Σήμερα έκανα κανονικά μάθημα με λίγα προβλήματα, τα ίδια που είχαμε και τον Μάρτη-Απρίλη. Όμως όσοι προσπάθησαν το πρωί να συνδεθούν από το σχολείο μέσω του Σχολικού Δικτύου δεν τα κατάφεραν, ήταν η σειρά του να καταρρεύσει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό ήταν υπεύθυνο και για το πλήρες κρασάρισμα της Cisco τη Δευτέρα, το τι είπαν και πώς το δικαιολόγησαν έχει σημασία μόνο για τους δικούς τους. Πρακτικά δε βλέπω καμιά αναβάθμιση. Υπήρχε π.χ., η δυνατότητα στη λειτουργία διαμοιρασμού οθόνης (share screen) να προστεθεί η λειτουργία πίνακα (whiteboard). Είναι μια λειτουργία που διατίθεται από τη Cisco. Δεν προστέθηκε. Δεν προτάθηκε; Δεν περιλαμβανόταν στο δωρεάν πακέτο; Θα μας εξυπηρετούσε πολύ, δε γίνεται δάσκαλος χωρίς πίνακα. Τώρα επινοούμε ό τι μπορούμε. Καμιά αναβάθμιση δεν έγινε. Δε θέλουν να επενδύσουν στις ηλεκτρονικές υποδομές της εκπαίδευσης. Το θεωρούν χαμένο χρήμα, όπως και την επένδυση στις ΜΕΘ και στο σύστημα Υγείας. Μόνο τριμηνίτες θέλουν να προσλάβουν, «φρέσκο κρέας» λένε οι γιατροί, στο στιλ «ελάτε τώρα που σας έχουμε ανάγκη, να ψοφήσετε στη δουλειά τρεις μήνες και μετά σπίτι σας».
Τα αστείο είναι ότι δεν τους υποστηρίζει κανείς πια, εκτός από τις πληρωμένες πένες της λίστας Πέτσα. Θέλω να πω ότι δεν ακούω κανέναν να λέει «σωστή αυτή ή η άλλη πολιτική τους». Άλλο λένε. Ναι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα έκανε χειρότερα. Αυτό δεν συγκαταλέγεται στα επιχειρήματα. Αυτό είναι αμηχανία. Μάχη χαρακωμάτων, αυτοάμυνα, δεν μπορεί τόσο γρήγορα να αποδεχθεί κανείς ότι ψήφισε λάθος, ότι διαψεύστηκε, ότι ήδη απογοητεύτηκε. Θα μου πεις τι να υπερασπιστεί; Το πτωχευτικό ή το θάνατο του εμποράκου; Την οικονομική ή την υγειονομική πολιτική; Τον Χρυσοχοΐδη ή την Κεραμέως;
Σκέφτομαι, όμως, ότι ίσως και να είναι απλώς ο πυρήνας της συντηρητικής σκέψης που δεν πρόκειται να αλλάξει, ότι δεν αλλάζουν τα πράγματα, κι ότι οι αλλαγές δε είναι για καλό. Αυτός ο πυρήνας οδηγεί στον πρώτο φλοιό «σας είδαμε κι εσάς» κι αυτό πάει και σε άλλους φλοιούς «είδαμε τι κάνατε και στον εμφύλιο» «είδαμε και τη Σοβιετική Ένωση» «σας είδαμε και με τον Καμμένο» «σας είδαμε πώς βαρούσατε το ντέφι στη Μέρκελ» κλπ, κλπ. Επίθεση σε όλα τα μέτωπα. Δόγμα Βορίδη.
Λοιπόν, τώρα είναι η μεγάλη μάχη της Αριστερής Δημοκρατικής Παράταξης. Το 2015 ήρθε μόνο του, ο θυμός ήταν μεγάλος, το κύμα ψηλό, σε πήγε, δεν το πήγες. Για αυτό και παρασύρθηκες σε μεγαλοστομίες και αριστερές ρητορικές, ανεδαφικές, χωρίς συσχετισμό με το μέρος σου στην Ευρώπη, αλλά και στη χώρα. Τώρα δεν υπάρχει κύμα. Θέλει δουλειά μυρμηγκιού σε όλα τα επίπεδα. Ισχυρά εχέγγυα αλλαγής και ανατροπής. Η πανδημία δεν ευνοεί, ερεθίζει συντηρητικά αντανακλαστικά. Συγχρόνως όμως δείχνει τις αυταπάτες και τη μυθολογία του καπιταλισμού «καζίνο» και της αυτορρύθμισης της αγοράς. Αυτής που με 263 διασωληνωμένους σπρώχνει το ΕΣΥ στην απόγνωση. 263 είναι, αφήστε τα παραμύθια για τη Γερμανία και την Ολλανδία, με τόσους δηλώσαμε «τετέλεσται». Για τόσους μας είχανε προετοιμάσει. Κι όμως μπορεί να φταίει ο εμφύλιος, η Βάρκιζα, τα νταούλια και βέβαια (πάντα) ο Πολάκης. Εντάξει. Ας προσέξουμε όλοι τι προσωπικό απολογισμό θα κάνουμε σε ένα χρόνο. Ας σκεφτούμε αυτήν την συλλογική και ατομική μας ευθύνη ενόψει των Χριστουγέννων του 2021. Τα φετεινά, ας είμαστε απλά υγιείς να τα ζήσουμε.
Δεν θα σχολιάσω το κείμενο, δεν μπορώ όμως να μην ρωτήσω τον κ.Καθηγητή και Πρώην Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου ποιαν ακριβώς μάρκα τσιγάρου διαφημίζει με τη φωτογραφία του, για να ξέρουν τα παιδιά στα οποία διδάσκει να την προτιμήσουν.