Δεκάδες οι συγκινητικές αναρτήσεις για την απώλεια του Φίλη Κορωνάκη στο Facebook και τα κοινωνικά δίκτυα…
«Για τον Φίλη, όλοι οι άνθρωποι ήταν «δικοί μας», δυνάμει υποστηρικτές των δίκαιων αγώνων στους οποίους αφιέρωσε όλη του τη ζωή», γράφει η συγγραφέας Λιάνα Τσιρίδου, ενώ Διονύσης Στραβοράβδης και Γιάννης Φοντάνας θυμούνται όσα συνέβησαν στην Αγκόνα εδώ και 20 περίπου χρόνια…
Σταχυολογήσαμε μερικές από τις αναρτήσεις στο διαδίκτυο για τον Φίλη Κορωνάκη.
Αλέκος Αυλωνίτης (βουλευτής Κέρκυρας ΣΥΡΙΖΑ)
Ο Φίλης Κορωνάκης, ο αγαπημένος Κερκυραίος. Ο αγωνιστής της Εθνικής μας Αντίστασης και της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στα δίσεκτα χρόνια της χούντας. Ο αγωνιστής της αριστεράς που μέχρι το τέλος της πολυτάραχης ζωής του ήταν πάντα μπροστάρης στους αγώνες του λαού.
Ο αγωνιστής που είχε στόχο της ζωής του την διατήρηση και απόδοση τιμής στους αδικοχαμένους συντρόφους του στη περίοδο του εμφυλίου πολέμου.
Ο αγαπημένος σύντροφος που ταυτίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες με τη νησίδα Λαζαρέτο, τόπο θυσίας αγωνιστών και συντρόφων του.
Έφυγε σήμερα από τούτη τη πρόσκαιρη ζωή αλλά θα μείνει πάντα στη μνήμη του λαού, στη μνήμη των Κερκυραίων και στη μνήμη των συντρόφων και των αγαπημένων συναγωνιστών και φίλων του.
Έχουμε ευθύνη να διατηρήσουμε άσβεστη τη μνήμη του σημαντικού αυτού ανθρώπου, του εξαιρετικού αγωνιστή.
Λιάνα Τσιρίδου (συγγραφέας)
Ο Φίλης Κορωνάκης έφυγε σήμερα πλήρης ημερών και έργων. Ο Φίλης της καρδιάς μας, ο Φίλης του Λαζαρέτο, που ήταν πάντα για εμάς η προσωποποίηση της γενιάς της Εθνικής Αντίστασης, κομμάτι ζωντανό της Ιστορίας, ένα παράδειγμα αντοχής κι επιμονής με τους ακατάπαυστους αγώνες του εν μέσω δεκαετιών διώξεων και εξοριών.
Ο Κορωνάκης είχε εγκλεισθεί από τους Γερμανούς πρώτα σε στρατόπεδο ομήρων στα Γιάννενα και ακολούθως σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Θεσσαλονίκη, όπου τον βρήκε η απελευθέρωση. Ακλούθησαν καταδίκες, φυλακίσεις (και στην φυλακή της Κέρκυρας) και εξορίες από το εμφυλιοπολεμικό και μετεμφυλιοπολεμικό καθεστώς της χώρας. Γλύτωσε την θανατική καταδίκη επειδή το υποτιθέμενο έγκλημά του το είχε διαπράξει μέρα κατά την οποία ο ίδιος ήταν στην φυλακή των κατηγόρων.
Ο Φίλης είναι αυτός που μας μύησε στην άσκηση της ιστορικής μνήμης όταν ταυτόχρονα μας μυούσε και στην άσκηση της ιστορικής λήθης. Μας δίδαξε ότι μνήμη και λήθη πρέπει να πηγαίνουν πάντα μαζί ώστε η μια να βοηθάει την άλλη. Έδωσε κάποτε στους μελλοθάνατους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης την υπόσχεση να μη τους ξεχάσει ποτέ και είναι σαν αυτή την υπόσχεση να την έδωσε χθες. Συγχρόνως, ήδη από την δεκαετία του 1950, έδειχνε εμπράκτως σε όλους τον δρόμο της λήθης των πολιτικών παθών. Τίποτε δεν ξέχασε μα και τίποτα δεν άφησε να μολύνει την ψυχή του με μίσος έναντι όλων αυτών που τον κυνήγησαν για τις ιδέες του και του στέρησαν για πάνω από δέκα χρόνια την ελευθερία.
Ο Φίλης Κορωνάκης δεν υπέγραψε ποτέ την περίφημη, σαδιστικής εμπνεύσεως, «δήλωση μετανοίας» (με τεράστιο προσωπικό κόστος), αλλά ούτε μια φορά δεν μέμφθηκε όσους υπέγραψαν. Μετά την ιστορική διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968, ο Κορωνάκης προσχώρησε στο ΚΚΕ Εσωτ. Στάση κριτική απέναντι στις στρεβλώσεις του σοσιαλισμού εν ονόματι του σοσιαλισμού. Όσες κι αν ήταν οι κατηγόριες που του απηύθυναν οι πρώην σύντροφοί του, αυτός τις αντιμετώπιζε πάντα με κατανόηση και ευγενικό χαμόγελο. Δεν υπήρξε ούτε για μια στιγμή ο άνθρωπος της έπαρσης ή της έντονης και ανέξοδης αψιμαχίας. Υπήρξε ο «δικός μας» άνθρωπος με μια ιδιαίτερη σημασία του όρου: Για τον Φίλη, όλοι οι άνθρωποι ήταν «δικοί μας», δυνάμει υποστηρικτές των δίκαιων αγώνων στους οποίους αφιέρωσε όλη του τη ζωή.
Τον ευχαριστούμε πολύ.
Τον ευχαριστώ πολύ.
Διονύσης Στραβοράβδης (πρώην αντιπεριφερειάρχης)
Από τους τελευταίους αυτής της δρακογενιάς της Αντίστασης και της Δημοκρατίας. Ο Φίλης Κορωνάκης. Ο Φίλης με τα 12,5 χρόνια φυλακών και εξορίας, που μας άφησε σαν παρακαταθήκη την αλήθειά του: Μέσα από την ιστορική μνήμη κτίζεται η εθνική συμφιλίωση.
Αντίο, σύντροφε.
Στην φωτο μαζί με τον Φίλη στην Ανκόνα, με φόντο τους Ιταλούς αστυνομικούς. Έτος 2001, ξεκινήσαμε για Γένοβα, για την διαμαρτυρία τότε του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Μας σταμάτησαν και μας απέλασαν ως επικίνδυνους. Ακόμα και τότε, επικίνδυνος ο Φίλης!
Γιάννης Φοντάνας (πρώην αντιπεριφερειάρχης)
Φιλης Κορωνακης 2001 υπο απελαση απο την Ιταλικη αστυνομια στην Ανκονα, στο ταξιδι προς τη Τζενοβα για την διαδηλωση εναντια στην παγκοσμιοποιηση. Σημερα εφυγε για το αλλο του ταξιδι. Το πιο μακρυνο. Καλο ταξιδι συντροφε.
Κώστας Βέργος (εκπαιδευτικός, αρθρογράφος)
Τον θυμάμαι, τα τελευταία χρόνια, να αγωνίζεται για την ιστορική μνήμη του Λαζαρέτου. Μου έλεγε ότι τότε το είχαν συνήθειο να λένε ο ένας στον άλλον: «αν σύντροφε κάποιος από μας βγει ζωντανός από αυτή την περιπέτεια, να έρχεται να αφήνει κάθε χρόνο ένα λουλούδι πάνω στο χώμα αυτό». Ο ίδιος το τήρησε ευλαβικά μέχρι τέλους.
Τάσος Σαλβάνος (δικηγόρος, π. Περιφερειακός σύμβουλος)
Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΧΘΕΣ ΗΤΑΝ ΧΘΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ΗΜΕΡΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΠΑΜΕ ΠΑΕΙ ΤΩΡΑ
Αυτά ήταν τα λόγια του Φίλη Στις 22 Μάη του1982 Στο Συνέδριο του ΚΚΕ Εσωτ στη Νέα Σμύρνη στο Γήπεδο του Μίλωνα σε εμένα και στο Δήμο το Μακατσορη Τη προηγούμενη βραδιά πίναμε οι τρεις μας το κρασί μας εις υγεία της Αγαπημένης Συντρόφου της Ζωής του της Έλενας ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ Βράδυ μας είπε πολλά για πολλούς ξετυλίγοντας το κουβάρι της Αριστεράς σε Κέρκυρα και Ελλάδα τις περιπέτειες της οποίας έζησε στο Πετσί του Εικόνες Χαράς Πίκρας Απογοητεύσεων Αλλά και Ελπίδα και Πίστη ότι Κάτι Καλύτερο θα γίνει παρά τη μικροψυχια και την μιζέρια όσων δεν μπορούσαν να δούμε Ένα καλύτερα Αυριομεσα από Καινούργια Πράγματα που θα έρθουν Περάσανε από το λόγο του Εκείνο το βράδυ Μαθαίνοντας Το Θάνατο του Περάσανε από Μπροστά μου όλες μας οι Κοινές Περπατήσεις στην Αριστερά Από το 1974 Στα γραφεία στα πέτρινα χρόνια των Χαμηλών Ποσοστών Στη Γένοβα όπου ξενυχτισαμε το βράδυ πριν από την Επιστροφή μας Ελέω Μπερλουσκόνι όπου άκουσα ιστορίες Από τις Φυλακές και τις Εξορίες στη καμπίνα που Μοιραζόμαστε Την μετέπειτα κοινή πορεία αλλά και την Αγωνία του και τους Αγώνες του για τουςΝεκρους του Λαζαρέτο Κλπ
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΊΛΗ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕΣ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΣΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΟΣΑ ΕΙΠΑΜΕ ΜΑΖΥ ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΙΛΙΚΡΝΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΟΥ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΣΥΝΤΡΟΦΕ
Ξανθή Παπαναστασίου (Σωματείο Λαζαρέτο)
Ο λατρεμένος αντιπρόεδρος του σωματείου ΛΑΖΑΡΕΤΟ αγωνιστής της εθνικής αντίστασης ΦΙΛΗΣ ΚΟΡΩΝΑΚΗΣ έβαλε μία τελεία στην διαρκή δράση του για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την απόδοση τιμής στους αδικοχαμένους συντρόφους του, που έμειναν σκοτωμένοι από βόλια Ελλήνων συνεργατών πάνω στο νησάκι της θλίψης Λαζαρέτο την περίοδο του Εμφυλίου.
Γεννημένος τον Ιούλιο του 1925 δεν άφησε περιθώρια λησμονιάς και χαλάρωσης για τους τρόπους διεκδίκησης του τόπου εκτέλεσης σαν μνημείο που χρειάζεται προστασία από την πολιτεία και τους έντιμους πολίτες. Αγωνίστηκε πιέζοντας τους ντόπιους φορείς να αναγνωρίσουν πόσο σημαντικό είναι να διατηρείς και τιμάς την μνήμη αυτών που πολέμησαν για την ελευθερία και την δημοκρατία.
Το Σωματείο ΛΑΖΑΡΕΤΟ πενθεί τον αγαπημένο Φίλη μας και υπόσχεται ότι όσο υπάρχει θα αγωνίζεται για τους σκοπούς που έγινε.
Κατίνα Βλάχου (συγγραφέας)
Λυπάμαι πολύ! Και η Κέρκυρα λυπάται πολύ!
Με πολύ κόπο φύτεψε ελπίδες το χειμώνα
Είπε, θ’ ανθίσουν άνοιξη και δε θα μαραθούν
Τις μέρες του τις ξόδεψε σε τίμιον αγώνα
Και τώρα φεύγει ελπίζοντας άλλοι ν’ ακολουθούν