Μπαλού: Όλη η αλήθεια για τους δασικούς χάρτες

Κείμενο της Λαϊκής Συσπείρωσης σχετικά με τους δασικούς χάρτες.

Αναλυτικά:

Η πολύωρη συζήτηση για τους δασικούς χάρτες, που έγινε στην τελευταία συνεδρίαση του Περιφερειακού συμβουλίου, αποδείχτηκε πολύ αποκαλυπτική. Απέδειξε, αβίαστα, την ορθότητα της εκτίμησης της Λαϊκής Συσπείρωσης πως το θέμα των δασικών χαρτών,– ο τρόπος με τον οποίο αυτοί συντάχθηκαν, οι στόχοι που αυτοί εξυπηρετούν αλλά και το πώς αυτοί εφαρμόζονται — είναι βαθύτατα ταξικό.
Η Λαϊκή Συσπείρωση υποστήριξε πως η γη και η χρήση της, τα δασικά οικοσυστήματα θα πρέπει να είναι κοινωνικά αγαθά και να αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία. Οι παρατάξεις της πλειοψηφίας που πρόσκεινται στη ΝΔ (Κράτσα – Σπύρου) και στο ΚΙΝΑΛ (Αλεξάκης) αλλά και η παράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ παρά τις φιλότιμες προσπάθειες τους να δείξουν πως διαφωνούν, έστω και για τα μάτια του κόσμου, δεν κατάφεραν στο τέλος να κρύψουν την συμφωνία τους στο κύριο ότι δηλ. συμφωνούν πως η γη και η χρήση της είναι εμπόρευμα. Πως αλήθεια να κάμουν και αλλιώς αφού τα κόμματα τους δεν αμφισβητούν την αλλαγή χρήσης της δασικής γης προς όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας!

Έτσι στη συζήτηση αποδείχτηκε περίτρανα:
1. Πως η δημιουργία των δασικών χαρτών ήταν στα προαπαιτούμενα του 3ου Μνημονίου που συμφώνησαν και συνυπέγραψαν όλα τα αστικά κόμματα ( ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.ά). Πως η ΕΕ τώρα απαιτεί, η μνημονιακή αυτή υποχρέωση, να εφαρμοστεί πριν από το τέλος του 2021 και πως η χώρα μας είναι «αναγκασμένη» να υπακούσει στην εντολή αυτή που συμβάλλει στην υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ «Ευρώπη 2020».
2. Πως στόχος της στρατηγικής αυτής ,– αναπόσπαστο μέρος της οποίας είναι και οι δασικοί χάρτες αλλά και οι περιβαλλοντοκτόνοι νόμοι, που κατά καιρούς ψήφισαν όλες κυβερνήσεις της χώρας μας – είναι η διαμόρφωση «καθαρού επενδυτικού τοπίου» στην γη, ώστε να υλοποιούνται πιο γρήγορα οι κερδοφόρες επενδύσεις των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων.
3. Για να υπάρξει, όμως, «καθαρό επενδυτικό τοπίο» για τους επενδυτές θα πρέπει αυτό να «καθαρίσει» από του δεκάδες χιλιάδες «ενοχλητικούς» μικροϊδιοκτήτες γης, μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους κ.ά. Με την ανάρτηση των δασικών χαρτών επιχειρείται ακριβώς αυτό. Η αμφισβήτηση δηλαδή του χαρακτήρα των μικρών κλήρων τους και η υποχρέωσή τους – μέσα από ένα κυκεώνα γραφειοκρατικών διαδικασιών και δυσβάστακτων οικονομικών βαρών— να αποδείξουν πως ο κλήρος τους είναι δικός τους και όχι του κράτους. Είναι βέβαιο πως χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες και άλλοι εργαζόμενοι δεν θα αντέξουν όλη αυτή τη ταλαιπωρία και θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια ανάκτησης της γης τους που σε δεύτερο χρόνο, όπερ και το ζητούμενο, θα συγκεντρωθεί στα χέρια μεγάλων επενδυτών, αφού η δασική πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, αναγνωρίζει, αλλά και διευκολύνει, τη δράση των ομίλων και στα κρατικά δασικά οικοσυστήματα.
4. Ο τρόπος με τον οποίο καταρτίσθηκαν οι δασικοί χάρτες με ιδιωτικές εταιρείες, δουλειά γραφείου με μόνο τη μελέτη, και μάλιστα επιλεκτική, αεροφωτογραφιών, χωρίς καμία επιτόπια έρευνα, χωρίς κανενός είδους αυτοψία -αφού αυτό απαιτεί περισσότερο προσωπικό άρα και κόστος-, χωρίς να λαμβάνονται καθόλου υπόψη πράξεις χαρακτηρισμού, δικαστικές αποφάσεις, πράξεις παραχώρησης, άδειες οικοδομής κ.α., είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής αποψίλωσης των δασικών υπηρεσιών από προσωπικό, Τα «προβλήματα» που αναδεικνύονται από την ανάρτηση των δασικών χαρτών, δεν είναι «αστοχίες», «ανακρίβειες», «λάθη» ή αθώα «πρόδηλα σφάλματα». Είναι οι στόχοι και τα αποτελέσματα της αστικής πολιτικής για τη γη και τη χρήση της, όπως αυτοί εξυπηρετούν τα κάθε φορά επενδυτικά σχέδια των μονοπωλιακών ομίλων.

