Ανάλυση: Quo Vadis ΚΙΝΑΛ;

Εκλογή νέου προέδρου – Σε σκηνικό με ΝΔ στην κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ στην αξιωματική αντιπολίτευση…

Στην πολιτική, όπως και στη ζωή, η ώρα, η περίοδος, η συγκυρία…, – το timing, όπως λένε οι Αγγλοσάξονες – , παίζει κύριο, πρωτεύοντα και λίαν καθοριστικό ρόλο…

Άρα, για να παίξει, το σημερινό ΚΙΝΑΛ, έναν πρώτο ρόλο στο σημερινό πολιτικό μας σκηνικό, πρέπει να επιδιώξει «μια συντεταγμένη και δημιουργική πορεία που θα οδηγήσει στην οικοδόμηση μιας μεγάλης Προοδευτικής Παράταξης», όπως, δίκαια λέει, ένας εκ των διεκδικητών της προεδρίας, ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου.

Κι όπως, επίσης πολύ σωστά, λέει, ο Ανδρέας Λοβέρδος, επίσης διεκδικητής του προεδρικού θώκου…, κατά τη δική του πολιτική φιλοσοφία, «Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει και πάλι δύναμη εξουσίας», σε ένα πολιτικό περιβάλλον, κατά το οποίο, «Η ΝΔ είναι ο ιδεολογικός μας αντίπαλος και ο ΣΥΡΙΖΑ ο υπαρξιακός».

Στο ίδιο πολιτικό πνεύμα, εκφράζονται κι οι άλλοι, υποψήφιοι αρχηγοί του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ.

Τούτων, όλων των ανωτέρω δοθέντων, γεννάται ευθέως, ευλόγως κι αμέσως το ερώτημα…, Ποιος, από τους υποψήφιους αρχηγούς, μπορεί να εμπνεύσει…, σε βαθμό πραγματοποίησης των παραπάνω εκφρασθέντων στόχων…;;;

Ας μελετήσουμε την σύγχρονη ιστορία μας…

1. Η ακραιφνώς Καραμανλική Νέα Δημοκρατία, το 1984, εξέλεξε αρχηγό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, με το επιχείρημα, ότι, «είναι ο μόνος ικανός να αντιπαρατεθεί στον Ανδρέα Παπανδρέου»…, Το 2009, εξέλεξε τον Αντώνη Σαμαρά, – που είχε ρίξει την γαλάζια κυβέρνηση το 1993 – , απέναντι στην Ντόρα Μπακογιάννη, επειδή ο Μεσσήνιος πολιτικός, κρίθηκε ικανός να αντιμετωπίσει τον συμφοιτητή του, Γιώργο Παπανδρέου…, Και το 2016, εξέλεξε αρχηγό τον νεότερο Μητσοτάκη, επειδή κρίθηκε ικανός να αντιπαρατεθεί στον τότε πολιτικό αστέρα, Αλέξη Τσίπρα…

2. Το αμιγώς ΑνδρεοΠαπανδρεικό ΠΑΣΟΚ, το 1996, εξέλεξε αρχηγό τον σφόδρα αντιπαπανδρείκό, Κώστα Σημίτη γιατί κρίθηκε ικανός εκσυγχρονιστής να κρατήσει το κόμμα στην εξουσία…, ενώ, το 2003, ο Κώστας Σημίτης, έδωσε το δαχτυλίδι ηγεσίας, στον υιό του ιδρυτή, τον Γιώργο Παπανδρέου …, ως τον μόνον πολιτικά ικανό να αντιπαλέψει τον τότε ανατέλλοντα ηγέτη της αντίπαλης παράταξης, Κώστα Καραμανλή…

Με απλά λόγια, τα κόμματα εξουσίας, επιλέγουν ηγέτη – αρχηγό, εκείνον, που στη συγκεκριμένη πολιτική – κοινωνική – οικονομική συγκυρία, [timing, των Αγγλοσαξόνων], κρίνεται ικανός να πετύχει τους στόχους, που έχει θέσει το κόμμα. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, έως και μεταφυσικό, το αίσθημα της «πολιτικής αυτοδιάσωσης – αυτοσυντήρησης», παίζει καθοριστικό ρόλο.

Κάτι τέτοιο εξέλεξε τον Κώστα Σημίτη αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, το 1996, καθώς το σύνθημα του εκσυγχρονισμού, «έπιασε», προσέλκυσε ψηφοφόρους της συντηρητικής παράταξης και κράτησε το ΠΑΣΟΚ για 2 τετραετίες στην εξουσία…

  Το ΚΙΝΑΛ, ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.

Το ΚΙΝΑΛ, εκ των πραγμάτων και εκ της θέσεως που έχει στο τρέχον πολιτικό σκηνικό, για να πετύχει τους στόχους που θέτουν οι υποψήφιοι αρχηγοί του, πρέπει να αντιπαλέψει, την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ως ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα ευρισκόμενο.

Μπορεί…;;;

1. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός στην Νέα Δημοκρατία και θα παραμείνει αδιαφιλονίκητος, μέχρις ότου εγγυάται στην παράταξή του, την παραμονή της στην εξουσία…

2. Ο Αλέξης Τσίπρας, είναι επίσης, ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και θα παραμείνει, μέχρις ότου εμπνέει την παράταξή του, ότι θα την επαναφέρει στην εξουσία…

3. Κατ επέκταση κι αναλογία, ο όποιος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ, θα πρέπει να ανταποκριθεί σε έναν διμέτωπο αγώνα, τόσο κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, όσο και κατά του Αλέξη Τσίπρα…

Επί το απλούστερο, θα κληθεί να επαναπατρίσει ψηφοφόρους, που είτε βρίσκονται στην Νέα Δημοκρατία, είτε στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.

  Ποιος μπορεί να πετύχει τον στόχο…;;;

Κι εδώ η αποστολή κρίνεται δύσκολη έως κι επικίνδυνη….

Η μεγάλη μετανάστευση ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ, στον ΣΥΡΙΖΑ, έγινε κατά την περίοδο του 2010 με 2015. Γι αυτήν την πολιτική μετανάστευση δεν ευθύνεται ο Αλέξης Τσίπρας, που δέχτηκε στην κάλπη του, ψηφοφόρους ΠΑΣΟΚ, αλλά η πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που με την πολιτική τους έδιωξαν τους ψηφοφόρους τους σε άλλη κάλπη…

Κατ αναλογία, επίσης δεν ευθύνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που δέχτηκε ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ κι έγινε κυβέρνηση το 2019, αλλά η πολιτική των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ, που εξεδίωξαν τους ψηφοφόρους τους, του 2015 – που ήταν ΠΑΣΟΚ το 2010, και κατέστησαν κυβέρνηση την ΝΔ.

Εύλογα κι εύκολα νοείται, πως ο φέρελπις αρχηγός του ΚΙΝΑΛ, καλείται να αντιπαλέψει την παραπάνω περιγραφείσα πραγματικότητα…

Μια άλλη, ιστορική πραγματικότητα, που επίσης πρέπει να λάβει υπόψην της η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, είναι η ιστορική διαδοχή – μετεξέλιξη των πολιτικών κομμάτων.

1. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαδέχτηκε το ΠΑΣΟΚ…, Το ΠΑΣΟΚ, είχε διαδεχτεί την Ένωση Κέντρου…, Η Ένωση Κέντρου, είχε διαδεχτεί το Κόμμα των Φιλελευθέρων…, κ.ο.κ

2. Η Νέα Δημοκρατία διαδέχτηκε την ΕΡΕ…, Η ΕΡΕ, είχε διαδεχτεί τον Εθνικό Συναγερμό…, Ο Εθνικός Συναγερμός, είχε διαδεχτεί το Λαϊκό Κόμμα…, κ.ο.κ

Με απλά λόγια, κατά τη σύγχρονη και πρόσφατη πολιτική μας ιστορία, τα κόμματα μετεξελίσσονται και δεν αναγεννιούνται. Τουτέστιν μεθερμηνευόμενον…, ό, τι νέο ήθελε προκύψει στην κεντροδεξιά, θα προέκυπτε από τη σημερινή Νέα Δημοκρατία ή και από την Νέα Δημοκρατία…, κι ό, τι νέο ήθελε προκύψει στον χώρο της κεντροαριστεράς, θα προέκυπτε από τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ…, ή και από τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ…

Μ αυτά τα δεδομένα, στον χώρο του κέντρου του πολιτικού μας σκηνικού, υπάρχει θέση σημαντικού, ρυθμιστικού, πολιτικού ρόλου αλλά όχι πρωταγωνιστικού.

  Υπάρχει κίνδυνος διάσπασης…;;;

Tούτων, όλων των ανωτέρω δοθέντων…, ας παραθέσουμε τα γεγονότα, έτσι, όπως αυτά, δημιουργήθηκαν από τους πρωταγωνιστές και δημιουργούς τους…

Γιώργος Παπανδρέου

Ο Γιώργος Παπανδρέου, γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, πρώην πρόεδρος και πρώην πρωθυπουργός, επανεμφανίστηκε στην εμπροσθοφυλακή της πολιτικής επικαιρότητας…, διεκδικώντας την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ. Όπως, ο ίδιος περιέγραψε το διακύβευμα του, είναι…, «η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη χρειάζεται να ξαναγίνει μεγάλη και να συμπορευτεί με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη και τον κόσμο, που επανέρχονται δυναμικά».

Ο Γιώργος Παπανδρέου εξηγώντας του λόγους της υποψηφιότητάς του, σημειώνεται ότι «θα συμβάλω με όλες μου τις δυνάμεις για να ξαναγίνει η παράταξη μας μεγάλη και ισχυρή, πρωταγωνιστής και πάλι των εξελίξεων, καταλύτης για τη διαμόρφωση μιας προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης».

Είναι σαφές, από τις ίδιες δηλώσεις του, ότι κάνει λόγο…, για «συμπόρευση με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις», και ότι, «θα συμβάλει στη διαμόρφωση μιας προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης».

Πόσο, πιο καθαρά, θα μπορούσε να το πει…, ότι το τιμόνι της ηγεσίας του, θα το στρίψει προς τα αριστερά…, τείνοντας χέρι συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ…;;;

Ανδρέας Λοβέρδος…,

Ο Ανδρέας Λοβέρδος, βουλευτής από το 2000, πρώην υπουργός και καθηγητής του Δικαίου στο πανεπιστήμιο…, κατέρχεται στο στίβο διεκδίκησης της προεδρίας του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ, εξηγώντας, ότι…, «Σε ότι, αφορά τη χώρα και τη διακυβέρνηση της σπεύδω να σας πω με βεβαιότητα ότι η δική μου υποψηφιότητα θα καταστρέψει κάθε σενάριο που εξυφαίνεται για μία δήθεν συγκυβέρνηση ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ και ίσως και Βαρουφάκη. Αυτό το σενάριο, που εγώ το βλέπω πια μπροστά μου, δεν θα περάσει όσο είμαι εγώ εκεί και αν είμαι Πρόεδρος δεν θα γίνεται και συζήτηση γι’ αυτό».

Ο Ανδρέας Λοβέρδος, το λέει καθαρά, ότι αποκλείει την όποια σκέψη για συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ κι άρα σίγουρα θα στρίψει το τιμόνια προς τα δεξιά…

Απίθανη – αδύνατη η πολιτική συγκατοίκηση…;;;

Με τις κομβικής πολιτικής σημασίας δηλώσεις, των δύο από τους έξι διεκδικητές της προεδρίας του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ, εύλογα συνάγεται το συμπέρασμα, πως, οι Γιώργος Παπανδρέου και Ανδρέας Λοβέρδος, εκφράζονται πολιτικά, ωσάν να απευθύνονται σε εντελώς και εκ διαμέτρου αντίθετους κόσμους…

Ομοίως εύλογα δύναται ο οποιοσδήποτε να συμπεράνει, πως ουδείς από τους δύο, θα δεχτεί να τεθεί υπό την ηγεσία του άλλου.

Άρα δεν είναι ριψοκίνδυνο να θεωρηθεί απίθανη, η συγκατοίκηση Γιώργου Παπανδρέου και Ανδρέα Λοβέρδου…, κι αυτή η εκλογή του ενός ή του άλλου, θα σημάνει την αποχώρηση του δεύτερου…, Δηλαδή το κόμμα διασπάται…