Ο βουλευτής Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ σχολιάζει τον κυβερνητικό ανασχηματισμό, σημειώνοντας ότι από αυτόν “δεν έχει να περιμένει τίποτα ο ελληνικός λαός”
Το σχόλιο Αυλωνίτη έχει ως εξής:
«Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης είναι περισσότερο προσπάθεια εξισορρόπησης του εσωκομματικού μετώπου που έχει ο κ. Μητσοτάκης να αντιμετωπίσει και λιγότερο πρωτοβουλία ανασύνθεσης του κυβερνητικού σχήματος για την αποτελεσματικότερη παραγωγή της δημόσιας πολιτικής.
Ένας ανασχηματισμός από τον οποίο, δεν έχει να περιμένει τίποτα ο ελληνικός λαός, καθώς στα κομβικά του σημεία που αντιστοιχούν στα ανάλογα Υπουργεία και τις πολιτικές τους που έχουν προκαλέσει και τα μεγαλύτερα προβλήματα στην ελληνική κοινωνία, η δραστηριότητα των Υπουργών επιβραβεύεται. Όπως, στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Οικονομία, στον Τουρισμό, στην Ανάπτυξη, στην Προστασία του Πολίτη και τη Δικαιοσύνη.
Η μετεγκατάσταση του κ. Βορίδη στο Υπουργείο Εσωτερικών και του κ. Χατζηδάκη στο Υπουργείο Εργασίας είναι δεικτικές των αρνητικών εξελίξεων που θα λάβουν χώρα το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα εις βάρος των ατομικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων των πολιτών με πρόφαση την υγειονομική πανδημία και ίσως, το ενδεχόμενο πρόωρων εθνικών εκλογών αλλά και τον χειρότερο νεοφιλελεύθερο εργασιακό Αρμαγεδδώνα από εκείνον του κ. Βρούτση, αντίστοιχα.
Στον Τουρισμό, ο Πρωθυπουργός ανταμείβει τον δουλοπρεπή Υπουργό στα ξένα τουριστικά πρακτορεία, τον τουριστικό dealer κ. Θεοχάρη για την καταστροφική πολιτική που ακολούθησε στο άνοιγμα της καλοκαιρινής περιόδου, για την κατάσταση διάλυσης που έχουν περιέλθει σήμερα, οι εργαζόμενοι και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες του όλου κλάδου, καθώς και για τη συνολική απουσία του στρατηγικού σχεδιασμού κατά τη νέα τουριστική περιόδου που θα εκκινήσει εντός των επόμενων τριών μηνών.
Αθροιστικά, ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο δεν κομίζει τίποτα νέο στην άσκηση των καθηκόντων του, όπως υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό, απεναντίας συνεχίζει τη νοοτροπία των προκατόχων του Πρωθυπουργών της δεξιάς παράταξης που βάζει το συμφέρον του κόμματος πάνω από τη χώρα και έχει τους φίλους του πελατειακού της κύκλου σε υψηλότερη εκτίμηση από τους πολίτες».