Απορρίμματα 2021: “Κοιτάζοντας το «δέντρο» της μεταφοράς… χάνεται το «δάσος» του εργοστασίου”

Έχουν περάσει 2 χρόνια από τις τελευταίες εκλογές όπου έφεραν αλλαγές στις δημοτικές αρχές αλλά και στην Περιφέρεια ΙΝ.

Κανείς μας δεν πίστευε ότι τα προβλήματα κυρίως της καθημερινότητας θα λυνόταν δια μαγείας και κυρίως όταν από ένας Ενιαίος δήμος χωρίστηκε σε τρεις νέους χωρίς χρηματοδοτήσεις και νέο εξοπλισμό.

Σίγουρα όμως θα περίμενα 2 χρόνια μετά να είχε τουλάχιστον προχωρήσει το ζήτημα της ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων στο νησί μας για την επίλυση αυτού του χρόνιου προβλήματος.

Μπορεί η πανδημία να «βοήθησε» ουσιαστικά τον κίνδυνο να μην επανέλθουν άσχημες καταστάσεις για το νησί μας, κυρίως τους τουριστικούς μήνες, σίγουρα όμως δεν χρησιμοποιήθηκε κατάλληλα ώστε να βγούμε από το αδιέξοδο που παραμένει μπροστά μας.

Καταρχήν να πω ότι έως τώρα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς γίνεται ίσως γιατί αφενός δεν υπάρχει κάποια επίσημη ενημέρωση (Κυβέρνηση, Περιφέρεια, Δήμοι, ΦΟΔΣΑ) και αφετέρου γιατί ο «καθένας» αναφέρεται στο δικό του μετερίζι…

Και αυτό τελικά που έχει μείνει σε όλους μας είναι απλά οι κατ εξαίρεση εγκρίσεις για μεταφορά,( με ανακοινώσεις δια στόματος Υπουργών) καθ υπέρβαση του Περιφερειακού σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την νομιμότητα. Από την άλλη τα αρμόδια όργανα του Υπουργείου (από τον Αύγουστο του 2019), συσκέψεις με συμφωνίες συστράτευσης για την επίτευξη αυτού του στόχου όλων των τοπικών εκπροσώπων .

Ας δούμε λίγο το θέμα της μεταφοράς…

Διάβασα τις τελευταίες εβδομάδες εγκρίσεις από τα αρμόδια υπουργεία για τις μεταφορές και των τριών δήμων και για εγκρίσεις όμως ΣΜΑ. Δηλαδή το Υπουργείο ενέκρινε μία κατ’ εξαίρεση διαδικασία, που δεν έχει συμπεριληφθεί στον σχεδιασμό, δεν έχει ισχύ σήμερα, αλλά θα βοηθήσει την επίλυση του ζητήματος. Με απαραίτητα τα σημεία ΣΜΑ για να διεξαχθεί αυτή η μεταφορά με ασφάλεια (αλλά με τα ΣΜΑ να μην υπάρχουν)…

Το «θέατρο του παραλόγου» λοιπόν όταν ένας ΣΥΔΙΣΑ Κέρκυρας (σε κατάσταση να κλείσει την λειτουργία του αφού πλέον περνάει ως Περιφερειακός ΦΟΔΣΑ) να λαμβάνει αποφάσεις κατά πλειοψηφία, για επιλύσεις ζητημάτων του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας με τους υπόλοιπους Δήμους να μην συναινούν στο πλαίσιο αυτό των αποφάσεων.

Εύλογες οι αντιδράσεις του Δημάρχου Νότιας Κέρκυρας Κ. Λέσση ο οποίος ζήτησε εναπόθεση των απορριμμάτων μέχρι να ολοκληρωθεί ο ΣΜΑ αν και απορώ γιατί να υπάρχει μια καθυστέρηση 2 ετών στη Νότια Κέρκυρα όταν όλοι ξέρουμε ότι ακόμα και ο χώρος είχε βρεθεί.

Ενδεχομένως λόγω των αντιδράσεων των πολιτών?

Να υπενθυμίσω όμως τις αντιδράσεις που η Δημοτική αρχή Νικολούζου είχε εκλάβει με τις όποιες συνέπειες σε έναν σχεδιασμό τελικά που ακόμα και τώρα ακολουθείται αλλά δεν ξέρω πόσο τηρείται….

Ως πρώην αυτοδιοικήτικος και Αντιπρόεδρος του ΣΥΔΙΣΑ όλες οι διαδικασίες ελέγχονταν από το Ελεγκτικό Συνέδριο το οποίο ενεργεί τον απαραίτητο έλεγχο νομιμότητας όλης της διαδικασίας, αφού ελέγχει τις πράξεις ή παραλείψεις όλων των οργάνων, τη νόμιμη ανάληψη της δαπάνης, την καταλληλόλητα και τη χρηματοπιστωτική ικανότητα των διαγωνιζόμενων, τη συμφωνία των όρων του υποβαλλόμενου σχεδίου συμβάσεως με τους όρους της πρόσκλησης – προκήρυξης και πολλά άλλα.

