ΚΚΕ για επίσκεψη Μητσοτάκη: Στήριξη του κεφαλαίου και των επενδυτών με κάθε τρόπο

“Μακριά από τις ανάγκες της εργατικής τάξης και χωρίς να δώσει καμία απάντηση στην αγωνία χιλιάδων εργαζομένων που βρίσκονται σε εργασιακή επισφάλεια η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κέρκυρα” αναφέρει.

Και συνεχίζει το ΚΚΕ Κέρκυρας:

“Δύο μέρες μετά την ψήφιση στη Βουλή του νομοσχεδίου που απαγορεύει τις διαδηλώσεις η πρώτη δυναμική απάντηση δόθηκε από την Κέρκυρα. Με μία μεγαλειώδη συγκέντρωση στο κέντρο της πόλης το πρωί και με μια μαχητική διαδήλωση στον Ερημίτη το απόγευμα, χιλιάδες εργαζόμενοι, επαγγελματίες και νέοι «υποδέχτηκαν» τον πρωθυπουργό διατρανώνοντας την αντίθεση τους στην κυβερνητική πολιτική που από τη μια καταδικάζει το λαό στη φτώχεια και από την άλλη προσπαθεί να πνίξει κάθε φωνή αντίστασης και διαμαρτυρίας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο νόμος αυτός ψηφίστηκε σε μία περίοδο που κυβέρνηση και εργοδοσία επιχειρούν να ρίξουν τα βάρη της εξελισσόμενης; κρίσης για άλλη μια φορά στους εργαζόμενους και επιδιώκουν “σιγή νεκροταφείου”.

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού συνοδεύτηκε από έντονη παρουσία της αστυνομίας σε όλο το νησί, ενώ στον Ερημίτη η αστυνομία, σε ρόλο security των “επενδυτών”, προχώρησε σε εκτεταμένους αποκλεισμούς δρόμων και ολόκληρων περιοχών.

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε και από την Κέρκυρα την πρόθεσή του να ρίξει ζεστό χρήμα για την «επανεκκίνηση» της οικονομίας την ώρα που οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και οι εποχικοί εργαζόμενοι του τουρισμού καταδικάζονται αυτοί και οι οικογένειες τους να ζήσουν είτε χωρίς εισόδημα, είτε με τα ψίχουλα των 400 € του επιδόματος ανεργίας. Οι επιχειρηματίες του κλάδου, οι μεγαλοξενοδόχοι, που πέρσι και όλα τα προηγούμενα χρόνια έχασαν το μέτρημα από τα κέρδη, ετοιμάζονται να «ξεκοκαλίσουν» τη μερίδα του λέοντος από τα 32 δισ. του «Ταμείου Ανάκαμψης». Έχουν να λαμβάνουν μειώσεις στον ΦΠΑ και τη φορολογία, δάνεια και άλλα μέτρα ενίσχυσης της «ρευστότητας» των επιχειρήσεων που τους προσφέρει η κυβέρνηση, ενώ στην επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη δόθηκε διά στόματος πρωθυπουργού το σύνθημα για «πρόσθετη στήριξη» προς τα τέλη Ιούλη.

Την ίδια στιγμή, η «διασφάλιση» των εργαζομένων, για την οποία περηφανεύεται η κυβέρνηση, εξαντλείται σε επιδόματα πείνας και εξαθλίωσης, που καταβάλλονται καθυστερημένα και δεν καλύπτουν παρά ένα περιορισμένο μέρος του συνόλου των εργαζομένων του κλάδου.
Ταυτόχρονα δε η ανησυχία του λαού στο νησί μεγαλώνει καθώς αυξάνονται τα «εισαγόμενα» κρούσματα, ενώ τα υγειονομικά πρωτόκολλα γίνονται λάστιχο σύμφωνα με τους όρους που επιβάλλουν οι μεγαλοξενοδόχοι, οι μεταφορικές εταιρείες και οι tour operators. Σε αυτό το πλαίσιο ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε το Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας συνεχίζοντας την προκλητική κοροϊδία της κυβέρνησης περί της δήθεν θωράκισης του συστήματος υγείας τη στιγμή που εν μέσω πανδημίας και τουριστικής σεζόν το ΓΝΚ εξακολουθεί να λειτουργεί με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό, με εξουθενωμένους εργαζόμενους με ο,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των εργαζομένων και των επισκεπτών.

Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκε η εκδήλωση στον Ερημίτη όπου ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε «γη και ύδωρ» στους επενδυτές με διευκόλυνση διαδικασιών χωρίς γραφειοκρατία και καθυστερήσεις, ενώ έκανε λόγο για πεντάστερα ξενοδοχεία και τουρισμό υψηλών απαιτήσεων.

Αυτό που δεν είπε ο κύριος Μητσοτάκης είναι ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας γης και υποδομών είναι ένα από τα κομμάτια του παζλ για να επιτευχθεί και να συντηρηθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη. Η δική τους «επανεκκίνηση», τα πεντάστερα και οι τουρίστες υψηλών απαιτήσεων θα πατήσουν πάνω στο τσάκισμα των μισθών, στη γενίκευση της ευέλικτης εργασίας, στις απολύσεις, στα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας της υγείας μας, στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Σε συνθήκες γαλέρας, με μεροκάματα πείνας χωρίς δικαιώματα και υποβαθμισμένο περιβάλλον με τόνους μπετόν.

Στο ίδιο ακριβώς μοτίβο κινήθηκαν και οι επισκέψεις του κ. Τσίπρα και του κ. Βαρουφάκη στην Κέρκυρα που παρά τις προσπάθειες εντυπωσιασμού και τα επικοινωνιακά τερτίπια δεν μπορούν να κρύψουν την πιστή τους προσήλωση στη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος και στον εγκλωβισμό συνειδήσεων.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, πρέπει να απορρίψουν τα ιδεολογήματα της κυβέρνησης ότι τάχα η καπιταλιστική ανάκαμψη θα ωφελήσει και τους εργαζόμενους και τους επιχειρηματίες να παλέψουν για μια άλλη ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Η μόνη διέξοδος για τον λαό είναι η μαζική ένταξη στον αγώνα, με ενίσχυση των συνδικάτων και αλλαγή των συσχετισμών στο κίνημα για να μην πληρώσει ξανά σε κανένα μέτωπο για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι η προοπτική της πάλης για μια άλλη κοινωνική οργάνωση, που ο λαός θα βρίσκεται στην εξουσία, η οικονομία θα στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία, που στο επίκεντρό της θα έχει την εξασφάλιση πραγματικής λαϊκής ευημερίας.”