Το μήνυμα του βουλευτή του ΚΙΝΑΛ για την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής.
Αναλυτικά, αναφέρει τα εξής:
Η 21η Ιουνίου καθιερώθηκε το 1982 από τον Γάλλο Υπουργό Πολιτισμού Ζακ Λανγκ ως Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Με πρωτοβουλία της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη, η Γιορτή της Μουσικής εξαπλώθηκε κι έξω από τα γαλλικά σύνορα, ως ένα ευρωπαϊκό γεγονός που εορτάζεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
Η Κέρκυρα, το νησί της μουσικής, με την τεράστια μουσική κληρονομιά της Επτανησιακής Σχολής, σήμερα, υπό άλλες συνθήκες, θα έπρεπε να βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, με πολιτιστικές εκδηλώσεις και συναυλίες, που να υποδηλώνουν ετούτον τον χαρακτηρισμό που διεκδικούμε διακαώς και όχι άδικα. Η μουσική, στο πέρασμα των αιώνων άφησε ανεξίτηλο το μελωδικό στίγμα της σε τούτον τον ευλογημένο τόπο. Από τον συνθέτη του Εθνικού μας Ύμνου, Νικόλαο Μάντζαρο, τον Δομένικο Παδοβά και τον Σπυρίδωνα Ξύνδα, μερικούς μόνο από τους τεράστιους μουσικούς που αποτέλεσαν την 1η γενιά της πρώτης μουσικής σχολής της Ελλάδος, στους μουσικούς της επόμενης γενιάς της Επτανησιακής Σχολής, τον συνθέτη του Ολυμπιακού Ύμνου Σπύρο Σαμάρα, τον Ναπολέων Λαμπελέτ, τους αδερφούς Ιωσήφ και Σπυρίδωνα Καίσαρη μέχρι τους πιο σύγχρονους, όπως τον Αλέξανδρο Γκρεκ και πολλούς άλλους.
Είμαστε υπερήφανοι, που τούτη η τεράστια επτανησιακή μουσική παράδοση, δεν σβήνει αλλά επιβιώνει μέχρι και σήμερα μέσω των φιλαρμονικών μας που αγκαλιάζουν όλο το νησί μας, των πολυάριθμων χορωδιών και των σωματείων μας που υμνούν τη μουσική σε κάθε χωριό και συνοικία του τόπου μας, των τοπικών μουσικών μας αλλά και των καταξιωμένων μαέστρων που διαπρέπουν, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, διαφημίζοντας την Κέρκυρα στα πέρατα του κόσμου. Είμαστε περήφανοι για το πρωτοπόρο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου αλλά και για τα παιδιά μας, που ως ερασιτέχνες ακόμα, καλλιεργούν από νωρίς φιλοσοφημένα ετούτον τον μουσικό σπόρο. Γιατί το μεγάλο στοίχημα ετούτου του τόπου, είναι να διατηρήσουμε ζωντανή και γόνιμη ετούτη την ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική, μια σχέση που μοιάζει συνυφασμένη με την κερκυραϊκή γη και μας συντροφεύει στις πολλαπλές της εκδοχές, σ’ όλη μας την ζωή.
Χρέος μας, λοιπόν, ειδικά ετούτο το δύσκολο χρονικό διάστημα της πανδημίας, η προάσπιση του δικαιώματος όλων των ανθρώπων της μουσικής να παραμείνουν συνεπείς με το ιερό τους καθήκον, η μουσική μας παιδεία να συνεχίσει να απευθύνεται στα παιδιά και τους νέους μας, κι εμείς, ως πολιτεία, να δημιουργήσουμε όλες εκείνες τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε να μπορεί όλος αυτός ο πλούτος να εκφράζεται πολιτισμικά μέσω της μουσικής, στηρίζοντας τα πρωτογενή κύτταρα της δημιουργίας, τους ανθρώπους που μάχονται για την επιβίωση των σωματείων, αλλά και παρέχοντάς τους χώρους ικανούς να υποδεχθούν τις μελωδίες τους. Συνάμα, η ορθή ανάδειξη και η καλλιέργεια όλου αυτού του μουσικού οικοδομήματος, της υπέροχης αυτής κληρονομιάς που μας άφησαν οι παλαιότεροι, μέσα από ενέργειες και δράσεις που θα καταδείξουν τη μοναδικότητα του τόπου μας.
Σήμερα, δεν είναι μια μέρα για να γιορτάσουμε απλά τη μουσική, αλλά και για να διατρανώσουμε την πλήρη αντίθεσή μας στη διαφαινόμενη από το Υπουργείο Παιδείας απομάκρυνσή της από την εκπαίδευση των παιδιών μας. Είμαι μια ευκαιρία να θυμηθούμε ποιοί είμαστε, αλλά και να διαπιστώσουμε πόσο ωφέλιμη τελικά είναι, καθώς μόνο εκείνη μπορεί και ξεπλένει από την ψυχή μας τη σκόνη της καθημερινότητας που κατακάθεται πάνω της.