Τάκης Σαγιώρ: Δεν συγχωρώ την κοινωνία που δημιουργεί τύπους σαν τον πατέρα μου!

Κατάθεση ψυχής κάνει ο κορυφαίος Κερκυραίος χορογράφος και χορευτής Τάκης Σαγιώρ σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Espresso. Στα 81 του χρόνια, μιλά για τη συμπεριφορά και το ξύλο που δέχθηκε από τον πατέρα του, για τη φυγή του στην Αθήνα σε ηλικία μόλις 14 ετών αλλά και για το πολιτικό bullying που δέχθηκε από Κερκυραίους τη δεκαετία του ΄80, λόγος για τον οποίο… έριξε «μαύρη πέτρα»πίσω του…

Ο Τάκης Σαγιώρ, ο οποίος δηλώνει ότι και σήμερα, παρά την ηλικία του, νοιώθει δραστήριος και ζωντανός σα νέος, εξέφρασε την πίκρα για το συμπεριφορά που στην τρυφερή εφηβική του ηλικία δέχθηκε από τον πατέρα του με ξύλο και προσβολές, επειδή του είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός. Κακοποίηση που τον ανάγκασε, σύμφωνα με τη διήγησή του, να αποδράσει από το νησί και να πάει με 70 δραχμές στην τσέπη στη  Αθήνα αναζητώντας ακόμα και κεραμιδί για να κοιμηθεί το πρώτο διάστημα…

«Ο πατέρας μου με κυνήγησε με μαχαίρι»

Διηγείται τα πρώτα του χρόνια στην Κέρκυρα, όπου ο αυταρχικός πατέρας του, ιχθυοπώλης στο επάγγελμα, αδιαφορούσε για τα θέλω των παιδιών του και ήθελε υποχρεωτικά να τα κάνει… δικηγόρους ή γιατρούς: «Από μικρός είχα καλλιτεχνική τάση. Θυμάμαι είχε έρθει στο νησί ο Γιώργος Οικονομίδης μαζί με την Καλή Καλό και τον θίασό τους και ενθουσιάστηκα. Έτσι, άρχισα και έκανα μιμήσεις σε φίλους μου. Μια φορά με ρώτησε ο πατέρας μου τι θέλω να γίνω και του απάντησα ηθοποιός, μου έδωσε μια σφαλιάρα και ξεκίνησε το ξύλο. Γύρω στα 14 μου χρόνια η κατάσταση ξέφυγε και σε μια μας διαμάχη με κυνηγούσε με μαχαίρι να με σφάξει. Μέσα σε μια μέρα με 70 δραχμές στην τσέπη πήρα το πρώτο πλοίο της γραμμής και έφυγα για την Αθήνα. Όταν τα κατάφερα και το όνομά μου έγινε γνωστό, ο πατέρας μου δεν ήθελε να με δει ούτε στο θέατρο ούτε στην τηλεόραση. Μέχρι το τέλος της ζωής του, τον είδα προτού πεθάνει και μου έδωσε την ευχή του, λέγοντάς μου «τα κατάφερες μια χαρά στη ζωή σου», δεν είχαμε καμία επικοινωνία. Τον είχα συγχωρήσει για όλα αυτά που μου έκανε, αλλά πάντα είχα μια παγωμάρα μαζί του. Δεν συγχωρώ όμως την κοινωνία, διότι η κοινωνία δημιουργεί τέτοιους τύπους σαν τον πατέρα μου», δηλώνει ο Τάκης Σαγιώρ, δείχνοντας μία πικρία που μέχρι και σήμερα δεν έχει σβύσει…

Τα πρώτα χρόνια στην Αθήνα και η Ρένα Βλαχοπούλου

«Σε ηλικία 14 ετών, έζησα δύο τραγικά χρόνια. Δεν είχα πού να μείνω και κοιμόμουν για έξι μήνες έξω από το θέατρο του Ρεξ, άστεγος. Είχα πάει να βρω τη Ρένα Βλαχοπούλου, καθώς ήταν και αυτή από την Κέρκυρα, και της ζήτησα δουλειά. Τότε, με έβαλε σε έναν θίασο, πίσω πίσω στο μπαλέτο, και ξεκίνησα να παίρνω ένα μεροκάματο. Ετσι ξεκίνησα με τα πρώτα μου χρήματα και γράφτηκα στη σχολή χορού της Ελλης Ζουρούδη, που με βοήθησε πολύ στα πρώτα μου βήματα».

Η αμφιφυλοφιλία και οι τρεις γάμοι

Ο Τάκης Σαγιώρ έχει κάνει τρεις γάμους στη ζωή του, αλλά ταυτόχρονα δήλωνε ότι τον έλκυαν και οι άνδρες, αρνούμενος να κρύψει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις σε πολύ δύσκολες εποχές. «Όταν έκανα έναν δεσμό με μια γυναίκα και φτάναμε και στον γάμο, ήθελα να ξέρει τα πάντα για εμένα και να μην έχω κρυφή ζωή. Το 90% στο θέατρο ζούνε διπλή ζωή, και ας με πούνε συκοφάντη. Σε όποιον δεσμό έκανα με γυναίκα, ήμουν ξεκάθαρος από την αρχή και γνώριζαν τα πάντα για εμένα. Δεν έχω το παραμικρό παράπονο από την κοινωνία και το κοινό, κανείς δεν μου άσκησε bullying για τις επιλογές μου», αναφέρει στη συνέντευξή του.

Θεωρεί ως μεγάλο σταθμό της ζωή του το γάμο και η συνεργασία με τη χορεύτρια Λουίζα Μελίντα, με την οποία υπήρξε περίφημο ζευγάρι στη ζωή και τη σκηνή: «Μέσα από τη Λουίζα διαμορφώθηκε η προσωπικότητά μου. Ηταν τόσο ευγενικό και καλό παιδί και τόσο ηθική, που για εμένα ήταν τα πάντα. Σαν τη Λουίζα Μελίντα καμία άλλη στη ζωή μου!»

Η βίλα στην Κέρκυρα και το bullying

«Έπειτα από τόσα χρόνια στο θέατρο έκανα μια βίλα στην Κέρκυρα. Τότε έκανα παρέα με τον περιφερειάρχη και με τοπικούς άρχοντες και μου κήρυξαν πόλεμο, διότι με θεωρούσαν κομματοποιημένο. Δέχτηκα τόσο πολύ bullying, που έβαλαν μέχρι και φωτιά στο σπίτι μου και πετούσαν ακαθαρσίες στο κτήμα μου. Μέχρι που είπα «στον διάολο όλα», τα πούλησα και σηκώθηκα και έφυγα. Αυτό έγινε από το 1985 μέχρι το 1992».

Ποιους ξεχώρισε τα χρυσά χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου

«Αρχικά θέλω να πω ότι όλοι οι πρωταγωνιστές του θεάτρου και του κινηματογράφου είχαν μεγάλο ταλέντο. Προσωπικά, θέλω να μείνω στους χαρακτήρες των ανθρώπων που τους ξεχώρισα. Κακοί χαρακτήρες αρχικά ήταν ο Σταύρος Παράβας και ο Γιώργος Πάντζας, ήταν κομπλεξικοί και πίστευαν ότι είναι καλύτεροι από αυτό που άξιζαν. Οπως επίσης και η Ρένα Βλαχοπούλου δεν ήταν καθόλου καλός χαρακτήρας, παρόλο που με βοήθησε, μου άνοιξε την πόρτα και μετά μου την έκλεισε. Οταν ξεκινήσαμε και γίναμε γνωστοί μαζί με τη Λουίζα Μελίντα, μας φώναξε ο Μπουρνέλης να παίξουμε σε παράστασή του. Ηθελε να μας βάλει κουαρτέτο μαζί με τον Φώτη Μεταξόπουλο και τη Νάντια Φοντάνα. Ξεκινήσαμε τις πρόβες, αλλά η Φοντάνα αντέδρασε και δεν μας ήθελε. Πήγε, τότε, ο Μεταξόπουλος και είπε στον Μπουρνέλη ότι δεν θέλει να συνεργαστούν μαζί μας. Ο Μπουρνέλης αντέδρασε και απάντησε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να διώξω τον Τάκη και τη Λουίζα. Τότε, πήγε ο Μεταξόπουλος στη Βλαχοπούλου, που ήταν η πρωταγωνίστρια της παράστασης, και της ζήτησε να φύγουμε. Πήρε η Βλαχοπούλου τον Μπουρνέλη και του είπε ή θα φύγουν αυτοί ή εγώ. Ετσι, λοιπόν, η Ρένα Βλαχοπούλου μεσολάβησε ώστε να μην είμαστε στην παράσταση. Υστερα από χρόνια, βέβαια, με τη Ρένα τα βρήκαμε και γίναμε καλοί φίλοι. Από τη στιγμή που έκανα καριέρα, δεν έμενα σε μικρότητες και τους συγχώρεσα όλους. Αυτούς που έχω μέσα στην καρδιά μου και αγαπώ πολύ είναι η Σμάρω Στεφανίδου, ο Αυλωνίτης, ο Χρόνης Ξαρχάκος, η Γεωργία Βασιλειάδου, ο Χρήστος Ευθυμίου, ο Ντίνος Ηλιόπουλος και ο Νίκος Σταυρίδης. Άνθρωποι ευγενικοί, σωστοί και καθόλου ψωνισμένοι».