Τις τελευταίες μέρες έχει αναδειχθεί από διάφορες πολιτικές δυνάμεις στην Κέρκυρα, το ζήτημα της κατάργησης του άρθρου 93 του νομοσχεδίου σχετικά με το Περιβάλλον που αυτήν την περίοδο συζητείται στη Βουλή. Η επικέντρωση σε ένα και μόνο άρθρο είναι σκόπιμη, αφού με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να κρύψουν τη συμφωνία τους με το γενικότερο πνεύμα του νομοσχεδίου που συνεχίζει το καταστροφικό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων στον τομέα αυτό.
Η ΝΟΔΕ Κέρκυρας χαρακτήρισε το νομοσχέδιο «τομή» θεωρώντας ότι δημιουργεί δομές για την αποτελεσματική προστασία του Περιβάλλοντος. Με άλλα λόγια για την ΝΟΔΕ, η μεταφορά αρμοδιοτήτων από τη δασική υπηρεσία σε ιδιώτες, και οι εξπρές αδειοδοτήσεις κάθε είδους, προστατεύουν το περιβάλλον! Οι ιδιώτες παραγωγοί ΑΠΕ, αγαπάνε το περιβάλλον και γι’ αυτό επενδύουν με στόχο.. την προστασία του! Οι «επενδύσεις» μονοπωλιακών ομίλων μέσα στις περιοχές Natura (Ερημίτης, Ίσσος κλπ) γίνονται για το καλό του οικοσυστήματος! Γενικά για τη ΝΟΔΕ το περιβάλλον θα προστατευτεί από τους ιδιώτες, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η κερδοφορία τους! Όσο για το περιβόητο άρθρο 93, και τους νέους φορείς διαχείρισης, η ΝΟΔΕ βλέπει την κυβέρνηση να βοηθά τους Δήμους που αδυνατούν να χειριστούν την κατάσταση με τα απορρίμματα. Μάλλον στη ΝΟΔΕ δεν έχουν ακούσει, ή διαβάσει, για τα προβλήματα που υπάρχουν σε όλη τη χώρα με μεγαλύτερο απ’ όλα αυτό στην Αττική. Οι 11 «διαφωνούντες» της ΝΟΔΕ δε βρήκαν να γράψουν ούτε μία λέξη για το νομοσχέδιο στο σύνολο του, αλλά ασχολήθηκαν μόνο με το άρθρο 93, αφού προσπαθούν να διασφαλίσουν τα δικά τους τοπικά συμφέροντα. Με τα υπόλοιπα άρθρα που καταστρέφουν το περιβάλλον λογικά συμφωνούν!
Ο ΣΥΡΙΖΑ χύνει κροκοδείλια δάκρυα γιατί η κυβέρνηση ακυρώνει το «εθνικό και ευρωπαϊκό κεκτημένο για βιώσιμη ανάπτυξη» «Ανησυχεί», ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί η ΝΔ καταστρατηγεί ευρωπαϊκές οδηγίες για το περιβάλλον κάτι που ενδέχεται να οδηγήσει σε …πρόστιμα, συμφωνά με τον ίδιο. Δε διάβασαν ίσως τον τίτλο του νομοσχεδίου. «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των οδηγιών 2018/844 και 2019/892 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου». Καμία λοιπόν παραβίαση των κανόνων της ΕΕ δεν υπάρχει στο νομοσχέδιο, παρά μόνο ακόμη μεγαλύτερη προσαρμογή σε αυτούς. Είναι βέβαια πάγια τακτική του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργεί αυταπάτες για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάτι το οποίο έκανε και τα 5 χρόνια που κυβέρνησε, και εξακολουθεί να κάνει και τώρα σαν αξιωματική αντιπολίτευση. Ως προς την κριτική στη μεθόδευση της κυβέρνησης να καταθέσει το νομοσχέδιο «στα μουλωχτά» και εν μέσω πανδημίας, είναι τουλάχιστον υποκριτικό να ασκείται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σαν Κυβέρνηση ακολουθούσε πανομοιότυπες διαδικασίες «εξπρές».
Η ΝΕ του ΚΙΝΑΛ ασχολήθηκε και αυτή μόνο με το άρθρο 93 και εξέφρασε την αντίρρησή της μόνο για την αφαίρεση αρμοδιοτήτων από τους Δήμους. Για το σύνολο του νομοσχεδίου δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια διφωνία αφού το πλαίσιο της «δημιουργικής αντιπολίτευσης», που ακολουθεί το ΚΙΝΑΛ, το τελευταίο διάστημα έχει ψηφίσει όλες τις ΠΝΠ της κυβέρνησης, μαζί και αυτήν που επιδοτεί τους εφοπλιστές!
Όλοι οι παραπάνω αντιλαμβάνονται απόλυτα γιατί η κυβέρνηση καταργεί τους οργανισμούς των Δήμων μέσω του άρθρου 93, άλλα προτιμούν να παρουσιάζουν αυτή της την πολιτική επιλογή ως απλά «λανθασμένη» και «πρόχειρη», ενώ κάθε άλλο παρά τέτοια είναι. Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωράει σε αυτή τη ρύθμιση για να διευκολύνει τις επενδύσεις και την καπιταλιστική ανάπτυξη. Συγκεντρώνει το έργο της διαχείρισης των απορριμμάτων σε έναν οργανισμό για να μπορεί ευκολότερα να δοθεί σε κάποιο μονοπωλιακό όμιλο, με ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία. Η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας παρουσιάσει ότι την «επόμενη μέρα», μετά την πανδημία δηλαδή, το συμφέρον όλων μας είναι το συμφέρον του Κεφαλαίου! Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η νομοθέτηση του άρθρου 93. Όσοι συσκοτίζουν την πραγματική αιτία το κάνουν γιατί συμφωνούν με αυτή την πολιτική και διατυπώνουν επί μέρους διαφορές ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Όσοι εξαντλούν την κριτική τους στο ότι «δεν υπήρξε διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες», το κάνουν για να κρύψουν την ταύτιση τους με την ουσία του νομοσχεδίου.
Άραγε έχει μεγάλη σημασία για τους εργαζόμενους, και τα λαϊκά στρώματα των Επτανήσων, αν τη διαχείριση των απορριμμάτων την ιδιωτικοποιεί ο ένας η ο άλλος οργανισμός; Έχει μεγάλη διαφορά αν η αύξηση των τελών θα γίνει από τον ΦΟΔΣΑ ή τον νέο οργανισμό που θα δημιουργηθεί; Το σημαντικό δεν είναι το όνομα αλλά ο προσανατολισμός. Σε αυτό το πλαίσιο Δήμοι και ΠΙΝ έχουν δώσει τις εξετάσεις τους στην υλοποίηση πολιτικών που σε καμία περίπτωση δε βάζουν σε προτεραιότητα τις ανάγκες του λαού και την προστασία του περιβάλλοντος.
Για τη κυβέρνηση, και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, το περιβάλλον είναι απλά ένα πεδίο κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, και των “σωτήρων” επενδυτών. Αυτούς εξυπηρετεί το σύνολο του νομοσχεδίου, και για αυτό απαιτούμε την απόσυρση του. Το περιβάλλον μπορεί πραγματικά να το υπερασπιστεί μόνο ο ίδιος ο λαός, όταν αποφασίσει να πάρει ο ίδιος την εξουσία, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής, θέτοντας κάτω από το δικό του σχεδιασμό και έλεγχο την οικονομία. Τότε, και μόνο τότε, θα μπορέσει πραγματικά να ζήσει σε ένα καθαρό και ανθρώπινο περιβάλλον και να ικανοποιήσει τις σύγχρονες λαϊκές του ανάγκες.