Η πανδημία και οι οικονομικές επιπτώσεις της, αναμφίβολα είναι το θέμα που απασχολεί και θα απασχολεί επί μακρόν τις κοινωνίες. Οι συνέπειες της πανδημίας στην οικονομία, θα επηρεάσουν με τη σειρά τους την κοινωνική μας ζωή, σε όλες της τις εκφάνσεις. Κατ΄ επέκταση κι αναλογία, επηρεάζεται και η πολιτική ζωή στην χώρα μας. Κι αυτό θα γίνει πιο έντονα διακριτό, όσο πιο μεγάλη θα είναι η ύφεση που θα αφήσει πίσω της η πανδημία. Όσο καθυστερήσει να μας εγκαταλείψει, τόσο μεγαλύτερα, συνθετότερα και πολυπλοκότερα θα είναι , κατά γενικήν ομολογία, και τα προβλήματα.
Η επανεκκίνηση της οικονομίας, που θα είναι αναγκαία, θα αναδείξει την εικόνα του προβλήματος δεδομένου ότι η επιδοματική πολιτική και οι κάθε είδους… επιχορηγήσεις στο πλαίσιο της στήριξης της επιχειρηματικότητας και της κοινωνικής συνοχής , στη διάρκεια της πανδημίας, θα αποτελέσουν παρελθόν. Ήδη, αυτή η αλλαγή στην μετά πανδημία εποχή, συζητείται στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ΕΚΤ.
Τούτων, δοθέντων, είναι πλέον σαφές ότι η πανδημία δημιουργεί και ένα νέο πολιτικό σκηνικό, όπως ακριβώς συνέβη με τα μνημόνια. Από το 2010, δημιούργησαν ένα νέο πολιτικό σκηνικό μέχρι και το 2019, που ουδείς το φανταζόταν, κατά την περίοδο της οικονομικής ευδαιμονίας. Η πανδημία αποτελεί ένα ιστορικό παγκόσμιο γεγονός και μόνο ως τέτοιο μπορεί να καταγραφεί και να εκτιμηθεί. Και ως ιστορικό γεγονός ανατρέπει και αναδιαμορφώνει λογικές και καταστάσεις, όπως έγινε και με άλλα αναλόγου επιπέδου γεγονότα, είτε αυτά αφορούσαν πολέμους, είτε για παράδειγμα την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και του υπαρκτού σοσιαλισμού, είτε την οικονομική κρίση του 2009.
Η μετά πανδημία περίοδος – στην οικονομία
Όταν τεθεί υπό έλεγχο η πανδημία, η ελληνική οικονομία θα βρίσκεται σε μια κατάσταση που θα έχει αρκετές ομοιότητες με αυτή στην οποία βρέθηκε το 2010. Παρότι αρκετές διαρθρωτικές μακροοικονομικές ανισορροπίες έχουν τώρα, σε σχέση με τότε, αποκατασταθεί και η σημερινή κρίση δεν έχει επηρεάσει αρνητικά όλους τους τομείς της οικονομίας, εν τούτοις, στο 2021, το δημόσιο χρέος προβλέπεται να ξεπεράσει το 210% του ΑΕΠ, και η ανεργία να αγγίζει το 20%. Το Εμπορικό Έλλειμμα, βαίνει συνεχώς διευρυνόμενο. Το Έλλειμμα Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών ξεπερνάει το 7% ΑΕΠ. ΟΙ Ασφαλιστικές Δαπάνες σε ύψη ρεκόρ…, κι ωσάν να μην έφταναν όλα τούτα, η Ενεργειακή Κρίση, εξανεμίζει οικογενειακούς, επιχειρηματικούς και κρατικούς προϋπολογισμούς…, Ανατρέπει…, κάθε ευοίωνη πολιτική πρόβλεψη…
Σ αυτό το κλίμα η οικονομική εξάρτηση από την ΕΕ θα είναι πιο έντονη από ποτέ. Υπενθυμίζεται ότι, πριν την πανδημία και την αναμενόμενη εισροή πόρων από το νεοϊδρυθέν Ταμείο Ανάκαμψης, το 70% του ελληνικού δημοσίου χρέους παρακρατούνταν από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ενώ οι ποσοτικές πολιτικές της ΕΚΤ εξακολουθούν να είναι απαραίτητες τόσο για το τραπεζικό σύστημα όσο και για την κάλυψη των δημοσιονομικών αναγκών της χώρας.
Μ αυτά τα δεδομένα, εύλογα γεννάται το ερώτημα…, πως θα αντιδράσουν οι διεθνείς αγορές χρήματος, όταν οι παραπάνω διευκολύνσεις από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς σταματήσουν, αφού λειτουργούν μόνον εφ όσον διαρκεί η πανδημία…;;;
Το ερώτημα είναι πώς…, και ποιοι…, θα διαχειριστούν την μετά πανδημία κατάσταση και ποιο, θα είναι το πολιτικό σκηνικό που θα κληθεί να διαχειριστεί των παραπάνω περιγραφείσα οικονομικό-κοινωνική κατάσταση…
ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Ο σημερινοί πρωταγωνιστές στο πολιτικό μας σκηνικό, είναι η Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ αξιωματική αντιπολίτευση, το ΚΙΝΑΛ, ως τρίτο κόμμα ψάχνει να χαράξει πορεία με νέα ηγεσία και για το οποίο ερίζουν, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ως κύριοι πόλοι του νέου δικομματισμού…, κι έπονται τα εκ δεξιών και εξ αριστερών κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης.
