Ο Αλεξάκης για την επέτειο 190 χρόνων της δολοφονίας του Ι. Καποδίστρια

Μήνυμα του Αλέξανδρου Αλεξάκη για την επέτειο 190 χρόνων της δολοφονίας του Ι. Καποδίστρια

To μήνυμα

«Αν οι Μαυρομιχαλαίοι θέλουν να με δολοφονήσουν ας με δολοφονήσουν. Τόσο το χειρότερον δι’ αυτούς. Θα έλθη κάποτε η μέρα κατά την οποίαν οι Έλληνες θα εννοήσουν την σημασίαν της θυσίας μου»…
Όμως έφτασε δυστυχώς η μέρα που οι φόβοι του περιβάλλοντος του Ιωάννη Καποδίστρια έγιναν τραγική πραγματικότητα. Ήταν 27 Σεπτεμβρίου 1831, όταν η Ιωάννης Καποδίστριας θα έπεφτε νεκρός στο Ναύπλιο από την θανάσιμη βολή των Μαυρομιχάληδων και ήταν η μέρα που έμελλε τελικά να σημαδέψει την νεότερη ιστορία της Ελλάδας, σε μια περίοδο που το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος, είχε την ανάγκη της παρουσίας του Κυβερνήτη περισσότερο από ποτέ. Σαν ένα παιδί, που πληγωμένο ακόμη, ψάχνει τον βηματισμό του, αναζητά στέρεο έδαφος και χέρια γερά να το κρατήσουν. Τα χέρια του Ιωάννη Καποδίστρια ήταν σίγουρα ικανά, όχι μόνο να κρατήσουν τη χώρα ασφαλή , αλλά και να την ανυψώσουν.
Αναπόφευκτα αναρωτιόμαστε ακόμη και σήμερα, για το ποια θα ήταν η πορεία του Ελληνικού Κράτους, εάν ο Κυβερνήτης ζούσε και κατόρθωνε να ολοκληρώσει το έργο του, δίνοντας υπόσταση στο όραμα του. Έχουν γραφτεί πολλά για τον Ιωάννη Καποδίστρια, ενώ έγκυροι ιστορικοί έχουν σκιαγραφήσει την προσωπικότητα του και έχουν αναλύσει διεξοδικά το κυβερνητικό του έργο. Ο Ιωάννης Καποδίστριας παραμένει διαχρονικά μία λαμπρή προσωπικότητα της Κέρκυρας, ένας πεφωτισμένος και χαρισματικός Επτανήσιος, ο οποίος με αυταπάρνηση αποδέχθηκε την μεγαλύτερη πρόκληση της πορείας του. Την ανασύνταξη του Ελληνικού Κράτους. Είναι θεαματικές οι μεταρρυθμίσεις που προώθησε στον σύντομο χρόνο της διακυβέρνησης του, προσπαθώντας να σχεδιάσει ένα ολόκληρο τοπίο σε κατάμαυρο καμβά. Και όμως οι τομές της Καποδιστριακής περιόδου, παραμένουν μέχρι σήμερα επίκαιρες χάρη στην οξυδέρκεια και διορατικότητα του πρώτου Έλληνα Κυβερνήτη, που άφησε ανεκτίμητη παρακαταθήκη.
Και αν δικαίως αναρωτιόμαστε για την έκβαση των γεγονότων στην περίπτωση που ο Ιωάννης Καποδίστριας δεν έφευγε τόσο ξαφνικά και πρόωρα από την ζωή, ομοίως ας αναλογιστούμε για την τύχη του Ελληνικού Κράτους, αν δεν είχε κυβερνηθεί από τον Καποδίστρια.
Οφείλουμε πολλά ως λαός σε εκείνον. Ας πράξουμε το λιγότερο που αξιώνει η μνήμη του.
Να τιμούμε διαχρονικά το έργο και το όνομα του.