Εξοργισμένος εμφανίστηκε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Ταραντίλης μιλώντας για «αδιανόητες εικόνες συγχρωτισμού» στο εκπαιδευτικό συλλαλητήριο της προηγούμενης Πέμπτης. Εξοργισμένος και ο βουλευτής Κυρανάκης, που μίλησε για «παραβίαση κανόνων που σέβονται όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες». Εξοργισμένος και ο δημοσιολόγος Βουλαρινός, που πριν από λίγους μήνες είχε φροντίσει ο ίδιος να μας εξοργίσει με την χυδαία ανάρτηση του για τον θάνατο της μετανάστριας νοσοκόμας στο Γενικό Κρατικό Νικαίας «που δεν πρόλαβε να συνοδέψει τον Τσίπρα στην δεξίωση του Προεδρικού»! Εξοργισμένοι και οι «πετσωμένοι » με δημόσιο χρήμα πανελίστες των ΜΜΕ, για τις «απίστευτες κορωνο- διαδηλώσεις».
Πριν μπούμε στο βασικό θέμα του άρθρου ας κάνουμε μια μικρή ανασκόπηση. Η απαγόρευση των διαδηλώσεων, είτε άνω των 9 είτε άνω των 100, δεν έγινε κατόπιν εισήγησης της Επιτροπής των Ειδικών. Αυτό το επιβεβαίωσε και ο φιλοκυβερνητικός λοιμοξιολόγος Μαγιορκίνης, αυτός δηλαδή που με μαθηματικά δημοτικού και διαγράμματα μαθητών νηπιαγωγείου προσπάθησε να μας πείσει ότι οι 25 μαθητές σε μια τάξη είναι ενδεχομένως πιο ασφαλείς από τους 17 , αλλά και ο Καθηγητής Βατόπουλος ο οποίος, σε πρωινό πάνελ του ΣΚΑΙ, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «πρώτη φορά το ακούω από εσάς» αναφερόμενος στην υποτιθεμένη εισήγηση της Επιτροπής των Ειδικών για απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των 100 ατόμων. Η απόφαση λοιπόν για την απαγόρευση των διαδηλώσεων ήταν πολιτική. Σε αυτό το σημείο, και παρόλο που η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι πάντα ακολουθεί τις εισηγήσεις των ειδικών, θα κάνω την παραχώρηση και θα δεχτώ ότι η «καλή» μας η κυβέρνηση παίρνει επιπλέον μέτρα , ανεξάρτητα με τις προτάσεις της Επιτροπής, «για το καλό μας».
Εδώ έρχεται όμως και η πρώτη αντίφαση. Από την στιγμή που η κυβέρνηση γίνεται «βασιλικότερη της Επιτροπής» και εφαρμόζει επιπλέον μέτρα για τις συναθροίσεις .. γιατί επιτρέπει ακόμα και σήμερα τον συνωστισμό στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς όπως αυτός αποτυπώνεται σε δεκάδες φωτογραφίες ντοκουμέντα; Γιατί δεν σπάει τα τμήματα στα σχολεία σε 15αρια όταν μάλιστα υπάρχουν Δήμοι της χώρας, όπως αυτός της Πάτρας, που έχουν καταρρίψει το κυβερνητικό αφήγημα περί έλλειψης κτιρίων, και έχουν παραχωρήσει δεκάδες δημοτικά κτίρια για να μετατραπούν σε σχολικές αίθουσες; Γιατί από την απαγόρευση της συγκέντρωσης άνω των 100 εξαιρέθηκαν οι «συναθροίσεις για ψώνια» αλλά όχι οι διαδηλώσεις αφού είναι προφανές ότι η διασπορά του κορονοϊού δεν σχετίζεται με τον «σκοπό» της συγκέντρωσης;; Γιατί τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν εξοργίζονται με τα «κορωνο- σχολεία» και με τα «κορωνο-λεωφορεία» παρά μόνο με τις «κορωνο-συγκεντρώσεις»; Παρατηρούμε λοιπόν, και από την πλευρά της κυβέρνησης αλλά και από την πλευρά των συστημικών ΜΜΕ, έναν υπερβάλλοντα ζήλο και μια επιλεκτική «ευαισθησία» σε σχέση με την απαγόρευση των διαδηλώσεων κάτι το οποίο όμως δεν συμβαίνει και για τις άλλες δραστηριότητες, οι οποίες λαμβάνουν χώρα ακόμα και σε εσωτερικούς χώρους, και για τις οποίες την απόλυτη ευθύνη έχει η κυβέρνηση.
