Το κτήριο “Ασάνη” βρίσκεται επικίνδυνα ετοιμόρροπο στο κέντρο της παλαιάς πόλης μας, σ’ ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, όπως με καμάρι και σε κάθε ευκαιρία το σερβίρουμε! Ένα πασσαλωμένο ερείπιο με παρασυρμένες από τον αέρα πλαστικές «κουρτίνες» βρίσκεται μια ανάσα από το Σαν Τζιάκομο. Σ’ αυτό το εμβληματικό στολίδι αναγεννησιακού ρυθμού, από λαξευτή σινιότικη πέτρα, που μέχρι και το 2009 στέγαζε το Δημαρχείο της πόλης μας και που τώρα οι δημοτικοί παράγοντες υποδέχονται εκεί υψηλούς επισκέπτες!
Στο Αναπτυξιακό Συνέδριο Ιονίων Νήσων – ΑΝΑ.Σ.ΙΟΝ 2017, σχετικά με την παραχώρηση δημοσίων κτημάτων/κτηρίων στο Δήμο έγινε σχετική αναφορά και στο κτήριο Ασάνη χαρακτηρισμένο ως ετοιμόρροπο και παραμένοντας σ’ αυτή τη κατάσταση επί σειρά ετών. Σαν δικαιολογία που κατατέθηκε στη συνεδριακή διαδικασία ήταν το άγνωστο της ιδιοκτησίας του κτίσματος, «ακόμα ψάχνουμε να τον βρούμε…» Για την ιστορία, στο ισόγειο του ερειπίου «Ασάνη» λειτουργεί κατάστημα άρα θα υπάρχει ιδιοκτήτης ή ενοικιαστής…
Όλη αυτή η θολούρα παρά το γεγονός που συμπολίτες μας, διατελέσαντες σε θέσεις ευθύνης, υποστηρίζουν πως προ πολλών ετών το κτίσμα αυτό ανήκε στο τότε Υπουργείο Υγείας το δε οικόπεδό του μετά από απαλλοτρίωση πέρασε στο τότε Δήμο Κερκυραίων. Αυτό είναι δυνατόν να είχε συμβεί όταν είχε σχεδιασθεί και η διάνοιξη δρόμου με την κατεδάφιση ακόμα και του καθολικού καθεδρικού ναού Ντουόμο…
“Ευφυής” σύλληψη ενταγμένη στο «Νέο Σχέδιο Πόλης» όπως και το έγκλημα της κατεδάφισης του Δημοτικού Θεάτρου. Ευτυχώς που επικράτησαν ψυχραιμότεροι και ο εμβληματικός καθολικός καθεδρικός ναός γλύτωσε τη μπουλντόζα, όχι όμως και το αριστούργημα του Ιταλού αρχιτέκτονα Κονράντο Περγκολέσι, Δημοτικό μας Θέατρο…
Ομολογουμένως ως ένας γόρδιος δεσμός παρουσιάζεται η όλη υπόθεση του επικίνδυνου «ετοιμόρροπου Ασάνη» που διαχρονικά οι υπεύθυνοι αρμόδιοι θα έπρεπε να έχουν προ πολλού φροντίσει για την επίλυση του. Κανένα πρόβλημα δεν είναι άλυτο, ειδικά όταν πρόκειται για μια απειλή κατάρρευσης ενός πενταόροφου εγκαταλελειμμένου στη πολύχρονη φθορά του χρόνου, κτηρίου.