Στη συζήτηση ήταν εμφανής η προσπάθεια τόσο των παρατάξεων της Περιφερειακής Αρχής όσο και της παράταξης της αξιωματικής αντιπολίτευσης να «ισορροπήσουν συγχρόνως σε δύο βάρκες». Κάτι βέβαια που οδήγησε σε τραγελαφικά αποτελέσματα.
Η κα Κράτσα από τη μια να θριαμβολογεί πως «…επιτέλους διευθετείται και στη χώρα μας το θέμα των δασικών χαρτών…» αλλά αμέσως μετά να ψηφίζει «…να αποσυρθεί άμεσα για διόρθωση η ανάρτηση των δασικών χαρτών προκειμένου να προσαρμοσθούν στα πραγματικά δεδομένα…».
Από την άλλη ο κύριος Γαλιατσάτος, με τον τίτλο που έδωσε στη σχετική ερώτηση που κατάθεσε «Δασικοί χάρτες: Ευλογία ή κατάρα», επιχείρησε εμφανώς να υποβαθμίσει το θέμα και να υπονοήσει πως με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οι δασικοί χάρτες θα ήταν ευλογία θεού ενώ τώρα αυτοί αποτελούν κατάρα! Προφανώς ο κύριος Γαλιατσάτος σκόπιμα ξεχνά — και θέλει και εμείς να ξεχνούμε– πως επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ψηφίστηκε από όλα τα αστικά κόμματα το 3ο Μνημόνιο. Πως ο ΣΥΡΙΖΑ , όπως άλλωστε και τα άλλα αστικά κόμματα, δεν αμφισβήτησε ποτέ τη στρατηγική της ΕΕ, όπως αυτή εκφράζεται και από τον ΣΕΒ, για την «πράσινη ανάπτυξη», τη δασική πολιτική της ΕΕ, προς όφελος του κεφαλαίου. Πως η «νέα πολιτική για τα δάση», που ευαγγελίζεται η ΕΕ και συμφωνούν και ασπάζονται όλα τα αστικά κόμματα, αναγνωρίζει τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα κρατικά δασικά οικοσυστήματα.
Όπως ήταν φυσικό ούτε οι παρατάξεις της πλειοψηφίας αλλά ούτε και της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν διανοήθηκαν, έστω και για τους τύπους, να αρνηθούν τη θέση των κομμάτων τους που θεωρούν την απογραφή των δασικών εκτάσεων ως «ένα μεγάλο αναπτυξιακό εργαλείο», για να ξέρουν οι επενδυτές την δυνατότητα υλοποίησης των επενδύσεων τους. Ούτε βέβαια πως ο στόχος της κύρωσης των δασικών χαρτών, είναι η διευκόλυνση των επενδύσεων αυτών.
Τέλος, όλοι μαζί ζήτησαν, γενικά και αόριστα, την απόσυρση των δασικών χαρτών και την διόρθωσή τους . Χωρίς να επεξηγούν με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει αυτό, λες και κάποιος «από μηχανής θεός» θα βάλει το χέρι του, θα διορθώσει τα πάντα και όλοι μαζί, μικροϊδιοκτήτες αλλά και μεγαλοεπενδυτές, ΣΕΒ και ΕΕ, θα είναι ικανοποιημένοι και κατευχαριστημένοι! Για να χρυσώσουν το χάπι κάνουν και μια ευχή να μην πληρώσει ο κόσμος ενώ η περιφερειακή αρχή της ΝΔ-ΚΙΝΑΛ, προτείνει να μην πληρώσουν το παράβολο της υποβολής ενστάσεων. Κρύβουν όμως ότι για την εκδίκαση των αντιρρήσεων θα χρειαστούν αποδεικτικά στοιχεία, συμβόλαια, τοπογραφικά, συντεταγμένες κ.α. τα οποία κοστίζουν ακριβά. Αλήθεια ποιος κοροϊδεύει ποιον;
Η Λαϊκή Συσπείρωση, όπως και στην αρχή αναφέραμε, υποστηρίζει πως τα δασικά οικοσυστήματα θα πρέπει να αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία. Από αυτή τη σκοπιά αντιμετωπίζει και το ζήτημα των δασικών χαρτών. Αυτοί μπορούν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο εργαλείο προς όφελος της κοινωνικής ευημερίας και όχι της καπιταλιστικής κερδοφορίας, στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού τρόπου ανάπτυξης που προϋποθέτει την κοινωνική ιδιοκτησία στη γη και στα δασικά οικοσυστήματα. Γνωρίζοντας πως απαραίτητη προϋπόθεση για να εφαρμοσθούν όλα αυτά αποτελεί η ενδυνάμωση και η οργανωμένη παρέμβαση του εργατικού – λαϊκού κινήματος, η Λαϊκή Συσπείρωση πρότεινε στο Περιφερειακό Συμβούλιο τα εξής:
1. Το κράτος με δική του ευθύνη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, που το ίδιο δημιούργησε. Να λάβει όλα τα απαραίτητα διοικητικά μέτρα και με αποκλειστική ευθύνη των υπηρεσιών του να αντιμετωπίσει τις αντιρρήσεις στους δασικούς χάρτες, χωρίς καμιά επιβάρυνση στα λαϊκά στρώματα. Για όλες τις εκτάσεις που ήταν και είναι αγροτικές, να μην αμφισβητηθεί ο αγροτικός χαρακτήρας τους και να αναγνωρισθεί πως κακώς συμπεριλήφθηκαν στις εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες.
2. Να εξασφαλιστεί παράταση του χρόνου αντιρρήσεων λόγω των δυσκολιών που προκύπτουν από την πανδημία και του γεγονότος ότι αρκετοί ενδιαφερόμενοι είναι μετανάστες στο εξωτερικό.
3. Να μη χρησιμοποιηθούν οι δασικοί χάρτες και γενικότερα η δασική πολιτική ως εργαλείο ομηρίας των λαϊκών στρωμάτων και συγκέντρωσης της γης σε λίγα χέρια σε βάρος των μικροϊδιοκτητών γης.
4. Να μην αναγνωριστούν οι καταπατήσεις των εκμεταλλεύσεων των μεγαλοκατασκευαστών και των λοιπών επιχειρηματικών ομίλων.
5. Να εξασφαλιστεί όλο το αναγκαίο προσωπικό με άμεσες προσλήψεις δασολόγων στη δασική υπηρεσία, τα μέσα και οι πόροι στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων.
6. Να λυθεί άμεσα το πρόβλημα των εξαιρέσεων από μεγάλες αναδασωτέες από πυρκαγιά εκτάσεις, χωρίς να ευνοηθούν καταπατήσεις, εκχερσώσεις, παράνομες αλλαγές χρήσης, χαρακτήρα και προορισμού εκτάσεων.
7. Η ΠΙΝ αλλά και οι Δήμοι των Ιόνιων Νησιών να αξιοποιήσουν τμήμα του έμψυχου δυναμικού τους ώστε να διευκολύνουν τους συμπολίτες μας σε πρακτικά ζητήματα στη διαδικασία των ενστάσεων κλπ.

Όπως ήταν φυσικό με τον υπάρχοντα αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων στο Περιφερειακό Συμβούλιο η πρόταση αυτή της Λαϊκής Συσπείρωσης απορρίφθηκε.