Τα μηνύματα για την Εργατική Πρωτομαγιά

Πολλά είναι τα μηνύματα πολιτικών, κομμάτων και φορέων για την Εργατική Πρωτομαγιά.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΙΑΓΚΗΣ (Βουλευτής ΚΙΝΑΛ)

Καθολικό δικαίωμα στην εργασία

Η σημερινή μέρα είναι μέρα τιμής και μνήμης των θυσιών της εργατικής τάξης. Το μήνυμα του φετινού εορτασμού εν μέσω πανδημίας ξεκάθαρο και διακριτό, καθώς ήδη αρχίζει να είναι ορατή η νέα πραγματικότητα που θα κληθούμε να διαχειριστούμε μετά την υγειονομική κρίση.

Η διαχείρισή της θα επιφέρει τεράστιες αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς ο οικονομικός αντίκτυπός της θα δώσει την ευκαιρία σε οικονομικά συμφέροντα να επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες στο νέο γίγνεσθαι μετά την πανδημία. Μα δυο πράγματα παραμένουν και πάλι αδιαμφισβήτητα και με τούτη την νέα κρίση.

Ο δημόσιος χαρακτήρας της υγείας, το υπέρτατο δημόσιο αγαθό που παραμένει αδιαπραγμάτευτο αλλά και το κοινωνικό δικαίωμα καθενός μας για μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά που θα του επιτρέπει να ατενίζει με αισιοδοξία το όποιο μέλλον.

Ετούτη η ιδιαίτερη μέρα, πρέπει να μας βρει όλους έτοιμους, να βροντοφωνάξουμε σε κάθε ευκαιρία το ελπιδοφόρο, διαχρονικό και επίκαιρο όσο ποτέ μήνυμα εκείνων των ηρωικών συσπειρωμένων εργατών του Σικάγο των ΗΠΑ του 1886, το μήνυμα της αφύπνισης και της συνειδητοποίησης για καθολικό δικαίωμα στην εργασία.