Είναι θέμα χρόνου μια ενδεχόμενη μερική ή ακόμα και ολική κατάρρευση, σ’ ένα πολυσύχναστό σημείο στο στενό μικρό καντούνι, όσο και στο διπλανό που οδηγεί στη πλατεία «Δημαρχείου»! Κίνδυνος από την πτώση οικοδομικών υλικών ακόμα και στα τραπεζοκαθίσματα τα οποία είναι τοποθετημένα στη πίσω πλατεία της “Ανουντσιάτα” και κάτω ακριβώς από το ερείπιο… Κεραμίδια και τούβλα τα οποία υποτίθεται πως θα τα συγκρατήσουν οι σανίδες που τοποθετήθηκαν πριν από αρκετά χρόνια αλλά στο μεταξύ και αυτές σάπισαν…
Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν υπάρχει κάποιος υπεύθυνος να σηκώσει τα μάτια του για να δει την πολυώροφη πασσαλωμένη απειλή και αυτό πριν αρχίσει να βρέχει ο ουρανός κεραμίδια, τούβλα και σάπια σανιδώματα και όχι μετά τη πτώση για να μετρήσει ζημίες και να πει το γνωστό, «ευτυχώς που δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα…», εάν φυσικά δεν υπάρξουν…
Ο περιπατητής
Όχι δεν υπάρχουν υπεύθυνοι αρμόδιοι με μάτια ορθάνοιχτα για να βλέπουν και να αναλαμβάνουν δράσεις και την ευθύνη επίλυσης τέτοιων πασιφανών κινδύνων για την ανθρώπινη ζωή των συμπολιτών τους, που αρκετοί από αυτούς ατυχώς τους επέλεξαν για να αδιαφορούν και να επιδεικνύουν από κανάλιον εις κανάλιον τις εξυπναδούλες τους…
Καλέ μου Περιπατητή, ζητάς να σηκώσουν τα μάτια τους ψηλά,ποίοι αυτοί που “εκλέχτηκαν” για να τακτοποιήσουν εκκρεμότητες και κενά του προηγούμενου αφανούς βίου τους; Αν τους ρωτήσεις θα σου πουν στη ψύχρα πως ούτε γνωρίζουν κατά που πέφτει το ετοιμόρροπο με το οποίο ασχολήθηκες εσύ αν ήταν μπαράκι ή γκουρμέ φαγομάγαζο με ομοτράπεζους υψηλούς της τύφλας τους, μάλιστα μετά χαράς, από τη χαρά τους θάχαν μετρήσει και τα τετραγωνικά της… τουαλέτας! Όσο για την επικινδυνότητα από τη βροχή των τούβλων και εάν την πληρώσει κάποιος ή κάποιοι συνάνθρωποι μας πολύ λίγο τους κόφτει…
Άντε γεια και καλή αντάμωση στα ερείπια της ζωής μας…
Δεν σηκώνουν τα μάτια αυτοί στα ερείπια, κοιτάζουν άλλα γι’ αυτούς ενδιαφέροντα και συμφέροντα από κάθε πλευρά για τη δική τους πλευρά και μόνο και ο νοών ας καταλάβει επιτέλους, διαφορετικά θα κολυμπάει σε βοθρολύμματα εσαεί …
Καλά αν όλοι αυτοί οι παρατρεχάμενοι όλων των δημοτικών και όχι μόνο βαθμίδων είναι αόμματοι, ή πρώτη κυρία του δήμου Κεντρικής Κέρκυρας διαποντίων νήσων, ποντικονησίου και μπρουζάδου κύρια Μερόπη δεν αντιλαμβάνεται εκτός από την επικινδυνότητα αλλά και το αίσχος της εικόνας που δημιουργεί το ερείπιο “Ασάνη” που αμαυρώνει το Σαν Τζιάκομο μέγαρο της στο οποίο υποδέχεται απλώνοντας το κόκκινο χαλί τους υψηλούς αλλά και ημίψηλους επίσημους επισκέπτες…
Το ετοιμόρροπο “Ασάνη” θα σωριαστεί με μια νέα καταιγίδα όπως ακριβώς σωριάστηκε ο τοίχος του Γυμναστηρίου και τότε κλάψε με μάνα, κλάψε με, ποιος ή ποιοι “τυχεροί θα περνάνε από κάτω… Αλλά τι τους ενδιαφέρει τους ενοίκους του Σαν Τζιάκομο, τα σινιέ να βάζουν στις γιορτούλες με πρέσβεις και καρδιναλίους, ηθοποιούς και ταχυδακτυλουργούς της πιάτσας και ας πέσουν και τα κεραμιδότουβλα στα κεφάλια των ανίδεων, για τους κινδύνους από την πλήρη ανεπάρκεια των εξουσιαστών τους, κατοίκων…
Έχει την έγνοια η Μερόπη και θα μοιράσει κράνη σε ρσενικούς και θηλυκούς τυχερούς δημότες της που αν τύχει και διαβούνε την ώρα που θα γκρεμίζεται του Ασάνη το σαράβαλο από κάτω να μην πάθουνε κανένα ατσιτέντε… Έχει λάβει τα μέντη της η σιόρα Μεροπήτσα για την υγειά και την μακρομέρεψη του σύμπαντος κόσμου που ορκίζεται στο όνομα τσι… Και όλοι μαζί να την αβαντάρουμε στη παρέλαση του Οκτώβρη πάνω στη εξέδρα…