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ / Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει ξεκαθαρίσει πως στοχεύει και πάλι στην κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, ανεξάρτητα από το πότε θα στηθούν οι κάλπες. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός, δικαιολόγησε δια της τεθλασμένης τη λογική του στόχου, εξηγώντας γιατί δεν βγαίνουν τα κουκιά του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει συγκυβέρνηση με το ΚΙΝΑΛ ή το ΜΕΡΑ 25 του Γιάνη Βαρουφάκη.
Μάλιστα, στην λίαν πρόσφατη συνέντευξή του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπαινίχθηκε το σενάριο επικράτησης του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ προκειμένου να υπάρξει βάση στο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ για προοδευτική διακυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ των δύο κομμάτων και πρόσθεσε: «Να το πω πολύ απλά: δεν βγαίνουν τα κουκιά. Ή αν έβγαιναν θα ήταν μια κυβέρνηση που δεν νομίζω ότι θα συγκινούσε πάρα πολύ το εκλογικό σώμα και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σας προσωποποιήσω τώρα το σχήμα το οποίο φαντάζομαι ότι μπορεί να κυβερνούσε τη χώρα σε αυτή την περίπτωση».
Με απλά λόγια, ο κ. Μητσοτάκης, γνωρίζοντας ότι η γαλάζια παράταξη έχει διαρροές προς κόμματα στην δεξιά της όχθη ευρισκόμενα, – όπως η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ του Κυριάκου Βελόπουλου, η οποία προσελκύει στην κάλπη της πολλούς από τους αρνητές της πανδημίας και αντιεμβολιαστές – , εύλογα ενδιαφέρεται για την τύχη του πολιτικού διακυβεύματος του κύριου αντιπάλου, του Αλέξη Τσίπρα, που είναι η ΠΡΟΟΔΣΕΥΤΙΚΉ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Εύλογα επίσης, η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, με αγωνία περιμένει τις εκλογές στο ΚΙΝΑΛ, καθώς θα ήθελε μια φίλα προς αυτήν προσκείμενη ηγεσία, για να έχει έναν σύμμαχο συγκυβέρνησης καθώς οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική…
ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ / Η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πολιτεύεται με στόχο…, ‘’έστω και με μια ψήφο πρώτο κόμμα’’ για να αποσπάσει την πρώτη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και να βρει συμμάχους το ΚΙΝΑΛ και το ΜΕΡΑ 25, στο πλαίσιο της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
Είναι όμως εφικτός ο στόχος του Αλέξη Τσίπρα; Η μέχρι τούδε πολιτική εμπειρία απέδειξε, πως ελάχιστοι στην πλατεία Κουμουνδούρου, ασπάζονται το άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία, που πρεσβεύει κι ευαγγελίζεται ο Αλέξης Τσίπρας. Οι ψηφοφόροι που ανέδειξαν το ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, βρήκαν κλειστές πόρτες στο κόμμα και αισθάνονται σαν ‘’πολιτικοί πρόσφυγες’’, όπως ευφυώς λένε παλιοί κοινοβουλευτικοί… δεν είναι τυχαίο, που πολλοί ισχυρίζονται πως στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ, δεν θα αναδειχτεί μόνον νέος πρόεδρος στο κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά θα μετρηθεί και η δυναμική του Αλέξη Τσίπρα, στον χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς…
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, καλείται πλέον να πειστεί πως η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΉ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ή ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΈΡΝΗΣΗ, δεν επιτυγχάνονται με διαταγές ή εκκλήσεις. Γεννιούνται και καλλιεργούνται μέσα στην κοινωνία.
Στο δρόμο προς το 3ο Συνέδριο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, οφείλει να αναλύσει και να προβληματιστεί, στο ΠΩΣ… και ΓΙΑΤΙ…, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει υποψήφιο πρόεδρο στο μεγαλύτερο και ιστορικότερο σωματείο της χώρας, τον ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΘΗΝΩΝ…, ξεπερνάμε στους υπόλοιπους συλλόγους και επαγγελματικά σωματεία.
Παράλληλα, δεν είναι διόλου τυχαίο…, πως από το 2012 μέχρι σήμερα, είτε ως αξιωματική αντιπολίτευση, είτε ως κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που είναι η πρώτη εξουσία και κοντά στον λαό ευρισκόμενη, έχει μηδενική παρουσία…
Τούτων, όλων των ανωτέρω δοθέντων, πολιτικοί πρωταγωνιστές και κομπάρσοι, θα πολιτευτούν σε μια περίοδο με πολλά και σύνθετα προβλήματα της κοινωνίας και η όποια κυβέρνηση θα βγει με απλή αναλογική…, οπότε οι πολιτικοί ρόλοι θα μοιραστούν αναλογικά και σε πολλούς…,