Η τραγωδία των Γλυκών Νερών είναι αναγνώσιμη σε πολλά επίπεδα…
Δύσκολο να ιεραρχηθεί η κλίμακα της οδύνης και της θλίψης… Φαίνεται φυσική η προτεραιότητα του θύματος αφού μέγιστο δεινό είναι η απώλεια της ζωής… Το σκέφτεσαι και αμέσως αναλογίζεσαι πως αυτή η τρυφερή ύπαρξη που πρόθυμα “αλλάζει” αγκαλιές θα στερηθεί την αναντικατάστατη μητρική αγκαλιά οριστικά. Θα στερηθεί και την πατρική στήριξη και προστασία ενώ αργότερα θα κληθεί να αντέξει το βάρος της αδυσώπητης αλήθειας… Η μητέρα της πέθανε από τα χέρια του πατέρα της… Δύσκολο να σκεφτείς τραγικότερο σενάριο…Προοιωνίζεται μέγα βάρος, που θα απαιτήσει δυσχερέστατη προετοιμασία για την ανάληψη αυτού του Ατλάντειου άχθους… Στο προσκήνιο και ο πατέρας, που προχώρησε στο καθοριστικό ανοσιούργημα της τραγωδίας… Αρχίζει η πορεία του στα τάρταρα χωρίς ορατό καθαρτήριο πέρας…
Απέναντι εμείς, συμμετέχουμε εκόντες – άκοντες, ως χορός… Χορός, που δυστυχώς εκφωνεί τον λόγο του όχι με πρωτογενή συνειδησιακά κριτήρια αλλά σύμφωνα με το tempo και την ένταση, που ορίζουν κραυγάζοντες μαέστροι πίσω από τις “μαγικές” οθόνες καθοδήγησης της κοινής γνώμης…
Μας βομβάρδισαν με μπόλικο και διάχυτο ρατσισμό, ώστε και εμείς να βροντοφωνάξουμε: θάνατος στα Αλβανικά, Γεωργιανά, Πακιστανικά τέρατα!!!
Μας υπέβαλλαν σε συστηματική αγωγή υιοθέτησης και συμπάθειας του απεγνωσμένου πατέρα, που θρηνούσε …αδάκρυστος.
Μας υπέδειξαν …σωστές τεχνικές για γρήγορη αποφυλάκιση, αν σχεδιάζουμε κάποιο παρόμοιο έγκλημα! Υπόδειξη αδιαμφισβήτητης εγκυρότητας αφού προέρχονταν από όργανο της τάξης…
Και τώρα ήλθε η ώρα του θύτη… Αναλυτικές περιγραφές όλης της δολοπλόκας οργάνωσης και εκτέλεσης του φόνου σε απίστευτα πολλές επαναλήψεις μας καθιστούν όλους βαθείς γνώστες του αντικειμένου και ενόρκους με προαποφασισμένο βούλευμα…
Μαθαίνουμε, πως μέχρι τώρα, που γράφεται αυτό το κείμενο υπάρχουν δεκαοχτώ χιλιάδες κατάρες για τον δράστη, που έχουν αναρτηθεί στα δικά του μέσα κοινωνικής δικτύωσης… Η παράκληση του συνηγόρου του για αποφυγή του κανιβαλισμού δεν φαίνεται να πείθει τους αγωνιούντες για ακροαματικότητα και τηλεθέση…
Η επιδιωκόμενη παθητικοποίηση του κοινού δείχνει να επικρατεί… Ταυτόχρονα, βελτιώνεται αισθητά η αναγκαία ευπλασία του ώστε να προσαρμόζεται με επιτυχία σε χρήσιμες διακυμάνσεις έντασης και ρυθμού…
Κομμάτι του έργου οι προεξάρχοντες του χορού, δηλαδή οι συμμετέχοντες φίλοι, γνωστοί, συγγενείς και συντοπίτες, που …φωτίζουν -αποκλειστικά στο κανάλι μας- άγνωστες πλευρές του θύματος και του θύτη… Ασχετες προς το δράμα αλλά εξόχως αποτελεσματικές στην αποβλάκωση των τηλεθεατών. Δεν είναι ευκαταφρόνητη η απόλαυση της θέασης ολίγων δευτερολέπτων με την έντεχνη “υπόδειξη” του ερωτούντα, που ως άλλος Τειρεσίας κατευθύνει την “δράση”…
Ο χορός -δηλαδή εμείς- και οι χειρισμοί του μπορούν να συγκροτήσουν αυτόνομο έργο εξαιρετικής διδακτικής αξίας…
Μάλλον απέχουμε αρκετά από την στιγμή, που τέτοιου είδους δράματα θα επιβάλλουν τον σεβασμό για τον χαμό των αθώων θυμάτων και τον ανείπωτο πόνο των δικών τους…