ΠΑΜΕ, Κερκυραϊκός Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Συνδικάτο Ξενοδοχοϋπαλλήλων, Σύνδεσμος Οικοδόμων βγαίνουν όλοι στο δρόμο την Πέμπτη, γιατί όπως λένε “πληρώσαμε πολλά, δε θα πληρώσουμε ξανά”.
ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ
ΠΕΜΠΤΗ 11 ΙΟΥΝΗ
Βγαίνουμε όλη μέρα στο δρόμο!!!
• 11 το πρωί στο Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας
• 7 το απόγευμα στην Ανουντσιάτα
Πληρώσαμε πολλά! Δε θα πληρώσουμε ξανά!
Με αυτό το σύνθημα δίνουμε απάντηση στα μέτρα της κυβέρνησης, στη ζωή που μας ετοιμάζουν! Οργανώνουμε τη μάχη να μείνουμε όρθιοι και δυνατοί, με εξορμήσεις και περιοδείες σε κάθε χώρο δουλειάς και περιοχή τους νησιού μας για να είναι οι κινητοποιήσεις μας μαζικές και μαχητικές.
Καλούμε και τα υπόλοιπα σωματεία με ΔΣ και γενικές συνελεύσεις, με τα αιτήματα των κλάδων τους να δώσουν το παρόν στις κινητοποιήσεις, στον αγώνα. Τώρα είναι ανάγκη να δυναμώσει η αλληλεγγύη μεταξύ κλάδων, σωματείων και εργαζομένων.
Το κάλεσμά μας χωράει όλους όσους πλήττονται από τα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση.
Η πανδημία του κορονοϊού ανέδειξε με τον πιο τραγικό τρόπο πόσο «φτηνά μετράνε την ανθρώπινη ζωή», οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα μονοπώλια με τις κυβερνήσεις και τις ενώσεις τους. Τα εκατομμύρια κρούσματα και οι 220.000 νεκροί μέχρι τώρα είναι τα θύματα αυτού του άδικου συστήματος που “μετράει” μόνο τα κέρδη των λίγων σε βάρος των πολλών, που έχει μετατρέψει την υγεία σε εμπόρευμα, που μετατρέπει στην κυριολεξία την ανθρώπινη ζωή σε στατιστική!
Το σύνθημα «δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε» που ξεκινάει από τις μεγάλες κινητοποιήσεις στην Αμερική ενώνει όλους εμάς, τους εργαζόμενους όλου του κόσμου. Όλους εμάς που δεν μπορούμε να πάρουμε ανάσα από τη σαπίλα του συστήματος της εκμετάλλευσης, που στο βωμό του κέρδους θυσιάζονται τα πάντα, ζωή και αξιοπρέπεια. Όλους εμάς που μας πνίγει το σύστημα που γεννάει τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους, τους πρόσφυγες, τον ρατσισμό.
ΦΟΡΤΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΛΑΟ
Και σαν έτοιμοι από καιρό κράτος και επιχειρηματικοί όμιλοι στο όνομα της «έκτακτης κατάστασης» διαλύουν ό,τι έχει απομείνει από εργατικά δικαιώματα, φέρνουν τώρα ό,τι δεν μπορούσαν να περάσουν πιο πριν. Χτυπούν μισθούς, ωράριο, εργασιακές σχέσεις, συλλογικές συμβάσεις, χρησιμοποιούν την ανασφάλεια και το φόβο της ανεργίας για να επεκτείνουν τα τετράωρα, την απληρωσιά και τη μισή ζωή.
Ξέρουμε τι σημαίνει «έκτακτη κατάσταση» και «προσωρινά μέτρα», τα ζήσαμε με την προηγούμενη οικονομική κρίση που για το «καλό μας» το ένα μνημόνιο διαδεχόταν το άλλο. Όμως, όλα τα μέτρα, οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη εδώ!!! Τίποτα πιο μόνιμο του προσωρινού όταν αφορά τα κέρδη για τους λίγους!
Κυβέρνηση-ΕΕ και μεγαλοεργοδοσία αξιοποιούν από το ξεκίνημά της την πανδημία ως ευκαιρία για να φορτώσουν σε εμάς, στους εργαζόμενους τη νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση, για την οποία η πανδημία ήταν ο καταλύτης κι όχι η αιτία. Αιτία για τη νέα κρίση είναι η ίδια με την προηγούμενη. Τα τεράστια κέρδη, τα τεράστια συσσωρευμένα κεφάλαια στα χέρια ελάχιστων. Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το μισό πλούτο της γης.
Στο νησί μας ξέρουμε ποιοι «την πληρώνουν» και στην “κανονικότητα” της όποιας ανάπτυξής τους και στην οικονομική κρίση. Τα 120 δις κέρδη της τουριστικής ανάπτυξης δεν «μοιράστηκαν» στους εργαζόμενους στο τουρισμό, τον επισιτισμό, στο αεροδρόμιο ή τους ναυτεργάτες, στους οδηγούς τουριστικών λεωφορείων κλπ Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο ή στα γιαπιά δεν «μοιράζονται τα κέρδη» με τα αφεντικά τους.
Η «κανονικότητά τους» είναι το ξεζούμισμα, η φτώχεια, η ανεργία.
