Πάνε πάνω κάτω είκοσι χρόνια που όλοι καταλαβαίνουν το αυτονόητο: οι καταλήψεις σχολείων είναι νοσηρό φαινόμενο που δεν προωθεί την αξία της δημόσιας εκπαίδευσης, ειδικά σε περίοδο που η ιδιωτική εκπαίδευση προβάλλεται από όλο το νεοφιλελεύθερο σύστημα και τις τοπικές ομάδες “διανοουμένων” της δεξιάς ως η λύση.
Οι λόγοι είναι πολλοί, και από τη σκοπιά της αριστερής σκέψης. Με όση “ανοχή” κι αν δει κανείς το φαινόμενο, καταλαβαίνει ότι στην καλύτερη περίπτωση πρόκειται για κινήσεις μικρών μειοψηφιών που εκμεταλλεύονται μια κοινωνική-πολιτική συγκυρία και την γενικότερη απαξίωση του θεσμού του σχολείου (δημόσιου και ιδιωτικού κύριοι, αν δεν το βλέπετε αυτό εθελοτυφλείτε) και της ίδιας της γνώσης, για να βάλουν λουκέτο και να γίνουν πρωταγωνιστές για λίγες μέρες. Ποιοι; κυρίως τα κομμάτια εκείνα του μαθητικού πληθυσμού που, για διάφορους λόγους που δεν είναι του παρόντος, βρίσκονται ουσιαστικά εκτός της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Σε αυτό εκμεταλλεύονται την αδράνεια ή την ανοχή της πλειοψηφίας των συμμαθητών τους, που απλά δεν τους κακοπέφτει να μην πάνε μερικές μέρες σχολείο, έφηβοι είναι.
Όμως το πρόβλημα δεν είναι αυτοί. Το πρόβλημα είμαστε εμείς οι μεγάλοι, οι ενήλικες, οι δικές μας αντιλήψεις, που σχεδιάσαμε το σχολείο έτσι όπως είναι σήμερα. Ειδικά στη σημερινή φάση, το πρόβλημα είμαστε προπάντων εμείς που ανεχόμαστε να λειτουργούν τα σχολεία ως θάλαμοι αερίων σε συνθήκες κορονοϊού και δεν παίρνουμε εμείς την πρωτοβουλία, γονείς και εκπαιδευτικοί να τα κλείσουμε, επικαλούμενοι δεκάδες ανόητες δικαιολογίες.
Το αίτημα έπρεπε να είναι “παλλαϊκό”. Βρείτε χώρους, οικόπεδα, αυλές, στήστε προκατασκευασμένες αίθουσες, εκμεταλλευθείτε κάθε αίθουσα, νοικιάστε κτήρια για να λειτουργήσει το σχολείο, όπως ορίζουν τα επιστημονικά ΣΑΣ πρωτόκολλα. Κι όχι με μια καθαρίστρια και μισή (ή μόνο μισή) στη βάρδια και είκοσι- εικοσιπέντε άτομα σε 25- 30 τ.μ. Αλλιώς είστε η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση που γέννησε αυτός ο τόπος. Αλλιώς είναι σα να μας λέτε ότι ο COVID είναι παραμύθι, ενισχύοντας έτσι όλους του συνομωσιολόγους και αρνητές της πανδημίας, της μάσκας και του κακού μας του καιρού. Τους έχετε ενισχύσει πολλές φορές μέχρι σήμερα όλους αυτούς με τις πρακτικές σας: τις αντιφάσεις σας στα μέτρα, τα προσκυνήματά σας, τις αλληλοδιαψεύσεις σας. Όμως η στάση σας απέναντι στην εκπαίδευση (όπως και στα νοσοκομεία) είναι η μεγαλύτερη υποστήριξη που δίνετε σε όλους αυτούς. Αντί να κλαίτε λοιπόν που δεν έχουμε ιδιωτικά σχολεία πολλά, που δεν κάνουν καταλήψεις, πάρτε την ευθύνη σας για όσα δεν κάνατε και κάντε τα τώρα. Ο χρόνος μετράει αλλιώς αυτήν την εποχή. Μην επικαλείστε την οικονομία.
Αλλού τα δίνετε, στους δικούς σας. Μην ελπίζετε ότι ο ιός θα μας κάνει χάρη, δεν είμαστε το γαλατικό χωριό, του έχουμε χρωστούμενα που θα έρθει να τα πάρει. Κι αν δεν μπορείτε κάντε την, έτσι όπως σας το είπε ο δήμαρχός σας της Πυλαίας. Κι εμείς οι υπόλοιποι ας συμφωνήσουμε ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε τα παιδιά να το πάρουν πάνω τους. Δε γίνεται. Εμείς είμαστε οι ενήλικες, μην τα μπερδεύουμε τα πράγματα.