Τα φεστιβάλ που φύγανε…

Η είδηση της παρουσίασης ενός νέου φεστιβάλ Κέρκυρας, μόλις λίγες μέρες πριν την έναρξή του, μήνα Σεπτέμβρη, μας υποχρέωσε να γυρίσουμε στην μνήμη μας για να μας διηγηθεί αυτή την …παράδοσή μας…

Αναγνωρίζοντας, λοιπόν, τις φιλότιμες προσπάθειες, που έχουμε καταβάλει σαν τόπος, πρέπει να αποδώσουμε στο νησί μας την αδιαμφισβήτητη πρωτιά στην κατάργηση φεστιβαλικών θεσμών…

Οσο, λοιπόν η μνήμη μας επιτρέπει γυρνάμε στο 1980, στο διεθνές φεστιβάλ Κέρκυρας με παγκόσμιες πρωτιές, που στεγάστηκε στον μακαρίτη ΦΟΙΝΙΚΑ και στο παλιό Δημοτικό μας θέατρο… Τα μπαλέτα της Γκυόρ, ο Μωρίς Μπεζάρ, η Nouva compagnia di canto popolare (πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα!), η συμφωνική της Σόφιας και άλλα συγκροτήματα, που δεν θυμόμαστε τώρα σε αυτή την πρόχειρη αναδρομή, φιλοξενήθηκαν στον τόπο. Ένα πρόγραμμα, που έδινε σαφώς την ευκαιρία μίας ποιοτικής αισθητικής απόλαυσης αλλά και μίας καθιέρωσης, που θα αποτελούσε κίνητρο ποιότητας για τα καλλιτεχνικά δρώμενα στο νησί…

Πλην όμως και πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρίς το φεστιβάλ μας…άφησε χρόνους… Για νάχουμε να το θυμόμαστε, να το μακαρίζουμε… Κατά το Κερκυραϊκό:…ξέρεις ωρέ ποιοι ειμάστεμε…

Στην συνέχεια οι αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού… Ενός θεσμού, που κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια να αναδείξει μία ολόκληρη γενιά δημιουργών, που σημάδεψαν και σημαδεύουν την σύγχρονη έντεχνη Ελληνική μουσική… Με την ευθύνη και την φροντίδα του Μάνου Χατζηδάκι… Δύο χρόνια κράτησε το θαύμα… Τα καταφέραμε και ο Μάνος τα μάζεψε με ελαφρά πηδηματάκια…

Τρίτα και καταϊδρωμένα τα Ionian Concerts, με την ευθύνη του μουσικού τμήματος του Ιόνιου Πανεπιστημίου… Αντεξαν μερικά χρόνια χάρις στην στήριξη των φοιτητών και παρά την προκλητική αδιαφορία των ντόπιων, που δεν ξεπερνούσαν ως θεατές τους αριθμούμενους στα δύο χέρια…

Ετσι, με … συνέπεια και αποφασιστικότητα σε σχετικά σύντομο διάστημα τα καταφέραμε συγκλονιστικά και ανεπανάληπτα: Τρεις φεστιβαλικούς θεσμούς τους στείλαμε στον αγύριστο…

Το θυμάμαι κάθε φορά, που βλέπω ή ακούω π.χ. για το 10^ο διεθνές φεστιβάλ προκλασικής μουσικής σε κάποιο νησάκι του Αιγαίου, που για να το δεις …χρειάζεσαι χάρτη με κλίμακα 1:2. Ή φεστιβάλ χορού, θεάτρου, κωμωδίας, δημοτικής μουσικής, μουσικής δωματίου κ.λ.π. Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσετε, πως δεν υπερβάλλουμε!!! Και αναφερόμαστε σταθερά στα συμβαίνοντα στον Ελληνικό χώρο!!! Όχι …στα Παρίσια και στα Λονδίνα…

