Το ταξίδι του Μανού, μαζί με την Μπριζίτ στις ΗΠΑ, έτυχε της αναγκαίας και αναμενόμενης στήριξης των ΜΜΕ, που επιθυμούν να κρύψουν κάτω από το χαλί τις ενδοκαπιταλιστικές και ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις…
Χαράς ευαγγέλια, λοιπόν, για την προσέγγιση των δήθεν αντιτιθέμενων πόλων του Δυτικού καπιταλιστικού στρατόπεδου, δηλαδή των ΗΠΑ και της Γαλλίας.
Η τελευταία με μεγάλη δυσκολία αναλαμβάνει το έργο της εκπροσώπησης της ΕΕ… Μοιάζει σχεδόν κωμική η απόπειρα αφού είναι γνωστό, πως η ΕΕ ουσιαστικά είναι εκατό κομμάτια με σημαντικότερη την αντίθεση μεταξύ φιλοαμερικανών (η πλειοψηφία των χωρών του πρώην ‘σοσιαλιστικού’ στρατόπεδου) και ‘ανεξάρτητων’ υπό την ηγεσία των στριμωγμένων Γαλλίας και Γερμανίας…
Η υπόθεση ‘Ουκρανία’ ανέδειξε πολύ γρήγορα τις πραγματικές προθέσεις των ΗΠΑ, που πρέπει να αναγνωρίσουμε, ότι μέχρι στιγμής σημειώνουν αρκετές επιτυχίες, όπως:
-Συσπειρώνουν εκόντες – άκοντες του Ευρωπαίους καπιταλιστές ενάντια στην Ρωσία και τον Πούτιν, που αποτελούν τον πρώτο άμεσο στόχο της Ουκρανικής ‘απελευθέρωσης’. Σε αυτά τα πλαίσια ανάγεται και η ανάδειξη της Πολωνίας σε καινούργια στρατηγική και στρατιωτική δύναμη της περιοχής με πρωταγωνιστικό ρόλο, που θα τείνει να ανατρέψει την γαλλική πρωτοκαθεδρία ενώ θα εισάγει ένα προχωρημένο Αμερικάνικο στρατόπεδο στην Ανατολή, στις παρυφές της Ρωσίας.
-Εξασφαλίζει την ανάσταση της Αμερικάνικης Πολεμικής βιομηχανίας και των συνοδευτικών κλάδων (πληροφορική, ηλεκτρονική κ.λ.π.) με προγράμματα ριζικής ανανέωσης του οπλισμού όλων των χωρών του ΝΑΤΟ. Χαρακτηρίζεται ως επείγουσα ανάγκη η αντικατάσταση όλου του παλιού οπλισμού με σύγχρονο ‘αμερικάνικης κατασκευής και προελεύσεως’. Η συμβατότητα των οπλικών συστημάτων των χωρών του ΝΑΤΟ βρίσκεται στις κύριες επιδιώξεις του Αμερικανικού σχεδίου, ώστε να δημιουργηθεί ένας πολύ μεγάλος στρατός ετεροειδής ως προς την ανθρώπινη εθνική σύνθεση αλλά εξαιρετικά ομοιογενής ως προς τον οπλισμό του και τις στρατιωτικές του δυνατότητες.
Η όλη επιχείρηση ‘επενδύεται’ και με το αναγκαίο ‘λούστρο’ δημοκρατικού και φιλελεύθερου ‘ιδεαλισμού’… Πώς είναι δυνατόν να πολεμάμε τους Ρώσους χρησιμοποιώντας Ρωσικά όπλα… Η χώρα μας διαθέτει τέτοια και πρέπει σύντομα να απαλλαγεί από αυτά…Και απ’ ότι φαίνεται το πράττει ασμένως…
Για τους δημοκρατικούς, που εκφράζουν παραδοσιακά το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα και στηρίζονται σε αυτό, η προώθηση της παραγωγής πολεμικού υλικού είναι μία πρώτης τάξεως ‘επιτυχία’. Πριν λίγο καιρό μάλιστα ο πρόεδρος Tζο προώθησε τον Νόμο IRA (inflation reduction Act – δράση για την μείωση του πληθωρισμού)…
Οι προβλέψεις του ψηφισμένου νόμου είναι καθοριστικής παναμερικάνικης και παγκόσμιας σημασίας αφού προβλέπουν την διάθεση 370 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την ενίσχυση της παραγωγής ‘πράσινων’ προϊόντων (φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες, ηλεκτρικά αυτοκίνητα κ.λ.π.) υπό έναν όρο: να παράγονται εντός της Αμερικάνικης επικράτειας!!!