Η κρατική παρέμβαση και τα νέα πακέτα στήριξης, οι νέες επιχορηγήσεις και τα δάνεια που μας διαφημίζουν στόχο έχουν τη σωτηρία της κερδοφορίας των βιομηχάνων, των μεγαλοξενοδόχων, των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι ψέμα ότι το χρήμα δίνεται απλόχερα και τζάμπα, χωρίς νέες θυσίες. Το λογαριασμό πάλι εμείς θα τον πληρώσουμε με μέτρα διαρκείας και νέα μνημόνια.
Στο όνομα της «επανεκκίνησης» της οικονομίας και της κερδοφορίας, τα πρωτόκολλα και η υγεία μας πάνε περίπατο… έτσι ο κορονοϊός «δεν κολλάει» στα αεροπλάνα ενώ η Κομισιόν αποφάσισε, ότι είναι “χαμηλός ο κίνδυνος του κορονοϊού στους εργαζόμενους”.
Οι ιδιοκτήτες των επιχειρηματικών ομίλων, η κυβέρνηση και τα κόμματά τους, μας ζητάνε να «βάλουμε πλάτη», να δείξουμε ομοψυχία γιατί τάχα είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα. Μας ζητάνε δηλαδή να αποδεχτούμε ως αναγκαιότητα τη σύγχρονη σκλαβιά, τη γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, την τηλεργασία, να συμβιβαστούμε με τα ελάχιστα. Μας καλούν να ξεχάσουμε τη σταθερή εργασία με 8ωρο, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Η πλειοψηφία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, η ηγεσία της ΓΣΕΕ “βαράει στον ίδιο σκοπό” της στήριξης των μεγαλοεργοδοτών με τα εργατικά δικαιώματα σε μόνιμη καραντίνα. Συνδιαμορφώνουν μαζί με την κυβέρνηση, τον ΣΕΒ και το ΣΕΤΕ τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στα εργατικά δικαιώματα. Ενώ η διορισμένη πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας έχει βγει από μόνη της σε … αναστολή!
Η στάση τους πλέον δεν προκαλεί έκπληξη πια σε κανέναν εργαζόμενο!
Έχουμε ζήσει πολλά! Έχουμε πείρα και γνώση!
Η περίοδος της πανδημίας όμως απέδειξε, ότι χωρίς εργαζόμενους η οικονομία δεν κινείται. Επιβεβαίωσε, ότι εμείς παράγουμε τον πλούτο κι όχι τα αφεντικά. Απέδειξε ότι χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά. Χωρίς εμάς ξενοδοχείο και super market δεν ανοίγει, οικοδομή δεν χτίζεται, λεωφορείο δεν κινείται….
Η πείρα που έχουμε αποκτήσει πρέπει να γίνει ενεργή συμμετοχή, συνειδητή δράση. Να παλέψουμε για τη ζωή μας! Το μέλλον μας δεν είναι η απληρωσιά, η εκ περιτροπής εργασία, τα επιδόματα με ημερομηνία λήξης. Δεν είναι το πρόγραμμα “Συν-εργασία” και “SURE” δηλαδή η οριζόντια μείωση πάνω από το 20% σε όλους τους μισθούς που βρίσκονται πάνω από τον κατώτερο, δηλαδή τα 550 ευρώ για τη μεγάλη πλειοψηφία των μισθών. Δεν είναι το να βγάλουμε όλο το χρόνο με λιγότερα από 2000 ευρώ όπως οι εποχικοί εργαζόμενοι στον Τουρισμό. Να κινδυνεύουμε να μας κόψουν το ρεύμα και το νερό.
Η «δική μας κανονικότητα» είναι η ζωή με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Να διεκδικήσουμε το μεροκάματο, την ασφάλιση, τα μέτρα υγείας και ασφάλειας που μας αξίζουν, να απαλλαγούμε οριστικά από τους εκμεταλλευτές του δικού μας μόχθου.
Η ελπίδα μας βρίσκεται στη συσπείρωση στα συνδικάτα μας, στην οργάνωσή μας, στην ενίσχυση της ταξικής γραμμής πάλης απέναντι στο συμβιβασμό, την ηττοπάθεια, τη συναίνεση.
Όλη μέρα στο δρόμο, όλοι στους δρόμους!
Στις 11 Ιούνη διαδηλώνουμε γιατί δεν αντέχουμε άλλο!
Γιατί έχουμε πληρώσει ήδη αρκετά! Γιατί δε θα πληρώσουμε ξανά!
Απαιτούμε:
• Κατάργηση των αντεργατικών διατάξεων των ΠΝΠ και όλων των αντεργατικών νόμων.
• Κανένας χωρίς αξιοπρεπές εισόδημα. Να πληρώσουν κράτος κι εργοδοσία.
• Καμία μείωση μισθού, απώλεια του εισοδήματος των εργαζομένων.
• Καμία απόλυση. Καμία δυσμενής μεταβολή των εργασιακών σχέσεων.
• Κατάργηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική-λαϊκή οικογένεια. Απαλλαγή των εργαζομένων από χρέη για ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, ενοίκιο, τηλέφωνο, internet για όλο το διάστημα της καραντίνας και για όσο διαρκούν τα έκτακτα μέτρα.
• Ουσιαστική προστασία των ανέργων. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Πλήρη, επαρκή κι αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό του δημόσιου συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Να ανοίξουν όλες οι δημόσιες δομές υγείας που έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια.