Ο Κ. Παγκράτης, η περιφερειάρχης και το Λαζαρέτο

Παλιός γενναίος δικηγόρος είναι ο εικονιζόμενος στη φωτογραφία Κερκυραίος.

Δεν είναι πια εν ζωή, μα σίγουρα θα τον θυμούνται με εκτίμηση πολλοί συμπολίτες μας, είτε επισκέπτονταν το δικηγορικό του γραφείο απέναντι από πασίγνωστο βιβλιοπωλείο στο ιστορικό κέντρο της πόλης είτε όχι. Είτε ψήφιζαν κάποιο συντηρητικό κατά την ορολογία της εποχής μας πολιτικό κόμμα, όπως συνήθως εκείνος, είτε κάποιο άλλο, ας πούμε πιο προοδευτικό, λίγο ή πολύ, κόμμα, είτε το Κομμουνιστικό Κόμμα. Δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που τον θυμούνται ακόμη να μιλά με πολύν σεβασμό και δέος μερικές φορές, πάντα με σεμνότητα, για τη μαρτυρική νησίδα Λαζαρέτο και όσους άδικα υπέφεραν ή κι έχασαν τη ζωή τους εκεί τα χρόνια πριν λήξει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και λίγο μετά.

Κώστας Παγκράτης είναι το όνομά του. Άφοβος. Έτσι τον έχουν περιγράψει μελλοθάνατοι των φυλακών της Κέρκυρας, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ, που γλίτωσαν παρά τρίχα την εκτέλεση στο Λαζαρέτο από κρατικά πυρά τα χρόνια 1947-1949.

Αυτός είναι, κατά πάσα βεβαιότητα, το πρόσωπο στο οποίο αναφέρθηκε την περασμένη Κυριακή στο Λαζαρέτο ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας Δημήτρης Κουτσούμπας, όταν μίλησε μεταξύ άλλων για έναν «άφοβο» δικηγόρο του νησιού με συντηρητικές πολιτικές απόψεις, εκθειάζοντας την ανθρωπιά, την αγωνιστικότητα και τα δημοκρατικά αισθήματα του κερκυραϊκού λαού και, ειδικότερα, τις αρετές του αυτές στη «μαύρη» περίοδο των εκτελέσεων αγωνιστών του στο Λαζαρέτο.

Όντως έχει σωθεί γραπτή μαρτυρία-εγκώμιο φυλακισμένου στην Κέρκυρα μελλοθάνατου αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης για τον «άφοβο δικηγόρο Παγκράτη».

Τον Κώστα Παγκράτη, που ο ανιψιός του πρόεδρος της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών Περικλής Παγκράτης, αν και μη κομμουνιστής κι αυτός, πριν από λίγες εβδομάδες υποδέχθηκε στο Μουσείο Σολωμού με ιδιαιτέρως τιμητικά λόγια και ξενάγησε με χαρά και με όλη την παραδοσιακή επτανησιακή ευγένεια τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του Κόμματος αυτού Θανάση Παφίλη.

Το όνομα του Κώστα Παγκράτη, λοιπόν, μας ήρθε σήμερα στον νου. Μαζί με εκείνο ενός Μακεδόνα περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων, νυν αντιπεριφερειάρχη Φλώρινας, πάλι με τη σημαία της Νέας Δημοκρατίας. Αναφερόμαστε στον Σωτήρη Βόσδου που τοποθετήθηκε τα χρόνια 2004-2009, πριν προβλεφθούν οι περιφερειακές εκλογές, περιφερειάρχης στα νησιά μας.

Τα δύο αυτά ονόματα ήλθαν στον νου μας σήμερα, καθώς «παρακολουθούσαμε» την υλοποίηση του προγράμματος της εορταστικής εκδήλωσης «προς τιμήν της Εθνικής Αντίστασης» του λαού μας τα κατοχικά χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που οργάνωσε στην πόλη της Κέρκυρας η Επτανήσια περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων Ρόδη Κράτσα.

Πώς γίνεται;

Πώς;

Πώς μπορούν, αλήθεια, να εορτάζουν υποτίθεται την Εθνική Αντίσταση του λαού της Κέρκυρας και της Επτανήσου αποσιωπώντας τελείως, γυρίζοντας τόσο προκλητικά την πλάτη στην πιο εμβληματική πλευρά της μεγαλειώδους Αντίστασης των προγόνων μας, κάνοντας χωρίς συστολή πως ξεχνούν ολότελα τη μαρτυρική νησίδα Λαζαρέτο, την οποία μπορούσαν λίγο πιο πέρα από το Νέο Φρούριο, όπου εκατέθεσαν στεφάνια, να την ατενίζουν κιόλας;

Αυτά αναρωτηθήκαμε!

Μα ούτε μια φευγαλέα λέξη, τυπικά έστω, για το στρατόπεδο συγκέντρωσης που είχαν φτιάξει στο Λαζαρέτο οι Ιταλοί κατακτητές φυλακίζοντας βάρβαρα εκεί εκατοντάδες διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων -και ακόμη και πρώην μπλεγμένους στα δίχτυα της μεταξικής δικτατορίας νέους, όπως με γενναιότητα επισήμανε πριν από μία εβδομάδα αρχηγός πολιτικού κόμματος- Κερκυραίους, άλλους Επτανήσιους, άλλους Έλληνες, αντιστασιακούς;

Ποιους στοιχειώνει, άραγε, το Λαζαρέτο;

Κτίρια που σαπίζουν

Ο τοποθετημένος με απόφαση της Νέας Δημοκρατίας πρώην περιφερειάρχης Σωτήρης Βόσδου, αν και μη Επτανήσιος, είχε αποδώσει τιμή στη νησίδα που με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού της ΝΔ το 1992 Άννας Ψαρούδα – Μπενάκη αποτελεί από τότε, πέραν των άλλων, μνημείο της Εθνικής Αντίστασης. Είχε ενισχύσει τις προσπάθειες του Δήμου Κέρκυρας και του τότε δήμαρχου υποστηριζόμενου από το ΠΑΣΟΚ Σωτήρη Μικάλεφ να φτιαχτεί επιτέλους στη νησίδα, όπως προβλέπεται άλλωστε από σχετικές αποφάσεις και ήθελε και ο Κώστας Παγκράτης, Μουσείο αντάξιο της Ιστορίας της.

Ξέρετε, στα κατασκευασμένα από τότε κτίρια που έχουν αφεθεί να σαπίζουν, εκτεθειμένα και στο έλεος βανδάλων που λεηλάτησαν τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό τους!

Στα κτίρια εκείνα για τα οποία η συμπολίτισσα Μαριλένα Κοσκινά έχει από τότε παραδώσει μιαν υπέροχη Μουσειακή Μελέτη για την ανάδειξη και την απόδοση τιμής στους προγόνους μας αγωνιστές της Αντίστασης της Κέρκυρας, της Επτανήσου, της Ελλάδας όλης, που υπέφεραν ή κι εκτελέστηκαν εκεί τα «μαύρα» χρόνια της Κατοχής και τα πρώτα μεταπολεμικά!

Τι κάνει επ’ αυτών, άραγε, η επιλεγείσα επίσης με απόφαση του ιδίου πολιτικού κόμματος ως υποψήφια περιφερειάρχης Ρόδη Κράτσα, η Επτανήσια σημερινή περιφερειάρχης, που επίσης αντικρίζει μάλιστα από το γραφείο της θέλει-δεν θέλει κάθε μέρα, όποτε βρίσκεται στο γραφείο της τέλος πάντων, το Λαζαρέτο;

Πώς και δεν το έχει, καν, επισκεφτεί;

Πώς έχει αρνηθεί μάλιστα όχι απλώς να κάνει οτιδήποτε για το Λαζαρέτο ή και να παραστεί σε εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στη νησίδα, αλλά προ ημερών ακόμη επροτίμησε, εμπόρεσε καλύτερα, να μην απαντήσει στοιχειωδώς οτιδήποτε, με λίγην έστω επτανησιακή ευγένεια, σε πρόσκληση να παραστεί σε ανάλογη εκδήλωση με ομιλητή αρχηγό πολιτικού κόμματος στο Λαζαρέτο, ενώ, αντιθέτως, η δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας Μερόπη Υδραίου ανταποκρίθηκε στην ίδια πρόσκληση, έδωσε το «παρών» κι εσυζήτησε στο Λαζαρέτο για την ιστορικότητα της νησίδας με τον ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας Δημήτρη Κουτσούμπα που εξήρε χωρίς κομματικές διακρίσεις τον ηρωισμό του κερκυραϊκού και επτανησιακού λαού την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης σ’ αυτή τη νησίδα-στρατόπεδο αιχμαλώτων του μουσολινικού φασισμού;

Πώς;

Αποτελεί άραγε το Λαζαρέτο για κάποιους – και για ποιους- νησίδα που προκαλεί εκνευρισμό, απέχθεια, αναστάτωση, κάθε είδους δυσαρέσκεια και περιφρόνηση ή και ακόμη, μέσω της τόσης αποσιώπησης και εγκατάλειψης, χλευασμό;

Πώς, επίσης, ένας τόσο αξιόλογος άνθρωπος του τόπου με ιστορικές έρευνες και γνώσεις στο ενεργητικό του, εκπαιδευτικός των παιδιών μας μάλιστα, όπως αυτός που η ίδια η περιφερειάρχης Ρόδη Κράτσα επέλεξε για να εκφωνήσει τον «πανηγυρικό» της ημέρας στις σημερινές εκδηλώσεις «προς τιμήν της Εθνικής Αντίστασης», στη μακροσκελή και ωραία κατά τα άλλα ομιλία του, στο πνεύμα της ημέρας, δεν έβγαλε άχνα για το Λαζαρέτο, δεν επρόφερε καν για μία φορά για μία στιγμή, έστω φευγαλέα, τη λέξη Λαζαρέτο;

Τι φωταγωγούν;

Εκδήλωση με δεήσεις, σημαιοστολισμούς και φωταγωγήσεις που εξαιρούσαν το -αιώνια φωτεινό όμως σαν Φως που Καίει- σκοτεινιασμένο, χωρίς έναν τεχνητό πυρσό έστω συμβολικά τέτοια μέρα, Λαζαρέτο. Για να ξορκίσουν όχι μόνο την Εθνική Αντίσταση, αλλά για να ξορκίσουν, αν όχι να αφορίσουν, κάθε τι που θυμίζει Αντίσταση. Αυτό θαρρείς πως οργάνωσε η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων! Θυμιατά ιερά ελιβάνιζαν εξάλλου προς το Λαζαρέτο, αποσιωπώντας το, λες και ήταν λέξη απαγορευμένη.

Το Λαζαρέτο. Αυτό όφειλαν, πριν απ’ όλα, να βρουν τρόπο συμβολικά σήμερα, απόψε, να φωταγωγήσουν!

Μα είναι δυνατόν στην Κέρκυρα την τόσο βάρβαρα, λες και ήταν ίδια η Μόσχα, χτυπημένη από το φασιστικό-ναζιστικό τέρας να μιλάμε για Εθνική Αντίσταση και, θαρρείς και νιώθουν κάποιοι από εμάς κάποιαν ενοχή, να κλείνουν τα μάτια, ολότελα μάλιστα, στη βαρβαρότητα του ιταλικού στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Λαζαρέτο, όπου υπέφεραν Κερκυραίοι, άλλοι Επτανήσιοι, άλλοι Έλληνες, αδιακρίτως της προμεταξικής κομματικής τους προτίμησης, επειδή αποτίναξαν τη λέπρα του ραγιαδισμού και ύψωσαν το ανάστημά τους στον κατακτητή;

Ποιους στοιχειώνει, άραγε, το Λαζαρέτο;

Φυσικά δεν πρόκειται για κάποια νέα πολιτική της Νέας Δημοκρατίας ή του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, διαφορετική υποτίθεται από την παλαιότερη πολιτική του Κόμματος αυτού, που δήθεν ενστερνίστηκε κι εφαρμόζει ειδικά, τώρα, η περιφερειάρχης. Τολμούμε με βεβαιότητα να πούμε πως η στάση της δεν ανταποκρίνεται ούτε καν στα δημοκρατικά αισθήματα μεγάλου μέρους των συμβούλων του συνδυασμού της, πέραν βεβαίως του ότι αντιστρατεύεται τα δημοκρατικά αισθήματα των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, ορισμένοι από τους οποίους είχαν τότε στο Λαζαρέτο δικούς τους ανθρώπους, προγόνους με παρόμοιες εκλογικές-ιδεολογικές προτιμήσεις. Ο υποστηριζόμενος από τη ΝΔ πρώην Νομάρχης Κέρκυρας Στέφανος Πουλημένος έχει θυμίσει ότι έγκλειστοι από τον κατακτητή στο Λαζαρέτο είχαν βρεθεί και τέτοια γνωστά πρόσωπα του κεντροδεξιού πολιτικού χώρου, όπως ο Γρηγόρης Δαφνής και ο Κώστας Δαφνής.

Ο τελευταίος, μάλιστα, έχει αφήσει ως παρακαταθήκη πολύτιμες γραπτές μαρτυρίες για όσα ετράβηξαν ηρωικά οι κρατούμενοι αντιστασιακοί στο Λαζαρέτο και, προφανώς, εκτιμούσε τόσο ο Κώστας Παγκράτης το 1948 ώστε να υπερασπιστεί ΕΑΜίτες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και συνεκτίμησε, μην μπορώντας να τα αγνοήσει άλλωστε, η υπουργός Πολιτισμού Άννα Ψαρούδα – Μπενάκη δεκαετίες μετά, το 1992, ανακηρύσσοντας το Λαζαρέτο, μεταξύ άλλων, Μνημείο Εθνικής Αντίστασης, όπως είχε ζητηθεί. Ο Κερκυραίος βουλευτής της ΝΔ Στέφανος Γκίκας αν δεν κάνουμε λάθος έχει εκφράσει, εξάλλου, τη σαφή συμφωνία του με εκείνη την απόφαση του 1992.

Ο συντηρητικών πολιτικών απόψεων γενναίος δικηγόρος Κώστας Παγκράτης, που το 1948 είχε υποστηρίξει νομικά με σθένος πολιτικούς κρατούμενους στις φυλακές, ενώ τους προόριζαν για εκτέλεση στο Λαζαρέτο, επρόλαβε κι εχειροκρότησε εκείνη την απόφαση το 1992. «Έφυγε» από τη ζωή το 2000 σε ηλικία 96 ετών. Για εκείνον το Λαζαρέτο ήταν προ πολλού ιερός Ιστορικός Τόπος. Τον Ιούνιο του 1948, εν μέσω εκδηλώσεων οργής του κερκυραϊκού λαού για την τόση αδικία που χτύπαγε τους αγωνιστές και το τόσο θανατικό στο Λαζαρέτο, υπεράσπισε σαν γιους του στο Κακουργιοδικείο Κέρκυρας έξι μελλοθάνατους ΕΑΜίτες, μεταξύ των οποίων τον εκτελεσμένο στο Λαζαρέτο, οκτώ περίπου μήνες αργότερα, Γιώργο Διαβάτη. Τις 27 Σεπτέμβρη 1947 οι άδικα φυλακισμένοι και μελλοθάνατοι είχαν γιορτάσει στο προαύλιο της φυλακής την έκτη επέτειο της ίδρυσης του ΕΑΜ. «Ζήτω το ΕΑΜ» είχε αντιλαλήσει το προαύλιο ως όλη την πόλη της Κέρκυρας και μαζί τους στις συνοικίες εφώναζαν την ίδια ημέρα το ίδιο σύνθημα αμέτρητοι Κερκυραίοι, σύμφωνα με διηγήσεις, αψηφώντας την τρομοκρατία και τη βία κρατικών οργάνων και του ΕΔΕΣ Ηπείρου εις βάρος του λαού, που είχαν φέρει άλλωστε από νωρίς στο πλευρό του ΕΑΜ και τον πρώην κεντροδεξιό βουλευτή Δημήτρη Ζυμάρη – Ζερβό. Οπλισμένοι με γκλομπς σαράντα φύλακες είχαν ορμήσει με λύσσα στους φυλακισμένους, ως αντίποινα, συνεχίζοντας το έργο τους με βασανισμούς. Οι κρατούμενοι, ενώ είχαν υποβάλει μήνυση για όλα αυτά στον διευθυντή και σ’ άλλους ιθύνοντες, βρέθηκαν κατηγορούμενοι κιόλας για δήθεν στάση και… δολοφονική επίθεση. «Έκανε θερμή υπεράσπιση ο άφοβος δικηγόρος Παγκράτης» και «στο τέλος της δίκης οι κρατούμενοι τον συγχάρηκαν ιδιαίτερα», διέσωσε μεταξύ άλλων, γι’ αυτήν ειδικά τη δίκη, ο μελλοθάνατος Λάμπρος Κασσελούρης στο βιβλίο του «Της Λευτεριάς οι Αθάνατοι».

Τι συμβαίνει λοιπόν σήμερα;

Γιατί αφήνουν το Λαζαρέτο στο έλεος της φύσης και βανδάλων που προσφάτως, καθώς φαίνεται, δεν άφησαν απείραχτο ούτε το κενοτάφιο του ηρωικού εκτελεσμένου εκεί τον Νοέμβρη του 1948 ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Νίκου Γόδα, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι μέλη της κερκυραϊκής Νεολαίας του ΚΚΕ χρειάστηκε να κάνουν προ ημερών ειδικές εργασίες φροντίδας σε αυτό;

Μα πώς δέχεται και ο Δεσπότης μας, ενώ ο προκάτοχός του τα κατοχικά χρόνια Μεθόδιος Κοντοστάνος το 1943 είχε κάνει μάλιστα ό,τι μπορούσε για να σώσει από το μένος των φασιστών και ισχυρών τοπικών συνεργατών τους πολλούς κρατούμενους στο Λαζαρέτο κομμουνιστές και άλλους πατριώτες της Εθνικής Αντίστασης και μαζί και την ιστορική εκκλησιά της νησίδας, να αδιαφορεί γι’ αυτή την ίδια την εκκλησιά, ενώ εξανέστη στο απίστευτο θέαμα αυτής της κάθε τόσο πλημμυρισμένης απροστάτευτης εκκλησιάς του 17ου-18ου αιώνα ο ηγέτης του Κόμματος των Ελλήνων κομμουνιστών και δήλωσε, προφανώς όχι επειδή είναι εγγονός παπά εκτελεσμένου από τους Ναζί, πως το ΚΚΕ θα φροντίσει και, μαζί με όλα τα άλλα τα χτισμένα σε παλιά ερείπια ιστορικά κτίρια που πλημμυρίζουν και σαπίζουν, θα σώσει και την εκκλησιά!

Το ΕΑΜ

Ποιους στοιχειώνει τόσο πολύ το Λαζαρέτο;

Και πώς η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων στην Κέρκυρα «ξέχασε» σήμερα να καλέσει για δυο λόγια, όπως έκανε για παράδειγμα η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου στη Σάμο, έναν εκπρόσωπο ή απόγονο αντιστασιακών του νησιού;

Φταίει τόσο πολύ το γεγονός ότι στο ιταλικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Λαζαρέτο, όπως άλλωστε και στις φυλακές της πόλης, υπερτερούσαν αριθμητικά, ήταν σαφώς πολύ περισσότεροι οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, συμπεριλαμβανομένων κατοπινά αδικοσκοτωμένων λαϊκών ηρώων όπως ο Νίκος Μπελογιάννης, που ήταν μέλη, στελέχη και φίλοι-υποστηρικτές του κυρίαρχου στην Κέρκυρα ΕΑΜ και του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας;

Επειδή εκεί ήταν κυρίως ΕΑΜίτες και κομμουνιστές κρατούμενοι, προφανώς, αυτό το τόσο προσβλητικό «γύρισμα της πλάτης» και σε όσους άλλους ανιδιοτελείς λαϊκούς αγωνιστές που δεν ήταν ΕΑΜίτες ή και κομμουνιστές και απλώς παράκουσαν τα κελεύσματα ηγετών αστικών κομμάτων για… παθητική δήθεν αντίσταση ή συνεργασία ακόμα και με τον κατακτητή εναντίον του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, όπως έκανε ακόμα χειρότερα ο καταδικασμένος μετά τον Πόλεμο για δοσιλογισμό διοικητής του 10ου Συντάγματος της Κέρκυρας, τότε, που το αποδιοργάνωσε καλώντας το να συνταχθεί με τον Φύρερ αντί για τον Ντούτσε!

Προς τι, πάλι όμως, η τόσο εξόφθαλμη, τόσο προκλητική περιφρόνηση στο ιερό Λαζαρέτο;

Τι είδους οικονομικά «τζάκια» και σκοτεινά πολιτικά υποτίθεται κέντρα με τη λογική που έκανε ισχυρούς τοπικούς παράγοντες την περίοδο της Κατοχής να συνεργαστούν με τον κατακτητή εις βάρος του λαού, αν όχι και δυνάμεις σαν εκείνες που πριν από μια δεκαπενταετία είχαν κάνει τις αστυνομικές αρχές να τεθούν σε συναγερμό για πιθανή απόπειρα εμπρησμού στο Λαζαρέτο, έχουν μένος σχεδόν εναντίον όσων η νησίδα αυτή αντιπροσωπεύει;

Μήπως θα επιτιμήσουν κιόλας ως «εκτός γραμμής» τον πρόεδρο της ένωσης πυροσβεστών του νησιού και του πολιτιστικού συλλόγου Ποταμού Νίκο Καραταράκη επειδή έχει φροντίσει το Λαζαρέτο με δράσεις καθαρισμού κι εσυνεργάστηκε πριν από λίγους μήνες με ανθρώπους διαφορετικών πολιτικών-εκλογικών προτιμήσεων για την υλοποίηση μέτρων αντιπυρικής προστασίας της νησίδας;

Τι είδους αλλεργία ή βασανιστικές σκέψεις προκαλεί το Λαζαρέτο στον Πρώτο Πολίτη των νησιών μας και σε οικείους κύκλους και δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για να μη σωριαστούν ιερά τείχη της νησίδας, ενώ εδώ και έναν χρόνο σχεδόν δηλώνει μέσω συνεργατών πως… μελετώνται κάποιες δράσεις με ανομολόγητον χρονικό ορίζοντα, αν είναι δυνατόν, το 2027!

Χαμηλά το κεφάλι

Ή μήπως η τόση απέχθεια προς το Λαζαρέτο που αντιπροσωπεύει την αδούλωτη ψυχή του λαού μας οφείλεται κυρίως στην όχι και τόσο ανομολόγητη επιθυμία πολλών ισχυρών κύκλων ο λαός να συνηθίζει να σκύβει το κεφάλι στις επιθυμίες-προσταγές κάθε λογής δυναστών του με ή χωρίς δημοκρατικόν μανδύα, να τιμά στην καλύτερη περίπτωση με κούφια λόγια προγόνους χωρίς ταυτότητα, να συμφιλιώνεται με το ψέμα και την αδικία, να μη μαθαίνει την αληθινή Ιστορία του, δηλαδή, ούτε στα μέρη ακριβώς εκείνα όπου ο Διονύσιος Σολωμός εστιγμάτισε με τον χειρότερο τρόπο τους αρνητές-ληθοβόλους της Ιστορίας του λαού κι εδίδαξε πως εθνικό είναι μόνο το αληθές!

Κι όλα αυτά, βέβαια, ενώ ο ηγέτης του ΚΚΕ δηλώνει από τα κόκκινα απ’ το αίμα, από πολύ παλιά, χώματά της νησίδας με τους 200 περίπου εκτελεσμένους αγωνιστές των μεταπολεμικών χρόνων που ζητωκραύγαζαν «Ζήτω ο ελληνικός λαός – Ζήτω το Κόμμα» ότι αυτή η νησίδα για πολλούς λόγους αποτελεί Μνημείο και ιερόν Ιστορικό Τόπο γενικά του λαού της Κέρκυρας, της Επτανήσου, της Ελλάδας, όπως και των κομμουνιστών. Όταν έχει ξεκαθαρίσει μάλιστα, αν ερμηνεύουμε ορθά όσα είπε, ότι εφόσον δεν υπάρξουν γρήγορα επίσημες πράξεις το ίδιο το ΚΚΕ μαζί με τον λαό θα αναλάβει -μακάρι ευχόμαστε αυτό να ταρακουνήσει όσους πρέπει και να προκαλέσει ευρύτερες λαϊκές συσπειρώσεις και κινητοποίηση και υπεύθυνων παραγόντων, γιατί όχι, ακόμη και της ΝΔ, αν όχι της ίδιας της κυβέρνησης- κατάλληλες δράσεις. Για τη διάσωση μνημειακών στοιχείων και την ανάδειξη της νησίδας και της Ιστορίας της ως ιερού ελληνικού Ιστορικού Τόπου. Η συμβολική κίνηση του Κόμματος αυτού να εγκαινιάσει κατά κάποιον τρόπο ατύπως το μελλοντικό Μουσείο στο Λαζαρέτο με έκθεση υλικών στον ισόγειο χώρο του σχετικού κτιρίου αφού τον ευπρέπισε, στο πλαίσιο της εκδήλωσής του εκεί, όντως μπορεί να θεωρηθεί, όπως αναγγέλθηκε άλλωστε, ένδειξη μιας ευρύτερα χρήσιμης ίσως αποφασιστικότητάς του με απόλυτον σεβασμό στον Τόπο και τον λαό.

Είθε να συνεχιστούν και να ενισχυθούν, λοιπόν, οι γνωστές λαϊκές πρωτοβουλίες πίεσης από ανθρώπους με ποικίλες πολιτικές θεωρήσεις μα με κοινό χαρακτηριστικό την αίσθηση του ιστορικού μεγαλείου του Λαζαρέτου, τις οποίες, προς τιμήν του, εξήρε ο επικεφαλής του ΚΚΕ. Μαζί τους θα ήταν σήμερα συμπαραστάτης και ο Κώστας Παγκράτης, πιστεύουμε ακράδαντα, αν εζούσε. Σε αυτή την κατεύθυνση των ενωτικών πρωτοβουλιών με σεβασμό στην αλήθεια εντάσσεται άλλωστε και το θαυμάσιο κατά τη γνώμη μας προχθεσινό άρθρο της Λένας Στρατούλη με τον τίτλο «Το Λαζαρέτο περιμένει». Συγκλονίζουν οι λαϊκές μνήμες που έφερε στο φως.

Είθε να συμπέσουν και πολιτικές κορυφές, με πράξεις. Εννοούμε, φυσικά, πέραν του ΚΚΕ, από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το Κίνημα Αλλαγής / ΠΑΣΟΚ, άλλες πολιτικές δυνάμεις, απ’ όλους όσοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν στα λόγια έστω αναγνωρίσει το Λαζαρέτο ως Ιστορικόν Τόπο, όπως είχε ζητήσει και ο Δήμος Κέρκυρας και το γηραιό πια Σωματείο με την επωνυμία «Λαζαρέτο» που είχαν συγκροτήσει στην Αθήνα επιζήσαντες φυλακισμένοι-μελλοθάνατοι στην Κέρκυρα αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης το 1976, οι οποίοι σε βιβλία τους και δράσεις τους είχαν λάβει υποστήριξη από τέτοιες φωτεινές κι αγωνιστικές προσωπικότητες απόλυτης λαϊκής εμβέλειας όπως ο Μενέλαος Λουντέμης και ο Γιάννης Ρίτσος.

Χάσατε!

Ε, λοιπόν, αξιότιμη κυρία περιφερειάρχη, χάσατε αν νομίζατε πως θα σας περάσουν τα κόλπα που ευδοκιμούν στις Βρυξέλλες και τα «θα δούμε»!

Υπό την πίεση του δημοκρατικού λαού μας θα κάνετε πιστεύουμε αρκετά τουλάχιστον από όσα του οφείλετε για το Λαζαρέτο και θα πείτε που λέει ο λαός μας κι ένα τραγούδι, ελπίζουμε πριν τα καταστήσει αναπόφευκτα με τη δράση του το Κόμμα εκείνο που έχει οπωσδήποτε πολύ σοβαρούς και απολύτως σεβαστούς λόγους αίματος να αποδίδει στο Λαζαρέτο ιδιαίτερη τιμή, τιμώντας υποδειγματικά μάλιστα εξίσου, συγχρόνως, όλους όσοι, αδιακρίτως της εκλογικής προτίμησής τους, εστάθηκαν στο Λαζαρέτο με τη στάση τους φωτεινά παραδείγματα για όλες τις επόμενες γενιές. Ακόμη και Επτανήσιοι μαθητές, γεγονός άγνωστο κατά τα άλλα στα σχολειά στα νησιά μας, θυμίζουμε, ήταν κρατούμενοι στο φρικτό στρατόπεδο του ιταλικού φασισμού στο Λαζαρέτο. Αναπότρεπτα πια κάποια πράγματα κυρία περιφερειάρχη!

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΡΦΙΑΤΗΣ