Ίνα Ταράντου: «Τις επιθυμίες μου τις κυνηγάω, δεν έχω απωθημένα»

Μία ζωή αλλιώς. Μία επιθυμία που διαρκώς επιστρέφει σε μυαλά, καρδιές και χείλη. Είναι εκείνες οι στιγμές που νιώθεις μία ακατανίκητη ανάγκη να δεις τη ζωή διαφορετικά, να αλλάξεις μονοπάτι, να βρεις τι είναι αυτό που σε γεμίζει ευτυχία. Η Κερκυραία δημοσιογράφος Ίνα Ταράντου παραχώρησε συνέντευξη στο ηλεκτρονικό περιοδικό ladylike.gr λίγο πριν την έναρξη της εκπομπής της για τη φετινή σαιζόν.

Μας μιλά για τη γενέτειρά της, την Κέρκυρα, τη δημοσιογραφία, τον ρόλο της ως μαμά και το ταξίδι στη «Ζωή αλλιώς» που επιβεβαιώνει πως πανανθρώπινος προορισμός είναι μονάχα η απλότητα της αγάπης.

Γέννημα θρέμμα Κερκυραία

«Μεγάλωσα στην Κέρκυρα. Πηγαίνω συχνά στο νησί γιατί μένει εκεί η μαμά μου, ο αδερφός μου και πάρα πολλοί αγαπημένοι φίλοι. Έχω μία σύνδεση με το νησί, με έχει σημαδέψει. Θεωρώ ευλογία ότι μεγάλωσα στην Κέρκυρα και δεν θέλω να κοπούν οι δεσμοί που έχω.

Όσο περνούν τα χρόνια έχεις άλλη σχέση με τον τόπο καταγωγής σου, ιδίως όταν αυτός βρίσκεται στην περιφέρεια κι όχι στο κέντρο. Στην αρχή δεν μπορείς να εκτιμήσεις την ομορφιά κι αυτό που σου προσφέρει. Όταν είσαι παιδί θέλεις να ανοίξεις τα φτερά σου και να φύγεις πολύ μακριά. Όταν μεγάλωνα στην Κέρκυρα δεν μπορούσα να αναγνωρίσω την ομορφιά, την αξία αυτού του μέρους, την ηρεμία, τα χρώματα, τις μυρωδιές, τις εναλλαγές των εποχών. Ένιωθα πως ήμουν σε ένα μικρό μέρος το οποίο με έπνιγε και ήθελα να το αφήσω.

Ήμουν έφηβη, μες στα μαύρα και μες στα σκοτεινά και ήθελα να φύγω. Με έπνιγε η μοναξιά του χειμώνα. Πέρασα τα πολύ παραγωγικά μου χρόνια στην Αθήνα, χωρίς να μετανιώνω για την απόφασή μου αυτή. Επέστρεφα συχνά στο νησί για να βλέπω τους ανθρώπους μου.

Τώρα πια εκτιμώ το καθετί. Το κάθε καντούνι, την κάθε γλυκιά παραξενιά, το ευλογημένο της πράσινο, τις θάλασσες της. Όσα με ενοχλούσαν στην εφηβεία τώρα είναι όλα όσα αγαπώ και μου λείπουν. Κάθε φορά που πηγαίνω με τραβάει κοντά της όλο και πιο πολύ.

Πρώτα ασχολήθηκα με τη δημοσιογραφία και έπειτα τη σπούδασα. Στο χωριό του πατέρα μου, στον Άγιο Προκόπιο, δημιουργήθηκε το πρώτο ελεύθερο ραδιόφωνο και κάπως έτσι ξεκίνησα. Ήθελα να σπουδάσω Οικονομικά. Πέρασα σε μία σχολή στην Κομοτηνή που δεν μου άρεσε και είχα αποφασίσει να δώσω ξανά εξετάσεις. Εκείνη, λοιπόν, την περίοδο ασχολήθηκα με το ραδιόφωνο και τελικά δεν έδωσα ξανά εξετάσεις για τα Οικονομικά και ήρθα στην Αθήνα για να παρακολουθήσω σεμινάρια δημοσιογραφίας.

Επέστρεψα στην Κέρκυρα για να συνεχίσω στο “Ράδιο Διάσταση 2000” – μας φαινόταν το 2000 πάρα πολύ μακρινό (γέλια)- μπήκα στην τηλεόραση στο ‘’Corfu Channel’’ και έγραφα στην εφημερίδα “Ενημέρωση” η οποία υπάρχει ακόμα. Έζησα 3 χρόνια στην Κέρκυρα ασκώντας αυτό το επάγγελμα και μετά ήρθα στην Αθήνα χωρίς να ξέρω κανέναν και τίποτα».

«Στα 22 μου κάλυψα τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τον εμφύλιο ως πολεμική ανταποκρίτρια. Η Κέρκυρα είχε κι έχει πολύ ισχυρούς δεσμούς με τους Σέρβους, διότι στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο σέρβικος στρατός βρήκε καταφύγιο – υπήρχε νοσοκομείο και νεκροταφείο για τους Σέρβους στο νησί. Οπότε ο τότε δήμαρχος, Χρύσανθος Σαρλής, είχε αποφασίσει να σταθούμε στους Σέρβους στον πόλεμο του ‘91 με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Πήγε να κάνει αδελφοποίηση της Κέρκυρας με μία μικρή πόλη, το Κρούσεβατς και πήγαμε μαζί του δύο δημοσιογράφοι από το νησί.

Ήταν μία συγκλονιστική περίοδος για ‘μενα. Ήταν το πρώτο μου ντοκιμαντέρ αυτό, το έχω ακόμα σε VHS.

Είχα παθιαστεί πάρα πολύ μετά από αυτό. Ίσως, να ήταν και ο πιο βασικός λόγος που έφυγα από την Κέρκυρα γιατί είδα πως ρεπορτάζ τέτοιου είδους και την εξέλιξη που ήθελα να είχα σου τα προσφέρει ένα κανάλι στην Αθήνα».

Η Αθήνα, τα 14 χρόνια στο Star και η απόφαση να σταματήσει

«Έρχομαι στην Αθήνα και χτυπάω την πόρτα του ΣΚΑΪ. Ήμουν απλήρωτη και δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να το κάνω για πολύ καιρό. Έμεινα λίγους μήνες και στη συνέχεια πήγα στο Star γιατί έμαθα ότι ψάχνουν άτομα για παρουσίαση. Πέρασα από οντισιόν κι ευτυχώς το ίδιο απόγευμα με ειδοποίησαν ότι με προσλαμβάνουν. Άρχισα να πληρώνομαι και να τρώω και κάτι (γέλια).

Στο Star έμεινα 14 χρόνια. Δεν είμαι άνθρωπος των αλλαγών, παρόλο που φαίνεται ότι κάνω ριζικές αλλαγές – αν κρίνεις ότι έφυγα από τις ειδήσεις κι έκανα κάτι τελείως διαφορετικό- όταν δένομαι με ανθρώπους και καταστάσεις παλεύω πολύ για να μείνω.

Προσπαθώ να διορθώνω τα πράγματα που με ενοχλούν για να παραμείνω στη σχέση, είτε είναι επαγγελματική, είτε προσωπική. Προσπαθώ τις δυσκολίες στη ζωή μου να τις πολεμώ μέχρι τέλους. Το τραβάω πολύ, πέρα κι από τα όριά μου σε κάποιες περιπτώσεις γιατί δεν μου αρέσει να «πετάω» πράγματα και καταστάσεις στα οποία έχω επενδύσει.

Την απόφαση να σταματήσω από τη δημοσιογραφία την πήρα σταματημένη σε μποτιλιάρισμα μέσα σε μία στιγμή. Βρισκόμουν σε μία χρονική περίοδο πολύ ιδιαίτερη. Δημιουργούσα οικογένεια, μόλις είχα παντρευτεί και παράλληλα το Star άλλαζε κατεύθυνση που μπορεί να είχε επιτυχία αλλά εγώ δεν ταυτιζόμουν. Θεώρησα, λοιπόν, πως όλο αυτό δεν αξίζει τον κόπο μου. Άρχισα να απομακρύνομαι. Έμεινα έγκυος στα παιδιά μου κι όταν επέστρεψα από τη γέννηση του γιου μου δεν ήθελα να ρίξω τόσο πολύ νερό στο κρασί μου για να συνεχίσω και να κερδίσω εκ νέου τη θέση μου. Θεωρούσα πως δεν έπρεπε να συμβιβαστώ με κάποιες καταστάσεις που δεν με γέμιζαν.

Ζούσα μία ωραία οικογενειακή περίοδο και πήρα την απόφαση χωρίς να την επεξεργαστώ πάρα πολύ. Ήταν μία συναισθηματική απόφαση, την οποία δεν μετανιώνω γιατί δεν μπορούσα να συνεχίσω επαγγελματικά όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση. Ένιωθα πως όλο αυτό δεν με εξέφραζε.

Λειτούργησα συναισθηματικά φορτισμένη αλλά το πρώτο διάστημα στο σπίτι με τα παιδιά, το απόλαυσα. Όταν ξεκίνησα να αναζητώ δουλειά, εν μέσω οικονομικής κρίσης πια, δεν μπόρεσα να βρω και πέρασα ένα διάστημα πολύ στριμωγμένο οικονομικά. Θα σου πω ξανά πως δεν το μετανιώνω, παρά τις οικονομικές δυσκολίες που προέκυψαν».

Η μαμά Ίνα Ταράντου

Η ζωή αλλιώς

«Στην πρώτη φάση της εκπομπής που ήταν «Του νερού τα παραμύθια» θέλησα να βρω τα πατήματά μου ταξιδεύοντας αλλά και πώς θα μπορούσε αυτό να επικοινωνηθεί στους τηλεθεατές. Ήταν πιο επικεντρωμένη σε ‘μενα. Χαρούμενο, ευχάριστο και διασκεδαστικό με πολύ ωραία εικόνα και σκηνοθεσία. Η δεύτερη φάση το «Η ζωή αλλιώς» είναι εστιασμένη στους ανθρώπους που συναντώ και ο καθένας ακολουθεί τον δικό του δρόμο και κουβαλάει τον δικό του σταυρό.

Η ουσία της εκπομπής είναι πως όλους τους ανθρώπους μας ενώνει ένας κοινός παρονομαστής που αφορά στην αναζήτηση της ευτυχίας. Πώς είναι να παλεύουμε με τους φόβους μας, να σκοτώνουμε τους δαίμονές μας, να ψάχνουμε την αγάπη, να μην τη βρίσκουμε, να φοβόμαστε τον θάνατο.

Η εκπομπή θέλει να προβάλλει τον αγώνα που κάνει κάθε άνθρωπος από τη στιγμή που γεννιέται μέχρι τη στιγμή που πεθαίνει για να βρει τον εαυτό του και το νόημα της ζωής του. Αυτό θέλουμε να δείξουμε με το “Η ζωή αλλιώς”. Μας ενώνουν κοινά πράγματα τους ανθρώπους είτε είμαστε στην Αστυπάλαια, είτε είμαστε στην Αθήνα, είτε παρακολουθούμε από την γκαρσονιέρα, είτε από την έπαυλη».