Κείμενο του Γιώργου Καλούδη για τον τουρισμό και το νησί των Φαιάκων.
Το κείμενο
1. Η επιλογή από τον παγκόσμιο οργανισμό τουρισμού του φετινού εορτασμού με θέμα «Τουρισμός για ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς» δεν είναι τυχαίος, αφού αφενός μεν η επιδημία διεύρυνε τις ανισότητες αφετέρου δε ο τουρισμός, ως οικονομική δραστηριότητα, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάκαμψη αρκεί τα οφέλη που προέρχονται από αυτόν να διαχέοντα προς όλους με δίκαιο τρόπο, χωρίς αποκλεισμούς !
2. Προτεραιότητα στήριξης μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και εργαζομένων, που αποτελούν ραχοκοκκαλιά τουρισμού !
3. Η ανάπτυξη τουρισμού πρέπει να σέβεται τόσο την Κοινωνία όσο και το περιβάλλον για να έχει βιώσιμη προοπτική, ιδιαίτερα σήμερα της ραγδαίας κλιματικής αλλαγής
4. Στη Κέρκυρα τα βασικά προβλήματα , για τα οποία εμείς διαχρονικά έχουμε αγωνισθεί, παραμένουν ανεπίλυτα και με διαχρονική αδιαφορία των τοπικών διευθύνσεων των κομμάτων,
5. Στη Κέρκυρα υπάρχουν βασικά χρονίζοντα προβλήματα που υποβαθμίζουν διαρκώς τον τουρισμό μας και κάνουν δύσκολη τη ζωή των πολιτών.
Προβλήματα για τα οποία εμείς έχουμε με συνέπεια αγωνιστεί τόσο στην ανάδειξή τους όσο και με πιέσεις για να επιλυθούν από την αδύναμη θέση της αντιπολίτευσης στην οποία μας έταξε για ο λαός, επιλέγοντας κομματικούς υποψηφίους.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ (μεταξύ άλλων):
-Πόσιμο ΝΕΡΟ,
-Το καλοκαίρι τουριστικά χωριά στερούνται για ημέρες ακόμα και αυτό το μη πόσιμο νερό,
-Οι δρόμοι είναι άθλιοι με λάκκους ή λακκούβες, χωρίς διαγραμμίσεις, χωρίς διαβάσεις πεζών, χωρίς φωτισμό, πράγματα αδιανόητα ακόμα και για χώρες της Ανατολικής Ευρώπης,
-Υπόγεια πάρκιγκ μηδέν (δημοπρατημένο στο Σαρόκο από Μικάλεφ δεν το προχώρησε ο Τρεπεκλής),
-Λιμάνια παραμένουν ορφανά και σε χαοτική κατάσταση,
-Αφαιρέθηκαν γαλάζιες σημαίες από 20 περίπου πασίγνωστες παραλίες μας,
-Δεν υπάρχουν βιολογικοί καθαρισμοί στα περισσότερα τουριστικά χωριά,
-Δεν υπάρχει όραμα και σχέδιο παρά μόνον εξάρτηση από το κόμμα και την αντιμισθία, καμμία αγάπη για τη Κέρκυρα, κανένας αγώνας ενώ κυριαρχεί η σοβαροφάνεια και η υποκρισία.
Στο πλαίσιο αυτό είναι προφανές ότι πρέπει να γίνει αλλαγή πλεύσης και πολιτικής, έτσι ώστε να μην ευημερούν μόνον οι αριθμοί αλλά και οι άνθρωποι.