Πριν περίπου 15 χρόνια είχαμε προτείνει την αναβίωση των συναυλιών των φιλαρμονικών στα πάλκο της Σπιανάδας… Ενός πραγματικού θεσμού χωρίς εισγωγικά, που συνόδεψε τα παιδικά και νεανικά μας χρόνια με αξιολογότατες συναυλίες κάθε Πέμπτη και Κυριακή ΜΟΝΟΝ από τις δύο φιλαρμονικές της πόλης… Κρίναμε, πως σήμερα με την παρουσία περίπου 20 σχημάτων στο νησί θα ήταν μία θαυμάσια ευκαιρία για την εμφάνισή τους και προβολή του έργου τους στο κοινό της πόλης, κατοίκους και επισκέπτες…

Αυτό θα ήταν πραγματικό φεστιβάλ!!! Με διάρκεια ολόκληρη την θερινή περίοδο (4 περίπου μήνες)… Με θεματική αλλά και αισθητική μοναδικότητα στον Ελληνικό χώρο! Κάτι, που θα ανέβαζε κατακόρυφα το ενδιαφέρον, την αποδοχή του και την προθυμία για στήριξη…

Και εγένετο!!! Παρά την αρχική απροθυμία και ραθυμία, που εκφράστηκαν με απίστευτες προφάσεις, τελικά οι συναυλίες έγιναν… Και το θαύμα κράτησε για 5-6 χρόνια… Χρόνια αλησμόνητα, αφού ήταν κυριολεκτικά συγκινητικό να βλέπεις παιδάκια της κερκυραϊκής υπαίθρου να αποδίδουν υπό την διεύθυνση νέων εμπνευσμένων δασκάλων με εξαιρετικό τρόπο αξιόλογες μελωδίες… Βέβαια, όλοι οι τοπικοί παράγοντες έκαναν ό,τι μπ[ορούσαν για να διαλύσουν τον θεσμό… Π.χ. Η τοπική αυτοδιοίκηση πολλές φορές δεν είχε φροντίσει για την προσαγωγή καθισμάτων στον χώρο… Ή δεν πλήρωνε το πούλμαν για την μεταφορά των μουσικών… κ.ο.κ. Τόσο ενδιαφέρον, τόση φροντίδα!!!

Ο εκφυλισμός της προσπάθειας επήλθε νομοτελειακά… Οι συναυλίες στο πάλκο περιορίστηκαν για τις 11 Αυγούστου… Και όμως ήταν τόσο ‘εύκολες’ και ταυτόχρονα τόσο ξεχωριστές οι καλοκαιρινές συναυλίες των φιλαρμονικών του νησιού στο πάλκο…

Στην πόλη και στο νησί μας για να έχει πιθανότητες (όχι σιγουριά) επιτυχίας, μία πρόταση, μία ιδέα, -εκτός από τα ίδια χαρακτηριστικά της- πρέπει κυρίως και ο προτείνων, ο εισηγούμενος να τυγχάνει …της αποδοχής και της έγκρισης των βουλόμενων! Ορατώς και κρυφίως…

Εκφεύγει από τις διαστάσεις του κειμένου η έστω και επιγραμματική περιγραφή του status των πολιτιστικών και καλλιτεχνικών μας υποδομων και δράσεων… Γνωστά πράματα… Εχουμε αναφερθεί, έχουμε προσπαθήσει τόσες φορές, που κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε μονομανείς… Ευτυχώς, που μας … ‘υπερασπίζονται’ ο καταρρεύσας ΦΟΙΝΙΚΑΣ, το καταρρέον Βλαχοπούλειο, το σε ‘ειδικές’ συνθήκες λειτουργούν κλασσικό δημοτικό Θέατρο κ.λ.π.

Απλά η οποιαδήποτε αναφορά σοκάρει… Δυσκολεύεται κανείς να συλλάβει το μέγεθος της συντελούμενης καταστροφής ενώ αρμόδιοι, ειδικοί κι εντεταλμένοι καθεύδουν…