Ο Ιός… του «Κρατισμού»

Ο Τάσος o Τέλλογλου, γνωστός «ελευθεραγορίτης», σε ανάρτηση του χαρακτήρισε «μπουρδέλα» τα ιδιωτικά νοσοκομεία, γιατί ήθελαν να τον χρεώσουν 290 ευρώ για μια απλή εξέταση, και τελικά στράφηκε σε δημόσιο νοσοκομείο για να κάνει το τεστ του κορονοϊου. Ο υπουργός Κικίλιας, που κάποτε, σαν βαποράκι ιδιωτικών συμφερόντων, έδινε μάχη για να δοθούν σε ιδιωτικές κλινικές οι υπηρεσίες υγείας, τώρα εκλιπαρεί «γονυπετής» τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να κάνουν αίτηση για να προσληφθούν στο δημόσιο σύστημα υγείας. Από εκεί που οι γιατροί και οι νοσηλευτές ήταν «κηφήνες» δημόσιοι υπάλληλοι τώρα η Μαρέβα μας καλεί να τους χειροκροτήσουμε από τα μπαλκόνια μας. Από εκεί που η υγεία, σύμφωνα με τον Άδωνι, ήταν απλά «ένα προϊόν που αγοράζεται και πουλιέται», τώρα μετατράπηκε σε λειτούργημα… και από εκεί που «τα μισά νοσοκομεία έπρεπε να κλείσουν και να γκρεμιστούν», σύμφωνα με τον Άρη τον Πορτοσάλτε και τον Μπάμπη τον Παπαδημητρίου, τώρα πρέπει να στηριχτούν πάση θυσία… Πως τα φέρνει η ζωή όμως ε; Να πρέπει να γλύφεις εκεί που κάποτε έφτυνες…!

Δεν είναι όμως μόνο οι δικοί μας οι όψιμοι «κράτιστες». Ο Μακρόν, ο «φιλελεύθερος», που στηρίχτηκε από όλο το γαλλικό Κεφάλαιο για να εφαρμόσει περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις, «κομμουνίστηκε» και αυτός και στο διάγγελμά του μας λέει ότι «πρέπει να μιλήσουμε για το σύστημα το οποίο έχουμε βυθιστεί εδώ και χρόνια» και ότι «υπάρχουν αγαθά και υπηρεσίες που πρέπει να τεθούν έκτος αγορών»! Στις ΗΠΑ, ο Τράμπ, αφού πρώτα τσάκισε ακόμα και αυτό το ελάχιστο Obamacare, τώρα μετατράπηκε και αυτός σε «κρατιστή» και μοίρασε 50 δισεκατομμύρια δολάρια, χρήμα φορολογουμένων, για την αντιμετώπιση του κορονοϊού, και ταυτόχρονα εξανάγκασε και τον ιδιωτικό τομέα να συμπράξει με τον δημόσιο, ώστε να γίνουν τα τεστ ακόμα και από αυτούς που δεν μπορούν να τα πληρώσουν!

Δεν περιορίζονται όμως μόνο στην παραδοχή της ανωτερότητας του δημοσίου συστήματος υγείας. Ο Bill Gates, που από όσο γνωρίζω δεν είναι σοσιαλιστής ο άνθρωπος, στο άρθρο του με τίτλο «Responding to Covid-19. A once in a Century Pandemin?» καλεί τα Κράτη να «χρηματοδοτήσουν την έρευνα για πανδημικά προϊόντα», εκ του πονηρού βέβαια, αφού όπως παραδέχεται «η έρευνα για τέτοια προϊόντα έχει μεγάλο οικονομικό ρίσκο για ιδιώτες επενδυτές». Επίσης προτείνει την κρατική χρηματοδότηση για «την προμήθεια και διανομή εμβολίων» κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ώστε να είναι «διαθέσιμα σε όλους». Για να μη μας μείνει καμία αμφιβολία για το «μη ανθρωπιστικό» κίνητρο της πρότασής του μας εξηγεί, μέσα από μια κλασική ανάλυση κόστους-οφέλους, ότι μπροστά στο «οικονομικό πόνο» που προκαλεί η πανδημία η κρατική χρηματοδότηση είναι μια απαραίτητη «ευκαιρία»! Όλα αυτά βέβαια τα προτείνει μόνο σε περίπτωση πανδημίας. Οι έκτος πανδημίας θάνατοι μη εμβολιασμένων, ανασφάλιστων, και ασθενών μπορεί να είναι περισσότεροι, άλλα δεν δείχνουν να μας ενοχλούν αφού αφήνουν την οικονομία… ανεπηρέαστη!

Δεν μένει όμως μόνο εκεί η κρατική παρέμβαση… Για να συγκρατήσουν την πανδημία, και να αποφύγουν το διαφαινόμενο οικονομικό κραχ, ή αλλιώς για σώσουν ανθρώπινες ζωές για τους πιο «ρομαντικούς» (!), παρεμβαίνουν στην «ελεύθερη αγορά» με τρόπους που θα ζήλευε μέχρι και ο… Πολ Ποτ. Κλείνουν μαγαζιά, εστιατόρια και καφετερίες, εξαναγκάζουν τις ιδιωτικές επιχειρήσεις να πληρώνουν μέρος της άδειας ειδικού σκοπού, επιτάσσουν τα φάρμακα, τα μαντηλάκια και τα σαπούνια και απειλούν με εξοντωτικό πρόστιμο 100.000 ευρώ τους παραβάτες. Επιπλέον σκέφτονται να επιτάξουν ακόμα και τις ιδιωτικές κλινικές! Από εκεί που μιλούσαν για «πλουραλιστική διακυβέρνηση», «αποκέντρωση» και άλλα τέτοια ιδεοληπτικά, τώρα δίνουν πίσω τις αρμοδιότητες στο «συγκεντρωτικό Κράτος» για να εφαρμόσει τον «τρισκατάρατο» κεντρικό σχεδιασμό! Δηλαδή κόβουν το «αόρατο χέρι» του Άνταμ Σμιθ από τον καρπό… και παραδέχονται την αδυναμία αυτορρύθμισης της «ελεύθερης οικονομίας»!

Ο «κρατισμός» τους όμως δεν εξαντλείται στο δημόσιο σύστημα υγείας… Οι ιδιωτικές αεροπορικές εταιρίες, που κατέκριναν τις κρατικές επιχορηγήσεις, τώρα απλώνουν το χεράκι και παρακαλάνε το «κακό» Κράτος να τις ενισχύσει. H Virgin Atlantic, του κροίσου Richard Branson, με το ιδιωτικό νησάκι στην Καραϊβική, ζητάει 7,5 δισεκατομμύρια λίρες (!) από το τον πρωθυπουργό Boris Johnson. Το ίδιο και η Lufthansa στη Γερμανία, το ίδιο και η Norwegian στην Νορβηγία, το ίδιο και TUI… και έπονται και άλλες! Ακόμα και η Delta, με μεγαλομέτοχο τον δισεκατομμυριούχο Warren Buffet, μαζί με την American και την United παρακαλάνε την αμερικανική κυβέρνηση για ζεστό παραδάκι… Στις ΗΠΑ, την χώρα της «ελευθέριας», ο Trump, θα διασώσει εταιρίες φυσικού αερίου, πετρελαϊκές, μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κτλ… και στη Μεγάλη Βρετανία οι εταιρίες τραίνων είναι οι πρώτες που άπλωσαν το χέρι για φρέσκο κρατικό χρήμα…!

Θα πει κάποιος «Ναι αλλά είναι ιδιαίτερη περίπτωση». Όχι, δεν είναι ιδιαίτερη περίπτωση! Δεν περιμένει τους ιούς το σύστημα για να πάθει «κρίση». Έχει τον δικό του «ιό»… στο DNA του. Πριν από περίπου 10 χρόνια, στην κρίση του 2009, δαπανήθηκαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια κρατικού χρήματος για bailout. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους… μόνο για τις 3 μεγάλες αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες χρειάστηκαν 15 δις δολάρια! Οι «διασώσεις» βέβαια δε λαμβάνουν χώρα μόνο σε περιόδους «κρίσης». Η Southern Western Railways πήρε 86 εκατομμύρια στερλίνες από την Βρετανική Κυβέρνηση πριν από λίγους μήνες, όπως και η Monte di Paschi στην Ιταλία, η οποία κρατικοποιήθηκε το 2017.

Για οποιοδήποτε λόγο όμως και αν συμβαίνουν οι «κρίσεις», είτε λόγο ιού, είτε λόγω «σαθρού» χρηματοπιστωτικού συστήματος, είτε λόγω «απληστίας και «κακοδιαχείρισης» οι εργαζόμενοι και οι φορολογούμενοι πρέπει πάντα να «πληρώνουν το μάρμαρο» και να στηρίζουν την κατά άλλα «αυτορυθμιζόμενη» ελεύθερη αγορά… γιατί οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι λέει «too big to fail» ενώ εμείς… «too small to ..resist»!

Ρε σεις ιδεολόγοι όμως, δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα «κομμουνιστικά». Γιατί ζητάτε διάσωση; Η «κρίση είναι ευκαιρία» δεν μας πιπιλίζατε τα αυτιά τόσα χρόνια; Η «δημιουργική καταστροφή» του Σουμπέτερ δεν είναι μέσα στα ιδεολογικά σας εγχειρίδια; Το «no bailout» δεν είναι βασική αρχή της «ιδεολογίας»/ιδεοληψίας σας; Γιατί ζητάτε βοήθεια; Για να μην επικαλεστώ πάλι τον Μαρξ, που είναι πολύ «κομμουνισμένος», θα ζητήσω την «βοήθεια» του υπεράνω πάσης σοσιαλιστής υποψίας Κέυνς. Έλεγε λοιπόν αυτός ο αντικομμουνιστής αστός ότι: «Ο μοντέρνος καπιταλισμός είναι πλεύση καλού καιρού. Όταν ξεσπάσει η καταιγίδα ο καπιταλιστής εγκαταλείπει τα καθήκοντα του καπετάνιου και μπορεί από τη λύσσα του για να σωθεί να βουλιάξει ακόμα και τις βάρκες που θα τον γλίτωναν»

Όχι λοιπόν καπετάνιοι του γλυκού νερού, δε θα γίνεστε ζήτουλες στα δύσκολα, και θα ζητάτε φοροαπαλλαγές στα εύκολα. Δεν μπορεί να το παίζεται περήφανοι και αγέρωχοι «καπεταναίοι», με την πίπα στο στόμα, όταν η θάλασσα είναι λάδι, και μετά να ζητάτε από τους λοστρόμους και τους «μούτσους» να «βάλουν πλάτη» όταν εσείς οι ίδιοι ρίχνετε το καράβι στα βράχια… Δεν μπορεί οι «ιδεολογίες» σας να γίνονται λάστιχο ανάλογα με τα συμφέροντα σας. Δεν γίνεται να ζητάτε σοσιαλισμό για τους πλούσιους και καπιταλισμό για τους φτωχούς, ή αλλιώς «corporate socialism» στα πιο «επιστημονικά», όταν τα παλούκια μπαίνουν στον δικό σας… πισινό !

Θα κλείσω με μια ρήση της Θάτσερ. Έλεγε λοιπόν η «σιδηρά κυρία» του νεοφιλελευθερισμού ότι «το πρόβλημα με το σοσιαλισμό είναι πως τελειώνει όταν τελειώσουν τα χρήματα των άλλων». Τον καπιταλισμό, που του «τελείωσαν» τόσες φορές τα «χρήματα», γιατί επιμένετε να τον κρατάτε ζωντανό;