Ήδη μπορώ να φανταστώ την απάντηση του πιστού υποστηρικτή της κυβέρνησης: « Εντάξει, η κυβέρνηση είναι υποκριτική και τα ΜΜΕ την στηρίζουν. Γιατί όμως οι διαδηλωτές δεν σέβονται την υγειονομική κρίση; Δεν είναι σωστή η απαγόρευση των διαδηλώσεων;» Η απάντηση, δεδομένων των συνθηκών, είναι ξεκάθαρη! Όχι! Βάζω στην άκρη τις δηλώσεις ειδικών, όπως αυτής της Καθηγήτρια Γκάγκα, που αναφερόμενη στην συγκέντρωση στο Εφετείο δήλωσε ότι «δεν υπήρξε διασπορά λόγω εξωτερικού χώρου» , όπως και το γεγονός οι διαδηλωτές στην συντριπτική τους πλειονότητα φοράνε μάσκα, και συνεχίζω με το πολιτικό κομμάτι.
Στις δυτικές, ή αστικές, ή φιλελεύθερες δημοκρατίες, αυτές δηλαδή που υπηρετεί η ΝΔ, και αυτές που επιτρέπουν την ύπαρξη «πετσωμένων» ΜΜΕ, το δικαίωμα στην διαδήλωση/ συγκέντρωση/ διαμαρτυρία είναι κατοχυρωμένο. Το Αμερικανικό Σύνταγμα, βασισμένο στις αρχές της Γαλλικής, αστικής δηλαδή, Επανάστασης, και πολιτικό φετίχ όλων των «φιλελευθέρων» ανά τον πλανήτη, στην πρώτη του τροπολογία συμπεριλαμβάνει ρητά το «δικαίωμα στην διαμαρτυρία εναντίον της κυβέρνηση», μαζί με αυτό της «ανεξιθρησκίας» και της «ελευθερίας του λόγου». Σε μια φιλελεύθερη δημοκρατία λοιπόν το δικαίωμα στην διαμαρτυρία/συγκέντρωση είναι θεσμοθετημένο, δηλαδή οι πολίτες δεν περιμένουν κάθε 4 χρόνια να ψηφίσουν αλλά έχουν το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν καθόλη την διάρκεια της κυβερνητικής θητείας. Η κυβέρνηση ελέγχεται, και πρέπει να ελέγχεται, καθημερινά για τα μέτρα που εφαρμόζει.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη όμως νομοθετεί ασταμάτητα ενώ, λόγω πανδημίας, απαγορεύει τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις. Έχουμε δηλαδή μια κυβέρνηση η οποία, ενώ από την μια συνεχίζει ακάθεκτη το νομοθετικό της έργο, από την άλλη αδρανοποιεί, με την απειλή προστίμου, τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις, το θεσμοθετημένο δηλαδή αντίβαρο στις πολιτικές της! Μια κυβέρνηση δηλαδή που επί της ουσίας δεν σέβεται ούτε τους κανόνες της φιλελεύθερης Δημοκρατίας την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί. Και δεν μένει μόνο εκεί αλλά πάει και ένα βήμα παρά πέρα.. Λέει ότι οι διαδηλωτές θα φταίνε για την εξάπλωση του ιού, σάμπως οι φοιτητές βγήκαν στο δρόμο επειδή δεν είχαν τίποτα καλύτερο να κάνουν , και όχι σαν αντίδραση στην δική στην κυβερνητική «δράση» , δηλαδή στα πρωτόγνωρα για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα νομοσχέδια που φέρνει προς ψήφιση. Όταν είσαι κυβέρνηση και λόγω κορονοϊού ζητάς μορατόριουμ στις συγκεντρώσεις, δηλαδή μορατόριουμ στο θεσμοθετημένο δικαίωμα στην διαμαρτυρία, δεν πρέπει ταυτόχρονα να κάνεις και μορατόριουμ στην ψήφιση των νόμων, δηλαδή σε αυτή σου την δραστηριότητα/δράση που θα προκαλέσει συγκεντρώσεις και πορείες, δηλαδή τις συνταγματικά κατοχυρωμένες, αλλά επικίνδυνες λόγω κορονοϊού , αντιδράσεις; Είναι ηθικό και φιλελεύθερο, μια κυβέρνηση να νομοθετεί εν μέσω πανδημίας και από την άλλη να απαγορεύει τις συγκέντρωση δηλαδή τον θεσμοθετημένο, στα αστικά Συντάγματα, τρόπο που έχουν οι διαφωνούντες να εκφράσουν την αντίθεσή τους σε αυτά που νομοθετεί;
Γιατί αφού απειλείται η δημόσια υγεία, και λόγω αυτού «αναγκάζεται», όπως λέει, να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις, δηλαδή να επηρεάσει το δικαίωμα στην διαμαρτυρία, από την άλλη δηλώνει ότι η πανδημία «δεν θα επηρεάσει το νομοθετικό της έργο»; Γιατί ενώ, «λόγω ανωτέρας βίας», απαγορεύει το δικαίωμα στην διαμαρτυρία και ζητά «κατανόηση» και «συναίνεση» από τους διαδηλωτές, από την άλλη δεν δείχνει και η ίδια «κατανόηση» και «συναίνεση» παγώνοντας τα προς ψήφιση νομοσχέδια που γνωρίζει ότι θα προκαλέσουν αντιδράσεις και ενδεχομένως και περαιτέρω εξάπλωση του ίου;
Γιατί, όπως είπε και ο φιλελεύθερος νομπελίστας Χάγιεκ : «η δικτατορία μπορεί να είναι ένα απαραίτητο σύστημα σε μια μεταβατική περίοδο», δηλαδή, με απλά λόγια, οι λεγόμενες «φιλελεύθερες δημοκρατίες» είναι τόσο φιλελεύθερες(!) που ενίοτε, και όποτε κρίνουν οι θιασώτες τους, χρειάζονται και μια γερή δόση δικτατορίας για να έρθουν στα ίσια τους. Όπως λοιπόν κάθε λεγόμενη «φιλελεύθερη δημοκρατία» που σέβεται τον εαυτό της, έτσι και αυτή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν έχει κανένα πρόβλημα να ασπαστεί τις απόψεις του Χάγιεκ και να γράψει στα παλαιοτέρα των υποδημάτων της ακόμα και τις βασικές αρχές του φιλελευθερισμού που κατά τα άλλα πρεσβεύει, όταν αυτό την συμφέρει… και τώρα την συμφέρει! Είναι αυτή η χρυσή εύκαιρα που, εργαλειοποιώντας την πανδημία, αφενός «βάζει στον γύψο» τις διαμαρτυρίες και τις συγκεντρώσεις, ενώ η ίδια συνεχίζει ανενόχλητη να φέρνει προς ψήφιση πρωτοφανή νομοσχέδια, και από την άλλη, όταν θα έρθει η αύξηση των κρουσμάτων λόγω των δικών της εγκληματικών πολιτικών επιλογών, θα ρίξει το φταίξιμο στους διαδηλωτές που συνωστίστηκαν! Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια!
Όλα τα παραπάνω ο Θανάσης ο Παφίλης στη Βουλή τα χαρακτήρισε σαν «πολιτική προστυχιά». Να ξέρουν όμως όλες οι «πολιτικές προστυχάντζες» και οι κολαούζοι τους ότι μέτρα και νόμοι, με αδρανοποιημένο το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, ψηφίστηκαν και εφαρμόστηκαν μόνο στις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής και της παγκόσμιας ιστορίας. Όποια κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πανδημία για να «δράσει» φέρει ακέραια την ευθύνη και για τις αντιδράσεις και για τα αποτελέσματά τους..
Από το επίσημο καταστατικό του ΚΚΕ
Τι θα κάνει το ΚΚΕ αν η Ελλάδα δεχθεί επίθεση;
– Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, ΕΙΤΕ ΣΕ ΑΜΥΝΤΙΚΟ είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ οργάνωσης της εργατικής – λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΕΓΧΩΡΙΑΣ και ξένης.
Ποιος είναι ο στόχος του ΚΚΕ;
– Στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, η δικτατορία του προλεταριάτου, για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Το ΚΚΕ καθοδηγείται από την επαναστατική κοσμοθεωρία του μαρξισμού – λενινισμού.
– Το ΚΚΕ, στην 95χρονη πορεία του, επέδειξε σταθερή προσήλωση (…) στη μαρξιστική – λενινιστική ιδεολογία ως επαναστατική θεωρία για την επαναστατική πολιτική δράση. Δεν αποκήρυξε ποτέ την ταξική πάλη, τη σοσιαλιστική επανάσταση, τη δικτατορία του προλεταριάτου.
Πώς θα δουλεύουμε και θα πληρωνόμαστε όταν με το καλό επικρατήσει η σοσιαλιστική επανάσταση;
– Απορρίπτεται η χρηματική μορφή κινήτρων. Η ανάπτυξη του Κεντρικού Σχεδιασμού και η επέκταση της κοινωνικής ιδιοκτησίας σε όλους τους τομείς καθιστά σταδιακά περιττό το χρήμα. Η πρόσβαση στο μέρος του κοινωνικού προϊόντος που κατανέμεται «ανάλογα με την εργασία» καθορίζεται από την ατομική προσφορά εργασίας του καθενός στη συνολική κοινωνική εργασία, χωρίς να διαχωρίζεται σε σύνθετη ή απλή, χειρωνακτική ή όχι. Μέτρο της ατομικής προσφοράς είναι ο χρόνος εργασίας. Η ρύθμιση της λειτουργίας του χρήματος ως μέσου κυκλοφορίας εμπορευμάτων περιορίζεται (…) μέχρι την πλήρη εξάλειψη κάθε μορφής ατομικής ιδιοκτησίας σε μέσα παραγωγής και ύπαρξης εμπορευματικής παραγωγής.
– Η σοσιαλιστική οικοδόμηση είναι ασύμβατη με τη συμμετοχή της χώρας σε οποιαδήποτε ιμπεριαλιστική ένωση, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ.
– Στη θέση του αστικού Στρατού και των Σωμάτων καταστολής, που έχουν διαλυθεί εξολοκλήρου, δημιουργούνται νέοι θεσμοί της σοσιαλιστικής εξουσίας, στη βάση της επαναστατικής πάλης για τη συντριβή της αντίστασης των εκμεταλλευτών και την υπεράσπιση της Επανάστασης. Διαμορφώνεται νέο στελεχικό δυναμικό, διαπαιδαγωγημένο με τις αρχές της νέας εξουσίας, από νέους με εργατική καταγωγή. Αξιοποιείται η θετική πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όπου τα καθήκοντα περιφρούρησης των επαναστατικών κατακτήσεων δεν εκτελούνταν μόνο από τα μόνιμα ειδικά Σώματα, αλλά και από επιτροπές εργατών.
ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ.