ανακύκλωσης αλλά πολύ περισσότερο να γεμίζει το ήδη τροποποιημένο- εξαντλημένο κύτταρο Τεμπλονίου ολοένα και παραπάνω και το 4 κύτταρο να ανταγωνίζεται τους όρους της φυσικής και της βαρύτητας.

Σήμερα , τρία χρόνια μετά, η εργολαβία για την αποκατάσταση των κυττάρων ολοένα και τροποποιείται με σκοπό να αντέξει λίγο και λίγο ακόμα μέχρι να δούμε που θα πάνε τα δέματα, τα απορρίμματα και πότε θα κατασκευαστεί το εργοστάσιο.

Σήμερα, τρία χρόνια μετά, περιμένουμε να δούμε το περιβαλλοντικό πάρκο του ΧΥΤΥ Νότιας Κέρκυρας (σύμφωνα με τις τότε προφορικές ανακοινώσεις του Υπουργού).

Τέλος, σήμερα τρία χρόνια μετά περιμένουμε να δούμε το εργοστάσιο ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων στο Τεμπλόνι. Ένα έργο 32εκατομμυρίων το οποίο ολοένα και απομακρύνεται από την υλοποίηση του ειδικότερα μετα την αλλαγή σκυτάλης της αρμοδιότητας του από τον 1ο βαθμό αυτοδιοίκησης στον 2ο βαθμό. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι σύμφωνα με δήλωση της Περιφερειάρχης Ι.Ν. κ. Κράτσα Ρόδη οι ζημιές του φορέα που κληρονόμησε η Περιφέρεια ανέρχονται στα 6,5εκ ευρώ. Σημειώνεται εδώ ότι η προηγούμενος Φορέας κατά την παράδοση της Διοίκησης τον Νοέμβριο του 2019 παρέδωσε τον ΣΥΔΙΣΑ με απόθεμα 650χιλ ευρώ. Αν λοιπόν δεν συμβαίνει κάτι άλλο η μεταφορά μας στοιχίζει περίπου τα 3,3εκ τον χρόνο. Και παράλληλα στην Κεφαλλονιά παρουσία Γραφάκου έπεσαν οι υπογραφές για το εργοστάσιο απορριμμάτων και εμείς εδώ ακόμα μιλάμε για επαναδημοπράτηση.

Διαβάζοντας λοιπόν για αλλαγή σελίδας στο θέμα των απορριμμάτων με προμήθεια νέων απορριμματοφόρων και κάδων διαχωρισμού υλικών ( ας ρίξουμε μια μάτια στους μπλε κάδους και θα δούμε τι ισχύει με τον διαχωρισμό…) πιστεύω ότι χρειάζεται ακόμα αρκετή δουλειά για να αλλάξει η σελίδα και σίγουρα αυτό αν δεν συμβεί το νησί θα επιστρέψει σε δύσκολες καταστάσεις.

Διαβάζοντας για ένταξη προς υλοποίηση πράσινων σημείων και πράσινων περίπτερων στο Δήμο κεντρικής Κέρκυρας όταν αλήθεια αυτά έχουν στηθεί εθελοντικά και όταν στον Δήμο Βορείας Κέρκυρας τα πράσινα σημεία αποτελούν κάτι δεδομένο .. και διαβάζω για κατασκευή ΣΜΑ σε χρόνο ρεκόρ… όταν ήδη έχει γίνει γνωστό ότι ακόμα ο ιδιώτης δεν έχει άδεια!!!!!!

Κλείνοντας θα συμφωνήσω απόλυτα ότι θα πρέπει να γίνουν όλες αυτές οι ενέργειες, οι παρεμβάσεις, ο εκσυγχρονισμός και σίγουρα η ευαισθητοποίηση των πολιτών προς την αλλαγή κατεύθυνσης στην διαχείριση απορριμμάτων. Μην ξεχνάμε όμως ότι η μετάβαση αυτή θέλει παιδεία, αλλοιώνει συνειδήσεις και ανατρέπει αντιλήψεις.

Συνεπώς θα πρέπει να γίνει με ήπιο τρόπο, με μικρούς καθημερινούς στόχους όπου ο πολίτης θα είναι ενεργό μέλος αυτής της διαδικασίας και ο Δήμος απλά καθοδηγητής…