Το γνωστό, λοιπόν ‘πρώτα η Αμερική’ του αντιδραστικού ακροδεξιού Τραμπ συνεχίζεται και διευρύνεται από τον ‘προοδευτικό’ Μπάϊντεν. Ο Ντόναλντ το προωθούσε με πνεύμα χρηματοπιστωτικού απομονωτσμού ενώ ο Τζο σε κλίμα ‘επενδυτικό’, βιομηχανικό.
Απέναντι, λοιπόν στα σχέδια αυτά του Αμερικάνου Προέδρου ο Γάλλος εταίρος της μεγάλης φιλελεύθερης οικογένειας ήλθε ζητώντας δικαιοσύνη… Πρόκειται μάλλον για μία απέλπιδα προσπάθεια αφού ο Ευρωπαϊκός καπιταλισμός έχει συνειδητοποιήσει, πως δεν διαθέτει την οργάνωση, την ενότητα και την υποδομή για να ανταγωνιστεί τους ‘φίλους’ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού…
Κάποιοι μισοαστείοι και μισοσοβαροί ευρωπαίοι πολιτικοί, που καλύπτουν ένα φάσμα από την φιλελεύθερη κεντροδεξιά μέχρι και την φιλελεύθερη κεντροαριστερά, ονειρεύονται ύψωση του αναστήματος και Ευρωπαϊκή αυτονομία με την υιοθέτηση μίας αντίστοιχης πολιτικής: Europe first…
Αυτούς ως ένα βαθμό εκπροσωπεί ο Μανού, που φυσικά δεν είναι αστείος… Γνωρίζει καλά πως στο πεδίο του καπιταλιστικού ανταγωνισμού μετράει σταθερά και αμετάκλητα το δίκιο, δηλαδή το συμφέρον του ισχυρότερου… Ξέρει, λοιπόν, πως ό,τι κι να ζητήσει δεν θα λάβει… Και ας δηλώνει ο Τζο, πως κάποιες προσαρμογές μπορούν να γίνουν στις διατάξεις του IRA, που θα διευκολύνουν τους Ευρωπαίους Εταίρους… ‘Αλλα λόγια να αγαπιώμαστε’, που τα χρειάζεται ο Μανού και οι συν αυτώ για όλες τις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις…
Η αριστερά, θα είχε τον λόγο!!! Για να αποκαλύψει και -κυρίως- για να πείσει, πως οι σχεδιασμοί αυτοί είναι σαφώς κούφιοι εκτός από μία βασική και προαιώνια επιδίωξη του καπιταλισμού: την υποταγή των εργαζόμενων στις κερδοσκοπικές επιδιώξεις του κεφαλαίου… Αν αυτή, δηλαδή η αριστερά, δεν μπορέσει να πρωταγωνιστήσει σε αυτό το διαφωτιστικό, ενεργοποιητικό, ανατρεπτικό έργο είναι βέβαιο πως αυτό θα επιδιώξουν τα ακροδεξιά τερατόμορφα κακέκτυπα κοινωνικής χειραφέτησης με εγκληματική εκτροπή από τα πραγματικά αίτια στις μισαλλόδοξες αυταπάτες…
Φυσικά, αυτό ισχύει και για τις δύο ‘αντιτιθέμενες’ πλευρές του καπιταλισμού, όπως τα επιφαινόμενα καταδεικνύουν καθημερινά…
Άλλο τώρα, που … των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν…