Στις Συμπληγάδες της οικονομικής κρίσης και των τουρκικών προκλήσεων…!

Η όποια αναλυτική προσέγγιση των πολιτικών μας πραγμάτων, δεν θα μπορούσε να μην λάβει σοβαρά υπόψην της, τον ευρωπαϊκό και διεθνή μας περίγυρο με τις τεκτονικές αλλαγές που συμβαίνουν.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, όχι μόνον δεν δείχνει τάσεις αποκλιμάκωσης αλλά με την προσάρτηση ουκρανικών εδαφών στην ρωσική ομοσπονδία, τείνει να εξελιχθεί σε πυρηνική σύγκρουση απρόβλεπτων διαστάσεων και επιπτώσεων.

Στην σκιά αυτού του πολέμου, οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις επιδεινώνονται ραγδαία και δραματικά, σε βαθμό η γειτονική και σύμμαχος χώρα να απειλεί την εθνική μας κυριαρχία και την εδαφική μας ακεραιότητα. Επιπλέον, τα προβλήματα της εθνικής μας οικονομίας, πέραν των απείρων διαθρωτικών της θεμάτων, οξύνονται, επεκτείνονται και πολλαπλασιάζονται, καθώς στην βαριά σκιά του πληθωρισμού, η κοινωνία φτωχαίνει, το κράτος δεν εισπράττει, η αγορά ασφυκτιά, τα επιτόκια δανεισμού καλπάζουν, το δημόσιο χρέος καθίσταται μη βιώσιμο, και η ανάπτυξη φαντάζει ολοένα και πιο απόμακρη.

Οι οικονομικές συνέπειες της ουκρανικής κρίσης, αν οδηγούν σε κατάρρευση γιγάντιες οικονομίες μεγέθους Γερμανίας, Γαλλίας, Ηνωμένου Βασιλείου, τραντάζουν συθέμελα διακρατικά οικοδομήματα, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, και αλλάζουν γεωπολιτικές πολιτικές ισορροπίες και γεωπολιτικούς στρατηγικούς συσχετισμούς, δεν θα ήταν δυνατόν, η παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως ταλαιπωρημένη Ελλάδα να αποτελεί την εξαίρεση του γαλατικού χωριού, στο οποίο όλα βαίνουν καλώς…!!!

Τούτων όλων των ανωτέρω δοθέντων, όλα όσα σχεδιάζονται από τα κομματικά επιτελεία για εκλογικές στρατηγικές και μετεκλογικές συμμαχίες, εύλογα τελούν ή επί το πολιτικά ευνοϊκότερο επηρεάζονται τα μέγιστα από τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στην οικονομία.

Και για να το πούμε ψυχρά : Ένα «θερμό» επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας, ποιο πολιτικό κόμμα η πολιτικός αρχηγός θα ισχυριζόταν πως ουδόλως θα επηρέαζε τις εσωτερικές πολιτικές διεργασίες; Επίσης, ποια κυβέρνηση, ακόμα και με ισχυρή κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, θα αναλάμβανε μονοκομματικά να στείλει την Ελλάδα στην Χάγη για επίλυση των Ελληνοτουρκικών ή σε ένα ακόμα μνημόνιο για εξυγίανση των οικονομικών.;

Στο υπάρχον εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο κλίμα, ουδείς μπορεί να αποκλείσει, ένα από τα παραπάνω ή και τα δύο ενδεχόμενα. Με δεδομένη και την απλή αναλογική, με την οποία θα διεξαχθούν οι επερχόμενες εκλογές, και με κοινοβουλευτική κυβερνητική αυτονομία μη διαφαινόμενη, η συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και η μετεκλογική κυβερνητική συνεργασία, κρίνεται και καθίσταται εθνικά και πολιτικά επιβεβλημένη.

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Χάγη

Του τελευταίους μήνες, οι τουρκικές προκλήσεις κατέστησαν καθημερινή ρουτίνα. Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα είναι η επιτιθέμενη χώρα και καταγγέλλει μάλιστα συγκεκριμένα περιστατικά παρενοχλήσεων στο Αιγαίο, ενώ ταυτόχρονα θέτει θέμα Θράκης και προσάρτησης βόρειας Κύπρου.

Ο Τούρκος Πρόεδρος, μιλώντας στο Εθνική Συμβούλιο Ασφαλείας της χώρας του, με τη συμμετοχή και των στρατιωτικών αρχηγών, είπε μεταξύ άλλων ότι η χώρα του δέχεται επιθέσεις από την Ελλάδα και τόνισε χαρακτηριστικά: «Η στήριξη από τις ΗΠΑ δεν θα σας σώσει». «Γνωρίζουμε πολύ καλά τις προθέσεις όσων μας προκάλεσαν και μας επιτέθηκαν από την Ελλάδα και δεν θα ενδώσουμε σε βρώμικα παιχνίδια. Τα όπλα που συσσωρεύτηκαν στη Δυτική Θράκη και στα νησιά δεν σημαίνουν τίποτα για εμάς», ανέφερε.

Στη συνέχεια, σε τηλεοπτική συνέντευξη και σε εκδήλωση του κόμματός του, ο Ερντογάν τόνισε ότι: «Η χώρα μας δεν θα συμβιβαστεί για την άμυνά της. Η υποστήριξη από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη δεν μπορεί να σας σώσει», είπε απευθυνόμενος στην Ελλάδα, ενώ έπειτα στράφηκε κατά της Ευρώπης.

Το μόνο θετικό στις συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις, είναι ότι η αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας, αποδοκιμάστηκε ρητά τόσο από τις ΗΠΑ και από την Ευρώπη.

Ωστόσο, οι ανακοινώσεις των ξένων δυνάμεων καταλήγουν στην ίδια φράση: «Να κάτσουμε σε ένα τραπέζι να τα βρούμε με τους γείτονες». Η σχετική προτροπή, σημαίνει απλά, πως οι δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, θα καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και τέλος θα οδηγηθούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Η μπλόφα Ερντογάν

Από τον πρώτο διακυβέρνησης της χώρας από την Νέα Δημοκρατία, ο Ερντογάν επιχείρησε πολιτική διαπραγμάτευση τύπου ανατολίτικου παζαριού μεταξύ του ιδίου και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Σ αυτόν τον τύπο διαπραγμάτευσης, και μετά από δύο συναντήσεις μεταξύ των προσωπικών συμβούλων Μητσοτάκη και Ερντογάν, – της κ. Σουρανή και του κ. Ταλίν – , ο Έλληνας πρωθυπουργός κατάλαβε την τουρκική μπλόφα και συναισθανόμενος παράλληλα και τις αντιδράσεις στο εσωτερικό, άλλαξε στάση απέναντι στον Ερντογάν, , με αποτέλεσμα η τουρκική διπλωματία να στοχεύσει στην Χάγη και με όλα τα θέματα στην ατζέντα : «πάμε Χάγη να τα λύσουμε όλα».

Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα, τα μόνα θέματα που συζητάει για Χάγη είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, της Υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

Για την Τουρκία, τίθεται το Θέμα : «Εάν συμφωνούσε για τη Χάγη θα δεχόταν να παραπεμφθούν μόνο τα θέματα που θέλει η Αθήνα». Αντίθετα, το μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα είναι ότι «στην κρίση του Δικαστηρίου θα τεθούν αποκλειστικά και μόνο ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Κανένα τουρκικό».

Επιπλέον, όλων τούτων, για την Χάγη, πρέπει να έχει συμφωνηθεί το λεγόμενο «συνυποσχετικό». Για να υπάρξει αυτό το «συνυποσχετικό», πρέπει εύλογα να προηγηθεί διάλογος, ο οποίος μάλλον φαντάζει δύσκολος.

Κι εδώ, μπαίνει το ερώτημα : Μήπως, ένα ενδεχόμενο «θερμό επεισόδιο», θα έκανε αναγκαστικό τον διάλογο και πιο «εύπεπτη» την Χάγη.; Επ αυτού του ενδεχομένου…, παίζονται πολλά…

ΟΙΚΟΝΟΜΪΑ : Πληθωρισμός – Ελλείμματα – Χρέος

Ο Πληθωρισμός στην χώρα μας, που σκαρφάλωσε στο 12, 1 % κατά τον μήνα Σεπτέμβριο, και το έλλειμα ισοζυγίου συναλλαγών θέτουν σε κίνδυνο μισθούς, συντάξεις, εισοδήματα, χρέος, σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή.

Στην πρόσφατη έκθεσή του, το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, αναφερόμενο στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, επισημαίνει 4 κινδύνους :

!. «προέρχεται από τον πληθωρισμό που, παρά τη θετική του επίδραση στα δημόσια οικονομικά, αποτελεί τη βασική αιτία διάβρωσης των πραγματικών εισοδημάτων, κυρίως εκείνων που η ονομαστική τους αύξηση υπολείπεται του ρυθμού αύξησης των τιμών. Πρόκειται ουσιαστικά για τους μισθούς, τις συντάξεις και επιχειρηματικά εισοδήματα σε κλάδους που αδυνατούν να προσαρμόσουν τις τιμές τους στο γενικό επίπεδο».

2. «προέρχεται από την αντίδραση των κεντρικών τραπεζών στον υψηλό πληθωρισμό, αναφέρει το Γραφείο Προϋπολογισμού. Μετά την αύξηση των επιτοκίων από την ΕΚΤ, «η μεταστροφή της νομισματικής πολιτικής μετά από μια μακρά περίοδο χαμηλών επιτοκίων αναμένεται να επιδράσει αρνητικά στο σύνολο των οικονομιών της Ευρωζώνης και να επιβραδύνει τους ρυθμούς μεγέθυνσης. Ιδιαίτερα αρνητική θα είναι η επίπτωση σε χώρες με υψηλό χρέος, όπως η Ελλάδα».

3. «συνδέεται με τις αβεβαιότητες για την πορεία της οικονομίας εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία και της εντεινόμενης ενεργειακής κρίσης».

4. «είναι πολιτικός και συνδέεται με τις πιθανές δυσκολίες σχηματισμού κυβέρνησης στις ερχόμενες εκλογές. Μια ενδεχόμενη πολιτική αστάθεια θα εντείνει την αβεβαιότητα σχετικά με τη κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής και πιθανότατα θα αποθαρρύνει την επίδειξη δημοσιονομικής υπευθυνότητας από κάθε πλευρά».

Τούτων όλων των ανωτέρω εκτεθέντων, εύλογα νοείται ότι, οι πολιτικές εξελίξεις στην χώρα μας, δεν αποκλείεται να είναι ραγδαίες αλλά και απρόοπτες και συνταρακτικές.