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΡΙΖΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΔΙΑΡΚΗΣ Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΠΛΕΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Η περίοδος που έρχεται θα έχει στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά και της κοινωνικής αντίδρασης, το σχέδιο νόμου που φέρει τον παρελκυστικό τίτλο «Απλοποίηση της εργατικής νομοθεσίας». Πρόκειται για νομοθέτημα που ακυρώνει και τυπικά πλέον όλες τις εργατικές κατακτήσεις για την προστασία της εργασίας από τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες με πρώτο και καλύτερο το οκτάωρο εργασίας, αλλά και τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την προστασία από τις αυθαίρετες απολύσεις και την υποχρέωση του εργοδότη για αποζημίωση του απολυμένου.
Παράλληλα το νομοσχέδιο αυτό, σύμφωνα με τα όσα έχουν διαρρεύσει μέχρι στιγμής, ορίζεται ως «προαπαιτούμενο» για την εκταμίευση των πόρων από το ταμείο ανάκαμψης (για να κλείσει και η αξιολόγηση του Μαΐου), φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο τις απαιτήσεις του δεύτερου μνημονίου και τον μνημονιακό νόμο 4172/2013 και τα διαχρονικά αιτήματα του Σ.Ε.Β εδώ και τριάντα περίπου χρόνια.
Συγχρόνως, τη μετατροπή του οκτάωρου σε δεκάωρο και τις ατομικές συμβάσεις εργασίας αντί των συλλογικών έρχεται να συμπληρώσει η απελευθέρωση των απολύσεων, καθώς στις καταχρηστικές απολύσεις που θα κρίνονται στα δικαστήρια, η δικαίωση του εργαζόμενου δεν θα συνεπάγεται υποχρέωση επαναπρόσληψης , αλλά απλώς «αποζημίωση μερικών επιπλέον μισθών» και όχι του συνόλου των οφειλομένων στον εργαζόμενο.
Τέλος θεσπίζεται «ιδιώνυμο» σε περιπτώσεις που απεργοί στραβοκοιτάξουν ή μιλήσουν απότομα σε απεργοσπάστες συναδέλφους τους και θα αντιμετωπίζουν την απειλή της απόλυσης.
Δυστυχώς όλα αυτά μας θυμίζουν το Νομοθετικό Διάταγμα (Νομ. Διατ.) 515 της Χούντας που στις 22 Απριλίου 1970 δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ που επιτρέπει σε επιχειρήσεις να απασχολούν το προσωπικό τους μέχρι και τρεις ώρες πέραν του οκταώρου, αρκεί να επικαλούνται «επείγουσα εργασία», ή «εξαιρετική σώρευση εργασιών», ή «εξαιρετικώς επείγουσα ανάγκη εξυπηρετήσεως του κοινού», ή «προπαρασκευαστικές εργασίες, κ.λπ
Αυτό επεκτείνεται και τον Δεκέμβριο του 1973, επί κυριαρχίας του «αόρατου δικτάτορα» Δημ. Ιωαννίδη και εικονικής πρωθυπουργίας Ανδρουτσόπουλου, το Ν.Δ. 264 θα επεκτείνει τις διατάξεις του Ν.Δ. 515 σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.
Προηγουμένως τον Μάιο του 1969, με το άρθρο 16 του Νομ. Διατ . 186, η «εθνοσωτήριος» είχε αποσπάσει από τους «κοινωνικούς εταίρους» και είχε εκχωρήσει στην κυβερνητική εξουσία την αρμοδιότητα καθορισμού των κατώτατων (βασικών) μισθών και ημερομισθίων.
Σταθερή λοιπόν στις εμπνεύσεις της η Νέα Δημοκρατία και στις υποχρεώσεις της απέναντι στον ΣΕΒ και σταθερή η προσήλωσή της στην αποτυχημένη και διαπιστωμένα εδώ και χρόνια λανθασμένη επιλογή της μείωσης του εργατικού κόστους και της απαγόρευσης της απεργίας ως συντελεστών της οικονομικής εξυγίανσης των επιχειρήσεων. Σταθερά και μονότονα επίμονη στις νεοφιλελεύθερες συνταγές και στις πολιτικές λιτότητας για τους πολλούς.
Το νομοσχέδιο αυτό , αν φτάσει να γίνει νόμος του κράτους, δεσμευόμαστε ότι θα είναι από τα πρώτα που θα καταργήσουμε.
Σήμερα απαιτείται πλήρης προστασία της εργασίας
• με ισχυρό σύστημα Συλλογικών Διαπραγματεύσεων
• Αύξηση του κατώτατου μισθού στα 750 ευρώ
• Μείωση εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στο 35ωρο χωρίς μείωση μισθών μετά από μελέτη επιπτώσεων ανά κλάδο και με εκμετάλλευση των νέων τεχνολογιών
• Στήριξη των ίσων δικαιωμάτων στους μισθούς και την εργασιακή εξέλιξη των γυναικών.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ αυτό το σχέδιο νόμου είναι casus belli όσο τίποτε άλλο, γιατί χτυπάει την καρδιά της εργασίας στην σύγκρουσή της με το κεφάλαιο και την εργοδοσία και είναι βέβαιο ότι θα βρει αντίθετο και το σύνολο της κοινωνίας και των εργαζομένων.

ΣΥΡΙΖΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ- ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

