Παράλληλα με τη σημαντική επιβάρυνση του περιβάλλοντος από την κλιματική αλλαγή, τις τελευταίες δεκαετίες επιβεβαιώνονται οι θεωρίες που κάνουν λόγο για σοβαρό κίνδυνο όχι μόνο της χλωρίδας, αλλά και της πανίδας του πλανήτη μας.
Ο λόγος για χιλιάδες είδη ζώων που είτε επειδή οι άνθρωποι αποικούν στο φυσικό περιβάλλον που διαβιούν εδώ κι χιλιετίες, είτε επειδή ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τους πόρους αυτού, καταλήγουν να παλεύουν με την εξαφάνιση. Αρκετά είδη είναι αυτά που ήδη έχουν χάσει τη μάχη.
Μπορεί η επανάσταση της πληροφορικής να έχει περιορίσει σε ένα βαθμό τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, αφού ο άνθρωπος χρειάζεται λιγότερους πόρους και μπορεί να εκτελέσει πολλές καθημερινές δραστηριότητες μέσω διαδικτύου, ενώ πλέον χρησιμοποιούνται υλικά που έχουν μικρότερη επίδραση στη φυσική ισορροπία. Ωστόσο, τώρα βλέπουμε την αποτύπωση των λαθών των προηγούμενων δεκαετιών. Και αυτό θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, αν δεν ληφθούν δραστικές αποφάσεις και μέτρα.
Σημειώνεται ότι είναι τρεις οι κατηγορίες που η αρμόδια Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης καθορίζει σχετικά με τον κίνδυνο για πιθανή εξαφάνιση κάποιου είδους πανίδας. Αυτές είναι για τα είδη ζώων που βρίσκονται σε κρίσιμη απειλή, στα είδη πανίδας που είναι απλώς απειλούμενα χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία (ακόμη), σε εκείνα που είναι απειλούμενα, καθώς και σε αυτά που είναι εκτεθειμένα προς εξαφάνιση.
Σύμφωνα λοιπόν με δεδομένα από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, από επιστήμονες που εξάντλησαν τα δεδομένα για να ανακαλύψουν σχετικά είδη, 23 από αυτά δεν έδωσαν κανένα δείγμα ύπαρξης και πλέον θεωρούνται εξαφανισμένα.
Κάθε ένα από αυτά, σύμφωνα με τη σχετική υπηρεσία άγριας πανίδας της χώρας, αντιπροσωπεύει μία νέα σημαντική απώλεια για την κληρονομιά και την πανίδα όλου του πλανήτη. Όπως προειδοποιούν, επίσης, θέμα χρόνου είναι να συνεχιστεί με τον ίδιο τρόπο η ιστορία και να καταλήξουμε σε νέα παρόμοια περιστατικά, με τη φύση να γίνεται όλο και πιο φτωχή χρόνο με τον χρόνο.
Όπως ανέφερε, πιο συγκεκριμένα, η Υπηρεσία Ιχθύων και Άγριας Πανίδας, 11 είδη πουλιών, 8 είδη μυδιών του γλυκού νερού, 2 είδη ψαριών, ένα είδος νυχτερίδας κι ένα είδος φυτού έχουν εκλείψει από προσώπου Γης και δεν υπάρχει πλέον καμία ελπίδα για περαιτέρω εμφάνιση κάποιου από αυτά τα είδη στο μέλλον.
Παράλληλα, καλεί σε αφύπνιση για το μέλλον, αφού η πανίδα αποτελεί κομμάτι της φύσης για το οποίο ο άνθρωπος ελάχιστα έχει μεριμνήσει άμεσα, ακόμα και τη σήμερον ημέρα, που όλοι είμαστε σαφώς πιο ευαισθητοποιημένοι σε σχέση με το παρελθόν.
Ο γεωγραφικός χώρος παίζει αρκετά σημαντικό ρόλο για την εξαφάνιση των ειδών. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός οτι έντεκα από τα 23 είδη που θεωρούνται εξαφανισμένα κατοικούσαν στη Χαβάη. Το συγκεκριμένο νησί είναι ιδιαιτέρως απομονωμένο, στη μέση του Ειρηνικού ωκεανού. Ουσιαστικά, για τα εν λόγω είδη δεν υπήρχε κάποια διέξοδος για μετανάστευση, οπότε αφού για δεκαετίες δεν εντοπίστηκαν πουθενά στο νησί, είναι αρκετά ασφαλές να θεωρούνται εξαφανισμένα.
Ένα από τα πιο γνωστά είδη που εξαφανίστηκαν είναι εκείνο του δρυοκολάπτη. Η τελευταία φορά που το συγκεκριμένο είδος δρυοκολάπτη εθεάθη, μάλιστα, ήταν πριν από σχεδόν 80 χρόνια, με τις ελπίδες για νέα εμφάνισή του πλέον να είναι απειροελάχιστες.
Πέρα από τον δρυοκολάπτη, ένα ωδικό πτηνό (το αποκαλούμενο και Μπάχμαν), αποτελεί κι εκείνο παρελθόν από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αφού δεν έχει υπάρξει εμφάνισή του από το 1962 στη χώρα. Τελευταία καταγραφή του ενδημικού αυτού είδους παγκοσμίως είχε γίνει το 1981 στο κοντινό νησί της Κούβας.
Αυτά τα δύο ζώα, ο δρυοκολάπτης και το ωδικό πτηνό του Μπάχμαν, είχαν σημειωθεί ως «είδη υπό εξαφάνιση» ήδη από το 1967 από τη σχετική υπηρεσία, με τους φόβους πλέον να επιβεβαιώνονται.
Βεβαίως, η λίστα με τα είδη υπό εξαφάνιση δεν είχε μόνο αρνητικά γεγονότα. Υπήρχαν και κάποιες θετικές εξελίξεις σχετικά με την ύπαρξη και την επιβίωση των ειδών. Συγκεκριμένα, 54 είναι τα είδη που αφαιρέθηκαν από την «προστατευόμενη» κατάσταση, αφού ο πληθυσμός τους αυξήθηκε σημαντικά και πλέον δεν πιστεύεται ότι μπορεί να εξαφανιστούν μέσα στα επόμενα χρόνια. Στη λίστα, συνολικά, παραμένουν περισσότερα από 1.600 ζώα, με την ελπίδα να αφαιρεθούν όσο περισσότερα γίνεται τα επόμενα χρόνια.