Πέρσι τέτοια εποχή είχα θέσει ερωτήματα που αφορούσαν την αλλαγή σχεδιασμού των νέων αρχών τα οποία ακόμα δεν έχουν απαντηθεί

· η «κατ΄εξαίρεση» απόφαση της κυβέρνησης Αυγούστου για την μεταφορά των απορριμμάτων είναι ακόμα σε ισχύ;

· Αλήθεια πού πηγαίνουν σήμερα τα απορρίμματα της Κέρκυρας 22 μήνες μετά από την ανάληψη των νέων δημοτικών και περιφερειακών αρχών;

· Τί γίνεται με την μελέτη χωροθέτησης του ΧΥΤΥ Κέρκυρας;

· Γιατί δεν επικυρώνονται οι όροι δημοπράτησης για την κατασκευή εργοστασίου ολοκληρωμένης διαχείρισης; (Θυμίζουμε ότι έχει ήδη δημοπρατηθεί και έχουν κατατεθεί ενστάσεις και η διαδικασία ματαιώθηκε).

Tα λέω όλα αυτά γιατί μάλλον ξεχνάμε κάτι, ότι έως σήμερα δεν έχει αλλάξει ο περιφερειακός σχεδιασμός διαχείρισης απορριμμάτων και ότι ακόμα η διαδικασία μεταφοράς είναι κατ’ εξαίρεση διαδικασία η οποία χρειάζεται εγκρίσεις από Υπουργεία και Περιφέρειες και αρμοδίους ΦΟΔΣΑ , και ξέροντας όλα αυτά βλέπουμε να γίνονται Κυβερνητικοί σχεδιασμοί, δια λόγου για το ποιο σημείο ΧΥΤΑ – ΧΥΤΥ θα λειτουργεί και πιο όχι για του πού και πώς θα πάνε τα απορρίμματα αλλά τελικά δεν βλέπουμε να μας λέει κανείς από τους αρμόδιους ποιος θα πληρώσει το τίμημα.

Και κάτι ακόμα που αναρωτιέμαι: Πέρσι μέσα από ένα νομοσχέδιο άλλαξε η Διοίκηση του ΦΟΔΣΑ πάρα τις αντιδράσεις και τις φωνές που έκαναν λόγο για «χειραγώγηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης»… και σε τι βοήθησε αλήθεια;

Ένα χρόνο παρακολουθούμε αντιδράσεις και εντάσεις μεταξύ Περιφέρειας και Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας που μέχρι και την τελευταία στιγμή κάποια μέλη δεν έδιναν το μετοχικό κεφάλαιο για να προχωρήσει αυτός ο φορέας…

Και δεν κρύβω ότι όντως με προβλημάτισε η παραίτηση του Αντιπεριφερειάρχη Σ. Ιωάννου από Αντιπρόεδρος του φορέα o οποίος ανέφερε ότι δεν μπορεί να είναι ελεγκτής και ελεγχόμενος… Ο οποίος εννοείται ότι στην λειτουργική εκτέλεση των καθηκόντων του διαπίστωσε ότι πραγματικά όλος αυτός κυβερνητικός σχεδιασμός δεν μπορεί να σταθεί. Πώς είναι δυνατόν να αδειοδοτείς μία μονάδα, να την ελέγχεις, να της επιβάλεις κυρώσεις…..και να είσαι και υπεύθυνος για αυτήν και την λειτουργία της. Αφενός υποβαθμίζεται ο 2ος βαθμός τοπικής αυτοδιοίκησης με αυτόν τον τρόπο και αφετέρου χειραγωγείται κάθε ΝΠΔΔ που ανήκει σε ανώτερο Δημόσιο φορέα.

Και κάτι ακόμα που διάβασα και αν αληθεύει δείχνει την λειτουργία και το καθεστώς σχέσεων που υπάρχει στον ΣΥΔΙΣΑ Κέρκυρας.

Απευθείας ανάθεση, ύψους 74.400 ευρώ και χωρίς αιτιολόγηση κατεπείγοντος, ενώ το όριο που προβλέπει το άρθρο 118 Ν. 4412/2016, είναι μόλις 30.000 πλέον ΦΠΑ.

Ο ΣΥΔΙΣΑ ανήκει στους 4 Δήμους ; Ποιόν τελικά εξυπηρετεί και ακολουθώντας ποιανού σχεδιασμό;

Οι τελευταίες ενέργειες του ΔΣ για την κατασκευή ΣΜΑ με τα χρήματα όλων των δήμων για μια ωστόσο υποδομή που θα εξυπηρετεί μόνο τον κεντρικό Δήμο της Κέρκυρας δημιουργεί πολλά ερωτηματικά.

Τελικά η Τεχνική Υπηρεσία του ΣΥΔΙΣΑ τώρα δεν βλέπει εκτροχιασμό του Φορέα;

Η λύση είναι μία για την Κέρκυρα… το εργοστάσιο ολοκληρωμένης διαχείρισης το οποίο πραγματικά έχουμε ξεχάσει όλοι μας…. Έχουμε «κοιμηθεί» κάτω από το μαξιλάρι της μεταφοράς και θεωρούμε ότι όλα θα λυθούν.

Να υπενθυμίσω λοιπόν:

Από την προηγούμενη Δημοτική αρχή εγκρίθηκε η διαδικασία για την κατασκευή εργοστασίου ολοκληρωμένης διαχείρισης στο Τεμπλόνι με διασφαλισμένη δημόσια δαπάνη ύψους 32εκ ευρω. Τα τεύχη δημοπράτησης που σύμφωνα με το Υπουργείο είναι μια τυπική διαδικασία γιατί δεν έχουν ακόμα εγκριθεί;

Με την ψήφιση του άρθρου 93 του Περιβαλλοντικού νομοσχεδίου τον ρόλο της δημοπράτησης θα πάρει η Περιφέρεια. Ο δημόσιος χαρακτήρας της επένδυσης αυτής έχει διασφαλιστεί;

Για το συγκεκριμένο έργο υπήρχε διασφαλισμένη χρηματοδότηση η οποία 2 χρόνια μετά είναι απλά στο συρτάρι. Αν λοιπόν θα έπρεπε μα εκμεταλλευτούμε την κατ εξαίρεση έγκριση για μεταφορά των απορριμμάτων αυτή δεν θα ήταν εν μέσω Κορονοϊού;

Όταν Πανελλαδικά όλοι οι δρόμοι ήταν κλειστοί;

‘Όταν τα λιμάνια ήταν κλειστά και θα μπορούσαν να περάσουν τα απορρίμματα χωρίς σταθμούς μεταφόρτωσης;

Ας μου επιτραπεί αλλά θεωρώ ότι πανδημία και η καραντίνα ήταν το άλλοθι των αρμόδιων αρχών, αλλά ακόμα και αυτές δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την κατάσταση αυτή.

Η κατάσταση στο Τεμπλόνι ποτέ μέχρι σήμερα δεν ήταν τόσο επιβαρυμένη και ειδικότερα τα τελευταία χρόνια χωρίς καμία διαχείριση.

Η οριστική αποκατάσταση των τριών κυττάρων ήταν σε εξέλιξη επίσης από την προηγούμενη Δημοτική αρχή, με εργολάβο εγκατεστημένο και φυσικό αντικείμενο 9 μηνών για την αποπεράτωσή του. Σήμερα, οι τροποποιήσεις της μελέτης έρχονται η μία μετά την άλλη, με μοναδικό αποτέλεσμα να προστίθενται χιλιάδες τόνοι σκουπιδιών εντός των κυττάρων (όταν αυτά τα κύτταρα εδώ και τρία χρόνια είχαν κλείσει και κάποιοι «τιμωρήθηκαν» για «απόπειρα» παραβίασής της).

Παρατηρείται να λήγει ο χρόνος, εάν δεν έληξε ακόμα το ένα συν ενα έτος, της προσωρινής εναπόθεσης των δεμάτων των δύο οικοπέδων χωρίς να γίνεται διαδικασία για το πού θα καταλήξει τελικά το υπόλειμμα αυτό , αλλά κυρίως επισημαίνεται η προβληματική λειτουργία της ενδιάμεσης διαχείρισης για όλο το διάστημα των μηνών και πριν την εκκίνηση της Καλοκαιρινής περιόδου.

Είναι προφανές και αποδεκτό ότι έως και την υλοποίηση του θα υπάρχουν αντιδράσεις, δυσανασχετισμός και αντιρρήσεις.

Το ζητούμενο είναι να βλέπεις τον δρόμο που σε βγάζει από το αδιέξοδο. Να μπορείς να διασφαλίσεις αυτά που τόσα χρόνια ένα ολόκληρο κράτος δεν έκανε, τον σεβασμό στους πολίτες και την επίλυση των καθημερινών προβλημάτων τους.

Όταν το ζητούμενο είναι το επικοινωνιακό και όχι το ουσιαστικό ο στόχος απομακρύνεται η λύση γίνεται ολοένα και πιο ανέφικτη και ο πολίτης προσβάλλεται και αντιδρά…