1η ΜΑΗ
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ
ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ, ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ.
Η αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στον χώρο της εργασίας ήταν αποτέλεσµα των πολύχρονων αγώνων τους, που συνέπεσαν με τις ανάγκες της οικονομικής ανάπτυξης και τη νέα οργάνωση της εργασίας. Ωστόσο, έναν αιώνα αργότερα, εντοπίζεται ακόμη σωρεία διακρίσεων σε βάρος των γυναικών στις δοµές της αγοράς εργασίας.
O διαχωρισµός ανάµεσα στον ιδιωτικό και τον δηµόσιο χώρο και το γεγονός ότι οι γυναίκες σηκώνουν το βάρος της «εθελοντικής», µη αμειβόμενης οικιακής εργασίας, που επωμίζεται και τα κενά του συστήματος (φροντίδα των ηλικιωμένων, υπηρεσίες υγείας κλπ), έχουν μια θεμελιώδη συνέπεια: τη διαμόρφωση μειονεκτικών συνθηκών για τις γυναίκες στην πρόσληψη τους στην εργασία, στους μισθούς τους και στην επαγγελµατική τους εξέλιξη, ακόμη και σήμερα, παρά την αυξανόμενη συμμετοχή τους στα συστήµατα εκπαίδευσης και κατάρτισης.
Συγκριτικά μιλώντας- αφού η επίθεση του κεφαλαίου σαρώνει όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων- και τηρουμένων των αναλογιών, διαιρείται κατά κάποιον τρόπο, η αγορά εργασίας σ’ έναν κορµό εργαζομένων γένους αρσενικού (µε πλήρη απασχόληση, υψηλή ειδίκευση και ικανοποιητικές αµοιβές) και σε µία περιφέρεια εργαζομένων γένους θηλυκού (µε επισφαλή απασχόληση, ανειδίκευτη και µε χαµηλές αµοιβές).
Οι γυναίκες
• Υποεκπροσωπούνται σε σημαντικούς τοµείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, όπως στην επιστήµη, στην έρευνα, στα κέντρα λήψης αποφάσεων, στις υψηλές βαθµίδες της επαγγελµατικής ιεραρχίας.
• Απολύονται πρώτες σε περιόδους κρίσης, ενώ πλήττονται από την ανεργία και την υποαπασχόληση διπλάσια από τους άνδρες.
• Ενθαρρύνονται να ακολουθήσουν τα λεγόμενα «θηλυκά» επαγγέλματα, όπως στους τοµείς των υπηρεσιών, συναινώντας έτσι στην «προλεταριοποίηση» τους, αφού η απασχόλησή τους περιορίζεται σε χαμηλές θέσεις ανειδίκευτης εργασίας.
• Με τις ευέλικτες µορφές απασχόλησης εγκλωβίζονται στον ‘παραδοσιακό’ τους ρόλο, αφού αυτές οι μορφές ενισχύουν τον συμπληρωματικό χαρακτήρα της εργασίας και την ευκαιριακή συμμετοχή τής γυναίκας στην παραγωγή.
• Σε όλους ανεξαιρέτως τους χώρους εργασίας κινδυνεύουν να υποστούν σεξουαλική παρενόχληση.
• Συμμετέχουν σε κάθε είδος οικογενειακής επιχείρησης σαν µη- αμειβόμενα µέλη σε ένα πολλαπλάσια υψηλότερο ποσοστό από τους άνδρες, τους κατεξοχήν ιδιοκτήτες και διαχειριστές των επιχειρήσεων.
• Στον αγροτικό τοµέα δεν έχουν αναγνωρισμένη επαγγελµατική ταυτότητα ως «αγρότισσες». Ενώ οι αγρότες ‘επαγγελµατοποιούνται’, οι αγρότισσες ‘νοικοκυροποιούνται’.
• Μετανάστριες όλων των ηλικιών, φυλών και εθνικοτήτων είναι ένα είδος ‘υπο-προλεταριάτου’, πιο ευάλωτες από όλους τους άλλους εργαζόμενους, θύματα στερεοτυπικών αντιλήψεων, που τις βλέπουν ως «πόρνες» ή «υπηρέτριες».
Παρά την προοδευτική νομοθεσία και τη λήψη θετικών μέτρων υπέρ των γυναικών η ουσιαστική υλοποίηση της ισότητας δεν έχει επιτευχθεί εφόσον άνδρες και γυναίκες δεν απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα στην πράξη. Όλοι οι δείκτες της οικονομικής και κοινωνικής ζωής μαρτυρούν την ύπαρξη ανισοτήτων. Επομένως το προτεινόμενο πλαίσιο πολιτικής πρέπει να βασίζεται στην διάχυση της οπτικής του φύλου σε όλες τις πολιτικές και δράσεις (mainstreaming) και ταυτόχρονα στη λήψη θετικών μέτρων υπέρ των γυναικών για να περάσουμε από τη νομική (de jure) στην πραγματική (de facto) ισότητα των φύλων.

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΙΝΑΛ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Η Πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης για τους αγώνες των εργατών του Σικάγο στα τέλη του 19ου αιώνα.
Η θέσπιση του οκταώρου και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων όλου του δυτικού κόσμου, καθιερώθηκαν εξαιτίας των αιματηρών κινητοποιήσεων στις Η.Π.Α.
Στην Ελλάδα, ο Μάης του 1936 βάφτηκε με αίμα κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη.
Πρωτομαγιά του 1944 εκτελούνται από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής στο Σκοπευτήριο της Καισαριανή 200 Έλληνες πολιτικοί κρατούμενοι.
Η εργασία σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο της Κυβέρνησης Μητσοτάκη. Οι συντηρητικές δυνάμεις και μαζί τους η ΝΔ – εκμεταλλεύονται την πανδημία για να ακυρώσουν αγώνες και εργασιακά δικαιώματα που είναι ταυτισμένα με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την κοινωνική κινητικότητα. Μισή δουλειά, μισός μισθός, ωράριο-λάστιχο, απλήρωτες υπερωρίες, τηλεργασία χωρίς κανόνες, συνθέτουν νέες μορφές απασχόλησης, που θα διευρύνουν τις ανισότητες, θα βάλουν στο περιθώριο τη νέα γενιά και θα φτωχοποιήσουν ακόμη περισσότερους.
Η πολυπόθητη όμως επανεκκίνηση της οικονομίας δεν μπορεί να στηριχθεί στα ερείπια των μικρομεσαίων, στις ουρές της ανεργίας ή τους μισθούς της φτώχειας. Χρειαζόμαστε δουλειές που να ανταμείβουν, να αξιοποιούν τη γνώση και τις δεξιότητες, να ενσωματώνουν την καινοτομία και να αυξάνουν την παραγωγικότητα της οικονομίας. Για να αποκτήσει βάσεις η επανεκκίνηση, να μεγαλώσει η πίτα της ανάκαμψης και να ωφεληθούν όλοι.
Γι’ αυτό σήμερα δεν τιμούμε απλά τους αγώνες των εργαζομένων. Με τα δεδομένα συνεχώς να επιδεινώνονται, είμαστε δίπλα τους και αγωνιζόμαστε για να αποφύγουμε το οδυνηρό πισωγύρισμα σε περιόδους και καταστάσεις που η ιστορία άφησε πίσω της. Εμείς, το Κίνημα Αλλαγής, ως Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, θεμελιωτές του κοινωνικού κράτους και αυθεντικοί εκφραστές της κοινωνικής προόδου αγωνιζόμαστε στην Ελλάδα και την Ευρώπη για να γίνει ξανά η εργασία διαβατήριο για την ατομική και συλλογική ευημερία.

ΡΟΔΗ ΚΡΑΤΣΑ-ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ (Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων)

Πρωτομαγιά 2021
Ζωντανές οι αξίες για τη ζωή και την εργασία στη φετινή Πρωτομαγιά

 Μήνυμα της Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων, Ρόδης Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, για τον φετινό εορτασμό της Πρωτομαγιάς

Φέτος, στο τέλος όπως ελπίζουμε της τραγικής πανδημίας Covid19, είμαστε πεπεισμένοι ότι:

• Η υγεία είναι το υπέρτατο αγαθό και απαραίτητη προϋπόθεση για την εργασία και τη χαρά της ζωής. Για την προστασία της πρέπει να επιστρατεύονται όλα τα μέσα σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο

• Η εργασία είναι καθολικό κοινωνικό δικαίωμα, αξία για την εύρυθμη ατομική και κοινωνική ζωή.

Κράτος, Τοπική Αυτοδιοίκηση, εργοδότες και εργαζόμενοι, μέσα από την εθνική προσπάθεια για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ένιωσαν την αλληλεξάρτησή τους, σύσφιξαν τις σχέσεις και ενδυνάμωσαν την αλληλεγγύη τους για το γενικό καλό.

Η Πρωτομαγιά συνδέεται με τους αγώνες των εργαζομένων, όπως και με τη χαρά της φύσης, των λουλουδιών και της λαϊκής γιορτής. Θα θυμίζει σήμερα ότι στη μετά-Covid εποχή είμαστε αντιμέτωποι με πολλές προκλήσεις για να διατηρήσουμε και να προστατέψουμε τις ανθρώπινες και κοινωνικές αξίες μας.

Πρέπει να κεφαλαιοποιήσουμε τα δεδομένα και τα διδάγματα της κρίσης της πανδημίας και να θέσουμε τον άνθρωπο και τον εργαζόμενο στην καρδιά των σχεδίων ανάκαμψης και ευημερίας.

Πρωτομαγιά 2021

Ας δεσμευτούμε για αυτούς τους στόχους και ας γιορτάσουμε με το μαγιάτικο στεφάνι!