Αχ αυτή η χώρα μας…κάθε μέρα που περνά μικραίνει όλο και περισσότερο.
Τελευταία φορά που είδα τον Μίκη και μιλήσαμε για τρεις ολόκληρες ώρες μαζί ήταν σπίτι του τον Νοέμβριο του 2019. Ξαπλωμένος αδύναμος αλλά πνευματικά ζωντανός όσο ποτέ, μου μίλησε για όλους και για όλα. Για τον Ελύτη, τον Μπιθικώτση, τον Καραμανλή, τον Μητσοτάκη την Ντόρα τον Παπανδρέου, για την Κεφαλλονιά, για τα παιδικά του χρόνια, για την εξορία, για την δικτατορία, για την πρώτη του αγάπη… για όλα, για όλα. Με άφησε όμως κυριολεκτικά άναυδο παρουσιάζοντας μου το πραγματικό πρόσωπο και την αγνωμοσύνη κάποιων επιφανών καλλιτεχνών τους οποίους ο ίδιος είχε αναδείξει. Το μεγαλείο όμως της ψυχής του δεν άφησε την πικρία του να φανεί στο πρόσωπό του.
Μίκη έφυγες, άφησες πίσω σου το μεγαλείο σου και μία Ελλάδα που κάθε μέρα που περνά μικραίνει όλο και περισσότερο.
Σπάθας Στέφανος στο Περιπατητής: Δρόμοι και πεζοδρόμια έχουν τη δική τους ιστορία…: “Αγαπητέ “Περιπατητή” Κάποτε είχα σχολιάσει εδώ μέσα αναλυτικώς καί επωνύμως γιά τό ποιόν καί τήν προέλευση τών Δημοτικών μας “αρχόντων”.…” Αυγ 5, 16:33
