ΚΚΕ Κέρκυρας: “Φύκια για μεταξωτές κορδέλες” οι ενισχύσεις των ελαιοπαραγωγών

“Τη στιγμή που ελαιοπαραγωγοί στην Κέρκυρα αλλά και πανελλαδικά βρίσκονται σε απόγνωση εξαιτίας:
Των χαμηλών τιμών της ελιάς και του ελαιόλαδου που διαμορφώνουν οι μεγαλέμποροι μαζί με τις μεταποιητικές επιχειρήσεις” σημειώνει το ΚΚΕ.

Και συνεχίζει:
Των υψηλών τιμών στα λιπάσματα, στα ραντίσματα, στο αγροτικό ρεύμα και στο πετρέλαιο.
Της φοροεπιδρομής στο εισόδημα, τα διάφορα χαράτσια, τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές σε ΕΦΚΑ, ΕΛΓΑ.
Τη στιγμή που η κυβέρνηση αρνείται να παρέμβει στο ζήτημα της διαμόρφωσης των τιμών ενώ εξασφαλίζει τιμές και εγγυημένη κερδοφορία στους επιχειρηματικούς ομίλους των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, των οδικών αξόνων (διόδια), στους ομίλους επεξεργασίας σκουπιδιών κλπ.
Τη στιγμή που η κυβέρνηση εφαρμόζει όπως και οι προηγούμενες την Κοινή Αργοτική Πολιτική της ΕΕ την οποία και συνδιαμορφώνει μαζί με τα άλλα μελή – κράτη της ΕΕ, προωθώντας τη συγκέντρωση της παραγωγής και σε μια πορεία της συγκέντρωσης της γης, του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου σε μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της ανόδου της ανταγωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας.
Βγαίνει ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ.Βορίδης να πουλήσει στους ελαιοπαραγωγούς “φύκια για μεταξωτές κορδέλες” δηλώνοντας ότι “αξιοποιήσαμε το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) και τους σημαντικούς πόρους που διαθέτει, ώστε στην εξαιρετικά κρίσιμη αυτή χρονική περίοδο να στηρίξουμε το ελαιόλαδο”
Ποια είναι όμως η αλήθεια; Η αλήθεια είναι ότι το δικαιούνται μόνο όσοι είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες δηλ. με αγροτικό εισόδημα τουλάχιστον 50% του συνολικού, καθώς επίσης να έχουν υποβάλλει υποχρεωτικά αίτηση ΟΣΔΕ.
Με τις προϋποθέσεις αυτές γίνεται κατανοητό ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ελαιοπαραγωγών, και ιδιαίτερα της Κέρκυρας, εξαιρείται από τα “ψίχουλα” των 30€ ανά στρέμμα που δεν καλύπτει την ζημιά αφού αναγκάζονται να δουλεύουν εποχιακά, κύρια στο τουρισμό, που αποτελεί μονοκαλλιέργεια στην Κέρκυρα, για να συμπληρώσουν το πενιχρό αγροτικό εισόδημά τους. Αν προσθέσουμε και το χτύπημα που δέχτηκαν οι συγκεκριμένοι κατά το πρώτο lockdown, για να στηριχτούν τα κέρδη των μεγάλων τουριστικών ομίλων, προκύπτουν οι μεγάλες ευθύνες της κυβέρνησης για την άσχημη οικονομική κατάσταση που θα βρεθούν οι χιλιάδες ελαιοκαλλιεργητές – εποχιακοί εργαζόμενοι.
Η έγνοια επομένως της κυβέρνησης είναι πως οι έμποροι και οι μεταποιητικές επιχειρήσεις θα προμηθεύονται με χαμηλές τιμές την ελιά και το ελαιόλαδο για να αυξάνουν συνεχώς τα κέρδη τους και όχι η στήριξη των βιοπαλαιστών ελαιοπαραγωγών. Όπως κάνει και με την πανδημία που δεν θωρακίζει το δημόσιο σύστημα υγείας, δεν υλοποιεί τα αιτήματα των υγειονομικών, ενώ δίνει δωράκια στους κλινικάρχες και διαπραγματεύεται μαζί τους με τα νοσοκομεία να βουλιάζουν και να χάνονται ζωές.
Η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης αλλά και των προηγούμενων που στηρίζει την κερδοφορία του κεφαλαίου, θυσιάζει την υγεία, τσακίζει τη ζωή μας και τα εργασιακά δικαιώματα, στερεί από τους μαθητές την μόρφωση, φέρνει “ανατροπές του αιώνα” καταργώντας κατακτήσεις 134 χρόνων όπως το οκτάωρο, μπλέκει το λαό όλο και πιο βαθειά στην δίνη των επικίνδυνων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση οι ελαιοπαραγωγοί μαζί τους εργάτες, τους μικροεπαγγελματίες, την νεολαία, τους συνταξιούχους λαό μπορούν να βγάλουν τα σωστά πολιτικά συμπεράσματα, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, να δυναμώσουν την πάλη τους ανοίγοντας το δρόμο για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Να δώσουν το αγωνιστικό παρόν στην πανελλαδική απεργία στις 26 Νοέμβρη ενώνοντας τη φωνής τους με όλο το λαό και διεκδικώντας:
Να γίνουν ΤΩΡΑ προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, να επιταχθεί ΤΩΡΑ ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας, να δημιουργηθούν και να στελεχωθούν νέες ΜΕΘ. Είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Να εξοπλιστούν και να στελεχωθούν τα Κέντρα Υγείας στην ύπαιθρο.
Να πάρουν την συγκεκριμένη ενίσχυση και οι ελαιοπαραγωγοί που εξαιρούνται καθώς επίσης να ενισχυθεί το ποσό. Δεν συμβιβαζόμαστε με τα ψίχουλα που δίνονται.
Να μειωθεί το κόστος παραγωγής (πχ αφορολόγητο πετρέλαιο κλπ).
Να εξασφαλιστούν κατώτερες εγγυημένες τιμές για τη βρώσιμη ελιά και το ελαιόλαδο, που να καλύπτει το κόστος παραγωγής και να αφήνει εισόδημα επιβίωσης στους παραγωγούς.