Η Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας σχολιάζει το άνοιγμα των σχολείων με αφορμή την πτώση σοβάδων σε νηπιαγωγείο της πόλης.
Η ανακοίνωση της ΛΑΣΥ
Πριν καλά καλά ανοίξουν τα σχολεία, και παρά τις διαβεβαιώσεις ότι όλα είναι έτοιμα, η πραγματικότητα δείχνει το σκληρό της πρόσωπο και αναδεικνύει τα μεγάλα προβλήματα των σχολικών μονάδων και στο Δήμο μας.
Το περιστατικό με την πτώση τμήματος της οροφής στο 6ο Νηπιαγωγείο Κέρκυρας δείχνει ότι οι ζωές μαθητών και εκπαιδευτικών πολλές φορές αφήνονται στην τύχη αφού μόνο λίγα λεπτά μας χώρισαν από τα χειρότερα. Η κατάσταση της πλειονότητας των σχολικών κτηρίων στην Κέρκυρα είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Η «Λαϊκή Συσπείρωση» έχει ζητήσει από την έναρξη της θητείας της Δημοτικής Αρχής να έρθει για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο ολοκληρωμένα το θέμα των κτηριακών υποδομών των σχολείων, κάτι που ποτέ δεν έγινε.
Από την άλλη, αν και βρισκόμαστε μέσα στο 2ο κύμα της πανδημίας και θα έπρεπε τα σχολεία να είναι πλήρως στελεχωμένα με προσωπικό καθαριότητας, στο Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας έγιναν 48 απολύσεις καθαριστών/ριών στις 31/12. Η Δημοτική Αρχή προσπαθεί να καλύψει τα κενά με μετακινήσεις προσωπικού από τα Γυμνάσια και τα Λύκεια που είναι ακόμη κλειστά. Η «Λαϊκή Συσπείρωση» είχε κάνει σχετική ερώτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 29/12 και τότε υπήρξε η διαβεβαίωση ότι δε θα υπάρχει κανένα πρόβλημα… Η Δημοτική Αρχή αν και ήξερε από τον Οκτώβρη ότι οι συμβάσεις θα λήξουν (η ίδια τις υπέγραψε άλλωστε) δεν πήρε κανένα μέτρο ώστε να ανοίξουν όλα τα σχολεία με ασφάλεια. Το βολικό γεγονός των κλειστών Σχολείων της Δευτεροβάθμιας δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία.
Τα δύο παραπάνω παραδείγματα, που δε είναι τα μόνα, είναι αποτελέσματα της πολιτικής υποχρηματοδότησης και υποβάθμισης της δημόσιας Παιδείας, που διαχρονικά ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις. Επιπλέον, η υποστελέχωση των υπηρεσιών των Δήμων και οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας που εφαρμόζονται επιτείνουν τα προβλήματα. Η σημερινή Δημοτική Αρχή, όπως και οι προηγούμενες έχουν μεγάλη ευθύνη για την υλοποίηση αυτών των κεντρικών κατευθύνσεων σε τοπικό επίπεδο αλλά και για την απουσία διεκδίκησης των αναγκαίων πόρων και του προσωπικού από το κράτος.