Δευτέρα 14 Ιουνίου, ώρα 14.15. Το αυτοκίνητο με κρατικές πινακίδες (της παρακείμενης Περιφέρειας έμαθα μετά συζητώντας με γείτονα καταστηματάρχη ) σταθμευμένο πάνω στη διάβαση πεζών απέναντι από το 1ο-5ο Γυμνάσιο.
Για λίγο φαντάζομαι αρχικά. Περνάει ένα δεκάλεπτο, ένα τέταρτο, μισή ώρα. Το αυτοκίνητο εκεί. Σταθερά παρκαρισμένο, χωρίς κλήση στο παρμπρίζ, χωρίς ενόχληση καμιά. Αν κάποιος από τους καταστηματάρχες της περιοχής είχε τολμήσει να σταματήσει έστω για 5λεπτο, η κλήση θα ήταν βεβαία, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Το εξοργιστικό στην υπόθεση δεν είναι μόνο ότι παρκάρουν όπου θέλουν, όταν θέλουν επειδή απλά μπορούν, καταπατώντας κώδικες οδικής κυκλοφορίας και κοινωνικής συμπεριφοράς. Είναι και ότι λίγα μέτρα, στην κυριολεξία, παρακάτω, έξω ακριβώς από το κτήριο της Περιφέρειας, υπάρχει άπλετος χώρος για να σταθμεύουν τα αυτοκίνητα.
Φρόντισαν οι εντός του κτηρίου να αποκλείσουν με αλυσίδες και απαγορευτικές πινακίδες το χώρο δεξιά (Μαντζάρου) και αριστερά (Στ. Δεσύλλα) για τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα καθώς κι εκείνα των αντιπεριφερειαρχών και λοιπών αξιωματούχων. Υπάρχει άδεια, δεν υπάρχει άδεια; Κανείς δεν ξέρει αφού σε καμία πινακίδα δεν αναγράφεται η σχετική απόφαση (Περιφερειακού ή δημοτικού συμβουλίου).
Αλυσίδες για να χωρίζουν τα αυτοκίνητα των αξιωματούχων, από εκείνα του πόπολου. Χωρίς να σκεφτούν ότι στερούν θέσεις, αναγκαίες για τη λειτουργία της πόλης, των επιχειρήσεων, των Κερκυραίων και των επισκεπτών.
Οι φωτογραφίες αδιάψευστος μάρτυρας του άδειου παρκινγκ της Περιφέρειας και του αυτοκινήτου σταθμευμένου μακαρίως στην παρακείμενη διάβαση. Εμείς λοιπόν δεν έχουμε να παρκάρουμε, κι εκείνοι αφήνουν κενές τις θέσεις που δέσμευσαν και παρκάρουν σε διαβάσεις και στροφές. Δίκαιο δεν είναι;
Κ.Κ.